⚠️ از این مصیبت اگر بمیریم و تکه تکه شویم، باز هم کم است. این کودک مزاجان تا کجا می خواهند پیش روند؟ چرا کسی کاری با کار اینها ندارد؟ اینکه سامانه رسمی تبلیغ (شمع)، محتوای آماده سخنرانی رو به طلاب بده، تا ایشان به جای تفکر در ثقلین و مراجعه به منابع دسته اول که در کتابخانه ها خاک می خورد، سریع کلیک کنن و دانلود و تمام!، چه معنایی دارد؟ ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525

❇️ امروز جهت تکمیل مطالب کتاب میراث علمی سلف، به دانشگاه ادیان و مذاهب قم رفتم. مطالب نابی پیدا شد که اضافه خواهد شد. خوبی کتابخانه این دانشگاه آن است که می توان مستقیما وارد مخزن شد و با کتب مختلف آشنا شد. طلاب جهت عضویت می توانند با مدارک لازمه به کتابخانه دانشگاه مراجعه کنند. عجیب از برخی کتابخانه های مطرح حوزوی که اجازه دسترسی مستقیم به مخزن را نمی دهند! انگار محقق می خواهد کتاب‌ها را بخورد!

این کتاب را تورق کنیم، ببینیم اهل سنت در سیر تحصیلی خود، چه کتاب هایی می خوانند. بعد ما که ادعای تشیع داریم، چه کتبی می خوانیم. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525

در این زمینه، کتاب آشنایی با متون حوزه های علمیه ایران تالیف استاد ملکی نیز هست. مراجعه ای کنیم تا ببینیم کتب تحصیلی اهل سنت کدام هاست. مولف که از اساتید دانشگاه ادیان است و سابقه تحصیلات حوزوی نیز دارد، گاه به فغان می آید از تغییرات غیر اصولی کتب در حوزه های شیعی. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525

کتابی مفید

❇️ نسخه مخطوط حاشیه مرحوم میرزا ابوطالب بر النهجه المرضیه جناب سیوطی. طلاب گرامی می توانند در حدی که استاد صلاح می بیند، از این حاشیه بسیار مفید استفاده کنند. قطعا خواندن تمام آن در مرحله اول آموزش صلاح نیست. حاشیه چاپی اشتباهات و نواقصی دارد. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525

✅ تفکر، تفکر، تفکر 💢تجربه نشان داده، مغز انسان، بعد از تفکر زیاد و مکرر روی یک مطلب علمی، خصوصا اینکه این تفکر قبل از خواب باشد، مطلب علمی را ناخودآگاه تحلیل می کند و در بسیاری از موارد، بعد از مدت کوتاهی (مثلا بعد از خواب)، مطلب کاملا به طرز خارق العاده ای به لطف خدا حل می شود‌. پی نوشت: قبلا نقل قولی از حضرت امام خمینی رحمة الله علیه گذشت که توصیه ای فرموده بودند: در حل مطلب علمی که از طرق عادی حل نمی شود، شبها چراغ را خاموش کنید و آنقدر فکر کنید تا حل شود. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525

یک میلیون پول بده، وقتت تلف نشه 😭😭 ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525

✅ یادی از مرحوم ادیب اول 👇👇👇 🔺این استاد در عصر خود کم نظیر بود و به علت نبوغ و حافظه نیرومند و ذوق و قریحه روشن و توانا، محفل او آنچنان دل انگیز بود که «طفل گریز پا را » جلب می کرد. وی شیوه درس دیگران نمی پذیرفت و تنها استادی بود که شیوه خطابی داشت و از آغاز درس تا پایان (که سه ساعت بود) متکلم وحده بود و شاگردان باید سراپا گوش باشند و به استاد گوش فرا دهند وی می گفت: من تمام شرحها و حاشیه های دیگران را درباره متنهایی که درس می دهم مطالعه می کنم و خود نیز در حل هر مشکلی خواه از لحاظ لفظ و خواه از نظر موضوع می اندیشم و پاسخ هر پرسش مقدری را که به احتمال ممکن است برای شاگرد پیش آید فراهم می کنم و در درس آنها را بازمی گویم و می کوشم هیچ گونه ابهام را اشکالی حتی برای کودن ترین شاگردان باقی نماند بنابراین هیچکس حق ندارد در ضمن درس من به پرسش و جر و بحث پردازد و وقت را تلف کند. 🔺باری به راستی هم وی با بیانی شیوا و شمرده و آوازی با آهنگ خاص و طنین دل انگیز سخن می گفت و شعرهای فارسی و عربی، آیات قرآن ، احادیث خصوصیتهای لغوی و صرف و نحوی بسیار در ضمن درس می آورد و به بیان ماخذ و منابع فراوان برای هر موضوع می پرداخت و به همه نکته های دانش بلاغت اشاره می کرد و پس از بیان مقدمه منطقی برای هر موضوع و استدلال و اثبات آن به نتیجه گیری دقیق می پرداخت. در پیوند دادن مطالب به یکدیگر و از دانشی به دانشهای دیگر پرداختن و سرانجام به اصل موضوع بازگشتن مهارت ویژه ای داشت. 🔺گاه به مناسبتی به مقایسه شعر فارسی و عربی و شاعران دو زبان آغاز می کرد و آن قدر از ابیات آنان با تفسیر مشکلات آنها باز می گفت که انسان را به حیرت فرو می برد. یادداشت کردن رئوس مطالب درس وی خود چندین صفحه میشد و در هر درس وی شاگردان را به بسیاری از کتابهای مهم ادبی فارسی و عربی و شرحها و حاشیه های گوناگون آشنا می کرد. طرز بیان وی نشان می داد که او دلبسته و شیفته پیشرفت شاگردان است و با دلسوزی خاصی آنان را به همه پیچ و خمهای ادب فارسی و عربی آشنا و رهبری می کرد. وی بجز درس عمومی که از ساعت ۹ صبح تا ظهر ادامه داشت و سه کتاب (شرح نظام – مغنی – مطول) رابرای گروهی بیش از ۳۰۰ تن در مدرس مدرسه نواب تدریس می کرد، از ساعت ۵/۵ بامداد در حجره خود نیز به شاگردان خصوصی خود که اغلب اهل ذوق و شاعر و دوستدار ادب عربی و فارسی بودند، برخی از متنها و دانشها را تدریس می کرد، از قبیل : مقامات بدیع الزمان همدانی – مقامات حریری – معلقات سبع – حماسه ابو تمام – عروضی که خود وی گرد آورده بودو گاهی هم منظومه حاج ملا هادی سبزواری. 🔺اشعار و لطیفه های ادبی القا می کرد: اشعار فارسی از رودکی تا صفای اصفهانی و اشعار عربی از شاعران جاهلیت تا مولدین. و به ویژه تاکید می کرد که باید آنها را از حفظ بخوانیم. روزی گفتم استاد! این همه اشعاری را که می فرمایید حفظ کنم و یا مقامات (بدیع – حریری) و دیگر مطالب را که تکلیف می دهید، از بَر شود پس از چندی از یاد می رود و بجز معدودی به یاد نمی ماند آیا این کار سودی دارد؟ در پاسخ گفت باید فراموش شود تا در شما نیروی ادبی و استنباط و ذوق سلیم ایجاد گردد. 🔺اما خود استاد در حافظه قوی آیتی بود تمام قاموس و برهان قاطع را از حفظ داشت به اضافه هزاران شعر فارسی و عربی. وی درباره سبک شعر فارسی و عربی تبحر بسیار داشت و خصوصیتهای دقیق سبکهای : خراسانی و عراقی و هندی را با ذکر شواهد گوناگون یاد می کرد. منبع: https://faslovasl.kateban.com/post/2395 ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir

✅ حاج میرزا ابوطالب! (*) 🔺حاج میرزا ابوطالب اصفهانی که بحق دانشمندی محقق و ادیبی مدقق بوده، نویسنده حاشیه ای است بر کتاب «البهجة المرضة فی شرح الالفیة» که شرحی است بر ارجوزۀ «الفیۀ» ابن مالک. حق این است که حاشیه میرزا ابوطالب از نویسنده اش بسیار معروف تر و مشهورتر شده است، یعنی این حاشیه را از زمان تالیف (بسال 1223 قمری) تا حال هر طالب علمی دیده و شناخته و از آن بهره برده است بدون اینکه از حالات مؤلفش جز نامی بداند. حتی نوعاً نمی دانند که این نویسنده اهل اصفهان و از مفاخر این سامانست و کتابی که ساخته و پرداخته، به تنهایی چیرگی نویسنده اش را در بسیاری از علوم ادبی گواهی صادق و برهانی لامع است. «المیرزا ابوطالب ... من العلماء الاجلاء الادباء . تلمذ علی السید علی مؤلف «الریاض»، له «حاشیة البهجة المرضیة، فی شرح الالفیة» (طبقات آقابزرگ) مرحوم میرزا ابوطالب خود در کتابش بوطن ومحل اقامتش که اصفهان بوده تصریح نموده وکسانی که او را در کتب تراجم خود نوشته اند باین مطلب واقف نگردیده وفقط بذکر نامش قناعت کرده اند. از آنجا که کتاب سیوطی «البهجة المرضیة فی شرح الالفیة» یکی از کتب مهم درسی طلاب از قدیم الایام الی الآن و بسیاری از مطالب آن محتاج توضیح و تفسیر بوده و مرحوم میرزا ابوطالب که علی القاعده خود یکی از مدرسین آن کتاب بوده، و چنانکه در مقدمه حاشیه اش متعرض شده آنرا بخاطر استفاده مشتغلین بکتاب سیوطی تالیف کرده و اتفاقاً حاشیه بسیار مفیدی از کار درآمده، لهذا از همان زمان نویسنده شهرت یافته و طلاب و مشتغلین آنرا استنساخ می نموده اند تا هنگامیکه چاپ سنگی در ایران رواج یافته و به کرات چه مسقلاً و چه درهاش کتاب سیوطی آنرا بطبع رسانیده اند. (*) اصل مقاله که بخش هایی از آن تقدیم شد از مرحوم آیت الله علامه سید محمدعلی روضاتی است به آدرس زیر: https://faslovasl.kateban.com/post/2392 ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال #میراث_علمی_سلف /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir