➖فضای خفقان حاکم بر ابتدای امامت امام کاظم علیه‌السلام قسمت دوم 🛑فَنَحْنُ كَذَلِكَ إِذْ رَأَيْتُ رَجُلاً شَيْخاً لاَ أَعْرِفُهُ يُومِئُ إِلَيَّ بِيَدِهِ فَخِفْتُ أَنْ يَكُونَ عَيْناً مِنْ عُيُونِ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْمَنْصُورِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ كَانَ لَهُ بِالْمَدِينَةِ جَوَاسِيسُ يَنْظُرُونَ إِلَى مَنِ اِتَّفَقَتْ شِيعَةُ جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْهِ فَيَضْرِبُونَ عُنُقَهُ فَخِفْتُ أَنْ يَكُونَ مِنْهُمْ فَقُلْتُ لِلْأَحْوَلِ تَنَحَّ فَإِنِّي خَائِفٌ عَلَى نَفْسِي وَ عَلَيْكَ وَ إِنَّمَا يُرِيدُنِي لاَ يُرِيدُكَ فَتَنَحَّ عَنِّي لاَ تَهْلِكْ وَ تُعِينَ عَلَى نَفْسِكَ فَتَنَحَّى غَيْرَ بَعِيدٍ وَ تَبِعْتُ اَلشَّيْخَ وَ ذَلِكَ أَنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي لاَ أَقْدِرُ عَلَى اَلتَّخَلُّصِ مِنْهُ فَمَا زِلْتُ أَتْبَعُهُ وَ قَدْ عَزَمْتُ عَلَى اَلْمَوْتِ حَتَّى وَرَدَ بِي عَلَى بَابِ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ثُمَّ خَلاَّنِي وَ مَضَى فَإِذَا خَادِمٌ بِالْبَابِ فَقَالَ لِيَ اُدْخُلْ رَحِمَكَ اَللَّهُ فَدَخَلْتُ فَإِذَا أَبُو اَلْحَسَنِ مُوسَى عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ لِيَ اِبْتِدَاءً مِنْهُ لاَ إِلَى اَلْمُرْجِئَةِ وَ لاَ إِلَى اَلْقَدَرِيَّةِ وَ لاَ إِلَى اَلزَّيْدِيَّةِ وَ لاَ إِلَى اَلْمُعْتَزِلَةِ وَ لاَ إِلَى اَلْخَوَارِجِ إِلَيَّ إِلَيَّ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَضَى أَبُوكَ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ مَضَى مَوْتاً قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَمَنْ لَنَا مِنْ بَعْدِهِ فَقَالَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ أَنْ يَهْدِيَكَ هَدَاكَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ عَبْدَ اَللَّهِ يَزْعُمُ أَنَّهُ مِنْ بَعْدِ أَبِيهِ قَالَ يُرِيدُ عَبْدُ اَللَّهِ أَنْ لاَ يُعْبَدَ اَللَّهُ 🔰ما در اين حال بوديم كه چشمم به پيره مردى ناشناس افتاد كه با دست به من اشاره مى‌كرد و من در بيم شدم كه مبادا ازجاسوسان ابى جعفر منصور باشد،زيرا او در مدينه جاسوسى داشت و ماموريت داشتند كه بدانند شيعه به امامت چه كسى متفق مى شوند تا گردن او را بزنند،من ترسيدم از آنها باشد،من به رفيقم احول(ابو جعفر محمد بن نعمان احوال در كوفه صراف بوده و در طاق المحامل دكانى داشته و نزد شيعه و سنى معروف به فضل بوده،و علماء فِرَق در دكان او جمع مى‌شدند و به آنها مباحثه مى كرد،شيعه او را مؤمن الطاق و صاحب الطاق لقب داده بودند،و سنى‌ها او را شيطان الطاق مى‌گفتند:براى آنكه از مناظره با او در مى‌ماندند)گفتم:از من دور شو زيرا من بر خود و تو نگرانم و او مرا مى‌خواهد نه تو را،از من دور شو مبادا هلاك شوى و به زيان خود كمك كنى او كمى دور شد و من به دنبال آن پيره مرد به راه افتادم زيرا معتقد بودم كه از او خلاصى ندارم و دنبال او رفتم تا به در خانۀ امام كاظم(عليه السّلام)رسيدم،در آنجا مرا تنها گذاشت و خودش رفت. ديدم خادمى بر در خانه است و بى‌پرسش به من گفت:وارد خانه شو خدا رحمتت كند.