نامه‌ای از جنس بندگی خدایی که لایتناهی‌ست...! فرستنده: بنده‌ای که جز روسیاهی و امید به بخششی دوباره هیچ ندارد. گیرنده: خدایی که خدایی اش یگانه است و بخشندگی‌اش بی مثال... بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان سلام بهترین رفیق. رفیقی که هیچ رفیقی تو نمیشه... روم سیاهه، به روم نیار... امشب با دلی شکسته از نمیدونم چی، میخوام بیام به استقبال قدرت. شاید شکسته از گناه هایی که روحم خسته از انجام دادن های مدام جسمه... یه بار دیگه از گناه هایی که کردم چشم پوشی کن. یه بار دیگه ببخش منو. بزار این بار هم پاک از مراسم بندگیت بیام بیرون، شاید آقام یه نیم نگاهی به من رو‌سیاه انداخت. اشتباه زیاد کردم. خیلی! گناه پشت گناه؛ و اگه رحمان و رحیمی تو نبود، زندگیم سیاه تر از سیاه بود! و اگه بخشندگی و مهربانیت دست کارهای خوب اندکم رو نمی‌گرفت، زندگیم سخت تر از سخت می‌شد! ببخش! بد کردم و بخشیدی... بندگی نکردم و خدایی کردی... سه شب بندگی رو فرصت دادی؛ فرصت دادی تا لحظه به لحظه شب به شب به تولدی دوباره و روحی نو و جسمی تازه، آغاز کنیم بندگی دوباره را! سبحانک لااله‌الا‌الله‌انت، الغوث الغوث، خلصنا من النار یا رب...! ای پاک و منزهی که هیچ خدایی جز تو نیست، فریاد... پناه میبرم به خودت که بهترین پناهگاهی. یا ستار و غفار؛ ای پوشاننده و آمرزنده، از آتش سوزاننده جهنم به تو پناه میبرم که هیچ پناهی جز تو نیست. شب بندگیت قرآن به سر می‌زاریم تا درمانده بگیم یا مولای یا مولای، انت قوی و انا ضعیف، و قسمت بدیم به چهارده سروری که حجتت هستند و دلیل خلقت آدم و خاک؛ و جز به نگاه این چهارده دلیل خلقت آسمان و زمین، نگاه خاص بخشش و بزرگی‌ات شامل حال زارمان نمی‌شود. الهی به حق حجت ابن الحسن... به حق آخرین حجتت و آخرین امید بندگانت، ببخش و ببخش و ببخش و آنقدر ببخش که از فرط خجالت از بزرگواری لایتناهی ات، دور گناه را چنان خط بکشیم که زمینه ظهور ولی عصرت فراهم شود و باز آید آن یوسف گمگشته به کنعان...! دلارامم...! امضاء: اللهم عجل لولیک الفرج تاریخ: سومین شب قدردانی از بندگی ات #دل #امام_زمان #ماه_رمضان #شب_قدر [@hanifa_nojavan]