eitaa logo
✍ یادداشت‌های محمدجواد اخوان 🇮🇷 ☫
379 دنبال‌کننده
718 عکس
58 ویدیو
14 فایل
تاملاتی در اندیشه، فرهنگ و سیاست . به قلم محمدجواد اخوان پژوهشگر انقلاب اسلامی و فعال رسانه . . .
مشاهده در ایتا
دانلود
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4206 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌دو‌شنبه | اول بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4208 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌چهار‌شنبه | ٣ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4209 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌پنج‌شنبه | ۴ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4210 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌شنبه | ۶ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
تقریر شکست یا حدیث نفس؟ ✍ محمدجواد اخوان اخیراً یادداشتی از «سعید حجاریان» تئوریسین معروف جریان دوم خرداد در مورد روند دگردیسی گروهک منافقین در فضای مجازی منتشر شده که واقعاً خواندنی است. این تقریر حجاریان از دو جهت واجد اهمیت است، نخست آنکه نویسنده کسی است که جدا از ارتباطات خاص پیش از انقلاب، در سال‌های دهه ۶۰ از مسئولان امنیتی کشور بوده و به نحوی مستقیماً با پرونده گروهک منافقین درگیر بوده و از قضا به دلیل تمرکز بر عملیات روانی، مسئولیت طرح‌ریزی مواجهه نرم با سازمان نیز با او بوده است. اما وجه اهمیت دیگر که چه‌بسا مهم‌تر است، شباهت زائدالوصف دگردیسی مورد تحلیل در این یادداشت، با سرنوشت جریانی است که حجاریان از تئوریسین‌های برجسته آن است. به این فراز از روایت درست حجاریان از سرنوشت مجاهدین خلق بنگرید: «سازمان مجاهدین خلق به‌لحاظ هویتی، خود را ضدامپریالیسم معرفی می‌کرد و حتی، ترور مستشاران امریکایی را نیز در پرونده این ضدیت قرار داده بود، اما پیوسته از این اصل و گذشته نیز عبور کرد. در بادی امر، و در پی اشغال عراق و پایان حکومت صدام حسین این سازمان به‌نوعی تابع نظم امپریالیستی شد و به‌صورت انفعالی، از پادگانی به پادگانی دیگر کوچانده شد و نهایتاً در یکی از فقیرترین کشور‌های اروپایی، آلبانی، استقرار یافت. در ادامه این مسیر، در اجلاسیه‌هایش به فاشیست‌ترین عناصر امپریالیست، آن هم در ازای پرداخت هزینه مالی، صندلی ویژه تعارف کرد تا از یک‌سو از خود حساسیت‌زدایی کند و از دیگر سو، خود را به‌عنوان آلترناتیو دوران گذار نمایش دهد.» بله سرنوشت سازمان موسوم به «مجاهدین خلق» همین‌گونه رقم خورد، اما یک سازمان دیگر که اتفاقاً آن‌هم در نامش «مجاهدین» بود، سرنوشتی مشابه داشت. سازمان «مجاهدین انقلاب اسلامی ایران» در دهه ۶۰ حتی اوایل دهه ۷۰ تندترین مواضع چپ ضدامریکایی را اتخاذ می‌کرد. سرمقاله‌های روزنامه «سلام» و بعداً دوهفته‌نامه «عصرما» را که بسیاری‌اش را همین آقا سعید با نام خودش یا نام مستعار نوشت، با مواضع امروز همین‌ها مقایسه کنید تا معلوم شود که دگردیسی یاران مسعود رجوی بیشتر بوده یا یاران سعید حجاریان؟ مقایسه کنید یادداشت‌هایی را که محسن آرمین در تبیین ولایت مطلقه فقیه در کیهان می‌نوشت با مواضع سراسر براندازانه او و دوستانش. مقایسه کنید پیشنهاد اینان و همفکران‌شان برای اتحاد با صدام علیه امریکا و بعداً اتحاد با طالبان علیه امریکا و مواضع امروز تسلیم‌طلبانه‌شان در برابر امریکا. حجاریان در ادامه همان یادداشت نوشته است: «این فراز و فرود بیانگر سیاست‌ورزی خالی از اصول و دیسیپلین است. این نوع از سیاست‌ورزی نخست با تهی کردن واژگان از مفاهیم و مدلول‌های‌شان آغاز می‌شود، از ائتلاف‌های فرصت‌طلبانه و مهلک می‌گذرد و نهایتاً، به چرخش گفتمانی می‌انجامد.» با این نگاه سیاست‌ورزی خالی از اصول یاران حجاریان هم قابل‌تحلیل است. گویا نه آن چپ بودن‌شان بر بنیانی عمیق استوار بود و نه این لیبرال شدن واپسین‌شان. اینها فرصت‌طلبانی قدرت‌جو هستند که صرفاً دست یازیدن به کرسی‌های قدرت را هدف گرفته‌اند و این باد‌های سیاست است که آنها را جابه‌جا می‌کند. در سال ۸۸ رسماً از ساختار‌های قانونی عبور می‌کنند و در سال ۹۲ با مشاهده فرصت دولت روحانی، از رحم اجاره‌ای سخن می‌گویند. آنگاه‌که دولتی را که با «تَکرار» خودشان سر کار آمده، ناکارآمد می‌بینند، سریعاً و غیرمسئولانه از آن عبور می‌کنند و باز کت اپوزیسیون بر تن می‌کنند. دو سال پیش در همین حوالی، بسیاری از اینها همراه با فتنه ۱۴۰۱ رسماً موضع براندازانه اتخاذ می‌کردند و اینک مشغول ماله کشیدن بر ضعف‌های دولت چهاردهم هستند. سیاست‌ورزی یاران حجاریان همین است و اگر در نوشته او به جای واژگانی، چون مجاهدین خلق و رجوی، کلماتی مانند مجاهدین انقلاب و حجاریان بنشانیم، چندان به ساختار نوشتارش برنمی‌خورد. حتی اشاره‌ای را که در پایانش در خصوص بی‌توجهی «نسل Z» و «عقلانیت نقاد» به گفتمان منافقین دارد، می‌توان به مثابه تعریضی در لفافه درخصوص نسبت نسل‌های جدید با جریان اصلاح‌طلبی و ریزش چشمگیر پایگاه اجتماعی این جریان در میان نسل دوم و حتی فرزندان سران و هواداران اصلی خودشان دانست. روایت حجاریان از شکست منافقین، گویا حدیث نفسی از سرنوشت اصلاح‌طلبی رادیکال در سه دهه گذشته است. 💠 @mjakhavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4211 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌یک‌شنبه | ٧ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4212 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌دو‌شنبه | ٨ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4213 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌چهار‌شنبه | ٩ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4214 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌پنج‌شنبه | ١١ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4215 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌‌شنبه | ١٣ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/4216 ‌‌‌‌‌‌🗓️ ‌‌‌‌‌یک‌شنبه | ١۴ بهمن ١۴٠٣ ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏📥 دانلود کلیه صفحات به صورت یکجا 🌎 @NewsJavan
اگر انقلاب‌اسلامی یک قرن پیش پیروز شده بود ✍ محمدجواد اخوان تصاویر زیبا و اعجاب‌آور بازگشت غرورمندانه مردم شمال غزه و نیز اهالی جنوب لبنان به موطن‌شان این روز‌ها برای همه آنان که انسانیت در درون‌شان زنده است، دیدنی است. در این میان گاه صحنه‌ای بس شگفت خلق می‌شود، همچون صلابت زن محجبه قهرمانی که در مقابل تانک صهیونیست‌ها ایستاده است و عمق صولت مقاومت را به رخ می‌کشد. این تصاویر یک معنای مشخص دارد و آن است که ملتی را که ایستاده است، نمی‌توان از صحنه خارج کرد و این اشغالگر