➖وصیت معاویه به یزید لعین در مورد امام حسین علیه السلام و تَخَلُف یزید از وصیت پدر(لعین ابن لعین) 🛑ِ زَيْدٍ بْنِ عَلِيٍّ ع قَالَ: سَأَلْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع فَقُلْتُ حَدِّثْنِي عَنْ مَقْتَلِ ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ قَالَ لَمَّا حَضَرَتْ مُعَاوِيَةَ الْوَفَاةُ دَعَا ابْنَهُ يَزِيدَ لَعَنَهُ اللَّهُ فَأَجْلَسَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَقَالَ لَهُ يَا بُنَيَّ إِنِّي قَدْ ذَلَّلْتُ لَكَ الرِّقَابَ الصِّعَابَ وَ وَطَّدْتُ لَكَ الْبِلَادَ وَ جَعَلْتُ الْمُلْكَ وَ مَا فِيهِ لَكَ طُعْمَةً وَ إِنِّي أَخْشَى عَلَيْكَ مِنْ ثَلَاثَةِ نَفَرٍ يُخَالِفُونَ عَلَيْكَ بِجَهْدِهِمْ وَ هُمْ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ وَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ فَأَمَّا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ فَهُوَ مَعَكَ فَالْزَمْهُ وَ لَا تَدَعْهُ وَ أَمَّا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ فَقَطِّعْهُ إِنْ ظَفِرْتَ بِهِ إِرْباً إِرْباً فَإِنَّهُ يَجْثُو لَكَ كَمَا يَجْثُو الْأَسَدُ لِفَرِيسَتِهِ وَ يُوَارِبُكَ مُوَارَبَةَ الثَّعْلَبِ لِلْكَلْبِ وَ أَمَّا الْحُسَيْنُ ع فَقَدْ عَرَفْتَ حَظَّهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ هُوَ مِنْ لَحْمِ رَسُولِ اللَّهِ وَ دَمِهِ وَ قَدْ عَلِمْتُ لَا مَحَالَةَ أَنَّ أَهْلَ الْعِرَاقِ سَيُخْرِجُونَهُ إِلَيْهِمْ ثُمَّ يَخْذُلُونَهُ وَ يُضَيِّعُونَهُ فَإِنْ ظَفِرْتَ بِهِ فَاعْرِفْ حَقَّهُ وَ مَنْزِلَتَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ لَا تُؤَاخِذْهُ بِفِعْلِهِ وَ مَعَ ذَلِكَ فَإِنَّ لَنَا بِهِ خِلْطَةً وَ رَحِماً وَ إِيَّاكَ أَنْ تَنَالَهُ بِسُوءٍ وَ يَرَى مِنْكَ مَكْرُوه 🔰امام سجاد عليه السّلام فرمود: آنگاه كه هنگام مرگ معاويه فرارسيد،پسر خود يزيد را خواست و مقابل خود نشاند و گفت:اى پسرم!من طغيان‌گران را براى تو رام ساختم و سرزمينها را براى تو مهيا كردم و حكومت را به كام تو افكندم.اما از جانب سه تن بر تو نگرانم.آنان با تمام توانمندى خود با تو در ستيز خواهند بود. آنان عبد اللّه بن عمر خطاب،و عبد اللّه بن زبير و حسين بن على هستند. اما عبد اللّه بن عمر در باطن با تو همراهى مى‌كند. خودت را به او بچسبان و از او دست برندار. اما عبد اللّه بن زبير را اگر به چنگ آوردى، تکه تکه‌اش كن مبادا كه مانند شير بر تو هجوم آورد و همانند روباه خود را از تو پنهان كند. و اما حسين بن على مى‌دانى كه او چه خويشاوندى با پيامبر خدا دارد. حسين از گوشت و از خون اوست.مطمئنم كه عراقيان او را بر ضد تو خواهند شورانيد و آنگاه او را تنها و رها و ضايع مى‌سازند. اگر به حسين دست يافتى، منزلت او را بشناس و مقام او را در ارتباط‍‌ با خدا رعايت كن و هرگز او را مؤاخذه مكن. مى‌دانى كه ما امويان با او همدم و خويشاوند هستيم.مبادا به او آزار رسانى يا او از تو آزار بيند. 📚: الأمالي للصدوق ص151 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖فرق اساسی بین معاویه و یزید معاویه: ظاهر را حفظ میکرد و به ظاهر هم‌که شده به اعمال عبادی مشغول بود یزید لعین: حتی به ظاهر حاضر نبود که به مسائل عبادی پایند باشد . 👇نتیجه این تفاوت👇 در بین اهل تسنن اکثریت حکم به عدالت معاویه داده‌اند لذا لقب کاتب الوحی و خال المومنین را به وی داده اند. انگشت شمار در مورد معاویه قلم به مخالفت سرایده‌اند مثل حسن بن فرحان المالکی ( معاصر) نویسنده کتاب "معاویه فرعون هذه الامه" یا ابن جوزی در کتاب "المنتظم" یا حاکم نسائی { پیام بعدی مفصلا در مورد داستان مرگ نسائی توضیح میدم انشاءالله} 👈ولی در مورد یزید تعداد کثیری به صراحت وی را مذمت کرده‌اند مثل کتاب الرد علی المتعصب العنید که توسط ابن جوزی در اثبات جواز لعن یزید نوشته شده است متوفی قرن اواسط قرن 7. (البته هستند کسانی مثل ابن تیمیه که در کتاب منهاج السنه از یزید لعین دفاع میکند ) ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖قتل نسائی بخاطر حب امیرالمومنین علیه السلام 🛑هذا أبو عبد الرحمن احمد بن شعيب المعروف بالحافظ النسائي المتوفى عام ٣٠٣ أحد أصحاب الصحاح والسنن غادر مصر في اخريات عمره نازلاً مدينة دمشق فوجد الكثير من أهلها منحرفين عن الامام فأخذ ينشر مناقبه وفضائله فألقى محاضرات متواصلة في فضائل الوصي وبعد أن فرغ من تأليف كتابه ونشره ، سئل عن معاوية وما روى من فضائله فقال : أما يرضى معاوية أن يخرج رأساً برأس حتى يفضل؟ وفي رواية اخرى : « لا أعرف له فضيلة الا ، لا أشبع الله بطنه. فهجموا عليه. يضربون بأرجلهم في خصييه حتى أخرجوه من المسجد فقال : إحملوني إلى مكة فحمل إليها وتوفى بها حتى مات بسبب ذلك الدوس 🔰 «ابو عبد الرحمان احمد بن شعيب ، معروف به حافظ نسايى، (م ۳۰۳ ق)، يكى از نويسندگان صحاح و سنن، در اواخر عمرش مصر را ترك كرد و در شهر دمشق ، اقامت گزيد. وى ديد كه بسيارى از مردم آن ديار ، از امام ، منحرف گشته اند. از اين رو ، به نشر مناقب و فضايل ايشان پرداخت و سخنرانى هاى پياپى ، در فضايل وصى ايراد كرد. زمانى كه از تأليف و نشر كتابش فراغت يافت، از او درباره معاويه و فضايلى كه از وى روايت مى شود ، سؤال كردند. گفت : آيا معاويه از اين كه سر به سر باشد ، راضى نمى شود و حتما بايد برترى داده شود؟ به روايتى ديگر گفت : من براى او فضيلتى جز «خداوند ، شكمش را سير نكند!» نمى شناسم . پس مردم بر او هجوم بردند و با لگد به جانش افتادند و به بيضه هايش لگد كوفتند و از مسجد ، بيرونش كردند. او گفت : مرا به مكّه ببريد. او را به مكّه بُردند و در آن جا بر اثر همان لگدهايى كه خورده بود، درگذشت . 📚: المناقب الخوارزمي  ج1ص12 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖نسبت دادن به تشیع در منابع عامه اگر جستجو شود موارد کثیری پیدا میشود که علماء اهل تسنن، عده ای از علماء خود را منتسب به تشیع کرده اند بخاطر اینکه در یکی از عقائد شبیه شیعه هستند. 1⃣: نسائی بخاطر نوشتن کتاب خصائص علی بن ابی طالب و طعنه زدن به معاویه 🔺فِيْهِ قَلِيْلَ تَشَيُّعٍ(1) 🔸ابن حجر عسقلانی: در عقائد نسائی کمی از عقائد تشیع است 2⃣: طبری صاحب تاریخ طبری: 🔺وإنما نبرابالتشيع لأنه صحح حديث غدير(2) 🔸در محمد بن جریر طبری مقداری تشیع است چون قائل به صحت حدیث غدیر خم است 3⃣: دار القطنی: بخاطر حفظ کردن دیوان شعر سید حمیری 🔺كان أبو الحسن الدارقطني يحفظ ديوان السيد الحميري في جملة ما يحفظ من الشعر فنسب إلى التشيع لذلك(3) 📚منابع: 1:اعلام النبلاء ج11ص 83 2:لسان الميزان ج5 ص100 3:تاريخ بغداد ج 12ص 35 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖توجیحات مضحک در مورد نسائی داشتم سایت‌های وهابیت عربستان را در مورد نسائی و جمله معروف وی در مورد معاویه بالا و پایین میکردم که به یک وبلاگ از وهابیت مدینه برخورد کردم که در صدد توجیه این بود که منظور از جمله کان النسائی متشیع آیا نسائی شیعه بوده است یا خیر؟ و البته کلا در جمله بندی‌ش در صدد این بود که از شخصیت معاویه را نجات بدهد. 👈چندتا از توجیهات ایشون: 1: أن التَّشيُّعَ الَّذي أطلقهُ العُلَماء هُو عَلَى مَنْ فضَّل عليًّا علَى عُثمانَ لا مَنْ فَضَّل عليًّا علَى مُعَاويةَ رضي الله عن الجميع، 🔰تشیع ای که علماء برای نسائی اطلاق کردند منظور تفضیل دادن علی بر عثمان است نه تفضیل دادن علی بر معاویه. جواب: در جمله نسائی اصلا حرفی از عثمان نبود که، بلکه سوال و جواب در مورد معاویه بود فقط.🤫 توجیح دوم: أنَّ قول النسائي لَمَّا طُلِبَ منه أن يُخرجَ فَضائل معاوية رضي الله عنه قال: "أيَّ شيءٍ أُخرج؟! (اللهم لا تُشْبِعْ بَطنَه)!". ُيُريدُ به أنه - رحمه الله- لا يَحْفَظُ عن النبي صلى الله عليه وسلم في فضل معاوية إلا أحاديثَ قليلةً 🔰قول نسائی که گفت من در مورد معاویه فقط یک حدیث میشناسم و آن حدیث: نفرین پیامبر صلی الله علیه و اله در حق معاویه بود: خدا شکم وی را سیر نکند. منظور نسائی این بود که من از پیامبر صلی الله علیه و اله در مورد معاویه حدیثی حفظ نیستم مگر احادیثی کمی. جواب: پس اهالی شام فقط بخاطر این که نسائی در مورد معاویه حدیث حفظ نبود او را کشتند؟🤔 نکته جالب: نسائی یک کتاب دارد به نام فضائل الصحابه👈 ترتیب ابواب نسائی اینگونه است: "باب فضل أبي بكر الصديق رضي الله عنه". "باب فضل أبي بكر وعمر رضي الله عنهما". "باب فضل أبي بكر وعمر وعثمان رضي الله عنهم". " باب فضل علي رضي الله عنه". 👈 اصلا هیچ بابی در مورد معاویه در این کتاب نیست. ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ آنان به عمل پدرانشان راضی بودند 🛑 عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ‌بْنِ‌صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِلْإِمَامُ اَلرِّضَا صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ : یَا ابْنَ‌رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَا تَقُولُ فِی حَدِیثٍ رُوِیَ عَنِ الإمامُ الصَّادِقِ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ أَنَّهُ قَالَ إِذَا خَرَجَ القائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قَتَلَ ذَرَارِیَّ قَتَلَهًِْ الإمامُ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ بِفِعَالِ آبَائِهَا فَقَالَ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ : هُوَ کَذَلِکَ فَقُلْتُ وَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری مَا مَعْنَاهُ قَالَ صدَقَ اللَّهُ فِی جَمِیعِ أَقْوَالِهِ وَ لَکِنْ ذَرَارِیُّ قَتَلَهًِْ الإمامُ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهِ یَرْضَوْنَ بِفِعَالِ آبَائِهِمْ وَ یَفْتَخِرُونَ بِهَا وَ مَنْ رَضِیَ شَیْئاً کَانَ کَمَنْ أَتَاهُ وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِیَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ بِالْمَغْرِبِ لَکَانَ الرَّاضِی عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ شَرِیکَ الْقَاتِلِ وَ إِنَّمَا یَقْتُلُهُمُ القائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) إِذَا خَرَجَ لِرِضَاهُمْ بِفِعْلِ آبَائِهِمْ قَالَ قُلْتُ لَهُ بِأَیِّ شَیْءٍ یَبْدَأُ القائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مِنْکُمْ إِذَا قَامَ قَالَ یَبْدَأُ بِبَنِی شَیْبَهًَْ فَیَقْطَعُ أَیْدِیَهُمْ لِأَنَّهُمْ سُرَّاقُ بَیْتِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ. 🔰 عبدالسّلام هروی گوید: به امام رضا صلوات الله علیه عرض کردم : در مورد این حدیث : «هنگامی‌که حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خروج کند، نسل و ذرّیّه‌ی قاتلان امام حسین صلوات اللَّه علیه را به‌واسطه‌ی آنچه پدرانشان انجام دادند به قتل می‌رساند، که از امام صادق صلوات اللَّه علیه روایت شده چه می گویید»؟ فرمودند : «بله، همین‌طور است». عرض کردم: «پس معنای این کلام خداوند عزّوجلّ: وَ لاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَی چیست»؟ آن حضرت فرمودند : «خدای بلند مرتبه در تمامی سخنان خویش راست می گوید ولکن طوایفی که پدرانشان امام حسین صلوات اللَّه علیه را به قتل رساندند، از اعمال پدرانشان راضی هستند و به آن افتخار می‌کنند و کسی که به کاری راضی باشد، مثل کسی است که آن کار را انجام داده باشد. اگر شخصی در مشرق کشته شده باشد و شخصی دیگر در مغرب زمین از آن قتل راضی باشد، نزد خدای عزّوجلّ شریک قتل محسوب می‌شود و اگر هنگامی‌که حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خروج کند، آنان را به قتل برساند، به این دلیل است که آنان به عمل پدرانشان راضی بودند». به آن حضرت عرض کردم: «امام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که از خاندان شماست، خروج خویش را با چه کسانی آغاز می‌کند»؟ فرمودند : «با بنی‌شیبه آغاز می‌کند و دستان ایشان را قطع می‌کند، زیرا آنان سارقان خانه خدای عزّوجلّ هستند». 📚:علل الشرایع، ج۱، ص۲۲۹ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خطاب زهیر بن القین به امام حسین علیه السلام 🛑ثم تكلم «زهير بن القين البجلي» ، فقال: و اللّه، يا ابن رسول اللّه لوددت أني قتلت فيك ثم نشرت، حتى اقتل فيك ألف مرّة، و أن اللّه قد دفع القتل عنك، و عن هؤلاء الفتية من إخوتك؛ و ولدك؛ و أهل بيتك 🔰بعد از اینکه امام حسین علیه السلام خطاب به اصحاب فرمودند که این قوم هدفشان من. هستم و شما می توانید برگردید‼️ زهیر در جواب گفتند: من دوست دارم در راه شما کشته شوم سپس همچون خاکستر منتشر شوم. تا اینکه هزار بار این کار تکرار بشود تا خداوند مرگ را از شما و اهل بیت شما دور کند 📚: مقتل خوارزمی ج1 ص 350 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖مناظره موضوع 👈اگر در کربلاء بودیم در چه سمتی بودیم؟ یزیدی یا حسینی؟ 👈چه مبناء و تفکری باعث وقوع فاجعه کربلاء‌ شد؟ طرف شیعه: آقای حسینوند طرف اهل سنت: آقای سیدزاده ✍: انشاءالله تحلیل مناظره به زودی توسط کانال علم الحدیث صورت می گیرد 👈قسمت اول ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خانواده نحس اشعث 🛑عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْأَشْعَثَ بْنَ قَیْسٍ شَرِکَ فِی دَمِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ ابْنَتُهُ جَعْدَةُ سَمَّتِ الْحَسَنَ وَ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ شَرِکَ فِی دَمِ الْحُسَیْنِ علیه السلام. 🔰امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند: اشعث بن قیس در ریختن خون حضرت امیر علیه السّلام شرکت داشت. جعده دخترش امام حسن(علیه السلام) را مسموم نمود، پسرش محمّد در ریختن خون امام حسین(علیه السلام) سهیم بود 📚:کافی ج۸ ص۱۶۷ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خانواده نحس اشعث پدر خانواده(اشعث بن قیس) 🛑و من كلام له (علیه السلام) قاله للأشعث بن قيس و هو على منبر الكوفة يخطب، فمضى في بعض كلامه شي‏ء اعترضه الأشعث فيه، فقال: يا أميرالمؤمنين، هذه عليك لا لك، فخفض (علیه السلام) إليه بصره ثم قال: مَا يُدْرِيكَ مَا عَلَيَّ مِمَّا لِي، عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ اللَّاعِنِينَ، حَائِكٌ ابْنُ حَائِكٍ، مُنَافِقٌ ابْنُ كَافِرٍ؛ وَ اللَّهِ لَقَدْ أَسَرَكَ الْكُفْرُ مَرَّةً وَ الْإِسْلَامُ‏ أُخْرَى، فَمَا فَدَاكَ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا مَالُكَ وَ لَا حَسَبُكَ، وَ إِنَّ امْرَأً دَلَّ عَلَى قَوْمِهِ السَّيْفَ وَ سَاقَ إِلَيْهِمُ الْحَتْفَ لَحَرِيٌّ أَنْ يَمْقُتَهُ الْأَقْرَبُ وَ لَا يَأْمَنَهُ الْأَبْعَدُ. قال السيد الشريف يريد (علیه السلام) أنه أسِر في الكفر مرة و في الإسلام مرة. و أما قوله (علیه السلام) دل على قومه السيف فأراد به حديثا كان للأشعث مع خالد بن الوليد باليمامة غرّ فيه قومه و مكر بهم حتى أوقع بهم خالد و كان قومه بعد ذلك يسمّونه عرف النار و هو اسم للغادر عندهم‏(1) 🔰سخنى از آن حضرت (ع) اين سخن خطاب به اشعث بن قيس است: امام در كوفه بر منبر سخن مى گفت. در سخن او عبارتى بود كه اشعث بر آن اعتراض كرد و گفت: يا امير المؤمنين اين كه گفتى به زيان توست نه به سود تو. امام تيز در او نگريست و گفت:  تو چه دانى، كه چه چيز به سود من است و چه چيز به زيان من. لعنت خدا بر تو باد و لعنت لعنت كنندگان. اى كه خود و پدرت همواره دروغى چند به هم مى بافته ايد. اى منافق فرزند كافر. به خدا سوگند، كه يك بار در زمان كافريت به اسارت افتاده اى و يك بار در زمان مسلمانيت، و در هر بار نه توانگريت تو را از بند اسارت رهانيد و نه جاه و منزلتت.  مردى كه شمشيرهاى كين را بر قوم خود رهنمون شود و مرگ را بر سر آنان راند، سزاوار است، كه خويشاوندانش دشمن دارند و بيگانگان از شر او ايمن ننشينند.  👈من (سید رضی) مى گويم: «عبارت مردى كه شمشير كين را بر قوم خود رهنمون شود» اشارت است به ماجراى اشعث با خالد بن وليد در يمامه. اشعث قوم خود را بفريفت و بر آنها مكر كرد و خالد از آنان كشتار بسيار كرد. از آن پس، قوم اشعث او را «عرف النّار» مى ناميدند و اين نام را به كسى دهند كه بر آنها غدر كرده باشد.    ➖شرکت در ترور امیرالمومنین علیه السلام👇 🛑فنزل على الأشعث بن قيس الكندي، فأقام عنده شهرا يستحد سيفه(2) 🔰ابن ملجم ملعون از مصر وارد منزل اشعث بن قیس شد و یک ماه در منزل وی بود و شمشیر خود را آماده میکرد 📚منابع: 1:خطبه ۱۹ نهج البلاغه 2 :تاريخ اليعقوبي ج 2 ص 212   ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خانواده نحس اشعث دختر خانواده(جعده بنت اشعث) 🛑وَ لَمَّا اِسْتَقَرَّ اَلصُّلْحُ بَيْنَ اَلْحَسَنِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ وَ بَيْنَ مُعَاوِيَةَ عَلَى مَا ذَكَرْنَاهُ - خَرَجَ اَلْحَسَنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلَى اَلْمَدِينَةِ فَأَقَامَ بِهَا كَاظِماً غَيْظَهُ لاَزِماً مَنْزِلَهُ مُنْتَظِراً لِأَمْرِ رَبِّهِ جَلَّ اِسْمُهُ إِلَى أَنْ تَمَّ لِمُعَاوِيَةَ عَشْرُ سِنِينَ مِنْ إِمَارَتِهِ وَ عَزَمَ عَلَى اَلْبَيْعَةِ لاِبْنِهِ يَزِيدَ فَدَسَّ إِلَى جَعْدَةَ بِنْتِ اَلْأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ وَ كَانَتْ زَوْجَةَ اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَنْ حَمَلَهَا عَلَى سَمِّهِ وَ ضَمِنَ لَهَا أَنْ يُزَوِّجَهَا بِابْنِهِ يَزِيدَ وَ أَرْسَلَ إِلَيْهَا مِائَةَ أَلْفِ دِرْهَمٍ فَسَقَتْهُ جَعْدَةُ اَلسَّمَّ فَبَقِيَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَرِيضاً أَرْبَعِينَ يَوْماً وَ مَضَى عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لِسَبِيلِهِ فِي صَفَرٍ سَنَةَ خَمْسِينَ مِنَ اَلْهِجْرَةِ وَ لَهُ يَوْمَئِذٍ ثَمَانٌ وَ أَرْبَعُونَ سَنَةً فَكَانَتْ خِلاَفَتُهُ عَشْرَ سِنِينَ وَ تَوَلَّى أَخُوهُ وَ وَصِيُّهُ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ غُسْلَهُ وَ تَكْفِينَهُ وَ دَفَنَهُ عِنْدَ جَدَّتِهِ فَاطِمَةَ بِنْتِ أَسَدِ بْنِ هَاشِمِ بْنِ عَبْدِ مَنَافٍ رَحْمَةُ اَللَّهِ عَلَيْهَا بِالْبَقِيعِ . 🔰مرحوم شیخ مفید رحمه الله علیه: چون كار صلح ميانۀ حسن عليه السّلام و معاويه چنانچه گفته شد به پايان رسيد آن حضرت به مدينه رفت و در حالى كه خشم خود را فرو مى‌نشاند و خانه‌نشين گشته چشم به راه دستور خداى عزّ و جّل بود در آنجا بماند، از آن سو ده سال كه از خلافت معاويه گذشت تصميم گرفت براى پسرش يزيد از مردم بيعت بگيرد، پس مخفیانه كسى را به نزد جعده دختر اشعث بن قيس كه همسر حسن عليه السّلام بود فرستاد كه او را وادار به زهر دادن امام عليه السّلام كند و بعهده گرفت (كه چون اين كار را بكند) او را به همسرى پسرش يزيد در آورد و صد هزار درهم پول براى او فرستاد (كه اين جنايت را انجام دهد) جعدة آن حضرت را زهر خورانيد، و چهل روز آن جناب بيمار بود و در ماه صفر سال پنجاه هجرى از دنيا رفت و در آن زمان چهل و هشت سال از عمر شريفش گذشته بود، و مدت خلافتش ده سال كشيد، و كار غسل و كفن كردنش را برادر آن حضرت و وصيش حسين عليه السّلام انجام داد و او را در كنار قبر جده‌اش فاطمه (مادر امير المؤمنين عليه السّلام) كه دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف رضى اللّٰه عنها بود در بقيع دفن كرد. 📚الارشاد ج ۲ ص ۱۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خانواده نحس اشعث پسر خانواده( محمد بن اشعث) 🛑 ثُمَّ أَقْبَلَ آخَرُ مِنْ عَسْكَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ يُقَالُ لَهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَشْعَثَ بْنِ قَيْسٍ اَلْكِنْدِيُّ فَقَالَ يَا حُسَيْنَ بْنَ فَاطِمَةَ أَيَّةُ حُرْمَةٍ لَكَ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ لَيْسَتْ لِغَيْرِكَ قَالَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ هَذِهِ اَلْآيَةُ - « إِنَّ اَللّٰهَ اِصْطَفىٰ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْرٰاهِيمَ وَ آلَ عِمْرٰانَ عَلَى اَلْعٰالَمِينَ ذُرِّيَّةً  » اَلْآيَةَ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ إِنَّ مُحَمَّداً لَمِنْ آلِ إِبْرَاهِيمَ وَ إِنَّ اَلْعِتْرَةَ اَلْهَادِيَةَ لَمِنْ آلِ مُحَمَّدٍ. مَنِ اَلرَّجُلُ؟ فَقِيلَ مُحَمَّدُ بْنُ أَشْعَثَ بْنِ قَيْسٍ اَلْكِنْدِيُّ فَرَفَعَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَأْسَهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ فَقَالَ اَللَّهُمَّ أَرِ مُحَمَّدَ بْنَ اَلْأَشْعَثِ ذُلاًّ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ لاَ تُعِزُّهُ بَعْدَ هَذَا اَلْيَوْمِ أَبَداً فَعَرَضَ لَهُ عَارِضٌ فَخَرَجَ مِنَ اَلْعَسْكَرِ يَتَبَرَّزُ فَسَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ عَقْرَباً فَلَذَعَهُ فَمَاتَ بَادِيَ اَلْعَوْرَةِ 🔰شخص ديگرى از سپاه عمر سعد به نام محمد بن اشعث كندى جلو آمد و گفت: اى حسين پسر فاطمه!تو از جانب پيامبر خدا چه حرمتى دارى كه ديگران ندارند؟ حسين عليه السّلام فرمود: إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ اِصْطَفىٰ‌ آدَمَ‌ وَ نُوحاً وَ آلَ‌ إِبْرٰاهِيمَ‌ وَ آلَ‌ عِمْرٰانَ‌ عَلَى اَلْعٰالَمِينَ‌ ذُرِّيَّةً‌  «خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را به جهانيان برگزيد كسانى كه از يكديگرند». آنگاه فرمود:به خدا سوگند محمد صلّى اللّه عليه و آله از خاندان ابراهيم است و عزت از خاندان محمد صلّى اللّه عليه و آله هستند. بعد فرمود:اين مرد كيست‌؟ گفتند:او محمد بن اشعث بن قيس كندى است. حسين عليه السّلام سر سوى آسمان بلند كرد و گفت:خدايا!به او چنان خوارى نصيب كن كه هرگز عزيزش نسازى. از آن پس او دچار عارضى شد و از سپاه كناره گرفت تا خود را پرستار باشد. خداوند عقربى را بر او چيره ساخت تا او را گزيد و او درحالى‌كه شرم گاهش آشكار گشته بود،جان سپرد. 📚الأمالی (للصدوق)  ج۱ ص۱۵۰   ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖مناظره موضوع 👈اگر در کربلاء بودیم در چه سمتی بودیم؟ یزیدی یا حسینی؟ 👈چه مبناء و تفکری باعث وقوع فاجعه کربلاء‌ شد؟ طرف شیعه: آقای حسینوند طرف اهل سنت: آقای سیدزاده ✍: انشاءالله تحلیل مناظره به زودی توسط کانال علم الحدیث صورت می گیرد 👈قسمت دوم و اخر ♻️کانال: عِلمُ الحَدِیْث @mirasehadisi

➖تعصبات قبیله ای در کربلا در فرهنگ عرب جاهلیت دفاع از قبلیه به هر نحوی ممدوح بود به نحوی که باید از قبیله خود در هر شرایطی دفاع کنند: چه قبیله آنان بر حق باشند چه بر باطل. این عقیده در زمان وقوع فاجعه کربلاء نیز مشهود بود. لذا کسی مثل شمر لعین که برای فرزندان حضرت ام البنین سلام الله علیها امان نامه می فرستد، نه از سر دلسوزی بلکه از روی تعصبات قبیله ای است. و اگر از قبیله خود دفاع نکند، بعدا هم قبیله ای های به وی اعتراض میکند. لذا در ادامه انشاءالله چند مورد از این‌ تعصبات در فاجعه کربلاء را عرض میکنم ✍عیسوند ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تعصبات قبیله ای در کربلا حسن المثنی حسن المثنی فرزند امام حسن علیه السلام است و داماد امام حسین علیه السلام‌(1) حسن المثنی هیچ وقت ادعاء امامت نکرد(2) و عاقبت بخیر شد لذا در منابع شیعه با وی با ترضی یاد میشود(3) و سالها بعد در مدینه از دنیا رفت 🛑وَ كَانَ اَلْحَسَنُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَدْ حَضَرَ مَعَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلطَّفَّ فَلَمَّا قُتِلَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ أُسِرَ اَلْبَاقُونَ مِنْ أَهْلِهِ جَاءَهُ أَسْمَاءُ بْنُ خَارِجَةَ فَانْتَزَعَهُ مِنْ بَيْنِ اَلْأَسْرَى وَ قَالَ وَ اَللَّهِ لاَ يُوصَلُ إِلَى اِبْنِ خَوْلَةَ أَبَداً فَقَالَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ دَعُوا لِأَبِي حَسَّانَ اِبْنَ أُخْتِهِ (4) 🔰حسن المثنی در کربلا با امام حسین علیه السلام حاضر بود زمانی که امام‌حسین علیه السلام شهید شد و مابقی بنی هاشم به اسارت رفتند. اسماء بن خارجة بن عتبة بن عصير كه به ابي حسان ملقب بود در نزد عمر بن سعد حاضر بود، حسن مثنی را از بین اسراء بیرون کشید و گفت بخدا قسم نمیگذارم پسر خواهر مرا ببرید. عمر سعد ملعون گفت: حسن المثنی را به ابی حّسان ببخشید( حسن مثنی را نکشید). 👈ابی حّسان رئیس قبیله فزاری بود. و مادر حسن المثنی خَوْلَه‌ بنت منظور بن زَبّان فَزاری بود 👈دقت کنید کار ابی حسان و عمر سعد علیهما اللعنه و العذاب در روی مودت نبوده است بلکه از روی تعصبات قبیله ای بود 📚:منابع 1: الارشاد ج 2 ص2۵ 2: الارشاد ج۲ص۲۶ 3: الارشاد ج ۲ ص ۲۵ 4: کشف الغمة ج۱ ص۵۷۹   ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تعصبات قبیله ای در کربلا فرزندان حضرت ام البنین علیها السلام 👈در کربلا دو بار به فرزندن حضرت ام البنین علیها السلام امان نامه دادند: یک: امان نامه اول توسط دائی آنان دوم: امان نامه دوم توسط شمر لعین 👇امان نامه اول👇 🛑 و ثب رجل، يقال له: «عبد اللّه بن المحل بن حرام العامري» ، فقال له: أصلح اللّه الأمير إنّ-علي بن أبي طالب-قد كان عندنا بالكوفة، فخطب إلينا فزوجناه بنت عم لنا، يقال لها: «أمّ البنين» بنت حزام، فولدت له: عبد اللّه؛ و عثمان؛ و جعفرا؛ و العباس، فهم بنو اختنا، و هم مع أخيهم-الحسين بن عليّ-، فإن أذنت لنا أن نكتب إليهم كتابا بأمان منك فعلت متفضلا، فأجابه عبيد اللّه بن زياد إلى ذلك، فكتب عبد اللّه بن المحل، و دفع الكتاب إلى غلام له، يقال: «عرفان» . فلما ورد الكتاب إلى إخوة الحسين، و نظروا فيه، قالوا للغلام: اقرأ على خالنا السلام، و قل له: لا حاجة لنا في أمانك، فإن أمان اللّه خير لنا من أمان «ابن مرجانة» ، فرجع الغلام إلى الكوفة، فأخبره بذلك، فعلم عبد اللّه بن المحل أنّ القوم مقتولون(1) 🔰عبدالله بن محل به عبیدالله ملعون گفت: علی بن ابی طالب علیهما السلام در کوفه بود و از ما دختر برادرم را خواستگاری کردحضرت ام البنین علیها السلام. و فرزندان وی عبدالله، عثمان، جعفر و عباس هستند که در کربلا با حسین بن علی علیهما السلام هستند اگر به من اجازه بدهید برای آنان امان نامه بنویسم و بر من تفضل کنی. عبیدالله ملعون به وی اجازه داد تا برای فرزندان حضرت ام البنین علیها السلام امان نامه بنویسد. عبدالله بن المحل امان نامه را به غلام خویش داد که اسمش عرفان بود زمانی که امان نامه به دست فرزندن ام‌البنین رسید و به امان نامه نگاه کردند به غلام گفتند: به دائی ما سلام برسان و بگو: ما نیازی به امان نامه پسر مرجانه نداریم. غلام به کوفه برگشت و خبر را به عبدالله بن المحل داد 👇امان نامه دوم👇 🛑وجاءَ شِمرٌ حتّى وقفَ على أصحاب الحسينِ فقالَ : أينَ بَنُو أُختِنا؟ فخرجَ إِليه العبّاسُ وجَعْفَرٌ وعثمانُ بنوعليِّ بنِ أبي طالب عليه وعليهم السّلامُ فقالوا : ماتريدً؟ فقلَ : أنتم يابني أُختي امِنونَ ؛ فقالتْ له الفِتْيةُ : لَعَنَكَ اللهّ ولَعَنَ أمانَكَ ، أتؤمِنُنَا وابنُ رسولِ اللّهِ لا أمانَ له؟!(2) 🔰شمر آمد و فرياد زد فرزندان خواهران ما كجا هستند؟ در اين هنگام عباس و جعفر و عثمان فرزندان علي عليه السّلام بيرون شدند گفتند: چه ميگوئى گفت: آمده‌ام و براى شما امان آورده‌ام، گفتند: خداوند تو را و امانت را لعنت كند، ما در امان هستيم ولى فرزند پيغمبر در امان نيست.  نَسَب حضرت ام البنین علیها السلام: بنت حزام بن خالد بن ربیعه بن وحید بن کعب بن کلاب. نسب شمر لعین: شمر بن ذی‌الجوشن بن اعور بن ضِباب بن کلاب 📚: منابع 1:مقتل خوارزمی ج1 ص 349 2: الإرشاد ج2 ص89 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خاطره‌ی قابل تأملی که دختر امام حسین علیه السلام از یکی از غارتگران برای پسرش تعریف کرد 🛑...عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الحسين [الْحَسَنِ‏] عَنْ أُمِّهِ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ: «دَخَلَتِ الْغَانِمَةُ [الْعَامَّةُ] عَلَيْنَا الْفُسْطَاطَ وَ أَنَا جَارِيَةٌ صَغِيرَةٌ وَ فِي رِجْلِي خَلْخَالانِ مِنْ ذَهَبٍ فَجَعَلَ رَجُلٌ يَفُضُّ الْخَلْخَالَيْنِ مِنْ رِجْلِي وَ هُوَ يَبْكِي. فَقُلْتُ: مَا يُبْكِيكَ يَا عَدُوَّ اللَّهِ؟ فَقَالَ: كَيْفَ لَا أَبْكِي وَ أَنَا أَسْلُبُ ابْنَةَ رَسُولِ اللَّهِ. فَقُلْتُ: لَا تَسْلُبْنِي. قَالَ: أَخَافُ أَنْ يَجِي‏ءَ غَيْرِي، فَيَأْخُذَهُ.» قَالَتْ: «وَ انْتَهَبُوا مَا فِي الْأَبْنِيَةِ حَتَّى كَانُوا يَنْزِعُونَ الْمَلَاحِفَ عَنْ ظُهُورِنَا.» 🔰عبدالله بن حسین از مادرش فاطمه، دختر امام حسین (علیهماالسلام) نقل کرده است: «غارتگران به خیمه ما هجوم آوردند، درحالی‌که من دختر کوچکی بودم که دو خلخال از طلا به پایم بود. مردی آن دو خلخال را از پایم شکست تا ببرد و در همان‌حال گریه می‌کرد. گفتم: چه چیز تو را به گریه واداشته است، ای دشمن خدا؟ گفت: چه‌طور گریه نکنم، درحالی‌که دختر رسول خدا را غارت می‌کنم. گفتم: (خب) مرا غارت نکن. گفت: می‌ترسم دیگری بیاید و آن را ببرد.» آن‌گاه مادرم گفت: «هرچه در خیمه‌ها بود را با زور چپاول کردند، حتی روپوش‌ها(چادرها)یمان را نیز از دوشمان کشیدند.» 📚الأمالي (للصدوق)، ص۱۶۴ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تعصبات قبیله ای در کربلا حضرت علی اکبر علیه السلام 🛑قالوا له : إن لك قرابة من أمير المؤمنين ـ يعنون يزيد اللعين ـ يريدون : أن ميمونة بنت أبي سفيان جدته لأمه أم ليلى بنت مرة ، وامها ميمونة بنت أبي سفيان  قالوا له : فإن شئت آمنّاك ، وصرت الى الدنيا. قال لهم علي عليه‌السلام : قرابة رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله أحق أن ترعى 🔰لشکریان یزید لعین خطاب به حضرت علی اکبر علیه السلام گفتند: تو با یزید لعین نسبت فامیلی داری_چون مادر حضرت علی اکبر علیه السلام، لیلی بود که لیلی دختر میمونه و میمونه دختر ابوسفیان بود(یعنی لیلی نوه دختری ابوسفیان بود)_ لشکریان لعین گفتند: اگر دوست داشتنی در امان هستی و به هرجائی دنیا بخواهی برو. حضرت علی اکبر علیه السلام فرمودند: قرابت و فامیلی رسول خدا صلی الله علیه و آله برای ما بهتر است 📚: شرح الأخبار قاضي نعمان ج 3ص153 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖سوال اعضاء محترم کانال سلام روایتی که امروز در کانال بارگذاری شد راوی حدیث شریف" عبدالله بن الحسین" نوشته بود ولی ظاهرا "عبدالله بن الحسن" صحیح است. همانطور که نسخه بدل ها به این تصحیف اشاره کرده اند. عبدالله بن الحسن کیست؟ عبدالله بن الحسن معروف به عبدالله محض است چون از طرف مادر و پدر هاشمی است. پدر عبدالله، حسن المثنی است که در کربلا مجروح و اسیر شد( دیروز در مورد وی توضیحاتی عرض کردیم) مادر عبدالله، فاطمه دختر امام حسین علیه السلام بود. 👈در احوالات عبدالله بن الحسن در تاریخ و روایات مطالبی نقل شده است که متاسفانه ظاهرا دلالت بر سوء عاقبت عبدالله بن الحسن میکند. (این همون بحثی است که قرار بود چند ماه پیش در کانال شروع کنم ولی دوستان و اساتید بنده توصیه کردند ادامه ندهم ما هم از ادامه بحث صرف نظر کردیم ) ✍: عیسوند ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تحلیل مناظره قسمت اول دوستانی که دو قسمت مناظره آقای حسینوند رو دیدند: ایشون به حدیثی از کتاب صحیح مسلم استناد میکردند من باب استفاده از مقبولات خصم 👈و الا که صحیح مسلم برای ما ارزش علمی ندارد نه تنها صحیح مسلم بلکه تمام احادیث اهل سنت به این بیان مرحوم مجلسی رحمه الله علیه ذقت کنید: 🛑كذا كتاب تنبيه الخاطر و مؤلفه مذكوران في الإجازات مشهوران لكنه رحمه الله لما كان كتابه مقصورا على المواعظ و الحكم لم يميز الغث من السمين و خلط أخبار الإمامية بآثار المخالفين و لذا لم نذكر جميع ما في ذلك الكتاب بل اقتصرنا على نقل ما هو أوثق👈 لعدم افتقارنا ببركات الأئمة الطاهرين ع إلى أخبار المخالفين.(۱) 🔰علامه مجلسی رحمه الله علیه در مقدمه کتاب شریف بحار الانوار وقتی در صدد معرفی منابع ای هست که از آنان در نوشتن کتاب بحار الانوار استفاده کرده است به کتاب تنبیه الخواطر که می رسد این گونه بیان می دارند❗ 🔺کتاب تنبیه الخواطر چون مشتمل بر مواعظ و حِکَم است و بین احادیث امامیه و آثار مخالفین جداسازی نکرده است( یعنی هم احادیث امامیه نقل کرده است و هم احادیث غیر امامیه) لذا ما فقط آن مقدار از کتاب تنبیه الخواطر نقل میکنیم که اطمینان به امامی بودن آن داریم 👈چون به برکت اهل بیت علیهم السلام از اخبار و احادیث غیر شیعه بی نیاز هستیم ثانیا طبق نظر خود اهل سنت کتاب صحیح مسلم اصحّ کتُب بعد قرآن است ➖حدیث مورد استناد طرفِ شیعه این بود👇 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ زِيَادِ بْنِ عِلَاقَةَ، قَالَ: سَمِعْتُ عَرْفَجَةَ، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ: «إِنَّهُ سَتَكُونُ هَنَاتٌ وَهَنَاتٌ، فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يُفَرِّقَ أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَهِيَ جَمِيعٌ، فَاضْرِبُوهُ بِالسَّيْفِ كَائِنًا مَنْ كَانَ»،(2) 🔰 هر کسی که قصد داشت که بین امت واحده تفرق بیندازد هر کسی که باشد باید گردن او زده بشود.... پلان دوم: بعد از اینکه معاویه بر خلاف صلح نامه امام حسن علیه السلام خلافت را مورثی کرد و در صدد بیعت گرفتن برای فرزند نحس خودش شد: 🛑 فَبَايَعَ لَهُ النَّاسُ فِي سَائِرِ الْأَقَالِيمِ، إِلَّا عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ أَبِي بَكْرٍ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ وَالْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ الزُّبَيْرِ وَابْنَ عَبَّاسٍ(3) 🔰معاویه برای پسر نحس خود در همه سرزمین های اسلامی بیعت گرفت و همه بیعت کردند بجزء ابن عمر و ابن ابی بکر و ابن زبیر و ابن عباس و امام حسین علیه السلام{ یعنی خلافت یزید مورد تائید صحابه و تابعین بوده ست} 📚منابع: 1: بحار ج ۱ ص ۲۹ 2:صحيح مسلم ج3 ص1479 3: البدایه و النهایه ابن کثیر ج ۸ ص ۸۶ ادامه دارد انشاءالله... ✍عیسوند ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چندتا نکته در مورد روایت شریف عرض کنم نکته1⃣ در متن روایت فرموده بودند: 🔺كَانُوا يَنْزِعُونَ الْمَلَاحِفَ عَنْ ظُهُورِنَا(1) 🔰هرچه در خیمه‌ها بود را با زور چپاول کردند، حتی روپوش‌ها(چادرها)یمان را نیز از دوشمان کشیدند.» 👇ملاحف در لغت👇 🔺اللِّحَاف و المِلْحَفُ و المِلْحَفَة: اللِّباس الذی فوق سائر اللباس‏»(2) 🔰اللحاف و المحلف و ملحفه به معنای لباسی است که روی تمام لباس ها انداخته میشود(چون زنان عرب چند پوشش داشتند و پوشش اخر که همانند چادر بوده است ملحفه نام داشته است لذا برداشتن ملحفه به معنای بی حجاب بودن نیست) نکته 2⃣ 🔺فَجَعَلَ رَجُلٌ يَفُضُّ الْخَلْخَالَيْنِ مِنْ رِجْلِي وَ هُوَ يَبْكِي. فَقُلْتُ: مَا يُبْكِيكَ يَا عَدُوَّ اللَّهِ؟ فَقَالَ: كَيْفَ لَا أَبْكِي وَ أَنَا أَسْلُبُ ابْنَةَ رَسُولِ اللَّهِ.(3) 🔰مردی آن دو خلخال را از پایم شکست تا ببرد و در همان‌حال گریه می‌کرد. گفتم: چه چیز تو را به گریه واداشته است، ای دشمن خدا؟ گفت: چه‌طور گریه نکنم، درحالی‌که دختر رسول خدا را غارت می‌کنم 👈آیا این قسمت روایت دلالت بر این میکند که شیعیان در لشکر ابن زیاد لعین بودند؟ خیر زیرا: اولا: فاطمه بنت الحسین علیهما السلام آن مرد را عدوِّ الله خطاب میکند ثانیا: شخص در جواب فاطمه بنت الحسین علیهما السلام میگوید:أَنَا أَسْلُبُ ابْنَةَ رَسُولِ اللَّهِ من در حال دزدیدن خلخال پای دختر پیامیر صلی الله علیه و اله هستم. 👈در حالی که اگر شخص دزد شیعه بود باید میگفت انا اسلب ابْنَةَ الامام. چون وجوب احترامِ ائمه علیهم السلام برای اهل سنت بخاطر انتسابشان به پیامبر صلی الله علیه و آله هستند و برای شیعیان بخاطر امامت است. نکته3⃣ شخصی که دزدی میکند ولی گریه میکند چرا به کربلاء امده است؟( جواب از کتاب انساب الاشراف در پست بعدی انشاءالله) نکته 4⃣ 👈اما باید دقت شود که بر خلاف شخص دزدِ در روایت که قائل به حرمت داشتن آل الله علیهم السلام است. تعداد زیادی نیز در لشکر ابن زیاد لعین بودند که با بغض اهل البیت علیهم السلام به جنگ امام حسین علیه السلام‌امده بودند. به طور مثال👇 🔺ثُمَّ بَرَزَ مِنْ عَسْكَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ رَجُلٌ آخَرُ يُقَالُ لَهُ تَمِيمُ بْنُ حُصَيْنٍ اَلْفَزَارِيُّ فَنَادَى يَا حُسَيْنُ وَ يَا أَصْحَابَ حُسَيْنٍ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى مَاءِ اَلْفُرَاتِ يَلُوحُ كَأَنَّهُ بُطُونُ اَلْحَيَّاتِ وَ اَللَّهِ لاَ ذُقْتُمْ مِنْهُ قَطْرَةً حَتَّى تَذُوقُوا اَلْمَوْتَ جَزَعاً(۴) 🔰مرد ديگرى بنام تميم بن حصين فزارى از عسكر عمر بن سعد بيرون آمد و جار كشيد اى حسين و ياران حسين آب فرات را ببينيد كه چون شكم ماهى موج زند بخدا قطره‌اى از آن نچشيد تا از بيتابى جان دهيد، 📚: منابع 1:الأمالي (للصدوق)، ص۱۶۴ 2: لسان العرب، ج 9، ص 314 3:الامالی لصدوق ص۱۶۴ ۴: الامالی لصدوق ۱۵۰ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چگونگی زیاد شدن لشکر عبیدالله ملعون در کربلاء(ایجاد رعب و وحشت در کوفه) 🛑ثُمَّ دعا ابْن زياد كثير بْن شهاب الحارثي ومحمد بْن الأشعث ابن قيس والقعقاع بن سويد بن عبد الرحمان المنقري وأسماء بْن خارجة الفزاري وَقَالَ: طوفوا فِي النَّاس فمروهم بالطاعة والاستقامة، وخوفوهم عواقب الأمور والفتنة والمعصية، وحثوهم على العسكرة (كذا) فخرجوا فعزروا وداروا بالْكُوفَة. ثُمَّ لحقوا بِهِ غير كثير بْن شهاب فإنه كَانَ مبالغا يدور بالْكُوفَة يأمر النَّاس بالجماعة، ويحذرهم الفتنة والفرقة ويخذل عَن الْحُسَيْن!!! وسرح ابْن زياد أيضًا حصين بْن تميم فِي الأربعة الآلاف الَّذِينَ كانوا مَعَهُ إِلَى الْحُسَيْن بعد شخوص عمر بْن سعد بيوم أَوْ يومين. ووجه أَيْضًا إِلَى الْحُسَيْن حجار بْن أبجر العجلي فِي ألف. وتمارض شَبَث بْن رَبْعِيّ فبعث إِلَيْهِ فدعاه وعزم عَلَيْهِ أن يشخص إِلَى الْحُسَيْن فِي ألف ففعل. وَكَانَ الرَّجُل يبعث فِي ألف فلا يصل إلا في ثلاث مائة وأربع مائة وأقل من ذَلِكَ كراهة منهم لهذا الوجه. ووجه أيضا يزيد بن الحرث بْن يزيد بْن رويم فِي ألف أَوْ أقل. ثُمَّ إن ابْن زياد استخلف عَلَى الْكُوفَة عَمْرو بْن حريث، وأمر القعقاع بْن سويد بن عبد الرحمان بْن بجير المنقري بالتطواف بالْكُوفَة فِي خيل فوجد رجلا من همدان قد قدم يطلب ميراثا لَهُ بالْكُوفَة، فأتى بِهِ ابْن زياد فقتله، فلم يبق بالْكُوفَة محتلم إِلا خرج إِلَى العسكر بالنخيلة........ ووضع ابْن زياد المناظر عَلَى الْكُوفَة  لئلا يجوز أحد من العسكر مخافة لأن يلحق الْحُسَيْن مغيثا لَهُ، ورتب المسالح حولها  وجعل على حرس الكوفة زحر بْن قَيْس الْجُعْفِيّ ورتب بينه وبين عسكر عمر بْن سعد خيلا مضمرة مقدحة فكان خبر مَا قبله يأتيه فِي كُلّ وقت 🔰وقتی ابن زیاد، عمر بن سعد را از منطقه حمام اعین [به کربلا فرستاد] به همه مردم دستور داد که در اردوگاه نخیله گرد آیند سپس کثیر بن شهاب حارثی و محمد بن اشعث بن قیس و قعقاع بن سوید بن عبدالرحمن منقری و اسماء بن خارجه فزاری را طلبید و [به آنها گفت]: در بین مردم(در کوفه) گردش کنید و آنها را به اطاعت و استقامت دعوت کنید و از عواقب امور و فتنه‌انگیزی و سرکشی بترسانید و آنها را به پیوستن به لشکر تشویق کنید. آنها نیز چنین کردند و در کوفه گردیدند [و مردم را به جنگ تشویق کردند] و سپس به ابن زیاد پیوستند، مگر کثیر بن شهاب؛ زیرا او همچنان در کوفه می‌گشت و مردم را به پیوستن به جماعت تشویق می‌کرد و از فتنه انگیزی و تفرقه و یاری حسین می‌ترساند. ابن زیاد بعد از اینکه یک روز یا دو روز از اقامت عمر سعد در کربلا می‌گذشت، حصین بن تمیم را به همراه چهار هزار نفر به جنگ با حسین فرستاد. همچنین حجار ابن ابجر عجلی، شبث بن ربعی و یزید بن حارث بن یزید را هرکدام با هزار نفر به کربلا فرستاد.  [شبث ابتدا خود را به بیماری زد، اما با فشار ابن زیاد، حرکت کرد]. اما از هر هزار نفری که به کربلا فرستاده می‌شد، کمتر از سیصد یا چهار صد نفر از آنها به آنجا می‌رفتند؛ زیرا بسیاری از آنها از شرکت کردن در قتل حسین (علیه‌السّلام) کراهت داشته، بی رغبتی نشان می‌دادند. سپس ابن زیاد، خود به نخیله رفت و عمرو بن حریث را جانشین خود در کوفه قرار داد و صبح و ظهر و شام گروه‌های بیست، سی، پنجاه تا صد نفری را برای تقویت عمر بن سعد [به کربلا] می‌فرستاد؛ و به قعقاع بن سوید بن عبدالرحمان دستور داد تا با گروهی از سربازان در اطراف کوفه بگردند(برای پیدا کردن کسانی که از جنگ با امام حسین علیه السلام به نخلستان های اطراف کوفه گریخته بودند). آنان ضمن جست و جو، فردی همدانی را یافتند که به طلب میراث خود به کوفه آمده بود. او را نزد عبیدالله بن زیاد بردند؛ ابن زیاد نیز او را کشت، و از مردم زهرچشم گرفت. (چون فرمان جنگ عمومی عبیدالله شامل کوفیان میشد در حالی که آن شخص شامی بود) این اقدام باعث شد هیچ فرد بالغی جرئت ماندن در کوفه را پیدا نکند. همچنین او جاسوس‌هایی را در کوفه گماشت تا کسی از لشکریان تخلف نکند و مبادا کسی به کاروان حسین ملحق شده، او را یاری کند. در اطراف کوفه نیز بدین منظور، گروه‌های مسلح و پاسگاه‌هایی قرار داده بود. فرمانده این نگهبانان و گروه‌های مسلح، زحر بن قیس جعفی بود. ابن زیاد بین خود و عمر بن سعد سوارانی پنهانی مستقر کرده بود که هر اتفاقی بیفتد، وی سریعاً خبردار شود 📚: انساب الاشراف ج 3 ص179 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

این گزارش رو چندبار با دقت بخونید فضای امنیتی و حکومت نظامی شدیدی که عبیدالله ملعون در کوفه ایجاد میکند👈نشان از این دارد که اکثریت کوفیان نه تنها قصد همراهی با عبیدالله ملعون را نداشتند بلکه اگر فضا مهیا بود خود را به اردوگاه امام حسین علیه السلام می رساندند. ✍: عیسوند

➖شب جمعه است یادت نکنم میمیرم 🛑..عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَهَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ کَانَ الْمُتَکَلِّمُ مِنَّا یُونُسَ وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَّلامُ، فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ أَقُولُ؟ فَقَالَ: «قُلْ: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً، فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِید.» 🔰از «حسین بن ثُوَیر» نقل شده است: من و «یونس بن ظَبیان» و «مفضّل بن عمر» و «ابو سلمه سرّاج» نزد امام صادق (علیه‌السلام) نشسته بودیم. از بین ما، یونس که از همه ما بزرگتر بود، سخن می‌گفت. یونس به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کرد: فدایتان شوم، من خیلی یاد امام حسین (علیه‌السلام) می‌افتم. (در چنین حالتی) چه بگویم؟ حضرت فرمودند: بگو: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» علیه السلام این را سه بار تکرار کن؛ چراکه سلام، به ایشان می‌رسد، چه از نزدیک و چه از دور.» 📚الكافي، ج۴، ص۵۷۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ثواب مضاعف اعمال خیر در روز جمعه ...‼️ 🛑 عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی الرَّجُلِ یُرِیدُ أَنْ یَعْمَلَ شَیْئاً مِنَ الْخَیْرِ مِثْلَ الصَّدَقَةِ وَ الصَّوْمِ وَ نَحْوَ هَذَا قَالَ یُسْتَحَبُّ أَنْ یَکُونَ ذَلِکَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ فَإِنَّ الْعَمَلَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ یُضَاعَفُ. 🔰هشام بن حکم درباره کسی که می‌خواهد کار خیری مانند صدقه ، روزه و مانند آنها انجام بدهد ، از امام صادق علیه السّلام این چنین نقل می‌کند: مستحب است در روز جمعه باشد ؛ چرا که کار نیک در روز جمعه ، به صورت مضاعف ثواب دارد. 📚:الخصال للشيخ الصدوق ج ۲ ص ۳۹۳ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi