💥 «اهل توحید» در همه‌ جا رحمت خدا را می‌بینند، هم در گرسنگی و تشنگی، هم در سیر شدن و سیراب شدن. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: «موحدین در همه جا رحمت خدا را می‌بینند، هم در آنجایی که گرسنه و تشنه می‌شوند، و هم در آنجایی که سیر و سیراب می‌شوند. بناست که ما با همین نیازهایمان به خدا برسیم. این نیازها نردبان‌های تقرب ما هستند. و با همین‌ها سیر می‌کنیم و تا قرب الهی پیش می‌رویم. به شرط این‌که اهل عبرت باشیم. انسان اگر به این نعمت‌هایی که نیازهای او را برطرف می‌کنند نظر بکند و اهل عبرت باشد، در هر نعمتی حضور حضرت حق را می‌بیند و در هر ارضایی فقر خودش را به خدای متعال و رحمت خدای متعال احساس می‌کند و این عامل هدایت انسان است.» ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 «غنا یا فقر» و «سلامتی یا بیماری» طریقی است که خدا را در زندگی خود پیدا کنیم. 💠 استاد سید محمدمهدی ميرباقري: «خداوند متعال بنده‌هایش را دوست دارد؛ و چون دوست دارد، ایمانشان را حفظ می‌کند. اگر صلاحِ دینش در این باشد که به او ثروت بدهد، ثروت می‌دهد. یک نفر با ثروت می‌تواند به خدا برسد و اگر از او بگیرند زمین می‌خورد؛ خدا او را با پول و ثروت امتحان می‌کند. دیگری با فقر به خدا می‌رسد، پس خدا او را فقیر می‌کند. یکی با سلامتی مؤمن می‌شود، خدا به او سلامتی می‌دهد. یک نفر دیگر با بیماری به خدا می‌رسد، خدا او را بیمار می‌کند. پس، در دنیا، نه بیماری موضوعیت دارد و نه سلامت، نه غنا و نه فقر. همه این دادوستدها برای این است که به بندگی خدا برسیم. انسان باید بفهمد که اولاً خدا ما را برای بندگی آفریده و هر چه در این دنیا به ما می‌دهد و از ما می‌گیرد، از روی حساب و کتاب است و بر اساس حکمت است؛ چقدر پول به یک بنده بدهد یا چقدر آبرو بدهد که او به خدا برسد! کسی هست که اگر به او بیشتر از یک حد پول بدهند زمین می‌خورد، بیشتر از یک حد آبرو بدهند زمین می‌خورد، لذا، به اندازه، به او ثروت و آبرو می‌دهند. اگر آدم فهمید که وقتی از من می گیرند دقیقاً به این است که من به خدا برسم، فقری هم که به من می‌دهند دقیقاً به اندازه‌ای است که می‌توانم تحمل کنم، نه کمتر و نه بیشتر... وقتی فهمید هدف خداست، باید همه را پشت سر بگذاری و این‌ها همه بت هستند، باید به خدا برسی... وقتی کسی این را فهمید، در این صورت، اگر ثروت سراغش آمد خوشحال می‌شود؟! یا اینکه می‌داند که ثروت موضوعیت ندارد؟ وقتی از او می‌گیرند آیا غصه می‌خورد؟! یا می‌داند که این دادن و گرفتن ها اصلاً موضوعیت ندارد، فقط وسیله است که شما این وسط، خدا را پیدا کنید. اگر خدا را پیدا نکردید، هیچ چیز پیدا نکرده‌اید!». ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 خداوند به انسان #عطا_می‌کند که بنده شود و از او #می‌گیرد که بنده شود. 💥 اگر آبروی شما ریخته شد و در بی‌آبرویی خدا را پیدا کردید، آیا اشکالی دارد؟ 💥 خدا می‌داند که چه کسی با ثروت می‌تواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با #بیماری و چه کسی با #صحت. چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. 💠 استاد سید محمدمهدی ميرباقري: «هدف چیست؟: وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ. خداوند به انسان عطا می‌کند که بنده شود و از او می‌گیرد که بنده شود. خداوند چرا به کسی پول می‌دهد و می‌گوید که به دیگری قرض بده؟! «مَنْ ذَالَّذی یُقرِضُ الله قَرْضاً حَسَناً؛ کیست که به خدا قرض بدهد؟». آیا خدا محتاج است؟ آیا خودش نمی‌تواند به کسی پول بدهد؟ این حرف یهودی‌ها بود که می‌گفتند ما هیچ وقت به کسی کمک نمی‌کنیم. چرا؟ چون خدا می‌تواند خودش عطا کند! کسی که خدا برایش عطا نکرده، چرا من به او ببخشم؟! خدای متعال این حرف را تخطئه می‌کند. درست است که خدا می‌تواند خودش عطا کند، ولی اگر همه را خدا عطا کند نه شما رشد می‌کنید و نه آن شخص. اینکه خدا می‌گوید از این دست بگیر و از آن دست بده، چون رشد ما در این است که از یک دست بگیریم و با دست دیگری بدهیم. وقتی انسان این را فهمید، متوجه می‌شود که اگر به او ثروت دادند، برای این است که بنده شود. خدا اصل است. ما که برای بت‌پرستی نیامده‌ایم. و اگر پول را از تو می‌گیرند برای این است که باز به خدا برسیم. پس، فی‌الواقع خدا می‌گوید #نگاهتان_را_اصلاح_کنید. از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من می‌دانم که چه کسی با ثروت می‌تواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با «بیماری» و چه کسی با «صحت». چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب می‌کنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا می‌کنند مغرور نشوید. چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟ اگر آبروی شما ریخته شد و در بی‌آبرویی خدا را پیدا کردید چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال و سی سال فقیر باشد ولی خدا را پیدا کند؟ آیا نمی‌ارزد؟». ☑️ @mirbaqeri_ir

«#توکل فقط برای عبور از سختی‌های دنیا نیست؛ چالش‌ها و #سختی‌های_راه_سلوک خدای متعال، جز با توکل به خدا سیرشدنی نیست. شیطان وسوسه می‌کند و هجوم‌های سنگینی برای سالکین پیش می‌آورد که اگر کسی اهل توکل نباشند حتماً مبتلا به تردید و وسوسه و شک خواهند شد و عقب‌نشینی خواهند کرد. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

⚡️ توحید یعنی عبور از #اسباب و رسیدن به #صاحب_اسباب. ⚡️کسی که به اسباب #تکيه مي‌کند، خدا را گم مي‌کند و بعد دنبال خدا می‌گردد. ⚡️ مُوحّد با خدا آرام است، نه با اسباب. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: اگر انسان فقرهاي خودش را نديد، #غافل است. اگر فقرهايش را ديد و کم‌کم احساس کرد که خودش می‌تواند مشکلاتش را حل کند، #مُعجِب می‌شود. اگر فقرهايش را ديد و به اسباب ارجاع داد، #مشرک می‌شود. يعني اينطور فکر کرد که اگر گرسنه شويم، غذا مي‌خوريم و سیر می‌شویم! اگر تشنه شويم، آب مي‌خوريم و رفع می‌شود. اگر خسته شويم، استراحت مي کنيم. اگر مي‌خواهيم راه برويم، پايمان را روي زمين مي‌گذاريم. اگر مي‌خواهيم حرف بزنيم، از زبانمان استفاده مي‌کنيم، اگر مي‌خواهيم گوش بدهيم از گوشمان استفاده مي‌کنيم. چنین آدم چگونه مي‌شود؟ اين آدم خاصيتش اين مي‌شود که خدا را گم مي‌کند و بقيه را پيدا مي‌کند. در روز روشن دنبال آفتاب مي‌گردد. همين است که مي‌گويد: «بيدلي در همه احوال خدا با او بود/ او نمي‌ديدش و از دور خدايا مي‌کرد». واقعاً همينطور مي‌شود. سطح فکر چنين آدمي همين است. مي‌گويد اين که زمين است، اين هم که خورشيد است، اين هم که آسمان است و مابقیِ اسباب. پس خدا کجاست؟ آدمي که به اينها تکيه مي‌کند، کم‌کم همين موارد در نظرش بزرگ مي‌شوند و خدا گم مي‌شود. و بعد او دنبال خدا مي‌گردد. چنين شخصي اگر در جيبش پول باشد، راحت است؛ اگر نباشد، مي‌ترسد. خب، چرا نترسد؟ آدمي که از دخلش مي‌خورد، طبيعي است که وقتي دخل خالي است، مي‌ترسد. اصلا مي‌شود نترسد؟! مي‌شود وقتي دخلش پر است خوشحال نباشد، آرام نباشد؟! آيا چنین شخصی #مُوحّد است؟ آيا انبيا هم اين‌گونه بودند؟ قطعاً اينطور نيست. اينها همان شرک‌هاي خفي است. آيا انبيا اگر کنار چشمه آب بودند خيالشان راحت بود و اگر وسط بيابان گير مي کردند، مي‌ترسيدند؟ اينطور بودند؟ این ما هستیم که اينگونه هستيم. ما کنار چشمۀ آب خودمان را سيراب مي‌بينيم و وسط کوير، گرسنه و تشنه! توحيد يعني اينکه آدم بداند که فرقي بين کوير و کنار دريا نيست. خدايي که سيراب مي‌کند، يکسان در همه جا هست. همان‌طور که وسط دريا، اين خدا هست، در دل کوير هم هست. در اين حالت، ديگر #با_خدا_آرام_است. خدا که هست، ديگر هيچ مشکلي نيست. حال اگر اين‌طور نشد، انسان يک نيازش را از آب گرفت، يک نيازش را از غذا و يک نيازش را از سفتي زمين گرفت، در اين حالت، فراموش مي‌کند که خداي متعال است که آن را مهد قرار داده است. اگر خداي متعال آن را مهد قرار ندهد، مي‌بيني که از هر جنبنده‌اي، جنبان‌تر است. اگر خداي متعال زمين را سفت نکند، مي‌بيني که از آب هم شل‌تر است.» ☑️ @mirbaqeri_ir

«توحيد يعني اينکه آدم بداند که فرقي بين کوير و کنار دريا نيست. خدايي که سيراب مي‌کند، يکسان در همه جا هست. همان‌طور که وسط دريا اين خدا هست، در دل کوير هم هست. در اين حالت، ديگر #با_خدا_آرام_است. خدا که هست، ديگر هيچ مشکلي نيست. حال اگر اين‌طور نشد، انسان يک نيازش را از آب گرفت، يک نيازش را از غذا و يک نيازش را از سفتي زمين گرفت، در اين حالت، فراموش مي‌کند که خداي متعال است که آن را مهد قرار داده است. اگر خداي متعال آن را مهد قرار ندهد، مي‌بيني که از هر جنبنده‌اي، جنبان‌تر است. اگر خداي متعال زمين را سفت نکند، مي‌بيني که از آب هم شل‌تر است.» https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/2545 #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 ياد کردنِ نعمت‌هاي خدا، راه رسيدن به محبت خداست. 💥 ترس‌هاي ما به‌خاطر شرک‌های ماست. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: «در روايات، يکي از راههاي رسيدن به محبت خدا اين است که انسان نعمت‌هاي خدا را ياد کند. فرمود در اين حالت، محبت خداوند در دلتان مي‌آيد. اگر انسان فهميد که خدا به من چشم و گوش و زبان و دوست و رفيق و همسر و قلب و روح و سر و ... را داده است و دائماً هم به من لطف مي‌کند، آرام‌آرام محبت خدا در دل انسان مي‌آيد. همين‌طور انسان اگر از دست‌هاي ديگر گرفت، #شرک_در_محبت پيدا مي‌شود. آدمي که غذا را دوست دارد، چرا دوست دارد؟ چون فکر مي‌کند غذا او را تأمين مي‌کند. چرا سنگ کناری را دوست ندارد؟ اگر فهميد همه اين لذت‌ها و نگهداري‌ها از اوست و اين غذا هيچ‌کاره است، نسبت به خدا محبت پيدا مي‌کند. ما فقير به او هستيم. اگر انسان اين نيازهايش را به غير ارجاع داد، به همان اندازه مشرک مي‌شود. از غير خدا مي‌ترسد. اگر من خيال کردم که اين زمين من را آرام نگه مي‌دارد، خوب وقتي بلرزد مي‌ترسم. وقتي خيال کردم پول من، من را اداره مي‌کند، جيبم خالي شد مي‌ترسم. وقتي خيال کردم اين دشمن، کاره‌اي است، گاو شاخدار است، خب، مي‌ترسم. ولي اگر فهميدم امنيت دست کسي نيست جز خدا، ديگر ترس بي‌معني است. #ترس‌هاي_ما به‌خاطر #شرک‌های_ما است. اگر ما اين فقرها را به غير خداي متعال نسبت داديم، به همان اندازه ترس از آنها، دلبستگي به آنها، محبت آنها، در دلمان مي‌آيد. اين مي شود #حب_الدنيا که «رأس کل خطيئة» است. اين شرک در محبت است. در اين حالت، انسان کارهايش را هم براي غير خدا انجام مي‌دهد و غير خدا در زندگي و حتي در نمازمان هم وارد مي‌شود.» ☑️ @mirbaqeri_ir

▪️ پیام تسلیت آیت‌الله میرباقری در پی شهادت سردار حسینعلی عظیمی «بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون شهادت مظلومانه جهادگر و سنگرساز بی‌سنگر دوران دفاع مقدس مهندس حاج "حسینعلی عظیمی" که عمر شریف و پربرکت خود را صرف اعتلای اسلام و پیروزی رزمندگان اسلام و خدمت به محرومین و مستضعفین کرد، به همسر، فرزندان، بازماندگان، همرزمان و شاگردان آن شهید بزرگوار تبریک و تسلیت عرض می‌کنم و از خداوند متعال علو درجات را برای ایشان مسئلت دارم. سید محمدمهدی میرباقری» ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 «مؤمنِ آل فرعون» را با مقراض قطعه‌قطعه کردند، اما قرآن کریم می‌فرماید: خداي متعال او را از بدي‌هاي مکر دشمن محافظت کرد (فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَکَرُوا). 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: «امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: تعجب مي‌کنم از کسي که مکري با او شده يا درصدد مکر با او و حيله با او هستند چرا اين ذکر را نمي‌گويد که: «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ». زيرا به دنبال اين آيه، خداي متعال مي‌فرمايد: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَکَرُوا»؛ خداي متعال از بدي‌هاي مکر دشمن ايشان را حفظ کرد. اين آيه در مورد «مؤمن آل فرعون» است که داستانش در سوره غافر آمده است. در يکي از مراحل، وقتي اظهار ايمان کرد، کفار بنا گذاشتند بر اين که بساط ايشان را جمع کنند. ايشان هم به خدا پناه برد، و خداي متعال او را از بدي‌های مکر آنها ايمني داد. در نقل دارد او را با مقراض (قيچي) قطعه‌قطعه کردند ولي مکرشان به او نرسيد و ايمانش محفوظ بود و گوهره وجودش مورد تعرض قرار نگرفت. قطعه‌قطعه‌اش کردند اما او رشد کرد. درواقع، دشمنان علیه مؤمنین مکر مي‌کنند اما اين مکر، به‌جاي اين‌که به مؤمنین ضرر بزند، خداي متعال ضرر را تبديل به نفع مي‌کند و سيئات مکر آنها را از بين مي‌برد. اين يعني اگر کسي زير تيغ دشمن هم رفت آنجايي که خدا هست، ضرر نيست، خیر است. شيطان کارش همين است؛ شيطان مي‌خواهد گوهر ايمان ما را بگيرد، و الا با بقيه امور که کاري ندارد؛ وقتي گوهر ايمان ما را گرفت زير دست‌وپايش لگدمال مي‌شويم و ارزشي هم نداريم. مهم اين است که با همه توانايي و مکري که شيطان و دستگاهش دارند نتوانند آن گوهر وجودي انسان را بگيرند. اگر کسي تفويض بکند و حقيقاً اهل تفويض بشود و کار خودش را واگذار بکند، مي‌تواند بندگي بکند؛ اگر انسان تفويض نکند، بندگي هم نمي‌تواند بکند. آدمي که کار را تفويض نمي‌کند، قاعدتاً مشغولِ به خودش مي‌شود؛ يعني مشغولِ بالله نيست. اگر تفويض کرد خداي متعال حفظش مي‌کند.» (۹۴/۳/۲) ☑️ @mirbaqeri_ir