eitaa logo
📚|میراث علمی سَلَف|
5.7هزار دنبال‌کننده
1هزار عکس
48 ویدیو
37 فایل
❁﷽❁ 💢 تحصیل علوم حوزوی با رویکرد نوآورانه (سنتی) 💢 تشکیل حلقه های علمی (آموزشی، پژوهشی) 💢 بیانِ سیره و روش علمای مطرح ❇️ نرخ تبلیغ (تک بنر): از ساعت 21 تا 9 صبح، 45 هزار تبلیغ تجاری: 75 است تومان/ راه ارتباطی: @hm1370 وبگاه رسمی: http://mirath.blog.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶🔹یادبود تجلیل از نام آوران ایران / پنجشنبه ۲۴ آذر ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
✅ تحول در تحصيل (128)؛ ⚠️ سند صد و بیست و هشتم: گفتاری از حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن ربانی بیرجندی دام عزه 🔺در یادداشت های استاد محمد قزوینی عبارتی وجود دارد: «من برای سفر مطالعاتی به برلین رفتم و الان در کتابخانه برلین، مشغول استخراجِ دُرّهای مغنی اللبیب هستم». من بارها به طلبه ها گفته ام که ما آبروی مغنی اللبیب را برده ایم. به خاطر اینکه این کتاب در کشور ما، یک کتاب نحوی شده است در حالیکه در کشورهای عربی و غربی، مغنی اللبیب یک کتاب علوم قرآنی است!. آیت الله العظمی جوادی آملی می فرمودند: اگر کسی تفسیر قرآن کار می کند، باید یک دور مغنی اللبیب را مرور کرده و بر آن مسلّط باشد. (*) منبع: نشریه مدرسه علمیه نورالرضا علیه السلام/ شعبان 1440 ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
💢ویژه 🔶🔹عکس: آیت الله سید محمد صادق روحانی رحمة الله علیه در کنار مرحوم استاد مدرّس افغانی قدّس سرّه 🟡🔴 پسر مرحوم علّامه مدرّس افغانی که در پاساژ قدس قم، کتابفروشی دارد، می‌گفت: [بعد از رحلت علّامه مدرّس افغانی در شهر قم] هیچ‌جا به ما جای قبر نمی‌دادند؛ آیةالل‍ه [سید محمدصادق] روحانی لطف کردند و از مقبرهٔ اختصاصیِ والدهٔ ماجدهٔ‌شان قبری در اختیارمان گذاشتند. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
تحول در تحصيل (129)؛ ⚠️ سند صد و بیست و نهم: گفتاری از حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن ربانی بیرجندی دام عزه 🔶🔹کتابهای دیگر هم همینطور است (و اهمیت ِ کتاب مغنی اللبیب را دارد). مثلا ما طلبه ها، با کتاب شرح کافیه مرحوم رضی آشنا نیستیم. در حالیکه شما ملاحظه می فرمایید که ما من صفحةٍ إلّا اینکه ایشان از نهج البلاغه امیرالمؤمنان علیه السلام مثال آورده است. یا مثلا شرح شافیه خیلی مهم است. 💢 در نتیجه، مهم این است که بنیه علمی طلبه نسبت به ادبیات، هم صرف، هم نحو و هم بلاغت، قوی شود. من دنبال قوی شدن طلبه از لحاظ ادبی می گردم و می گویم: (این مسئله) در فقه اثر دارد، در کلام اثر دارد، در تفسیر تاثیر دارد. 🟡 قرائت و وجه قرائت (در بررسی آیات قرآن)، در حوزه ور افتاده است. در حالیکه شهید ثانی رحمة الله علیه می فرماید: من وقتی که به مصر می رفتم، با اینکه مجتهد مسلّم بودم، دوباره الفیه ابن مالک را استدلالی خواندم، همچنین تفسیر بیضاوی، صحیح مسلم، صحیح بخاری، شاطبیّة، و قرآن به هفت قرائت! (*) منبع: نشریه مدرسه علمیه نورالرضا علیه السلام/ شعبان 1440 ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
⁉️ دقیقا چرا به برخی چیزهایی که می دانیم و حتی یقین داریم، عمل نمی کنیم؟ (مطلب بسیار مهم) 🔶🔹 انسان لاجرم از آتشی که حرارتش را کاملا حس می کند و یقین به سوزانندگی اش دارد، دوری می کند (البته اگر مصلحت مهمتری نباشد یا عقلش زائل نشده باشد)، ولی چرا گاهی این اتفاق نمی افتد؟ مثلا شخص ظن یا حتی یقین دارد که مسواک زدن خوب است، اما مسواک نمی زند یا یقین دارد که درس نخواندن بد است اما مدام تنبلی می کند؟ دقیقا مشکل کجاست؟ پاسخ اول) اندیشمندانی چون افلاطون، چنین گفته اند که اگر شما حقیقتا به مقام یقین برسی، قطعا آن کار را انجام خواهی داد، لذا وقتی انجام نمی دهی، قطعا یقین به معنای واقعی نداری و فقط نوعی آگاهی داری ولو زیاد. مثلا شما از آتش می گریزی، چون باور قطعی به سوزانندگی او پیدا کرده ای اما مسواک نمی زنی چون گرچه علم به فوائد او داری، اما قطع و جزم به آن پیدا نکرده ای، اما اگر در همان لحظه، بر شما منکشف بشود که با مسواک نزدن، چه فجایعی ممکن است رخ دهد، قطعا شروع به مسواک زدن می کنی. این نظریه بسیار دقیق و جالب است. پاسخ دوم) نظریه دیگر که از جانب افرادی چون ارسطوست، چنین می گوید که ممکن است شما به یقین برسی ولی به دلیل عدم اراده کافی، آن کار را انجام ندهی، لذا ممکن است پزشک باشی و به مضرات سیگار آگاهی کامل داشته باشی، اما سیگار بکشی! قضاوت) به نظر می‌رسد نظریه افلاطون بسیار دقیق تر است. ما ممکن است به یک اموری، به علم الیقین برسیم، اما چون به مرحله عین الیقین و حق الیقین نرسیده ایم، در حقیقت به جوانب ماجرا کاملا واقف نشده ایم لذا برای چنین افرادی، تقوا یا تقویت اراده توصیه می شود. اکثر مردم چنین اند. اما اگر کسی بتواند به مقام های بالاتر یقین برسد که قطعا از رهگذر علم و تقواست، به محض رسیدن به مقام یقین، قطعا آن را انجام خواهد داد بلاشک چون به محض انکشاف کامل جوانب آن کار، اراده و شوق اکیدی در او شکل می گیرد که دیگر نیاز ندارد تا اراده اش را جداگانه تقویت کند! لذا خودبخود به سمت فعل یا ترک می رود. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
🔶🔹اصلا فرض محال کنیم که دروس عمیق و انیق سنتی، هیچ فایده و کاربردی ندارند و این همه علمای مطرح که این علوم را خوانده اند و از آن استفاده های بسیار برده اند، در اشتباهند و آثار عمیقشان به صورت تصادفی نوشته شده اند!! سوال اساسی اینجاست، کسی که ادعای طلب علم می کند، چرا اینقدر نسبت به علم منزجر است و با تلخکامی روز افزون، فقط به دنبال سرسری خواندن و رها کردن است؟! او را چه شده است که ترک لذت دانستن را افتخار می داند؟
همایش و فرمایش، همراه با سیستم گرمایش! 🔺بیست و چهارمین همایش کتاب سال حوزه، پنجشنبه ۲۷ بهمن ماه در قم برگزار شد. افتخار سخنرانان این مراسم، این بود که رشد تعداد کتب و مقالات، نشانه ای از حیات علمی حوزه ها در این روزگار است. حبذا و لا هکذا! 🔸یکی از سخنرانان که نقش مهمی در نابودی میراث ناب علمی گذشتگان دارد، چنان از توجه به آثار قدما و اجتهاد عمیق علمی سخن راند، که اگر کسی از عملکرد ایشان اطلاع نداشت، گمان می کرد که جناب ایشان از طرفداران روش تحصیل سنتی است!! 🔹از این همایش های پرهزینه و بسته های هدیه و شعارها که گذر کنیم و به واقعیت ها بنگریم، خواهیم دید آثار گذشتگان از جهت علمی، بسیار غنی ( نه غنی تر!) بود و عشق به علم و دانستن، بسیار بیشتر از از این روزگار پرتلبیس بود. ❌حیف از این عمر که در این همایش‌ها بگذرد‌. فقط به عنوان محک، پیشنهاد می گردد که اگر می خواهید حیات علمی حوزه ها را به عیان بسنجید، امور زیر را به مدت یکسال اجرایی کنید تا معلوم شود چه کسی پژوهشگر و عاشق علم است و چه کسی دنبال نام و نشان و مدرک و پول: الف) کلاس های درسی را اختیاری کنید و حضور و غیاب های اجباری را بردارید! بگذارید معلوم شود در گرمای تابستان و سرمای زمستان، چه کسی منظم بر سر کلاس درس حاضر می شود. ب) کتب مورد تدریس را به اختیار و انتخاب خود طلاب بگذارید. شاید کسی دوست داشته باشد به جای صرف ساده و نحو ماده، دلش را با کتب دیگری صفا دهد. چه اشکالی دارد؟ ج) انتخاب استاد را کاملا آزاد کنید تا مشخص شود سواد علمی ربطی به مدرک کاغذی و سفارشات پنهانی ندارد. د) امتحانات اجباری را بردارید و علمیت طلاب را بر اساس فعالیت مستمر در طول سال و با نظارت استادانش بسنجید! ه) ایام تحصیل را منحصر در تقویم آموزشی برگرفته از دانشگاه نکنید. بگذارید به مانند گذشته، طلاب عاشق، در اوج گرمای تابستان و در وسط حوض آب هم که شده، درس بگیرند و مباحثه و مطالعه کنند، چنان که سیره برخی علما این بوده که از فرط گرمای طاقت فرسا، درون حوض تشریف می بردند و حقا و انصافا چه اجتهادات نابی می کردند! زیر کولر نشستن کجا و درون حوض کجا! البته هرگز چنین نخواهید کرد، چون خودتان هم به عیان می دانید که چه خبر است‌! زرق و برق ها به مانند کف آب زائل می شوند، دل به زرق و برق ها نبندیم! علم جای دیگر است. علم در خانه علماست نه در همایش های فرمایشی همراه با سیستم گرمایشی! ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
🔺 اطلاع رسانی ✅ ادامه اصواتِ تدریس کتاب شرح انموذج از استاد نادعلی دام عزه در وبگاه میراث علمی سلف، قرار گرفت. 🌐http://mirath.blog.ir
پیچ و تاب! ✅ مدتهاست ارائه پژوهش در قالب های مختلف مثل مقاله نویسی، خلاصه نویسی و ...، در برخی دروس حوزه، اجباری شده است. چنین اجباری، با هدف علاقمند کردن طلاب به امر پژوهش و بدست آوردن توانایی های مختلف، عنوان شده است! عجب اجبار مبارکی! در ظاهر طرح خوبی است، اما در خفا چه خبرهاست! چه پیچ و تاب ها که طلاب می خورند تا از این تکلیف بی حاصل رهایی پیدا کنند و نمره شان ثبت شود و خلاص! تازه بگذریم از برخی سرقتهای علمی و سفارش های پولی! ⁉️ فقط دو سوال از محضر کسانی که این چنین طرح های نابی را تصویب می کنند پرسیده شود، بد نیست: ۱) اگر پژوهش و گسترش مرزهای علم خوب است، پس چرا شما سال به سال، کتاب های نخبه پرور علمای گذشته را تکه پاره می کنید؟! طلبه با چه بن مایه علمی قرار است پژوهش گر شود؟ اصلا شما معنای پژوهش را فهمیده اید؟! ۲) اگر پژوهش اینقدر خوب است، پس چرا اجبار؟ کاری کنید طلبه خودش تشنه شود و به دنبال پژوهش برود. از پیچ و تاب و زجر روزافزون برخی طلاب برای خلاصی از این اجبار خبر دارید؟! ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
💠 ویراستار رساله‌های عملیه ✍️ استاد ابوالفضل طریقه‌دار دام عزه، ویراستار نامدار کشوری 🔺حدود ٢۵ سال پیش بیت مرحوم آیت‌الله بهجت از بنده خواستند قسمتی از رساله‌ عملیه آن عالم ربانی را ویرایش کنم. قبلا برای فهم احکام روزمره خود، به رساله رجوع می‌کردم، ولی هیچ‌گاه به نثر و نگارش و جمله‌ بندی‌های آن توجه نداشتم. تقریبا همه رساله‌های مراجع معاصر را جمع‌آوری کردم و پی بردم که نثر آن‌ها یک‌سان است. همین انگیزه‌ای شد که تاریخچه رساله‌های عملیه را دنبال کنم. 🔶🔹در صدر اسلام و روزگار امامان به رساله عملیه نیاز نبود، چون مردم مستقیما مسائل مورد نیاز خود را ازحضرات معصومان می‌شنیدند. پس از غیبت کبری فقیهان و محدثانی چون شیخ صدوق و شیخ طوسی کتاب‌هایی بدون استدلال‌های فقهی و فقط به انگیزه رفع نیاز مردم عادی نگاشتند. اما به زبان فارسی در این مورد کتابی نبود. تا اینکه در زمان صفویه شیخ بهایی (وفات 1031ق)  اولین رساله عملیه فارسی را با نام «جامع عباسی» تدوین کرد. بعد از آن آیت‌الله حاجی محمد ابراهیم کرباسی (وفات 1261ق) رساله «نخبه» را نوشت. سپس آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی (وفات 1365ق) رساله‌ای به زبان فارسی به نام «ذخیره الصالحین» منتشر کرد. 🔺تا اینکه به روزگار معاصر یعنی زمان مرجعیت آیت‌الله العظمی سیدحسین بروجردی (وفات 1340ش) رسیدیم .ایشان به کمک مشاوران خردمند خود از جمله علامه علی اصغر کرباسچیان به این فکر افتادند که برای فارسی زبانان رساله عملیه‌ای به نثر روان بنویسند. از این رو کتاب «جامع الفروع» خود را که فارسی بود به منظور روان‌سازی و ویرایش در اختیار گذاشتند. آقای کرباسچیان - که خود اندیشه مدرن داشت و از موسسان مدرسه‌های علوی و نیکان است - این رساله را برداشت و به سراغ ویراستاری فهیم و اهل پژوهش و قلم یعنی استاد علی‌اصغر فقیهی رفت. از این‌جا به بعد را از زبان خود استاد فقیهی بشنویم: 🔹یک روز در خانه ما را زدند. باز کردم.  روحانی محترمی دیدم که با خوشرویی سلام کرد و گفت: من کرباسچیان هستم.  خدمت آیت‌الله العظمی بروجردی بودیم. صحبت از این شد که این رساله‌های عملیه را مردم عادی نمی‌فهمند باید نثر آن ساده شود. دوستانم شما را معرفی کرده‌اند؛ چون درس‌های حوزوی را خوانده‌اید و استاد زبان فارسی هم هستید و به قلم روان می‌نویسید. «آقا» دستور این کار را داده‌اند. من پذیرفتم و با علاقه مشغول شدم و آن را به فارسی روان درآوردم. شماره‌بندی هم کردم. آقای کرباسچیان نام «توضیح المسائل» را بر آن نهاد. (زندگی‌نامه و خدمات علمی فقیهی، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ص۶۶) 🔸اکنون پس از هفتاد سال همه رساله‌های عملیه امروزین، محصول کار سترگی است که استاد علی‌اصغر فقیهی انجام داده است. وی در قم به دنیا آمد. تحصیلات حوزوی خود را تا سطوح عالی در همین شهر گذراند. سپس به دانشگاه تهران رفت و اساتید درجه اول آن زمان چون: دکتر محمود شهابی، بدیع‌الزمان فروزانفر، استاد محمد معین گذراند. سپس به قم بازگشت و سالیان سال در دبیرستان حکیم نظامی (امام صادق‌ع امروز)  به عنوان دبیر و استاد برجسته تدریس کرد. آثار او همچون  «آل بویه»،  «تاریخ مذهبی قم»، «تاریخ و عقاید وهابیان»، «ترجمه نهج‌البلاغه» و «دستور زبان فارسی»، مورد رجوع پژوهشگران است. 🔺این پژوهشگر، نویسنده و ویراستار برجسته، به سال ١٣٨٢ ش در شهر خود - قم - در نود سالگی درگذشت. قبر او در حرم حضرت معصومه‌س و در کنار شهید مفتح است. ۱۴۰۱/۱۱/۲۴ نقل از کانال کانون نویسندگان قم @kanoonnevisandeganqom ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
⁉️ مرحوم علی اصغر فقیهی چه خواند و به کجا رسید؟ (قابل توجه کارگروه های مرکز تدوین متون حوزه های علمیه که ثمرات تصمیمهای نادرست ایشان کاملا عیان شده است) ایشان در ده سالگی به مدرسه «جهانگیرخان» که در نزدیکی منزلشان بود و پدر و عمویش نیز در آن مدرسه تدریس می کردند، رفت. وی نصاب الصبیان و جامع المقدمات را نزد پدرش به طور کامل خواند. آقای فقیهی فراگیری کتاب های شرح سیوطی، شروح جامی، کافیه و شافیه مرحوم رضی و تمام کتاب مغنی را به خوبی پشت سرگذاشت. وی با شروع منطق حاشیه ملا عبدالله و بعد از آن شرح شمسیه و شرح مطالع را خواند و سپس مطول تفتازانی در علم معانی و بیان را به طور کامل آموخت و به سراغ مقدمات اصول و فقه رفت. او اولین کتاب اصول، یعنی معالم الاصول را که جزء برنامه های درسی آن روز بود همراه شرایع که در موضوع فقه نوشته شده، خواند و شرح لمعه، قوانین الاصول و دو کتاب بعد از آن ها یعنی رسائل و مکاسب شیخ مرتضی انصاری را تمام کرد و با خواندن دو جلد کفایة الاصول آخوند خراسانی دوره سطح را نزد استادان و فضلای آن وقت حوزه مانند: آقا شیخ عبدالحسین ابن الدین قمی و آیات عظام: سید شهاب الدین نجفی مرعشی، فیض قمی، گلپایگانی، امام خمینی و... به پایان برد. او پس از اتمام این دوره، برای مدتی از درس خارج فقه آیت الله سید محمدتقی خوانساری بهره برد. ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir
⚠️ بزرگترین آسیب علمی و اخلاقی حوزه ها در حال حاضر، آن است که با چیره شدن نظام دانشگاهی، رابطه صمیمی و اثرگذار استاد و شاگرد کمرنگ شده است‌. قبلا سنجش علمی و اخلاقی به طور پیوسته توسط خود اساتید انجام می شد و عتابات و خطابات و پندها و اندرزها در فضایی کاملا گرم، به طلاب منتقل می شد و بسیار اثرگذار بود. در روزگار کنونی، تصمیم های مخرب کارگروه های تصنعی، باعث شده است تا سیستمی خشک و بی روح، جای خود را به رابطه قویم استاد و شاگردی بدهد‌. اگر این استعمار نیست، پس چیست؟ ————————————- ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔺راه ارتباطی: @hm1370 🔹کانال /عضویت: ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 🌐http://mirath.blog.ir