💥 «مؤمنِ آل فرعون» قطعه‌قطعه شد، اما رُشد کرد. ◀️ امام صادق(ع) فرمودند: تعجب می‌کنم از کسی که مکری با او شده یا در صددِ مکر با او و حیله با او هستند، چرا این ذکر را نمی‌گوید: «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ». زیرا به‌دنبال این آیه، خدای متعال می‌فرماید: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَیئاتِ ما مَکرُوا»؛ خدای متعال ایشان را از بدی‌های مکر دشمن حفظ کرد. ◀️ این آیه در مورد «مؤمن آل فرعون» است که داستانش در سوره غافر آمده است. در یکی از مراحل، وقتی اظهار ایمان کرد، کُفّار بنا گذاشتند بر این‌که بساط ایشان را جمع کنند. ایشان هم به خدا پناه برد و خدای متعال او را از بدی‌های مکر آنها ایمنی داد. در نقل دارد او را با مقراض (قیچی) قطعه‌قطعه کردند، ولی مکرشان به او نرسید و ایمانش محفوظ بود و گوهر وجودش مورد تعرض قرار نگرفت. قطعه‌قطعه‌اش کردند اما او رشد کرد. ◀️ درواقع، دشمنان علیه مؤمنین مکر می‌کنند اما این مکر به‌جای این‌که به مؤمنین ضرر بزند، خدای متعال ضرر را تبدیل به نفع می‌کند و سیّئات مکر آنها را از بین می‌برد. این یعنی اگر کسی زیر تیغ دشمن هم رفت، آنجایی که خدا هست، ضرر نیست، خیر است. ◀️ شیطان کارش همین است؛ شیطان می‌خواهد گوهر ایمان ما را بگیرد و اِلّا ‌با بقیه امور که کاری ندارد؛ وقتی گوهر ایمان ما را گرفت، زیر دست‌وپایش لگدمال می‌شویم و ارزشی هم نداریم. مهم این است که با همۀ توانایی و مکری که شیطان و دستگاهش دارند، نتوانند آن گوهر وجودی انسان را بگیرند. اگر کسی تفویض بکند و حقیقتاً اهل تفویض بشود و کار خودش را واگذار بکند، می‌تواند بندگی بکند و خدای متعال حفظش می‌کند؛ اگر انسان تفویض نکند، بندگی هم نمی‌تواند بکند. آدمی که کار را تفویض نمی‌کند، قاعدتاً مشغولِ به خودش می‌شود؛ یعنی مشغولِ باللّه نیست. #تغییر_نگاه_به_زندگی #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

⚡️ اگر یک قصّه‌نویس بخواهد داستان حضرت یوسف را روایت کند، همۀ ماجرا را براساس یک‌سری امور اتفاقی و تصادفی تحلیل می‌کند! در حالی که خداوند متعال می‌فرماید: «وَکَذَلِک مَکّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْض» (و ما اين‌گونه به يوسف در آن سرزمين، مُكنت و قُدرت داديم). ⚡️ حوادث زندگیِ ما اتّفاقی و تصادفی نیست، بلکه براساس مقدّرات است. 💠 آیت‌الله میرباقری: ◀️ قرار گرفتنِ مسئولیتِ «خدمتِ به آستان اهل‌بیت(ع) و سربازی امام زمان(عج)» بر دوش اشخاص، با دستِ تقدیرِ خداوند متعال رقم می‌خورد و ناشی از تصادف نیست. ◀️ خداوند متعال در قرآن کریم وقتی ماجرای یوسف صدیق(ع) را بیان می‌کند، می‌فرماید برادران یوسف او را در چاه انداختند و ماجراهایی پیش آمد، تا آنجا که به خانۀ یکی از بزرگان مصر راه پیدا کرد. این بزرگ مصر، وقتی یوسف را از بازار خرید، عظمت و بزرگی را در چهره او دید و به همسرش که فرزندی نداشت، گفت: «أَكْرِمي‏ مَثْواهُ عَسى‏ أَنْ يَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدا»، برده‌وار با او برخورد نکن، او شخصیت بزرگی است و روزی به کارمان می‌آید و اصولاً او را به‌عنوان فرزند خودش انتخاب کرد و از آنجا بود که حضرت یوسف به‌عنوان فرزندخواندۀ یکی از بزرگان مصر شد، در حالی که در چند روز قبل، او یک کودک افتاده در چاه در یک بیابان بود. ◀️ اگر یک قصّه‌نویس بخواهد این داستان را روایت کند، همۀ ماجرا را براساس تصادفات تحلیل می‌کند؛ تصادفاً برادرانِ یوسف او را در چاه انداختند، تصادفاً کاروان تشنه‌ای که مسیرش هیچ‌گاه از اینجا عبور نمی‌کرد، گذرش به اینجا افتاد، تصادفاً در اینجا تشنه شدند، تصادفاً رفتند آب بیاورند و آب نبود و به‌خاطر تشنگی، مجبور شدند که از آبِ تلخِ چاهی که حضرت یوسف در آن بود استفاده کنند، تصادفاً از این چاه آب برداشتند و تصادفاً یوسف صدیق بالا آمد، تصادفاً ماجرا چنین پیش رفت که او را ببرند و بفروشند، تصادفاً در مصر فروختند، تصادفاً یکی از بزرگان مصر مشتریِ یوسف شد، تصادفاً عظمت را از چهرۀ او فهمید و دانست که آیندۀ روشنی دارد، تصادفاً خدا به آنها بچه نداده بود و تصادفاً حضرت یوسف را به‌عنوان فرزندخوانده انتخاب کردند و تصادف‌های دیگر! ما مقدّرات الهی را این‌گونه تحلیل می‌کنیم! ولی خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَکَذَلِک مَکّنَّا لِیوسُفَ فِی الْأَرْض»، ما به یوسف مکنت دادیم؛ این تازه، اوّلِ تقدیری است که ما با این بندۀ خوب انجام دادیم، «وَ لِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحَادِیثِ وَ اللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ». این درس بزرگی است: «وَ اللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ»، خداوند بر کار خود غالب است و هر کاری را که بخواهد، انجام می‌دهد. خداوند یک گِله‌ای هم از ما می‌کند: «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُون‏»، اگر مردم این را می‌دانستند، به درِ هیچ خانۀ دیگری نمی‌رفتند. ◀️ این نکته را عرض کردم که ما تلقی نکنیم که تصادف شده و تصادفات دست به دست هم داده و ما آمده‌ایم و اینجا نشسته‌ایم! خیر! بلکه تقدیری پشت‌سرِ این امر است. یک دستی ما را به اینجا آورده است و فقط یک طرفِ ماجرا ما هستیم، طرفِ اصلیِ ماجرا خداوند متعال و ولیّ او وجود مقدّس امام زمان(عج) است. بنابراین فرصت‌ها را باید یک نعمت الهی تلقی کرد.‌ نعمت‌های الهی وقتی به‌سراغ انسان می‌آید، با «شکر» و «کُفرِ» انسان است که این نعمت، یا افزون می‌شود یا از دست می‌رود. #تغییر_نگاه_به_زندگی #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

📢 «ارتباط بین انسان با خدا، ارتباط انسان با جهان، ارتباط انسان با انسان و ارتباط انسان با خودش»، بر محور «ولایت» اتّفاق می‌افتد. 💠 آیت‌الله میرباقری: ◀️ معنای تبعیت از امام این است که اگر می‌خواهی نگاه کنی، در سُفره دست ببری، بخری، بپوشی، کشاورزی کنی و هر کجا می‌‏خواهی تصرفی کنی، باید تابع امیرالمؤمنین(ع) باشی؛ این است که آدم را بهشتی می‏کند. ◀️ در نگاه دینی، «ارتباط بین انسان با خدا، ارتباط انسان با جهان، ارتباط انسان با انسان و ارتباط انسان با خودش»، بر محور «ولایت» اتّفاق می‌افتد. ولایتْ جریانی فراگیر است که همۀ روابط انسان را در همۀ سطوح می‌پوشاند و همۀ آنها را به بستر عبادت تبدیل می‌کند. #تغییر_نگاه_به_زندگی #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

📢 خداوند می‌فرماید نگاهتان را به اتفاقات زندگی اصلاح کنید! 💠 آیت‌الله میرباقری: 📜 "ما گاهی خیال می‌کنیم این دنیا برای ماندن ماست! آمدیم اینجا خوش باشیم! آمدیم اینجا لذّت ببریم! اگر به ما عطا کنند خوشحال می‌شویم و می‌گوییم خدا ما را عزیز داشته است. اما اگر از ما بگیرند غُصّه می‌خوریم و می‌گوییم خدا ما را ذلیل کرده است؛ می‌گوییم چرا در فقر، چرا در بلاء، چرا در سختی هستیم؟ چرا من بیمار می‌شوم؟ خداوند می‌فرماید نگاهتان را اصلاح کنید! هم زمانی که به شما عطا می‌کنیم، موقع امتحان الهی است و هم وقتی می‌گیریم موقع ابتلاء رَبّ است؛ نه وقتی به شما عطا می‌کنیم نشانه این است که شما را عزیز داشته‌ایم و نه وقتی نعمتی را می‌گیریم، به‌خاطر این است که برای شما سخت گرفته باشیم. نمرۀ شما بعد از امتحان است. اگر نعمتی دادند و رفوزه شدید، نمرۀ شما منفی است. اگر از شما چیزی را گرفتیم و بیماری، فقر، رنج و غُصّه به‌سراغ شما آمد و سرفراز بیرون آمدید نمرۀ شما مثبت است. نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید تا وقتی نعمت می‌دهیم مغرور نشوید و دست و پایتان را گم نکنید و از امتحان موفق بیرون بیایید. وقتی هم سخت می‌گیریم و نعمتی را می‌گیریم و فشاری وارد می‌کنیم، دوباره دلتنگ و مأیوس نشوید." 📜 "خداوند به انسان عطا می‌کند که بنده شود و از او می‌گیرد که بنده شود. پس، خداوند می‌فرماید نگاهتان را اصلاح کنید؛ چون از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من می‌دانم که چه کسی با ثروت می‌تواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با بیماری و چه کسی با صحت. چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب می‌کنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا می‌کنند مغرور نشوید. چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟ اگر آبروی شما ریخته شد و در بی‌آبرویی خدا را پیدا کردید، چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال یا سی سال فقیر باشد ولی خدا که نعمت اصلی است را پیدا کند؟" 📜 "آن موقع که خدا انسان را در فشار قرار می‌دهد، نشانه اهانت به انسان نیست؛ می‌خواهد انسان رشد کند. منتها فقط خداست که می‌داند چه کسی با ثروت رشد می‌کند و چه کسی با فقر. آنچه که خداوند می‌دهد زمینۀ رشد است، نه آن چیزی که ما دنبال آن هستیم! اگر ما فکر می‌کنیم چیز دیگری زمینۀ رشد ماست اشتباه می‌کنیم. اگر خداوند کسی را به فقر مبتلا کرد، اصرار کند که ثروت به دست بیاورد، زمین می‌خورد. برای همین، خداوند می‌گوید: نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید. اگر نگاهتان را به عالَم اصلاح نکنید نمی‌توانید در مسیر بندگی استقامت کنید. مردم دنبالتان بیایند خوشحال می‌شوید و اگر پراکنده شوند و تنها بشوید غُصّه می‌خورید و زمین‌گیر‌ می‌شوید. اما اگر نگاهتان را عوض کردید، همه‌چیز عوض می‌شود. نگاهتان را وسیع کنید و آینده عالَم را هم ببینید. امام زمان(عج) را ببینید. رجعت را ببینید. خدا را ببینید. چرا فقط دنیا را می‌بینید؟ روزی بساطِ زمین جمع خواهد شد. کوه‌ها مثل پنبه خواهند شد و ارادۀ پروردگارت ظهور پیدا خواهد کرد. آن روز، انسانی که خدا را در پشت این نعمت‌ها فراموش کرده بود خواهد فهمید که همه‌چیز را باخته است. اگر نگاه انسان به عالَم و نعمت‌هایش اصلاح شود، آیا از دینش دست برمی‌دارد؟ آیا در برابر فراعنه می‌ترسد؟ انسان وقتی فهمید دنیا دار امتحان است، نه خوشی‌اش موضوعیت دارد و نه سختی‌اش، و در هر دو صورت باید رشد کرد، می‌فهمد که اگر مثل حضرت سلیمان حکومت دادند باید رشد کنی؛ مثل امام حسین(ع) هم باید در گودی قتلگاه به خدا برسی." منبع: کتاب #تربیت_ولایی #تغییر_نگاه_به_زندگی ☑️ @mirbaqeri_ir

خدای متعال برای تطهیر ما بلا می‌فرستد. انسان نباید عیب را روی دوش خدا بگذارد! اگر انسان در کار خدا عیب دید و با بلا درگیر شد، دیگر پاک نمی‌شود. ولی اگر در حین بلا، خدا را تنزیه کرد و اگر نقطه‌ضعفی هست، خودش به عهده گرفت، این کار، مقدّمۀ تطهیر اوست. اولیاء خدا این‎‌گونه بودند. حضرت یونس این‌گونه بود. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

اخلاق سه لایه دارد: ۱. صفاتی مثل توکّل، رضا و... (ظاهر اخلاق). ۲. تولّی و تبرّی (باطن اخلاق). ۳. سجده بر خدای متعال (سرّ اخلاق). در یک طرف، سجده بر خدا و حُبّ به اهل‌بیت(ع) و بغض از اعداء ایشان، به صفات حمیده تبدیل می‌شود و در طرف دیگر، استکبار بر خدا و تولّی به طواغیت، به صفات رذیله تبدیل می‌شود. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

اگر می‌خواهیم نظام اخلاقی اسلام را تنظیم کنیم، در صدر باید «عبودیت و مسکنت» را بنویسیم و در ذیل آن، «تولّی و تبرّی» را قرار دهیم. طریقِ قُرب، تولّی و تبرّی است. تخلّقِ کامل یعنی تبرّی کامل و تولّی کامل. انسانی که نسبت‌به سرنوشت پرچم اسلام حسّاسیت ندارد، چطور می‌تواند بگوید من یک انسان اخلاقی هستم؟! #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

هیچ‌کس حسود نمی‌شود الّا این‌که به محیط ولایت طاغوت رفته باشد. هیچ‌کس رغبت به دنیا پیدا نمی‌کند الّا این‌که به محیط ولایت ائمّۀ جور وارد شده باشد. چون آنها هستند که دعوت به دنیا می‌کنند و حرص و حسد را ایجاد می‌کنند و لذا هیچ‌کس از حرص و حسد نجات پیدا نمی‌کند مگر این‌که ولایتش را عوض کند. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

علی‌ بن جعفر (عموی امام رضا علیه‌السلام) در مسجد به استقبال امام جواد(ع) رفت و نعلین حضرت را پاک کرد و دست حضرت را بوسید. شاگردان، او را سرزنش کردند که: شما عمویِ پدر ایشان و محدّث بزرگی هستید! گفت: ساکت باشید! خدای متعال محاسن سپید من را لایق امامت ندانسته و این طفل را لایق دانسته است. او امام من است. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

در مأموریت الهی که بر دوش ائمّۀ اطهار(علیهم السلام) گذاشته شده، فرقی بین بزرگ و کوچک آنها وجود ندارد. در شأن امام جواد(ع) در ۹ سالگی، زیارت جامعۀ کبیره خوانده می‌شود و در شأن امام صادق(ع) در سن ۶۵ سالگی نیز زیارات جامعۀ کبیره خوانده می‌شود و هیچ تفاوتی از این حیث وجود ندارد. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

در دوران امام رضا علیه السلام، یکی از کارهای مهمّی که آن حضرت انجام دادند این بود که معارف امامت را بسط دادند. در همین چند سالی که آن حضرت در خراسان و مرو بودند، مباحث امامت خیلی شکوفا شد و درک شیعیان نسبت به مقامات امام بالا رفت و آماده شدند که به امام خردسال امتحان بشوند. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

فرصت فروش ویژه کتاب #تربیت_ولایی تا فردا تمدید شد. https://eitaa.com/mirbaqeri_book/280

مابقیِ نکته‌های منتخب از کتاب تربیت ولایی، تا فردا تقدیم خواهد شد. ⬇️⬇️

ما نیازمند استنباط نظام اخلاقی و منازل سلوکی هستیم. در منابع دینی، گاهی بنیان‌های اخلاق توضیح داده می‌شود و گاهی مقامات و مراحل اخلاقی. کتاب ایمان و کفر، حدیث عقل و جهل، خطبۀ قاصعه، ادعیه و زیارات مأثوره و مجموعۀ روایاتی که یک نظام پلکانی در سلوک را نشان می‌دهند، بخشی از این معارف هستند. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

از منظر عرفان شیعه، برائت و لَعن یکی از ارکان سلوک است. اگر انسان دو بال برای پرواز در فضای ملکوت می‌خواهد، یکی برائت و لَعن است و دیگری‌ سلام و مُوالات. اگر برائت نبود، سلوکی در کار نیست. این‌که سلوک را ما براساس «صُلح کُلّی» تعریف کنیم، با اندیشۀ شیعه نمی‌سازد. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

اگر ما اهل تبرّی و لَعن نباشیم، امواج دستگاه ظلمت به ما اصابت می‌کند و گرفتارمان می‌کند. برائت و لَعن، صف ما را جدا می‌کند و اجازه نمی‌دهد که تبعات عمل شیطان و قتلۀ امام حسین(ع) ما را بگیرد. اگر لَعنشان نکردید ناگهان می‌بینید وسط میدان آنها قرار گرفته‌ و مدافع آنها شده‌اید و به آنان گره خورده‌اید! #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی، به‌درستی بر مسئلۀ وحدت تأکيد کرده‌اند؛ چون اگر به‌سمت وحدت نرویم، بدنه دنیای اسلام از دست می‌رود. ما نباید کاری کنيم که جنگ‌های فرقه‌ای، که دشمن دنبال می‌کند، شعله‌ور شود. برخورد ما با مسئله سقيفه مثل روش مرحوم علامه امينی باشد. 🖇 eitaa.com/mirbaqeri_ir/4814 #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

شما هرچه که در سلوک اخلاقی بخواهید، در زیارت سیّدالشهدا(ع) آمده است. سالک به کجا می‌خواهد برسد که در این زیارت نیست؟! آیا این بحث در کتب اخلاقی جایی دارد؟ بدانید که راه همین است و بقیۀ راه‌ها رفتنی نیست: اگر نبی اکرم(ص) تحمّلِ بلاء نمی‌کرد، احدی به توحید نمی‌رسید و جنود شیطان، همه را با خود می‌برد. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

صلوات، اعظم ادعیه است. باطنِ همۀ خُلقیات، صلوات است. اصل سلوک ما، با صلوات است که همۀ خیرات را به‌دنبال می‌آورد. هر فتحُ‌الفتوحی که برای عارف و سالک واقع می‌شود، با صلوات است. تا خدا بر پیغمبرش صلوات نفرستد، کسی چیزی به دست نمی‌آورد. خدا به کسی چیزی نمی‌دهد مگر از طریق صلوات بر محمّد و آل محمّد. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

«وقتی خدای متعال نور وجود پیامبر اسلام را آفرید، خطاب به او فرمود: «اَنتَ المُرَاد والمُرید». خدا با این پیغمبر(ص) و با اهل‌بیت او سروکار دارد؛ «لا حَبیبَ اِلاّ هُوَ وَ اَهْلُهُ». و هرچه می‌دهد، به آنها می‌دهد؛ بقیه، سَرِ سفرۀ آنها هستند. البته خداوند به آنها، هم مقام شفاعت داده است و هم مقام محبّت.» #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

گاهی انسان می‌تواند خودش را به جبهۀ ولیّ خدا برساند، اما نمی‌تواند خانواده‌اش را بیاورد. در این صورت، او نقص دارد. انسان باید اهل بیتش را هم پرورش دهد و تربیت کند و آماده‌شان کند و به ولیّ خدا ملحق کند. البته این نکته، بدان معنا نیست که آنها را مجبور کنید! چون اگر مجبور کنید، رشد اتفاق نمی‌افتد. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

به‌جای #مشارطه با نفس، باید سَرِ صبح، شرط‌هایمان را با ولیّ خدا نو کنیم؛ همان‌طور که دستورش در دعای عهد آمده است. عهد ما این است که سرمایه‌های خود را در مسیر ولایت او به کار بیندازیم. ما در طول شبانه‌روز باید #مراقبه کنیم که آیا به این عهد عمل می‌کنیم یا خیر؟ بعد از مراقبه، نوبت به #محاسبه می‌رسد. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

📜 «بنیان‌های نظری جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی» در اندیشۀ استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری #مقاله_پژوهشی ☑️ @mirbaqeri_ir

.