من در خانه در آمدم و بى‌انتظار ابو الحسن موسى(عليه السّلام)را ديدم و با من آغاز سخن كرد و فرمود:نه به سوى مرجئه و نه به سوى قدريه و نه به سوى زيديه و نه معتزله و نه خوارج،به سوى من،به سوى من. من گفتم:قربانت،پدرت در گذشت‌؟فرمود:آرى،گفتم: مُرد؟فرمود:آرى،گفتم:بعد از او كى امام ما است‌؟فرمود:اگر خدا خواهد تو را به امامت رهبرى مى‌كند،گفتم:قربانت،عبد الله معتقد است كه پس از پدرش او است،فرمود:عبد الله(افطح) مى‌خواهد خدا را نپرستد و نخواهد. ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖معرفی اجمالی جناب اسماعیل فرزند امام صادق علیه‌السلام 🛑كَانَ إِسْمَاعِيلُ أَكْبَرَ إِخْوَتِهِ وَ كَانَ أَبُوهُ ع شَدِيدَ الْمَحَبَّةِ لَهُ وَ الْبِرِّ بِهِ وَ الْإِشْفَاقِ عَلَيْهِ وَ كَانَ قَوْمٌ مِنَ الشِّيعَةِ يَظُنُّونَ أَنَّهُ الْقَائِمُ بَعْدَ أَبِيهِ وَ الْخَلِيفَةُ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ إِذْ كَانَ أَكْبَرَ إِخْوَتِهِ سِنّاً وَ لِمَيْلِ أَبِيهِ إِلَيْهِ وَ إِكْرَامِهِ لَهُ فَمَاتَ فِي حَيَاةِ أَبِيهِ بِالْعُرَيْضِ وَ حُمِلَ عَلَى رِقَابِ الرِّجَالِ إِلَى أَبِيهِ بِالْمَدِينَةِ حَتَّى دُفِنَ بِالْبَقِيعِ. وَ رُوِيَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع جَزِعَ عَلَيْهِ جَزَعاً شَدِيداً وَ حَزِنَ عَلَيْهِ حُزْناً عَظِيماً وَ تَقَدَّمَ سَرِيرَهُ بِلَا حِذَاءٍ وَ لَا رِدَاءٍ وَ أَمَرَ بِوَضْعِ سَرِيرِهِ عَلَى الْأَرْضِ قَبْلَ دَفْنِهِ مِرَاراً كَثِيرَةً وَ كَانَ يَكْشِفُ عَنْ وَجْهِهِ وَ يَنْظُرُ إِلَيْهِ‏ يُرِيدُ ع بِذَلِكَ تَحْقِيقَ أَمْرِ وَفَاتِهِ عِنْدَ الظَّانِّينَ خِلَافَتَهُ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ إِزَالَةَ الشُّبْهَةِ عَنْهُمْ فِي حَيَاتِه‏ 🔰مرحوم شیخ مفید : اسماعيل بزرگترين پسران آن حضرت بود و امام صادق عليه السّلام او را بسيار دوست ميداشت و نسبت به او نيكى و محبت بيش از ديگران مي‌نمود، گروهى از شيعه بخاطر اينكه بزرگتر از پسران ديگر بود و علاقه و دوستى پدر به او بيشتر بود گمان كردند كه او پس از پدر بزرگوارش امام و جانشين او است ولى اسماعيل در زمان زنده بودن حضرت صادق (علیه السلام) در عريض (كه نام دره‏اى اي‌ست در نزديكى مدينه) از دنيا برفت، و مردم جنازه‏اش را از آنجا تا بمدينه با دوش نزد امام صادق (علیه السلام) آوردند و در قبرستان بقيع دفن كردند. و روايت شده كه حضرت در مرگ او بسيار بيتابى كرد و اندوه زيادى آن جناب را فرا گرفت، و دنبال تابوت او بى‏رداء با پاى برهنه ميرفت، و دستور فرمود تابوت او را پيش از دفن چند بار بزمين نهادند و هر بار حضرت مى‏آمد و پارچه از روى صورتش برميداشت و در روى او نگاه ميكرد و مقصودش از اين كار اين بود كه مرگ او را پيش چشم آنان كه گمان امامت و جانشينى او را پس از پدر بزرگوارش داشتند مسلم كند، و شبهه آنان را در زنده بودن اسماعيل برطرف كند. و چون اسماعيل از دنيا رفت اصحاب امام عليه السّلام آنان كه گمان امامت او را پس از امام صادق عليه السّلام داشتند از اين عقيده بازگشتند، 📚: الارشاد ج2ص209 ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖اسماعیلیه قسمت اول 👇تعریف اسماعیلیه 👇 🛑قد ذكرنا أن الإسماعيلية امتازت عن الموسوية و عن الاثني عشرية بإثبات الإمامة لإسماعيل بن جعفر)1 🔰 فرق اسماعیلیه از واقفیه و شیعه اثنی عشریه با توجه به این است که اسماعیلیه قائل به امامت اسماعیل بن جعفر{ فرزند ارشد امام صادق علیه السلام }هستند 👇انواع اسماعیلیه👇 🛑 فرقةزعمت ان الامام بعد جعفر بن محمد ابنه (اسماعيل بن جعفر....... «وفرقة» ثالثة زعمت أن الامام بعد جعفر بن محمد «محمدبن‌ اسماعيل بن جعفر») 2 🔰 عده ای قائل به امامت اسماعیل بن جعفر شدند و عده ای قائل به امامت محمد بن اسماعیل بن جعفر{ پسر اسماعیل شدند} ➖علاقه زیاد امام صادق علیه السلام به اسماعیل👇 🛑سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ: إِنِّي سَأَلْتُ اللَّهَ فِي إِسْمَاعِيلَ أَنْ يُبْقِيَهُ بَعْدِي فَأَبَى، وَ لَكِنَّهُ قَدْ أَعْطَانِي فِيهِ مَنْزِلَةً أُخْرَى‏)3 🔰امام صادق علیه السلام فرمودند من از خدا درخواست کردم که اسماعیل بعد از من از دنیا برود ولی خداوند منزلت و درجه دیگری{ در بهشت} برای وی در نظر گرفته بود. 👈(لذا اسماعیل در زمان حیات امام صادق علیه السلام وفات کردند) 👇 تشیع اسماعیل👇 🛑عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ: لَمَّا مَاتَ إِسْمَاعِيلُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع خَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَتَقَدَّمَ السَّرِيرَ بِلَا حِذَاءٍ وَ لَا رِدَاء)4 🔰وقتى اسماعيل از دنیا رفت،امام صادق عليه السّلام نزد ما آمد و در جلوى تابوت بى‌كفش و رداء حركت مى‌كرد. ادامه دارد انشاءالله ✍ : عیسوند 📚منابع: 1:الملل و النحل ج1ص226: 2:فرق الشیعة نوبختی،ج 1ص222 3:رجال الكشي ص217 4:الكافي ج‏3، ص204 ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadis

➖اسماعیلیه قسمت دوم شیعیان در زمان حیات اسماعیل با توجه به دو عامل به گمان خود می پنداشتند که امام بعد از امام صادق علیه السلام اسماعیل است . 1⃣: محبت زیاد امام صادق علیه السلام به اسماعیل 2⃣: با توجه به حدیث معروف که از ائمه علیهم السلام صادر شده بود👇 ٍ 🛑عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ الْأَمْرَ فِي‏ الْكَبِيرِ مَا لَمْ تَكُنْ فِيهِ عَاهَةٌ.1 🔰امام صادق عليه السلام فرمود: امر امامت به فرزند بزرگ مى‏رسد، در صورتى كه عيبى نداشته باشد. ➖مرحوم مجلسی علیه الرحمه در شرح این حدیث: ✍آفة بدنية، فإن الإمام مبرأ من نقص في الخلقة يوجب شينه أو دينية2 🔰منظور از عیب: عیب بدنی چون امام مبرا از عیب در ظاهر است که موجب وهن شود و عیب دینی { بی سوادی} است. ➖با توجه به این نکات خیلی ها گمان کردند که امام بعد از امام صادق علیه السلام، اسماعیل بن جعفر است . به این گزارش دقت کنید👇 🛑عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عَامِرٍ، قَالَ:، دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فَوَصَفْتُ لَهُ الْأَئِمَّةَ حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَيْهِ، قُلْتُ وَ إِسْمَاعِيلُ مِنْ بَعْدِكَ، فَقَالَ: أَمَّا ذَا فَلَا، قَالَ حَمَّادٌ، فَقُلْتُ لِإِسْمَاعِيلَ وَ مَا دَعَاكَ إِلَى أَنْ تَقُولَ وَ إِسْمَاعِيلُ مِنْ بَعْدِكَ قَالَ أَمَرَنِي الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ)3 🔰اسماعیل بن عامر نقل میکند : بر امام صادق علیه السلام وارد شدم و از نام ائمه علیهم السلام را گفتم تا به خود امام صادق علیه السلام رسیدم بعد گفتم بعد از شما اسماعیل امام است؟ امام علیه السلام فرمودند خیر. حماد بن عیسی می گوید از اسماعیل بن عامر سوال کردم که چه کسی به تو گفت که نامی از اسماعیل در صحبتت با امام صادق علیه السلام ببری. اسماعیل بن عامر گفت مفضل بن عمر از من این درخواست را کرد 👈یعنی حتی کسی مثل "مفضل بن عمر" نیز گمان کرده بود که امام بعد اسماعیل است . ➖لذا یکی از کسانی که امام صادق علیه السلام بعد از مرگ اسماعیل برای وی پیغام فرستاد بود مفضل بن عمر بود. 🛑 يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ، قَالَ: أَمَرَنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنْ آتِيَ الْمُفَضَّلَ، وَ أُعَزِّيَهُ بِإِسْمَاعِيلَ ، وَ قَالَ: «أَقْرِئِ الْمُفَضَّلَ السَّلَامَ، وَ قُلْ لَهُ: إِنَّا قَدْ أُصِبْنَا بِإِسْمَاعِيلَ، فَصَبَرْنَا، فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرْنَا؛ إِنَّا أَرَدْنَا أَمْراً وَ أَرَادَ اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- أَمْراً، فَسَلَّمْنَا لِأَمْرِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»4 🔰از يونس بن يعقوب، گفت: امام صادق (علیه السلام) به من فرمان داد بروم نزد مفضل و او را به اسماعيل تسليت گويم و فرمود: به مفضل سلام برسان، و به او بگو: ما به غم مرگ اسماعيل گرفتار نشديم و صبر كرديم، تو هم صبر كن چنانچه ما صبر كرديم، ما چيزى قصد كرديم و خدا عز و جل چيزى ديگر و ما به امر خدا عز و جل دل نهاديم. 👈این کار امام صادق علیه السلام در اصل برطرف کردن شبهه برای مفضل بود 📚:منابع 1:الكافي ج‏1، ص: 285 2:مرآة العقول ج‏3، ص: 207 3:رجال الكشي ص: 326 4:الكافي ج‏3، ص: 237 ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖آیا زراره بن اعین از امامت امام کاظم علیه السلام مطلع بود؟ 🛑مُحَمَّدٍ الْهَمْدَانِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا ع يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَخْبِرْنِي عَنْ زُرَارَةَ هَلْ كَانَ يَعْرِفُ حَقَّ أَبِيكَ ع فَقَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ لَهُ فَلِمَ بَعَثَ ابْنَهُ عُبَيْداً لِيَتَعَرَّفَ الْخَبَرَ إِلَى مَنْ أَوْصَى الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع فَقَالَ إِنَّ زُرَارَةَ كَانَ يَعْرِفُ أَمْرَ أَبِي ع وَ نَصَّ أَبِيهِ عَلَيْهِ وَ إِنَّمَا بَعَثَ ابْنَهُ لِيَتَعَرَّفَ مِنْ أَبِي ع هَلْ يَجُوزُ لَهُ أَنْ يَرْفَعَ التَّقِيَّةَ فِي إِظْهَارِ أَمْرِهِ وَ نَصِّ أَبِيهِ عَلَيْهِ وَ أَنَّهُ لَمَّا أَبْطَأَ عَنْهُ ابْنُهُ طُولِبَ بِإِظْهَارِ قَوْلِهِ فِي أَبِي ع فَلَمْ يُحِبَّ أَنْ يُقْدِمَ عَلَى ذَلِكَ دُونَ أَمْرِهِ فَرَفَعَ الْمُصْحَفَ وَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنَّ إِمَامِي مَنْ أَثْبَتَ هَذَا الْمُصْحَفُ إِمَامَتَهُ مِنْ وُلْدِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع .. 