‌✍🏻یادداشت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره #مناجات_شعبانیه 🔻بسم‌الله الرحمن‌الرحیم #دعا، وسیله‌ی مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‌ی انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بی‌رابطه‌ی روحی با خدا و بدون عرض نیاز به غنی بالذات، در عرصه‌ی زندگی سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربیّ لولا دعاؤکم». 🔹بهترین دعا آن است که از سرمعرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او - که اوعیه‌ی علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - می‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخیره‌یی بی‌پایان از ادعیه‌ی مأثوره‌ی از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت می‌بخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه می‌سازد. 🔹مناجات مأثوره‌ی ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی‌یی همراه است که نظیر آن را در زبانهای معمولی و محاورات عادی نمی‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. 🔹این مناجات، نمونه‌ی کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا. 🔹مناجاتهای پانزده‌گانه که از امام زین‌العابدین حضرت علی‌بن‌الحسین (علیه‌السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایی مأثور از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف #مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است. 🔺خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازی به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید. آمین. ۶۹/۱۰/۱ #رهبری

انقطاع الی الله ابراهیم پس از ذبح اسماعیل 🔸جرعه‌ای از مناجات شعبانیه🔸 ما یک اسماعیل خارجی داریم و یک اسماعیل داخلی. آنچه ماموریت ابراهیم بود، ذبح اسماعیل داخلی بود و این ذبح انجام شد. ابراهیم بعد از این کار، دیگر آن ابراهیم قبلی نیست. ابراهیم قبلی خدا را می‌خواهد، اسماعیل را هم می‌خواهد. این ابراهیم انقطاعش به الله کامل شد. «هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلیکَ». «وَ نادَيْناهُ أَنْ يا إِبْراهيمُ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا». یعنی آن چیزی که در خواب ذبح می‌شد، اسماعیل درونی بود و ذبح شد. این اسماعیل بیرونی برای ابراهیم مانع نبود. کاری به ابراهیم نداشت. اینجا دو تا کار شد. یکی ابراهیم آزاد شد و یکی هم خود اسماعیل. از این جهت به اسماعیل می‌گویید «اسماعیل ذبیح الله». شما می‌گویید چطور شد که اسماعیل ذبیح الله شد؟ مگر ذبح شد؟ تعلق اسماعیل به خودش مد نظر است. اسماعیل درون خود اسماعیل است که این هم ذبح شد. دو تا ذبح اینجا واقع شده است. اسماعیلی که درون ابراهیم بود و اسماعیلی که درون اسماعیل بود. با یک تیر دو نشان زد و از این جهت ابراهیم شد الگو برای امامت. #مناجات_شعبانیه