eitaa logo
میثاق با قلم
54 دنبال‌کننده
5 عکس
0 ویدیو
0 فایل
در این کانال، احادیث اهل بیت (علیهم‌السلام) روایت می‌شود. راه ارتباطی: @f_marjani
مشاهده در ایتا
دانلود
مرتبط با امام باقر (علیه‌السلام) في قولهِ تعالى: «فِطْرَةَ اللّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا»؛ فَطَرهُم على مَعْرفَتِهِ أنَّهُ رَبُّهُم، و لَو لا ذلكَ لَم يَعْلَموا إذا سُئِلوا مَن رَبُّهُم و لا مَن رازِقُهُم»؛ امام باقر (علیه‌السلام) دربارۀ آيۀ «فطرتى است كه خداوند همه را بدان فطرت بيافريده است» فرمود: آنان را بر سرشت خداشناسى و اينكه او پروردگارشان است آفريد؛ اگر چنين نبود در پاسخ به اين پرسش كه چه كسى پروردگارشان است و چه كسى آن‌ها را روزى مى‌دهد، در مى‌ماندند. (بحارالأنوار، ج3، ص279) وقتی به ما می‌‏گویند بخشی از وجودت از آب است، متوجّه می‌‏شویم یعنی چه؛ چون در زمان تشنگی نیاز به آب را می‌فهمیم. می‌گویند بخشی از وجودت آهن است، بخشی از وجودت کلسیم است، این را متوجّه می‌شویم؛ زیرا نیاز به این‌ها را در میل به غذاهای مرتبط با آن‌ها با همۀ وجود حس می‌کنیم. اما این‌ها قرار است ما را جهت دهد به اینکه بفهمیم همۀ موجودیت من بر معرفت و شناخت الله است. همۀ موجودیت من از خداست. نور، خودش خودش را نشان می‌‏دهد! ما برای دیدن فرش، میز، دیوار و... نیاز داریم نور این‌ها را به ما نشان دهد، اما نور خودش، آشکارتر از هر آشکاری است. ما وجود خالق را با نور عقل اثبات می‌‏کنیم؛ اما وقتی که فطرت ما باز شود، خود فطرت، علم به خالق را باز می‌‏کند؛ یعنی حس می‌کند و برایش ملموس می‌شود. خیلی مطلب قابل توجّهی است. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
اهمیت بسیار بسیار جدی است.
امام حسن عسکری (علیه‌السلام) إِنَّ اَلرَّجُلَ مِنْكُمْ إِذَا وَرِعَ فِي دِينِهِ وَ صَدَقَ فِي حَدِيثِهِ وَ أَدَّى اَلْأَمَانَةَ وَ حَسَّنَ خُلُقَهُ مَعَ اَلنَّاسِ قِيلَ هَذَا شِيعِيٌّ فَيَسُرُّنِي ذَلِكَ اِتَّقُوا اَللَّهَ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لاَ تَكُونُوا شَيْناً. هر يک از شما كه در دينش پارسا و در گفتارش راستگو باشد و امانت مردم را بپردازد و با آنان خوش اخلاقى نمايد، در اين صورت گويند: اين يک شيعه است! من از شنيدن آن جمله شادمان مى‌شوم. از خدا پروا نماييد و زينت و مايۀ سرافرازى ما باشيد نه مايۀ زشتى و سرافكندگى. تحف العقول، ج۱، ص۴۸۷
امام رضا (علیه‌السلام) «فَإِنَّ اَلنَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلاَمِنَا لاَتَّبَعُونَا» اگر مردم بر سخنان نیک ما آگاهی پیدا کنند، قطعاً از ما پیروی خواهند کرد. (بحار الأنوار، ج2، ص30)
امام حسین (علیه‌السلام) «كِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِيَاءِ وَ لِلْأَنْبِيَاء» كتاب خدا (قرآن) به چهار صورت است؛ «عبارت»، «اشاره»، «لطايف» و «حقايق». «عبارت» مخصوص عوام، «اشاره» مربوط به خواص، «لطایف» برای اوليا و «حقايق» مخصوص انبيا است. (بحارالأنوار، ج75، ص278) طبق فرمایش حضرت، این سیری است که باید دنبال کنیم تا به برسیم. هر چیزی است که ما به جهت و رابطۀ آن چیز با خدا توجه می‌کنیم؛ این حق است. که خواص و ویژگی‌های آن هم به طریق اولیٰ در زندگی ما باز خواهد شد. از این جهت است که از دانستن علمی که در این راستا نباشد، نهی می‌کنند. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
این‌ها فرمول‌هایی است که در هیچ جای دنیا پیدا نمی‌شود. این‌ها فقط در مکتب اهل بیت (علیهم‌السلام) یافت می‌شود.
