🌟 نه بیخودی غصه بخوریم و نه بیجهت شادی بکنیم! ❤️ انبیاء و اولیاء الهی دنبال این بودند که ما بیخودی غصه نخوریم. ما در دار امتحان هستیم که در آن از یک دست می دهند و از دست دیگر می گیرند و دنیا یعنی همین. در هر کدام از این داد و ستدهایی که برای ما پیش می آید، یک راه #رشدی برای ما وجود دارد. انسان زاهد #محروم نمی شود بلکه دستش را از یک سفره ای بیرون می آورد و در سفره بزرگتری می برد. انسان زاهد هم #لذت می برد اما از نوعی دیگر. کار انسان زاهد به جایی می رسد که می گوید: «أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ وَ مِنْ كُلِّ رَاحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِكَ وَ مِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ وَ مِنْ كُلِّ شُغُلٍ بِغَيْرِ طَاعَتِك» خدایا هر لذتی بردم که ریشه آن در ذکر تو نبوده است، متناسب با شأن من نبوده است. من باید در #افقی راه بروم که فقط از ذکر تو لذت ببرم و از قرب تو مسرور شوم نه از قرب امکانات و چیزهایی که امروز با من هستند و فردا من را رها می کنند. 💥 مسأله این نیست که ما غصه بخوریم و یا خوشحال باشیم، بلکه مسأله این است که برای چه چیزی محزون باشیم و برای چه چیزی خوشحال باشیم؟ آیا اینکه حزن و شادی ما #هدف_دار و #تربیت_شده باشد امر ناپسندی است؟! برخی گمان می کنند که ما باید فقط خوشحال باشیم و هیچگاه حزنی نداشته باشیم. و حال اینکه هم شادی و هم حزن خوب داریم و هم شادی و حزن بد. همین شادی ها و غصه هاست که ما را #رشد می دهد یا #زمین_گیر می کند. ✅ ما حتما شادی می خواهیم ولی باید این شادی تربیت شود. و همچنین حتما حزن می خواهیم اما باید تربیت و هدایت شود. هم شادیهای فردی می شود و هم شادی های اجتماعی. انسان نباید برای هرچیزی خوشحال یا نارحت شود و به هر نحوی که خواست آن را ابراز کند. یکی از امور مورد توجه پیامبران همین بوده است که انسانها بی جهت خوشحال و یا ناراحت نشوند و همچنین شادی و غصه آنان در حد عالم طبیعت باقی نماند. #مدیریت_شادی_و_حزن ╭┅────────────┅╮ 📖 @mirbaqeri_tafsir ╰┅────────────┅╯