است که دیر یا زود باید برود. اما تاریخ آن سرزمین روز‌های تلخی هم دارد. کافی است به تاریخ نگاه کنیم که یک قرن قبل استعمارگران این سرزمین را میان خود مانند گوشت قربانی تقسیم کردند و ۷۵ سال پیش صهیونیسم «نکبت» اشغال فلسطین و آوارگی میلیون‌ها نفر را رقم زد. ملت یک قرن قبل هم در مقابل اشغالگران تحرکاتی داشتند و در طول ۷۵ سال گذشته مقاومت علیه صهیونیسم یک روز هم تعطیل نبوده است، پس چگونه است که این صحنه‌های غرورانگیز در ۱۹۴۸ یا ۱۹۶۷ فلسطین مشاهده نشد؟ راز اصلی این پیروزی‌های بزرگ حاکمیت «ایمان و اراده قاطع ملت‌ها» است. ایمان و اراده‌ای که صهیونیست‌ها را در ۲۰۰۰ مجبور به عقب‌نشینی از جنوب لبنان و در ۲۰۰۵ از غزه کرد. ایمان و اراده‌ای که در جنگ ۳۳ روزه صهیونیست‌ها را در لبنان و در تهاجمات مکرر به غزه در ۱۵ سال اخیر ناکام گذارد. در ۵۰۰ روز اخیر نیز اراده ملت‌های مقاوم فلسطین، لبنان، عراق، یمن و ایران، ائتلاف غربی- عبری را در منطقه ناکام گذارد. درحالی‌که اسرائیلی‌ها از حمله و بمباران وسیع غزه، در پی تکرار «النکبه» و وقوع هولوکاست دوم فلسطین بودند تا برای همیشه آخرین سنگر‌های مقاومت فلسطینی را در هم بشکنند و ساکنان غزه را مجبور به فرار به صحرای سینا کنند، در عمل راه به‌جایی نبردند و نقشه‌های‌شان برای خالی کردن شمال غزه از سکنه نقش بر آب شد. باوجود بمباران‌های شبانه‌روزی و شلیک مستقیم از زمین و هوا به مردم غزه و تخریب خانه و کاشانه‌شان، تعدادی از این مردم از جای‌شان تکان نخوردند و رنج‌های بزرگ را به جان خریدند. آنها می‌دانستند که این باریکه ۳۶۰ کیلومترمربعی سنگر تعیین سرنوشت فلسطین است و در روز‌ها و شب‌های جنگ اخیر غزه تاریخ این سرزمین مقدس ورق می‌خورد. برخی برای ارزیابی هزینه و فایده تحولات یک سال‌و‌نیم اخیر به آمار بالای شهدای غزه و نیز برخی چهره‌های تابناک مقاومت اشاره می‌کنند، اما آنها گویا حواس‌شان نیست که این ایمان، خودآگاهی و اراده جمعی که در ذهن و عمل فلسطینی‌ها، چه ساکنان مقاوم غزه و چه کرانه و حتی ساکنان سرزمین‌های ۱۹۴۸ و نیز آوارگان فلسطینی بیرون مرز‌ها رقم خورد، خود مهم‌ترین دستاوردی است که با هیچ موفقیت دیگری قابل‌قیاس نیست. این ایمان و اراده که نخستین بار ۴۰ سال پیش در لبنان ظهور یافت و اینک سرنوشت منطقه را رقم می‌زند، ارمغان گرانبهایی است که انقلاب‌اسلامی برای ملت‌های منطقه همراه داشته است. در پیروزی انقلاب‌اسلامی ایران همین عامل ایران را از چنگال امریکا درآورد و سپس ایرانیان راه رهایی را به سایر مستضعفان عالم آموختند. اگر انقلاب‌اسلامی به‌جای ۴۶ سال قبل یک قرن قبل به پیروزی رسیده بود، چه‌بسا اصلاً صهیونیست‌ها مجال اشغال فلسطین را نمی‌یافتند یا به دست مردم منطقه به عقب رانده می‌شدند و همان ۷۵ سال پیش صحنه زیبای بازگشت آوارگان فلسطینی به خانه‌های‌شان پس از شکست اسرائیل، رقم می‌خورد. چه‌بسا چیزی به نام حضور نحس کودک‌کشان جانی صهیونیست نبود و ملت‌ها برای حراست از حقوق خود مجبور نبودند این هزینه‌های گزاف را پرداخت کنند. چه‌بسا امریکا و انگلیس بر ثروت‌ها و منابع ملت‌های منطقه مسلط نمی‌شدند و بسیاری از مردم غرب آسیا بر مقدرات خود حاکم بودند. چه‌بسا این‌همه بذر اختلاف در منطقه افکنده نشده بود و مردم منطقه یک‌صدا و یکپارچه در مقابل استعمار و استکبار جهانی از حقوق خودشان دفاع می‌کردند. 💠 @mjakhavan