🔰ابراهيم بن محمّد همدانىّ گويد: به امام رضا عليه السّلام عرض كردم اى فرزند رسول خدا، مرا از حال زراره خبر ده، آيا حقّ پدرت امام كاظم عليه السّلام را مى‏شناخت؟ امام علیه السلام فرمودند: آرى گفتم پس چرا پسرش عبيد را فرستاد تا با خبر شود كه امام جعفر صادق عليه السّلام چه كسى را وصىّ خود قرار داده است؟ فرمود: زراره به مقام امامت پدرم عارف بود و نصّ امام صادق عليه السّلام را در باره او مى‏دانست و جز اين نيست كه پسرش را فرستاد تا از پدرم(امام کاظم علیه السلام) كسب خبر كند كه آيا براى او جايز است كه تقيّه را در اظهار امر امامت و نصّ بر او كنار بگذارد؟ و چون پسرش دير كرد و از او خواستند تا در باره پدرم( امام بعد از امام صادق علیه السلام) كلامى بگويد، او دوست نداشت بى‏دستور امام سخنى بگويد، قرآن را برداشت و گفت: بار خدايا امام من از فرزندان جعفر بن محمّد عليهم السّلام است و كسى است كه اين قرآن امامت او را اثبات كرده باشد. نکته: امام صادق علیه السلام در مدینه به شهادت رسیدند ولی زراره در کوفه بودند 📚:كمال الدين و تمام النعمة، ج‏1، ص: 75 ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖اسماعیلیه قسمت سوم 👈به خاطر این خطر بزرگ{ ایجاد شکاف و انحراف در بدنه شیعه} امام صادق علیه السلام بر مرگ اسماعیل شاهدانی را گواه گرفت که اسماعیل فوت کرده است به این گزارش دقت کنید. 🛑َ رُوِيَ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ أَنَّهُ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع وَ عَنْ يَمِينِهِ سَيِّدُ وُلْدِهِ مُوسَى ع وَ قُدَّامَهُ مَرْقَدٌ مُغَطًّى فَقَالَ لِي يَا زُرَارَةُ جِئْنِي بِدَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ الرَّقِّيِّ وَ حُمْرَانَ وَ أَبِي بَصِيرٍ وَ دَخَلَ عَلَيْهِ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ فَخَرَجْتُ‏ فَأَحْضَرْتُهُ مَنْ أَمَرَنِي بِإِحْضَارِهِ وَ لَمْ يَزَلِ النَّاسُ يَدْخُلُونَ وَاحِداً أَثَرَ وَاحِدٍ حَتَّى صِرْنَا فِي الْبَيْتِ ثَلَاثِينَ رَجُلًا فَلَمَّا حَشَدَ الْمَجْلِسُ قَالَ يَا دَاوُدُ اكْشِفْ لِي عَنْ وَجْهِ إِسْمَاعِيلَ فَكَشَفَ عَنْ وَجْهِهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا دَاوُدُ أَ حَيٌّ هُوَ أَمْ مَيِّتٌ قَالَ دَاوُدُ يَا مَوْلَايَ هُوَ مَيِّتٌ فَجَعَلَ يَعْرِضُ ذَلِكَ عَلَى رَجُلٍ رَجُلٍ حَتَّى أَتَى عَلَى آخِرِ مَنْ فِي الْمَجْلِسِ وَ انْتَهَى عَلَيْهِمْ بِأَسْرِهِمْ كُلٌّ يَقُولُ هُوَ مَيِّتٌ يَا مَوْلَايَ فَقَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ ثُمَّ أَمَرَ بِغُسْلِهِ وَ حَنُوطِهِ وَ إِدْرَاجِهِ فِي أَثْوَابِهِ فَلَمَّا فَرَغَ مِنْهُ قَالَ لِلْمُفَضَّلِ يَا مُفَضَّلُ احْسِرْ عَنْ وَجْهِهِ فَحَسَرَ عَنْ وَجْهِهِ فَقَالَ أَ حَيٌّ هُوَ أَمْ مَيِّتٌ فَقَالَ مَيِّتٌ قَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ عَلَيْهِمْ ثُمَّ حُمِلَ إِلَى قَبْرِهِ فَلَمَّا وُضِعَ فِي لَحْدِهِ قَالَ يَا مُفَضَّلُ اكْشِفْ عَنْ وَجْهِهِ وَ قَالَ لِلْجَمَاعَةِ أَ حَيٌّ هُوَ أَمْ مَيِّتٌ قُلْنَا لَهُ مَيِّتٌ فَقَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ وَ اشْهَدُوا فَإِنَّهُ سَيَرْتَابُ الْمُبْطِلُونَ يُرِيدُونَ إِطْفَاءَ نُورِ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ ثُمَّ أَوْمَأَ إِلَى مُوسَى ع وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ ... وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ثُمَّ حَثَوْنَا عَلَيْهِ التُّرَابَ ثُمَّ أَعَادَ عَلَيْنَا الْقَوْلَ فَقَالَ الْمَيِّتُ الْمُحَنَّطُ الْمُكَفَّنُ الْمَدْفُونُ فِي هَذَا اللَّحَدِ مَنْ هُوَ قُلْنَا إِسْمَاعِيلُ قَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ مُوسَى ع وَ قَالَ هُوَ حَقٌّ وَ الْحَقُّ مِنْهُ إِلَى أَنْ يَرِثَ اللَّهُ الْأَرْضَ وَ مَنْ عَلَيْها. 🔰 از زرارة بن أعين روايت شده كه گفت: «بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم، و در سمت راست آن حضرت مير فرزندان او موسى عليه السّلام و روبرويش رختخواب و بسترى پوشيده شده قرار داشت، پس به من فرمود: اى زراره، داود بن كثير رقى و حمران و ابا بصير را نزد من بياور، و در اين ميان مفضّل بن عمر به محضر آن حضرت وارد شد، من بيرون رفتم و كسانى را كه آن حضرت دستور به احضارشان داده بود نزد او آوردم، و مردم يك يك از پى هم وارد مى‏شدند تا اينكه سى نفر در آن خانه جمع شديم، هنگامى كه مجلس پر شد، آن حضرت فرمود: اى داود پوشش روى اسماعيل را برايم كنار بزن، داود صورت او را باز كرد. امام صادق عليه السّلام فرمود: اى داود او زنده است يا مرده؟ داود گفت: مولاى من او مرده است، پس آن را به يكايك افراد نشان داد تا به آخرين كسى كه در مجلس بود رسيد و به جملگى ايشان (اين مراسم را) به پايان رسانيد هر يك از آنان مى‏گفت: مولاى من او مرده است، پس فرمود: خدايا شاهد باش، سپس دستور غسل و حنوط و در كفن پيچيدن او را داد، هنگامى كه از كار او فراغت يافت به مفضّل فرمود: اى مفضّل كفن را از صورت او كنار بزن، و او كفن را از رويش كنار زد، پس فرمود: او زنده است يا مرده؟ مفضّل گفت: مرده است، فرمود: خدا آنان گواه باش سپس او را به جانب قبرش برداشتند، هنگامى كه در لحدش گذاشته شد. آن حضرت فرمود: اى مفضّل صورتش را باز كن، و به جمعيّت فرمود: او زنده است يا مرده؟ ما عرض كرديم: مرده است، فرمود: خدايا گواه باش و شما نيز شاهد باشيد كه به زودى باطل انديشان دچار شكّ و ترديد خواهند شد آنان مى‏خواهند نور خدا را با دهانهاى خويش خاموش كنند- و به موسى عليه السّلام اشاره فرمود «و خداوند نور خود را كامل خواهد ساخت هر چند مشركان را خوش نيايد»، سپس ما بر او خاك ريختيم، و بعد آن حضرت همان سخن را بر ما تكرار نموده فرمود: آن مرده حنوطشده كفن گشته كه در اين لحد مدفون است چه كسى است؟ عرض كرديم: اسماعيل، فرمود: خدايا گواه باش، سپس دست موسى عليه السّلام را گرفت و فرمود: او حقّ است و حقّ از اوست تا آنكه خداوند زمين و هر كه را كه بر روى زمين است وارث گردد». 📚: الغيبة للنعماني، النص، ص: 328 ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖شب جمعه است یادت نکنم میمیرم 🛑..عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَهَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ کَانَ الْمُتَکَلِّمُ مِنَّا یُونُسَ وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَّلامُ، فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ أَقُولُ؟ فَقَالَ: «قُلْ: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً، فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِید.» 🔰از «حسین بن ثُوَیر» نقل شده است: من و «یونس بن ظَبیان» و «مفضّل بن عمر» و «ابو سلمه سرّاج» نزد امام صادق (علیه‌السلام) نشسته بودیم. از بین ما، یونس که از همه ما بزرگتر بود، سخن می‌گفت. یونس به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کرد: فدایتان شوم، من خیلی یاد امام حسین (علیه‌السلام) می‌افتم. (در چنین حالتی) چه بگویم؟ حضرت فرمودند: بگو: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» این را سه بار تکرار کن؛ چراکه سلام، به ایشان می‌رسد، چه از نزدیک و چه از دور.» 📚الكافي، ج۴، ص۵۷۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

جلسه کاربست قرینه بودن روایات شیعه و سنی در جمع روایات استاد:دکتر سید محمد کاظم طباطبایی ⭕️هم اکنون

➖ثواب شاد کردن خانوم‌های مَحرم‼️ 🛑...عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْجَعْفَرِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى اَلْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى اَلذُّكُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ يُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى اِمْرَأَةٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهَا حُرْمَةٌ إِلاَّ فَرَّحَهُ اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ.» 🔰از امام رضا از رسول خدا (صلوات‌الله علیهما) نقل شده است: «به‌راستی که خداوند (تبارک‌وتعالی) نسبت به زنان از مردان دل‌سوزتر است. هیچ مردی نیست که شادی‌ای بر دلِ زنی که از محارم اوست، وارد کند، مگراین‌که خداوند (تعالی) در روز قیامت او را شاد گرداند.» 📚:📚الکافي، ج۶، ص ۶ 😄ترویج در راستای تحکیم روز دختر ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تاملی در احادیث ⏩ گاهی در احادیث از تعبیر 1: دَخَلَ الجَنَّه👈داخل شدن در بهشت 2: فَلَهُ الجَنّه 👈بهشت متعلق به اوست. استفاده میشود ➖ به این مثال دقت کنید👇 🛑 منْ شَهِدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّة1 🔰هر کسی شهادت بدهد که خدایی جز خدای یگانه نیست وارد بهشت می شود . حالا این مثال را دقت کنید👇 🛑 عَنِ ابْنِ الرِّضَا ع قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ. 2 🔰کسی که عمه من(حضرت معصومه سلام الله علیها) را در قم زیارت کند بهشت برای اوست . 👇تعبیر 👇 👈فلَهُ الْجَنَّةُ 👈 دَخَلَ الْجَنَّة ➖تعبیر فلَهُ الْجَنَّةُ 👈 یعنی بهشت از آن اوست به این معنا که: وقتی خانه برای خود شخص باشد می تواند هر کسی را دوست داشته باشد را در خانه وارد کند. حال در مواجهه با بهشت یعنی شخصی که در مورد وی گفته شده است "فلَهُ الْجَنَّةُ" 👈 میتواند شفاعت کند ولی تعبیر "دَخَلَ الْجَنَّة" یعنی 👈فقط خود شخص وارد بهشت میشود و توانایی وارد کردن(شفاعت) دیگران به بهشت را ندارد. 📚منابع: 1:المحاسن، ج‏1، ص: 181 2:كامل الزيارات ص: 324 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ظرافت برخورد با دختر خانوم‌ها 🛑...عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِيَالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِيجَ وَ لْيَبْدَأْ بِالْإِنَاثِ قَبْلَ الذُّكُورِ فَإِنَّ مَنْ فَرَّحَ‏ ابْنَةً فَكَأَنَّمَا أَعْتَقَ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ مُؤْمِنَةً فِي سَبِيلِ اللَّهِ ..... 🔰از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: «هرکس به بازار برود و هدیه‌هایی بخرد و برای خانواده‌اش ببرد، مانند کسی است که صدقه‌هایی را برای افراد نیازمند حمل می‌کند. (وقتی خواست هدیه‌ها را بدهد،) قبل از این‌که به پسرها بدهد، به دخترها و زنان بدهد؛ 👈زیرا کسی که دختری را شادمان سازد، مثل این است که کنیز مؤمنی از نسل اسماعیل (علیه‌السلام) را در راه خدا آزاد نموده... 📚الأمالي(للصدوق)، ص۵۷۷ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖اسماعیلیه قسمت چهارم 👈با اینکه امام صادق علیه السلام تمام تلاش خود را کردند که مرگ اسماعیل به گوش همگان برسد تا برای کسی شبهه‌ای باقی نماند . ⬅️ولی بعد از مرگ اسماعیل شبهه افکنان شروع به کار کردند.👇 🛑(و فرقة) زعمت ان الامام بعد جعفر بن محمد ابنه (اسماعيل بن جعفر و انكرت موت إسماعيل في حياة ابيه و قالوا كان ذلك على جهة التلبيس من ابيه على الناس لأنه خاف فغيبه عنهم، و زعموا أن اسماعيل لا يموت حتى يملك الأرض يقوم بأمر الناس و أنه هو القائم)‌1 🔰گروهی گمان کردند که امام بعد از امام صادق علیه‌السلام اسماعیل است و مرگ اسماعیل را انکار کردند گفتند که اسماعیل از دنیا نرفته است و آن تشیع جنازه یک تشیع جنازه نمادین بوده است که اسماعیل از خطر و گزند بنی العباس دور باشد و اسماعیل زنده است و فوت نکرده است تا زمانی که ظهور کند و زمین را پر از عدل کند و او قائم موعود است . 👇شبهه افکنی👇 پس از وفات اسماعیل عده‌ای شروع به شبهه افکنی کردند من جمله شخصی به نام سلیمان بن جریر که باعث گرویدن عده ای به زیدیه شد2 { شبهاتی حول مبحث تقیه و بَداء؛ که با توجه به اینکه قصد ایحاد شبهه را نداریم مطالب سلیمان بن جریر را عرض نمیکنم ولی دوستان محقق میتواند به کتاب مرحوم‌نوبختی رجوع کنند) 👇نتیجه👇 👈 با وجود اینکه اسماعیل در زمان حیات امام صادق علیه السلام از دنیا رفت و با توجه به اینکه امام صادق علیه‌السلام تمام سعی خود را کردند که با اعلام عمومی فوت اسماعیل، شبهه امامت اسماعیل را برطرف کند. ولی بعد از شهادت امام صادق علیه‌السلام عده‌ای قائل به امامت اسماعیل بن جعفر شدند . {خود اسماعیل هیج دخالتی در این انحراف نداشتند و همواره مورد احترام امام صادق علیه السلام بودند} 📚: منابع 1: فرق الشیعة نوبختی،ج1ص67 2: فرق الشیعه ج ۱ ص ۶۷ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi