eitaa logo
تاملات قرآنی - روایی
970 دنبال‌کننده
144 عکس
7 ویدیو
67 فایل
🔰 تاملات قرآنیـروایی در مقیاسِ «فردی، اجتماعی و تمدنی» 🔅 تفسیر برگزیده‌ی آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام 📚 در آثار استاد میرباقری حفظه‌الله ♻️ مدیر کانال @esteghase (این کانال توسط علاقمندان به مباحث استاد و بصورت خودجوش اداره میشود)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔑 کلید فهم سوره انشراح 🔹«فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ * وَ إِلى رَبِّكَ فَارْغَبْ». فرودگاه سوره، این دو آیه است. گویا تکلیف سنگینی هست؛ خدای متعال به حضرت می‌فرماید: وقتی از آن مأموریت اول فارغ شدی، نوبت است؛ «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ». غایت این کار هم تحققِ توحید و رسیدن عالم به توحید است، [بنابراین] در این کار هم به پروردگار خودت روی داشته باش؛ «وَ إِلى رَبِّكَ فَارْغَبْ». 🔸این «فَانْصَبْ» چیست که این قدر بر دوش نبی اکرم (ص) سنگین است؟ کدام مصداق است که پیامبر از آن احساس نگرانی می‌کردند و سختی‌هایی در مسیرش می‌دیدند که خدای متعال می‌فرماید: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً»؟ آن بار چیست؟ آن رنج دوم چیست که عِدل رنج اول است؟ چه باری است که و رساندن آن به مقصد است؟ در بار نبوت بود که خدای متعال آن را به تبدیل کرد؛ حال است که همسنگِ عسر اول است؛ این سختی چیست که گویا باز بر دوش نبی‌اکرم (ص) سنگینی میکند و خدا می‌فرماید در دل این سختی هم، یسر و آسایشی هست؟ 🔹 روایات ما می‌گویند این سنگینی، بار ، و هدایت امت بعد از حضرت است؛ یعنی حضرت باید مسیر امت را تعیین کنند؛ «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ». این دو بار باید هم‌عِدل باشند؛ خدای متعال می‌فرماید بار سنگین اول برداشته شد، «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرا»»؛ این بار سنگین بعدی هم به سامان می‌رسد، «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً»؛ شما نگران نباشید. 📖 روایت می‌فرماید: «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» عَلِیاً (1)؛ وقتی مأموریت نبوتت را انجام دادی، علی را به‌عنوان جانشینت منصوب کن. آیا این غیر از همان مأموریتی است که میفرماید: «یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ»؟(2) آیا این همان مأموریت نیست که [در اینجا] با آهنگ دیگری بیان شده است؟ منابع: (1) البرهان فی تفسیر القرآن، ج5، ص688 (2) مائده، آیه67
عظمت قرآن و راه بهره مندی از نعمتهای آن.pdf
2.78M
🔰 شش منبر ناب و دلنشین با موضوع «عظمت قرآن و راه بهره مندی از نعمتهای آن» جلسه۱: عظمت قرآن و بهره های آن جلسه ۲و۳و۴: انس با امام، شرط بهره مندی از قرآن جلسه۵: سه راه بهره مندی از قرآن جلسه۶: فضائل قرآن درنهج البلاغه (خطبه۱۷۶) 👤استاد میرباقری 🚩تهران، حسینیه آیت الله حق شناس، رمضان۹۸ 🔻دریافت صوت🔻 1. https://eitaa.com/mirbaqeri/1735 2. https://eitaa.com/mirbaqeri/1736 3. https://eitaa.com/mirbaqeri/1752 4. https://eitaa.com/mirbaqeri/1753 5. https://eitaa.com/mirbaqeri/1754 6. https://eitaa.com/mirbaqeri/1766
🔰 ارتباط معارف دو سوره ضحی و انشراح 🔹 یک ارتباط محتوایی جدی بین سوره ضحی و سوره انشراح وجود دارد و روایاتی هم در این باره وارد شده است. فقهای امامیه هم فتوا داده اند که اگر کسی در نمازهای واجب این سوره را بعد از حمد بخواند، باید سوره انشراح را هم بعد از آن بخواند؛ یعنی این دو سوره به منزله یک سوره هستند. البته در اینکه این دو [حقیقتاً] یک سوره هستند یا خیر، بحث‌هایی بین فقها و مفسرین وجود دارد، ولی در این جهت تردیدی نیست که پیوندی بین این دو سوره وجود دارد و اگر کسی در نماز واجب، بعد از حمد ـ که باید یک سوره کامل خوانده بشود ـ یکی از این دو سوره را بخواند، باید دیگری را هم به همراهش بخواند 🔸نکته دوم این است که هر دو سوره خطاب به نبی اکرم (ص) است؛ در سوره ضحی بحث در باب یک سلسله مشکلات جدی است که در مسیر هدایت امت برای حضرت وجود داشته و خدای متعال به ایشان بشارت و آرامش می‌دهد. 🔹 نکته دیگر اینکه در سوره انشراح صحبت از رنج خود نبی اکرم (ص) است و تکلیف سنگینِ نصب امیرالمؤمنین (ع) که بر دوش حضرت آمده؛ به حضرت می‌گویند همین طور که بار سنگین شما را تا اینجا سبک کردیم، آن رنج بعدی هم یسری به‌دنبال دارد؛ ««فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً»». آن کار سنگین را هم انجام بدهید؛ ««فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ»»؛ نبوت به انجام رسید، ولایت را هم به انجام برسانید. گشایش با خدای متعال است و او گشایش می‌کند. 👈 اما در سوره ضحی بحث از امت هست؛ امت در رنج افتاده اند ...
🔰 تفسیر سوره ضحی (۳جلسه صوتی) ➕ فهرست تفصیلی 1️⃣ رنجهای امت، راه رسیدن به گشایش های ظهور، رجعت و قیامت (تفسیر فراز اول تا سوم سوره) https://eitaa.com/mirbaqeri_tafsir/915 2️⃣ دستگیری خدا از نبی‌اکرم (ص) و دستگیری ایشان از امت یتیم و سائل (تفسیر فراز چهارم و پنجم سوره) https://eitaa.com/mirbaqeri_tafsir/916 3️⃣ تفسیر باطنی سوره در مقیاس دو دوران تاریخی (دوران ظهور نور نبی اکرم بعد از دوران تاریک دولت ائمه جور) https://eitaa.com/mirbaqeri_tafsir/917 ➕ فهرست تفصیلی https://eitaa.com/mirbaqeri_tafsir/918 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir
ضحی1.mp3
20.03M
📼 تفسیر صوتی سوره ضحی ـ جلسه۱ ❇️ رنجهای امت، راه رسیدن به گشایش های ظهور، رجعت و قیامت (تفسیر فراز اول تا سوم سوره) (1) (41 دقیقه، 19مگ)
ضحی2.mp3
18.95M
📼 تفسیر صوتی سوره ضحی ـ جلسه۲ ❇️ دستگیری خدا از نبی‌اکرم (ص) و دستگیری ایشان از امت یتیم و سائل (تفسیر فراز چهارم و پنجم سوره) (2) (39 دقیقه، 18مگ)
ضحی3.mp3
14.28M
📼 تفسیر صوتی سوره ضحی ـ جلسه۳ ❇️ تفسیر باطنی سوره در مقیاس دو دوران تاریخی (دوران ظهور نور نبی اکرم بعد از دوران تاریک دولت ائمه جور) (3) (23دقیقه، 13مگ)
🔆 کرامت آیت الله بهجت در حرم رضوی 🔆 🕌 حرم امام مقاماتی دارد؛ ظاهر و باطن و باطنِ باطن دارد؛ مثل قرآن است. یکی از شاگردان آیت الله بهجت نقل کرده اند: روزی ایشان از حرم برمی گشتند؛ دیدم خیلی انبساط خاطر دارند. پرسیدم امروز چه شده؟ فرمودند: امروز حضرت مریم(س) و حضرت عیسی(ع) آمده بودند و حوائج مومنین مسیحی را به امام رضا(ع) عرضه میکردند. 🌟 این یک است؛ یکی هم میرود در و دیوار میبیند. مومن اینگونه نیست که حرم برود و دلش به امام نزدیک نشود؛ مومن وقتی به حرم میرود و برمیگردد، دلش نورانی میشود؛ ولی درجات دارد. 💥 خاصیت حرم امام رضا(ع) این است که وقتی به حرم میروی، حضرت با شمشیرشان شیطان و قوای جهل را میزنند، وقتی حرم میروید حسد و بخل و ... کم میشود. 🔘 @mirbaqeri_tafsir
✨ تفاوت زائر با مسافر! 🌟فرق است بین راحل و مسافر. مسافر آنست که وطنش پشت سرش است، میرود تا برگردد. اما راحل به دنبال برگشت نیست. یک علت این که ما در زیارت، نتیجه لازم را نمیگیریم همین است که راحل نشدیم؛ در حالی که زائر میتواند در هر قدمی ثواب یک حج عمره داشته باشد، یعنی یک سیر کامل برای ما باشد. اگر راحل باشیم به دنبال برگشت نیستیم، اگر هم برگردیم به خاطر وظیفه ای است که بر دوشمان قرار میدهند. 🌟 زیارت، سفری به سوی خدا در وادی ولایت امام است که صراط مستقیم است. مقصد خداوند متعال است اما از طریق سیر با امام و این سیر هم هیچ وقت تمامی ندارد. 🌟 زیارت سفر الی الله است و زائر، راحل و مهاجر الی الله است؛ یعنی همه چیز را پشت سر گذاشته، تعلقات را رها کرده و به سمت خدا حرکت میکند. 🌟 در ماجرای نبوت حضرت موسی (ع) در قرآن کریم چنین خطاب شده است: «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً» [طه: 12]. در برخی روایات بیان شده که وادی طوی، کربلا بود و آن شجره سید الشهداء (ع). و امر «فاخلع نعلیک» را هم معنا کرده اند به تعلقات پیش و پس حضرت موسی(ع). چرا که هنگامی که ایشان با خانواده عازم مصر شد به خدا عرض کرد من قلبم را برای تو خالص کردم و هیچ چیزی غیر از تو نیست؛ ولی وقتی آمد به سمت طور دو تا نگرانی داشت. یکی پشت سر که زنش بود که در حال زایمان بود و یکی هم نگرانی مصر را داشت که به او گفتند این دو را هم زمین بگذار «فاخلع نعلیک». 🔘 @mirbaqeri_tafsir
💥 بالاترین ثواب زیارت امام رضا(ع) 🌟 در کامل الزیارت از وجود مقدس موسی بن جعفر (علیهما السلام) نقل شده است: اگر کسی در نزد امام رضا (علیه السلام) یک شب بیتوته کند و حضرت را زیارت کند «كَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِي عَرْشِهِ»، مثل کسی است که خدا را در عرش زیارت کرده است و این فوق همه ثوابهاست. 🌟 بعد حضرت توضیح دادند که این زیارت خدای متعال در فوق العرش در قیامت چه طور آشکار می شود، فرمودند: در قیامت وقتی عرش مستقر می شود چهار نفر از اولین و چهار نفر از آخرین بر عرش الهی هستند: اولین حضرت نوح، حضرت ابراهیم و حضرت موسی و حضرت عیسی (صلوات الله علیهم اجمعین) یعنی انبیاء اولوالعزم هستند و آخرین ها رسول الله(ص)، امیر المومنین(ع) و امام مجتبی(ع) و سید الشهداء(ع) می باشند، بعد ائمه دیگر به این ها ملحق می شوند. 🌟 حضرت در ادامه فرمودند: سپس عرش وسعت پیدا می کند و زوار ائمه(ع) بر عرش می نشینند و مقامشان مقام این چهار نفر از اولین و آخرین می شود، ملحق به ایشان می شوند. و بعد فرمود همه فوق العاده اند الا اینکه «أَنَّ أَعْلَاهُمْ دَرَجَةً وَ أَقْرَبَهُمْ حَبْوَةً زُوَّارُ قَبْرِ وَلَدِي عَلِي بن موسی ع» یعنی زوار فرزندم علی بن موسی الرضا علیه السلام سرآمد آنها هستند. 🔘 @mirbaqeri_tafsir
، روش برنامه ریزی جبهه حق در برابر نقشه دشمن! 🔸 خداوند متعال در سوره مبارکه فیل میفرماید: «أَ لَمْ یجْعَلْ كَیدَهُمْ فی‏ تَضْلیلٍ». شاید بتوان «تضلیل» را اینگونه معنا کنیم که در مقابل نقشه دشمن، خدای متعال برنامه بزرگتری دارد و آن نقشه، در برنامه او گم می‌شود. 🔹انبیاء و اولیاء هم همیشه اینگونه عمل میکنند؛ [یعنی در عین اینکه] دشمنانشان بسیار پیچیده‌اند و نقشه‌های بزرگی هم می‌کشند، ولی آنها با توجه به نقشه دشمن، نقشه بزرگتری دارند که طرح دشمن، در آن نقشه گم می‌شود. [بنابراین وقتی میفرماید نقشه آنها را] در تضلیل قرار داد، [یعنی خدای متعال] طرح بزرگتری را به انجام رساند که [در نتیجه آن،] تدبیر دشمن و حرکات او به همان هدفی منتهی شد که خدای متعال می‌خواست؛ [و به تعبیری نقشه دشمن] را درون یک نقشه بزرگتر گم کرد. 🔸بنا نیست که دشمنان اختیار نداشته باشند. مثلاً وقتی سیدالشهداء (ع) مقابل یزید قرار میگیرد، حکمت در این نیست که اختیار او سلب شود؛ آنها نقشه می‌کشند؛ آیا امام درون طرح آنها قرار بگیرد؟ [آیا] منفعلانه برخورد کند؟ به قول امروزی‌ها در زمین آنها بازی کند؟ در واقع [امام است که] آنها را به زمین خودش می‌آورد؛ با همه بزرگی و وسعت نقشه‌ای که دارند، آنها را درون نقشه خودش گم و منحل می‌کند؛ دیگر نقشه آنها دیده نمی‌شود، نقشه بزرگتر دیده می‌شود. 🔹مثل اینکه در یک بازی، یک قهرمان در مقابل کودکی قرار بگیرد؛ [این قهرمان] اختیار کودک را سلب نمی‌کند؛ ولی [کودک] هر کاری انجام بدهد، آن قهرمان، نقشه کودک را درون تدبیر خودش می‌کند؛ [در نهایت] همان نقشه [کودک،] به پیروزی این قهرمان ختم می‌شود. ❇️اولیاء خدا هیچوقت از دشمن نمی‌خورند؛ البته درون طرح دشمن هم نمی‌کنند. حتی شکست ظاهری هم در کار نیست؛ اصلاً شکستی نیست؛ چون کاملاً نقشه [دشمن] را می‌بینند و آن نقشه وسیع را درون کار بزرگتر خودشان می‌کنند. شاید معنای ««أَ لَمْ یجْعَلْ كَیدَهُمْ فی‏ تَضْلیلٍ»» این باشد. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir
♻️ روح کعبه، محور الفت و امت اسلامی 🔸 «لِإیلافِ قُرَیشٍ * إیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیفِ». خدای متعال بین قریش الفت برقرار کرد. اما این الفت با «فَلْیعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَیتِ * الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» چه ارتباطی دارد؟ چرا باید پروردگارِ این بیت را، که آنها را به امنیت رسانده و از مخاطرات نجات داده و از گرسنگی به سیری رسانده، عبادت کنند؟ چه نسبتی بین این دو فراز وجود دارد؟ از ظاهر آیات فهمیده میشود که مبدأ این الفت، است. خدای متعال بیت خودش را اداره می‌کند؛ برای اینکه این بیت به مقصد برسد، الفتی بین قریش ایجاد می‌کند. 🔹البته بیت را هم باید تعریف کنیم؛ اگر بیت صرفاً یک مشت سنگ باشد قطعاً نمیتواند محور الفت قرار بگیرد، اما اگر بیت نقطه‌ای است که خدای متعال در آن دمیده و حقیقتی در آن قرار داده، این بیت میتواند محور تجمع و الفت باشد. البته هر خانهای این ظرفیت را ندارد؛ خدای متعال این حقیقت را در این سنگ‌ها و در نقطه خاصی قرار داده است. در علوم اجتماعی می‌گویند که گاهی اوقات مثلاً وضعیت طبیعی و جغرافیایی، محور یک نوع پیوندهای خاص اجتماعی می‌شود. اما سوال اینست که آیا واقعاً یک خانه گِلی که در یک کویر است و هیچ حاصلخیزی هم در آنجا نیست، می‌تواند محور الفت بشود؟ اگر کسی بیت را اینطور دید، نمیتواند محوریت آن را تحلیل کند. 🔸 این بیت، خانه ای است که و جایگاهی در عالم دارد؛ این بیت، به خدای متعال منسوب است و انتسابش هم یک انتساب ظاهری نیست. واقعاً مبدأ برکات و خیرات است، محل نزول ملائکه و رفت و آمد آنهاست و ظرفیتی برای ایجاد حقایقی در عالم دارد. کمااینکه الآن اتفاقات معنوی و اجتماعی عظیمی حول کعبه رخ میدهد؛ قبلاً هم از این دست اتفاقات وجود داشته است. اینها صرفاً بر اساس یک قرارداد نیست؛ کعبه و اطرافش دارد؛ صفا و زمزم و مروه و منا و عرفات، مقاماتی هستند که حقایقی در خود دارند؛ لذا کعبه می‌تواند بشود. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🕋 می‌خواهیم به حج برویم که در روز عيد قربان، قربانی امام بشويم! 🔹 اصلا ما مکه می‌رویم تا با امام بيعت بکنيم. اگر در ادعیه شب قدر، همه ما التماس مي‌کنيم که خدایا ما را امسال حاجی قرار بدهد، امام (ع) هستند. حضرت‌ (ع) حجاجِ آن سال را در شب قدر انتخاب می‌کنند. 🔸 شب قدر به دست امام رقم می‌خورد و حضرت در این شب، حجاجی را که قرار است با ایشان طواف کنند، انتخاب مي‌کنند و خودشان امير الحاج می‌شوند. 🔹 ما به حج می‌رویم و با امير الحاج‌ اين مناسک را طی مي‌کنيم تا به امام برسيم. به‌تعبیر بعضی، امام، ما را انتخاب می‌کنند که قربانیان ایشان باشیم؛ می‌خواهیم به حج برویم که در روز عيد قربان، قربانی امام بشويم.
🔰 بمناسبت سالروز نزول سوره هل أتی و داستان اطعام اهل بیت(ع) ❤️ شرط بهره مندی از شفاعت اهل بیت (ع) 🔸در روایتی نقل شده که موسای کلیم (ع) در دامنه کوه به دنبال گوسفندانش می‌رفت که یکی از گوسفندان فرار کرد. هرچه حضرت دنبال او رفتند، باز آن گوسفند می‌دوید. بالأخره بعد از مدتی دوندگی و خستگی، آن گوسفند را گرفتند. بعد او را نوازش کردند و فرمودند ممکن است گرگ تو را بدرد، من برای تو دنبالت می‌دوم، تو چرا از دست من فرار می‌کنی؟ نقل این است که خدای متعال پس از این ماجرا به حضرت موسی (ع) فرمود من تو را به خاطر همین صفتت به پیغمبری برگزیدم. 🔹چنین کسی امام و شفیع می‌شود؛ کسی که از سر محبت الهی «عَلى‏ حُبِّهِ» در این دنیا به مسکین و یتیم و اسیر اطعام می‌کند، «یطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكیناً وَ یتیماً وَ أَسیراً»، حاضر است در همه عوالم در محبت خدا همه سختیها را تحمل کند تا ابرار را به منزل برساند. کسی که از شکم گرسنه نمی‌گذرد، از قلبهای محتاج می‌گذرد؟ از ارواحی که محتاج رزقهای باطنی هستند و رزق معرفت، محبت و درجات بهشت می‌خواهند، می‌گذرد؟! 🔸همین داستان شفاعت اهل بیت (ع)، تبدیل می‌شود به سقایت اهل‌بیت (ع) در آخرت؛ «عَیناً یشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ». خودشان چشمه را می‌جوشانند و جام ابرار را پر می‌کنند. همین طور که هنوز چاههایی که حضرت در اطراف مدینه حفر می‌کردند، هست؛ وقتی این چاه می‌جوشید، حضرت وقف نامهاش را می‌نوشتند و وقف مؤمنین می‌کردند. در قیامت هم همین طور است؛ چشمه را می‌جوشانند و به ابرار می‌خورانند. 🔹«إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً»؛ در قبال این اطعام، نه تشکر می‌خواهیم، نه پاداش؛ این اطعام فقط برای خداست. کسی که اینگونه اطعام می‌کند، شفاعتش هم به این صورت است؛ ما را در قیامت تا آخرین درجات می‌برد، هیچ پاداشی هم از ما نمیخواهد. 👈 ، این چشمه ها می‌جوشد و این اطعام، دائمی است. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍃🍃✨✨✨✨✨🍃🍃 اگر غدیر «عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَر» است به این خاطر است که مائده ولایت در آن نازل شده است.
🔻 چرا پیامبر(ص) از ابلاغ مساله ولایت نگران بودند؟ 🔸«وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» به این معنا نیست که پیامبر اکرم نگران خودشان بودند. بلکه همانگونه که در روایت اشاره شد، این نگرانی حضرت، از فهم و درک مردم نسبت به این أمر مهم بود. 🔹همانگونه که نگرانی حضرت موسی در آیه «فَأَوْجَسَ في‏ نَفْسِهِ خيفَةً مُوسى‏»(طه/67) نسبت به فهم مردم در رابطه سحر جادوگران بود. بنا به فرموده مولا امیرالمؤمنین، حضرت موسی (ع) از جادوی جادوگران نمی ترسید. بلکه از این می ترسیدند که مردم تفاوت سحر و معجزه را نفهمند. میترسید مردم آن دو را در کنار هم قرار دهند و یک نوع بپندارند. 🔸هنگامی که نبی اکرم (ع)به بیان حقیقت ولایت مأمور شدند، نگرانی ایشان از تفاوت در فهم امر ولایت و سایر دستورات الهی بود. چرا که امر ولایت، سرِّ اعظم است. ایشان نگران این بودند که چگونه آن را بیان کنند تا مردم آن را بفهمند و انکار نکنند. امر ولایت همچون دستور به نماز و حج و مانند این دستورات نیست. امام صادق(ع) می فرمایند: «إِنَ‏ أَمْرَنَا صَعْبٌ‏ مُسْتَصْعَب‏». یعنی فهم و تحملِ حقیقت ولایت ما، سخت و دشوار است. پیامبر اکرم نیز از بابت فهم و تحمل مردم نسبت به امر ولایت نگران بودند که خداوند برای رفع این نگرانی فرمود: «وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» که نگران نباش. خدا تو را از مردم حفظ می کند. 🔹 امام رضا (ع) فرمودند: تقیه پیامبر اکرم تا زمانی بود که خداوند آیه «وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» را نازل نکرده بود. اما نزول این آیه، تمام تقیه ها را کنار گذشت و حقیقت را فاشِ فاش بیان کردند. به همین خاطر، پیامبر اکرم در خطبه غدیریه بسیار بی پرده و آشکار، حقایق را بیان کرده اند. 🔸در خطبه غدیر، أسرار ولایت بیان شده است. لذا توصیه می شود خطبه غدیریه را مطالعه کنید. نبی اکرم (ص) در عید غدیر، با کنار زدن پرده هایی از معارف، به تبیین مسأله ولایت و چیستی و معنای آن پرداختند. به این خطبه مراجعه کنید و ببینید پیامبر اکرم به چه شکلی به بیان مواردی همچون: مقامات امیرالمؤمنین، نقشه ها و اقدامات دشمنان، عاقبت مخالفین و درجات محبین ایشان می پردازند. در ادامه، بحث به سمت ظهور کشیده و در آن چندین بار بحث ظهور به صورت مفصّل مطرح می شود. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🌱 شاید علت نام گذاری این سوره به مائده، این است که در آن ، که مائده آسمانی است تجلی پیدا کرده است. زیرا در این سوره، هم آیه قبل از ابلاغ ولایت و هم آیه بعد از ابلاغ ولایت آمده است. 🌱 وقتی امام به عالم دنیا می آید و ولایت امام نازل می گردد، آن حقایق، آن مائده های آسمانی که بهشت نازله ای از آن و تمام نعمت های بهشتی تجلی آن است، به عالم دنیا می آید. 🌱 اینکه غدیر میشود به این خاطر است که در آن نازل شده است. 🌱 اگر نزول یک برای تمام امت حضرت عیسی(ع) مبدا عید می شود، باید نزول این مائده آسمانی، یعنی حقیقت ولایت، برای تمام انبیاء عید باشد. 🌱 پس چنین مائده ای که حقیقتِ ولایت است، «تَكُونُ لَنَا عِيدًا لّأِوَّلِنَا وَ ءَاخِرِنَا» می شود. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir
💫 مهمترین نعمت خداوند چیست؟ 🌟 ما به یک معنا برای طعامی که می‌خوریم، صراط هستیم؛ طعام از جهاز هاضمه ما عبور می‌کند و بعد به نور نافله شب تبدیل می‌شود و وارد عالم ملکوت و بهشت می‌شود. یک مسیری را طی می‌کند؛ از جهاز هاضمه ـ و به قول قدما هضم رابع ـ می‌گذرد و بعد قوای ما می‌شود، ما با آن عبادت می‌کنیم و به نور بهشت تبدیل می‌شود یا خدای نکرده معصیت می‌کنیم و به جهنم تبدیل می‌شود؛ یعنی از اراده ما عبور می‌کند. 🌟 وجود مقدس امام - بلاتشبیه – همین طور است؛ صراط ماست؛ همه قوای ما اگر از بستر اراده امام عبور کند، به ملکوت نورانی عالم، عالم بهشت و بالاتر از آن می‌رسد. روایات اهل بیت (ع) مکرر سبیل را به وجود مقدس امام تفسیر کرده است. امام، سبیل الله است. «أَنْتُمُ السَّبِیلُ‏ الْأَعْظَمُ‏ وَ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ‏»؛ سبیل اعظم بسوی خدای متعال، امام است. 🌟مهمترین نعمتی که خدا در این دنیا به ما داده، است. امام رضا (ع) فرمودند در دنیا نعیمی نیست مگر ولایت ما، چون با ولایت ما به معرفت و توحید می‌رسید و وارد دارالخلود می‌شوید. 🛣 شکر و کفر نسبت به این سبیل است؛ «إِنَّا هَدَیناهُ السَّبیلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً» بعد از این هدایت به سبیل، انسانها دو دسته میشوند، یا شاکرند یا کفور. 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 🔘 @mirbaqeri_tafsir