eitaa logo
میثاق ۳۱۳
160 دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
11هزار ویدیو
49 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌼🌸🌺🌸🌼 چرا صالحان، مشکلات هستند و مجرمان و گنهکاران، در به سر می برند؟ 😳😳😳 از آنجا که خداوند اولیای خود را دوست دارد، لذا اگر خلافی کنند، آنان را با قهر خود می گیرد تا متذکر شوند، چنانکه خداوند در قرآن می فرماید: اگر پیامبر سخنی را که ما نگفته ایم به ما نسبت دهد، با قدرت او رابه خود می گیریم: «لو تقول علينا بعض الأقاويل لأخذنا منه باليمين» سوره حاقه، آیه ۴۴ - ۴۵ و همچنین اگر مؤمنین خلافی کنند، چند روزی نمی گذرد مگر آنکه می شوند. اما اگر نااهلان خلاف کنند، خداوند به آنان می دهد و هرگاه مهلت ، آنان را هلاک می کند «و جعلنا لمهلكهم موعدا» سوره کهف، آیه ۵۹. و اگر امیدی به اصلاحشان نباشد، خداوند حسابشان را تا قیامت به می اندازد و به آنان مهلت می دهد تا پیمانه شان پر شود. «انما نُملى لهم ليزدادوا اثما» سوره آل عمران، آیه ۱۷۸. 🌼🌸🌺🌸🌼 به یک مثال توجه کنید: اگر قطره ای چای روی شیشه شما بریزد، فوراً آن را پاک می کنید. اما اگر قطره ای چای روی شما بچکد، صبر می کنید تا به منزل بروید و لباس خود را عوض کنید (تا با شسشتشوی نسبتا خشن آن لباس مجددا تمیز شود) و اگر قطره ای روی زیر پای شما بچکد، آن را رها می کنید تا مثلاً شب عید به قالی شویی ببرید (تا در آنجا در اثر فشار و ضربه آن قطره چای از فرش خارج شود). خداوند نیز با هرکس به گونه ای رفتار می نماید و بر اساس شفافیت یا تیرگی ، کیفر او را به تاخیر می اندازد. منبع: کتاب تمثیلات استاد محسن 🌼🌸🌺🌸🌼 میثاق ۳۱۳ https://eitaa.com/missaghe313
🔹🔸🔹😂💪👏 کانال وهابی کلمه توسط مردم فهیم و با بصیرت ایران نکته مهم اینکه بدلیل فیلتر بودن بسیاری از انقلابی ها توش شرکت نکردن🤔 ضایع شد رفت😂👏 @missaghe313
📜 در کمین گنهکاران مغرور و سرکش است! کسانی که خود باعث شده‌اند خداوند آنها را هدایت نکند! 📜 يَا بْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَيْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ. اى فرزند آدم! هنگامى که مى بينى پروردگارت نعمت هايش را پى درپى بر تو مى فرستد در حالى که تو معصيت او را مى کنى از او (مبادا مجازات سنگينش در انتظار تو باشد). امیرالمومنین علی ع حکمت ۲۵ شرح و تفسیر حکمت ۲۵ از مهلت الهى بترس! گنهکاران سه دسته اند: 👈گروهى آلودگى کمى دارند و يا اعمال نيک بسيار توأم با صفاى دل. خداوند اين گروه را در همين جهان گرفتار مجازات هايى مى کند تا پاک شوند و پاک از جهان بروند. 👈گروه ديگرى گناهان سنگين تر و مجازات بيشترى دارند که خداوند به آن ها فرمان توبه داده و اگر توبه نکنند در آخرت گرفتارند. 👈گروه سوم گنهکاران مغروری هستند که طغيان و سرکشى را به حد اعلى رسانده اند. خداوند آن ها را در همين دنيا گرفتار عذاب مى کند. منظور از عذاب استدراجى اين است که لطف و رحمت خود را از آن ها مى گيرد و توفيق را از آن ها سلب مى کند، ميدان را براى آن ها بازمى گذارد، بلکه هر روز نعمت بيشترى به آن ها مى دهد تا پشت آن ها از بار گناه سنگين گردد. مجازات سنگين و دردناکى به سراغشان مى آيد و آن ها را درهم مى کوبد و به يقين مجازات در اين حالت که در ناز و نعمت به سر مى برند بسيار دردناک تر است. اين درست به آن مى ماند که شخصى به از شاخه هاى درختى بالا برود و هنگامى که به انتهاى آن رسيد، ناگهان تعادل خود را از دست بدهد و فرو افتد، بديهى است که در اين صورت سقوطش شديدتر است و تمام استخوان هايش درهم مى‌شکند. قرآن مجيد بارها به اشاره مى فرمايد؛ درباره گروهى از امت هاى پيشين مى گويد: ما آن ها را گرفتار رنج و ناراحتى ساختيم شايد بيدار شوند و تسليم گردند... (فَلَمّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَىْءٍ حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ)؛ «هنگامى که آنچه را به آن ها تذکر داده شده بود به فراموشى سپردند درهاى همه چيز (از نعمت ها) را به روى آن ها گشوديم تا (کاملاً) خوشحال شدند (و به آن دل بستند) ناگهان آن ها را گرفتيم (و سخت مجازات کرديم) و در اين هنگام همگى مأيوس شدند». در سوره اعراف آيه ۱۸۲ و ۱۸۳ نيز مى خوانيم: (وَ الَّذينَ کَذَّبُوا بِآياتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ * وَ أُمْلى لَهُمْ إِنَّ کَيْدى مَتينٌ)؛ «و آن ها که آيات ما را تکذيب کردند به تدريج از جايى که نمى دانند گرفتار مجازاتشان خواهيم کرد * و به آن ها مهلت مى دهيم (تا مجازاتشان دردناک تر باشد) زيرا تدبير من قوى (و حساب شده) است». در کتاب شريف کافى از امام صادق ع چنين نقل شده است: هنگامى که خداوند نيکى بنده اى را بخواهد، به هنگامى که گناهى انجام مى دهد او را مى دهد تا به ياد توبه بيفتد و هنگامى که براى بنده اى (براثر اعمالش) بدى بخواهد، هنگامى که گناهى مى کند نعمتى به او مى بخشد تا استغفار را کند و به کار خود ادامه دهد و اين همان چيزى است که خداوند متعال مى فرمايد: (سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لايَعْلَمُونَ) بِالنِّعَمِ عِنْدَ الْمَعَاصِي؛ «ما آن ها را به از آن جا که نمى دانند (به سوى عذاب) مى بريم با بخشيدن نعمت به هنگام گناه». 👈👈در اين جا اين سؤال پيش مى آيد که کار خداوند هدايت و بيدار ساختن است نه غافل و گرفتار کردن، اين مطلب با آنچه گفته شد منافات ندارد؟ در پاسخ به اين سؤال بايد به اين نکته توجه کرد که توفيقات الهى براثر لياقت هاست؛ گاه افرادى چنان مست و و مى شوند که هرگونه شايستگى هدايت را از دست مى دهند و در واقع اعمال آنهاست که آنها را آن قدر از خدا دور کرده که حتى لياقت ندارند، بلکه به عکس مستحق مجازات‌هاى سنگين‌اند. http://nahj.makarem.ir/wisdom/982 @missaghe313