eitaa logo
در محضر آیت‌الله میرباقری
28.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
297 ویدیو
126 فایل
🎙 نظام اندیشه: https://mirbaqeri.ir/جاری-حکمت.html 🌐 پایگاه اینترنتی: www.mirbaqeri.ir ☎️ دفتر استاد: 02532603861 09127593462 📚 خرید کتاب‌های استاد: 09104646212
مشاهده در ایتا
دانلود
💥 کسی که به زندگی اشرافی خو گرفته است، نمی‌تواند در مدیریت کشور، فتحی را رقم بزند. کسی که ثروتش از حد خاصی بالاتر است به درد مناصب حکومتی جمهوری اسلامی نمی‌خورد و نمی‌تواند حال و روز مستضعفین را دریابد. 💥 به نظر می‌رسد در کنار شرط سِنی و شرط علمی و شرط مدیریتی و شرایط دیگر، برای ثروت مسئولین هم باید سقف کمّی خاصی را در نظر گرفت تا کسی که ثروتش از حد خاصی بالاتر است، نتواند رئیس‌جمهور و وزیر و وکیل شود. 💠 آیت‌الله میرباقری: « اسلامی با دست کسی که تعلقات دنیایی داشته باشد، محقق نمی‌شود. منظور من افراد خاصی نیست، ولی این را می‌فهمم که فتوحات اسلامی حساب و کتابی دارند. کسی که به زندگی اشرافی خو گرفته، نمی‌تواند فتحی را رقم بزند. به نظر من، [در کنار شرط سنی و شرط علمی و شرط مدیریتی و شرایط دیگر،] برای مسئولین هم باید سقف کمّی خاصی را در نظر گرفت تا کسی که ثروتش از حد خاصی بالاتر است، نتواند رئیس‌جمهور و وزیر و وکیل شود. معنا ندارد که چندین وزیر دولتی بالای هزار میلیارد سرمایه داشته باشند. اینها نباید پست بگیرند و رئیس‌جمهور مردمی بشوند که کثیری از آنها در اولیات و بدیهیات زندگی‌شان در مانده‌اند. مشهور است که مرحوم علامه حلّی، فقیه و متکلم شیعه قرن هشتم در منزلش چاهی داشت که از آن استفاده می‌کرد، اما زمانی که ‏خواست مسائل مربوط به آب چاه ـ از جمله اینکه آیا آب چاه قبول نجاست می‏‌کند یا مانند آب جاری است و با ملاقات با نجاست، نجس نمی‏‌شود ـ را بررسی کند، اول دستور داد چاهی را که در منزل خودش بود پر کردند، سپس، مشغول بررسی این مسئله شد؛ چرا؟ چون بیم از آن داشت که مبادا این موضوع در رأی و فتوای او که کاشف از حکم شارع است، تأثیر بگذارد. چطور می‌شود وزیری بالای هزار میلیارد ثروت داشته باشد و در بررسی مناسبات و مسائل وزارتخانه‌اش، ثروت خود را در نظر نگیرد؟ بدیهی است که چنین فردی نمی‌تواند به زیردستانش توجه کند. امام می‌فرمایند: «آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، باید فاتحۀ دولت و ملت را بخوانیم. آن روزی که رئیس‌جمهور ما خدای ناخواسته، از خوی کوخ‌‏نشینی بیرون برود و به کاخ‌‏نشینی توجه کند، انحطاط برای خودش و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا می‌‏شود.» کسی که ثروتش از حد خاصی بالاتر است به درد مناصب حکومتی جمهوری اسلامی نمی‌خورد و به فرمایش امام(ره) نمی‌تواند حال و روز دیگران را دریابد. خاصیت اعیانیت و این است که خوفِ از دست دادن مقام، و لطمه‌‏ خوردن به اشرافیت، باعث می‏‌شود که فرد نسبت به زیردست‏‌ها ظالم و در مقابل بالادستی‌‏ها توسَری‌خور باشد.» ۱۴‌۰‌۰/۲/۳۰ ☑️ @mirbaqeri_ir
💥 زمینۀ رشدِ ما آن چیزی است که خداوند می‌دهد، نه آن چیزی که خودمان به‌دنبالش هستیم! 📢 فقط خداست که می‌داند چه کسی با ثروت رشد می‌کند و چه کسی با فقر. 📢 اگر خداوند کسی را به فقر مبتلا کرد و او اصرار کند که ثروت به دست بیاورد، زمین می‌خورد. برای همین، خداوند می‌فرماید که نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید! 📢 دنیا دار امتحان است که نه خوشی‌اش موضوعیت دارد و نه سختی‌اش. در هر دو صورت باید رشد کرد؛ اگر مثل سلیمان به تو حکومت دادند، باید رشد کنی و مثل امام حسین(ع) هم باید در گودی قتلگاه به خدا برسی. : ◀️ آن‌موقع که خدا بر انسان سخت می‌گیرد و او را در فشار قرار می‌دهد نشانه اهانت به انسان نیست! کجای این، اهانت است؟ می‌خواهد انسان رشد کند. منتها فقط خداست که می‌داند چه کسی با رشد می‌کند و چه کسی با . ◀️ آنچه که خداوند می‌دهد زمینه رشد است نه آن چیزی که ما دنبال آن هستیم! اگر ما فکر می‌کنیم که چیز دیگری زمینه رشد ماست اشتباه می‌کنیم. اگر خداوند کسی را به فقر مبتلا کرد و او اصرار کند که ثروت به دست بیاورد زمین می‌خورد. برای همین خداوند می‌گوید: «نگاهتان را به عالم اصلاح کنید» ◀️ اگر نگاهتان را به عالم اصلاح نکنید نمی‌توانید در مسیر بندگی استقامت کنید؛ مردم دنبالتان بیایند خوشحال می‌شوید و اگر پراکنده شوند غصه می‌خورید و تنها که بشوید زمین‌گیر می‌شوید! اما اگر نگاهتان را عوض کردید، همه چیز عوض می‌شود. نگاهتان را وسیع کنید و آیندۀ عالَم را هم ببینید. امام زمان را ببینید. رجعت را ببینید. خدا را ببینید. چرا فقط دنیا را می‌بینید؟ روزی بساط زمین جمع خواهد شد؛ کوه‌ها مثل پنبه خواهند شد و اراده پروردگار ظهور پیدا خواهد کرد. آن روز، انسانی که خدا را در پشت این نعمت‌ها فراموش کرده بود خواهد فهمید که همه چیز را باخته است. چرا فقط دنیا را می‌بینید؟ نگاهتان را به عالم و نعمت‌هایش اصلاح کنید. ◀️ اگر انسان نگاهش را اصلاح کرد، آیا از دینش دست برمی‌دارد؟ آیا در برابر فراعنه می‌ترسد؟ وقتی فهمید دنیا دار امتحان است، نه خوشی‌اش موضوعیت دارد و نه سختی‌اش. در هر دو صورت باید رشد کرد. اگر مثل سلیمان نبی به تو حکومت دادند باید رشد کنی؛ مثل امام حسین(ع) هم باید در گودی قتلگاه به خدا برسی». ☑️ @mirbaqeri_ir
💥 هم طریقِ رسیدن به مقام بندگی است و هم . خداوند به انسان عطا می‌کند که بنده شود، و از او می‌گیرد که بنده شود! چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن‌ها خدا را به دست بیاوری؟ : «هدف چیست؟ هدف این است: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ». خداوند چرا به کسی پول می‌دهد و می‌گوید که به دیگری قرض بده؟! «مَنْ ذَالَّذی یُقرِضُ الله قَرْضاً حَسَناً؛ کیست که به خدا قرض نیکو بدهد؟». آیا خدا محتاج است؟ آیا خودش نمی‌تواند به کسی پول بدهد؟ این حرف یهودی‌ها بود که می‌گفتند "ما هیچ وقت به کسی کمک نمی‌کنیم. چرا؟ چون خدا می‌تواند خودش عطا کند! کسی که خدا برایش عطا نکرده، چرا من به او ببخشم؟" خدای متعال این حرف را تخطئه می‌کند. درست است که خدا می‌تواند خودش عطا کند، ولی اگر همه را خدا عطا کند، نه شما رشد می‌کنید و نه آن شخص. اینکه خدا می‌گوید از این دست بگیر و از آن دست بده، چون رشد ما در این است که از یک دست بگیریم و با دست دیگری بدهیم. وقتی انسان این را فهمید، متوجه می‌شود که اگر به او ثروت دادند، برای این است که بنده شود. خدا اصل است. ما برای بت‌پرستی نیامده‌ایم. اگر پول را از تو می‌گیرند برای این است که باز به خدا برسیم. پس، فی‌الواقع خداوند می‌فرماید نگاهتان را اصلاح کنید. از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من می‌دانم که چه کسی با ثروت می‌تواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با «بیماری» و چه کسی با «صحت». چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب می‌کنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا می‌کنند مغرور نشوید. چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟ اگر آبروی شما ریخته شد و در بی‌آبرویی خدا را پیدا کردید چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال و سی سال فقیر باشد ولی خدا را پیدا کند؟ آیا نمی‌ارزد؟». ☑️ @mirbaqeri_ir
💥 امتحانِ ، کمتر از امتحانِ نیست. امتحان در وقت ، آسان‌تر از امتحان در وقت نیست. 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: «ابتلای انسان دو جور است؛ گاهی به انسان آبرو و کرامت ظاهری می‌دهند و مردم برای کسی نشست و برخاست می‌کنند. گاهی‌اوقات هم انسان در تنگنا قرار می‌گیرد. هر دوی این حالت‌ها، امتحان است؛ هیچ فرقی نمی‌کند. کسی نباید فکر کند "امتحان به تنگنا" سخت‌تر از "امتحان به قدرت" است. دشوار است آدم بگوید امتحان حضرت ایوب سخت‌تر از امتحان حضرت سلیمان است؛ نه، معلوم نیست. آن‌جایی که خدا می‌خواهد امتحان بگیرد و آدم باید از عقبات عبور کند، خیلی دشوار است؛ چه با باشد چه با . این اشتباه انسان‌ها است که امکانات را علامت تکریم نهایی خدای متعال و این سخت‌گیری را علامت توهین و تحقیر می‌دانند. اگر مدار تحقیر و تجلیل، این شود، انسان نه از امکانات می‌تواند استفاده کند و نه از سختی‌ها. انسان باید متوجه شود که این‌ها، دو بستر است و در هر دو بستر، راهی به‌سوی مقصد که قرب خدای متعال و رضوان و پنجره‌ای به‌سوی عوالم غیب هست، وجود دارد و مسیر حرکت انسان به سوی خدای متعال، در دل هر دو صحنه گشوده می‌شود؛ چه در اوج باشی چه در . حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: من تعجب می‌کنم از مؤمن که چه وجود مبارکی است؛ اگر همه حکومت دنیا را به او بدهند ضرر نمی‌کند و در این دنیا راه خودش را پیدا می‌کند؛ اگر هم او‌ را با مقراض و قیچی قطعه‌قطعه‌اش کنند، باز هم ضرر نمی‌کند. هم در آن سختی راه خودش را پیدا می‌کند و هم در آن راحتی. مؤمن همیشه این‌طور است و در هر دوی آن شرایط، راهی به‌سوی خدای متعال می‌بیند؛ با خود این‌ها کاری ندارد.» ☑️ @mirbaqeri_ir