👆 ولی این پایان ماجرا نیست. جنگ 2023 خود کربلاست. #حقِ‌خالص در برابر #باطلِ‌خالص. صحنه جنگ غزه هیچ شبهه ای ندارد. هر جنایتی که تصور بکنی اینجاست. عین کربلا. هر روز یک پیشروی تازه برای شیطان. هر ساعت خون جدید برای ضحاک. ظلم خالص. بدون افزودنی، با پخش زنده، با آخرین فناوری های روز آمریکا و اروپا، #پاکسازی با دقت میلیمتری. بدون جلوه های ویژه، جنایت ناب. عریان عریان عریان. عین #کربلا. تا کجا می توانی چشم هایت را بسته نگه داری؟ تا کجا میتوانی این صحنه را ببینی و سکوت کنی؟ تا کجا می توانی اعتراض کنی و هزینه ندهی؟ تا کجا می توانی هزینه بدهی و بایستی؟ سوال اصلی این قضیه "تا کجا؟" است. عین کربلا. امکان ندارد کسی به این معرکه کشیده نشود. معرکه #یقه‌اش را می‌گیرد. یا این طرفی یا آن طرف. #وسط‌بازی هم ندارد. یا ظالمی یا مبارز. عین کربلا. می آید دنبالت پشت میز، گوشه کافه، پای صفحه اینستاگرام، کنار رختخواب، پای تخته، در صف اتوبوس، پای گلدان، در دورترین نقطه ها، سراغ بی ربط ترین آدم ها و سریع ترین فراری ها. یقه ات را میگیرد و می پرسد: " #تاکجا؟" چپ یا راست، سیاسی یا غیر سیاسی، مسلمان یا بی دین، هیچ فرقی ندارد، حتی خود اسراییل را هم مخاطب می‌کند: تا کجا جنایت را جلو می‌بری؟ تا کجا ترور می‌کنی؟ تا کجا خون می‌خوری؟ تو ای دولت آمریکا تا کجا پای اسراییل می ایستی؟ ای تمدن غربی و اروپا تا کجا پشتیبانی می‌کنی؟ آهای کشور اسلامی تا کجا نگاه می‌کنی؟ ای باکو و ترکیه و سعودی تا کجا به اسراییل کمک می‌کنی؟ هیچ کس از این سوال مصون نیست. ای یمنی ها تا کجا هزینه می‌دهید؟ ایرانیها تا کجا صبر می‌کنید؟ تا کجا در تله جنگ نمی‌افتید؟ تا کجا جنگ را باور می‌کنید؟ جوابها در این یکسال پیداست. بودند کسانی که فقط یک ماه بعد از 7 اکتبر در تهران گفتند: "مردم ایران از اینکه جای فلسطینی ها هزینه بدهند خسته اند". امام خامنه ای ولی کسی بود که معنای این نبرد را همان ابتدا فهمید و گفت "شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط #مرگ و #زندگی است و هم برای جبهه حق". شاید مهمترین جمله سال اخیر که بعضی ها دوست دارند نشنوند. او و هزاران ایرانی که آماده شهادت در جمعه بعد از حمله به اسراییل جمع شدند پاسخ شان را بلند اعلام کردند. اما چیزی تمام نشده، منتظر باشید که به زودی #عادی‌سازان یقه تان را بگیرند و به اعتراض بپرسند #تاکجا هزینه بدهیم؟! درد معترضین به حماس دقیقا اینجاست که "چرا ما را در این موقعیت قرار دادی؟ چرا روزگار عادی مرا به هم زدی؟" عین #کربلا. آنجا هم حسین را متهم به تفرقه کردند. اما او پرچم "تاکجا؟" را برداشت و جلوی عادی‌سازی شیطان ایستاد. حالا نوبت امتحان ماست. اشتباه نکنید، مساله نه صرفا آخرتی و اعتقادی بلکه عمیقا انسانی و #اکنونی است. اگر عادی‌سازان پسا کربلا دنیایی داشتند ما نیز در فردای تماشا دنیایی خواهیم داشت. بله این جعبه پاندورایی بود که ضیف و سنوار و حماس آگاهانه بازش کردند، اما شاید تصور نمی‌کردند که پخش زنده قتل یک ملت، این نسل کشی عیان، این هلوکاست واقعی، کک جامعه عرب و ترک مسلمان را هم نگزد! حتی در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش و #اسلامِ‌رحمانی و مناسک عبادی به همکاری با قاتل ادامه دادند! جز بعضی شیعیان، #عینِ‌کربلا. تا کجا اسلام مرده است؟ تا کجا انسان مرده است؟ شاید اینجا بود که یحیی سنوار، این اسطوره زمان، خالق 7 اکتبر، زاده اردوگاه، پرورده زندان، دشمن شیطان، در پیامی به مذاکره کنندگان گفت: «باید راهی را که آغاز کرده‌ایم ادامه دهیم و اگر نه، بگذار این یک کربلای دیگر بشود.» سنوار پاسخش را داد و حماسه ای حسینی ساخت. خون یحیی #خطرناک است نه اندوهناک. تازه آغاز ماجراست و این سوال ما را رها نمی‌کند، تا کجا؟ تا آخر تاریخ، #عینِ‌کربلا. ✍ سلمان معمار @missaghe313