پیامبر اکرم (صلی‌‌الله‌‌علیه‌‌و‌‌آله‌‌وسلم) «مَن أعرَضَ عن مُحَرَّمٍ أبدَلَهُ اللّهُ بهِ عِبادَةً تَسُرُّه». هر كس از حرام دورى كند، خداوند به جاى آن عبادتى كه او را شاد كند نصيبش مى‌گرداند. (بحار الأنوار، ج74، ص۱۲۰) وقتی ما عبادت می‌‌کنیم، به دنبالش نگران هستیم که خدایا این را قبول کردی، نکردی، در آن عُجب آمد، چه شد. مدام استغاثه می‌کنیم که آن را قبول کن؛ خدایا حق عبادت را نمی‌‌توانم به جا بیاورم. این‌ نگرانی‌ها در عبادات هست. اما حضرت می‌‌فرماید خدا خودش آن را به‌ عبادت تبدیل می‌کند؛ آن هم عبادت مقبولی که مسرورش می‌‌کند. اگر عبادت مقبول نشود، مسرورش نمی‌‌کند. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) «وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اَللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اِجْتِمَاعٍ مِنَ اَلْقُلُوبِ فِي اَلْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ فِي اَلْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ، لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ اَلْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ اَلسَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ اَلْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا» اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعت‌شان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما. علّت مخفی‌شدن ما از آنان، چیزی نیست جز آنچه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم. (بحار الأنوار، ج۵۳، ص۱۷۶) https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
علی (علیه‌السلام) «إنَّ أفضَلَ الدّينِ الحُبُّ فِي اللّهِ وَ البُغضُ فِي اللّهِ، وَ الأَخذُ فِي اللّهِ وَ العَطاءُ فِي اللّهِ سُبحانَهُ» بهترين ديندارى براى خدا، براى خدا، براى خدا و برای خدا است. (غرر الحكم، ح3540) https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
احادیث بسیار شگفت‌انگیز درباره علم مؤثر و قابل قبول: (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) «مَنِ ابتَغى العِلمَ لِيَخدَعَ بِهِ النّاسَ لَم يَجِدْ رِيحَ الجَنَّةِ»؛ هر كس دانش را براى فريفتن مردم بجويد، بوى بهشت را نيابد. (مکارم‌الاخلاق، ج2، ص364) «مَن طَلَبَ العِلمَ لِيُمارِيَ بِهِ السُّفَهاءَ، أو يُكاثِرَ بِهِ العُلَماءَ، أو يَصرِفَ بِهِ وُجوهَ النّاسِ إلَيهِ، فَلْيَتَبَوَّأْ مَقعَدَهُ مِنَ النّارِ»؛ هر كسى علم بياموزد براى اينكه با نادانان بستيزد يا به علما فضل‌فروشى كند يا توجّه مردم را به سوى خود جلب كند، جايگاهش دوزخ باشد. (کنزالعمال، ح29057) «مَن قالَ: أنا عالِمٌ فَهُوَ جاهِلٌ»؛ هر كه بگويد من دانا هستم، او شخص نادانى است. (بحارالأنوار، ج2، ص110) (علیه‌السلام) «حَسبُكَ مِنَ العِلمِ أن تَخشَى اللّه، و حَسبُكَ مِنَ الجَهلِ أن تُعجَبَ بِعِلمِكَ»؛ از دانش، تو را همين بس كه از خدا بترسى و از نادانى همين بس كه به دانش خود ببالى. (الأملي للطواسي، ج56، ص 78) «مَنِ ادَّعى مِنَ العِلمِ غايَتَهُ، فَقد أظهَرَ مِن جَهلِهِ نِهايَتَهُ»؛ هر كه ادعا كند كه به پايانِ دانش رسيده است، اوج نادانى خود را نشان داده است. (غررالحکم، ح9193) https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
با استفاده از این روایات نتیجه گرفته می‌شود که خداوند به‌عنوان مجازات فرد غیرموحد، در عین حال که انسان عالم است او را گمراه می‌کند؛ این خیلی دردناک است. گاهی انسان جاهل مطلق است، جاهل قاصر است؛ اصلاً از بیخ‌وبن نمی‌داند که مطلب چیست. گاهی اصلاً تکلیف از او برداشته می‌شود. اما گاهی انسان می‌داند و می‌بیند و بعد هم در عین علم گمراه می‌شود. پس رمز این‌ها در مراقبه و محاسبه و توجه به احساس هوس در امور زندگی است. اگر قضایایی پیش آمد که عجله کردم، زود نظر دادم، زود تصمیم گرفتم، مخصوصاً در مسائل مهم؛ استغفار کنم، به حضرت توسل کنم، حال و هوای آخرت در خودم پیدا کنم. گاهی مسئله خیلی مهم است به قبرستان بروم، در آنجا حال‌وهوای لحظۀ داخل خاک‌رفتن پیدا کنم. آن لحظه‌ها توجه انسان واقعاً به خودش برگردد؛ بعد تصمیم بگیرد ، نظر بدهد، تحلیل کند، قضاوت کند. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam
اولین و عظیم‌ترین ظلم، به خداست. «لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ» (سوره لقمان، آیه۱۳) اگر بخواهیم با ظلم مبارزه کنیم، اول باید آن را ریشه‌یابی کنیم. ریشۀ همۀ ظلم‌هایی که در تاریخ تا کنون اتفاق افتاده است، برمی‌گردد به شرک و دوری از خدا. از این ظلم ابتدایی، بقیه ظلم‌ها ظهور و بروز کرده است. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam