eitaa logo
✍ یادداشت‌های محمدجواد اخوان 🇮🇷 ☫
384 دنبال‌کننده
588 عکس
44 ویدیو
12 فایل
تاملاتی در اندیشه، فرهنگ و سیاست . به قلم محمدجواد اخوان پژوهشگر انقلاب اسلامی و فعال رسانه . . .
مشاهده در ایتا
دانلود
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3785 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنبه | ٣١ تیر ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
مسیر احیای آن دو واجب فراموش‌شده ✍️ محمدجواد اخوان دو فریضه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر که دو فرع از فروع دین هم هستند، بار‌ها در قرآن کریم مورد تصریح و تأکید قرار گرفته‌اند، اما به‌نظر می‌رسد در جوامع اسلامی و نیز جامعه ما مظلوم واقع شده‌اند. در یک‌سو دشمنان دین با مترادف کردن این دو فریضه با خشونت، علیه آن نفرت‌پراکنی می‌کنند، لیبرال‌ها با ترویج فردگرایی آن را نقض حریم خصوصی معرفی و محکوم می‌کنند و پاره‌ای از دینداران نیز با توجیه کم‌اثر یا بی‌اثر بودن آن را به فراموشی می‌سپارند. این‌ها در حالی است که اتفاقاً وجه ایجابی آن -یعنی امربه‌معروف- دقیقاً ترویج خوبی‌ها با تبلیغ صحیح است. این روش در آیه ۱۲۵ سوره نحل تبیین شده و «حکمت»، «وعظ» و «جدال احسن» ابعاد این تبلیغ صحیح معرفی شده است. این سه رکن در واقع ترکیب «استدلال عقلانی»، «تعامل عاطفی» و «گفت‌وگوی روشمند» است. عقلانیت، عاطفه و تعامل عامل اثربخشی تبلیغ صحیح است و نتیجه‌بخشی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر نیز نیازمند هم‌افزایی همین سه رکن است. به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین چالش ما در نتیجه‌بخشی این فریضه مهم در همین نکته نهفته است. مسیر احیای این دو فریضه نیازمند تحولی عمیق و بنیادین است که بخشی از مهم‌ترین مؤلفه‌های آن را چنین می‌توان برشمرد: ۱. از پیچیدگی‌های فضای اجتماعی زمانه ما تنوع مخاطبان است. باید طیف متنوع و وسیع مخاطب با خاستگاه‌های فرهنگی و فکری مختلف و ذائقه‌های گوناگون را در نظر گرفت و متناسب با هر یک مواجهه‌ای درست تعریف کرد. شاید یکی از دلایلی که احتمالاً در تخاطبات فردی موفق بوده‌ایم توجه به همین نکته باشد. آمر به معروف و ناهی از منکر اول باید مخاطب خود را بشناسد و خود را جای او بگذارد و باید به این پرسش پاسخ دهد که چرا مخاطب او فاعل به معروف نیست یا عامل به منکر است؟ آیا این ناشی از جهل به اصل معروف و منکر است؟ آیا ناشی از درک ناقص یا غلط به معارف دینی است یا آنکه عامدانه و عالمانه این‌چنین است؟ در هر سه صورت ماجرا نوع مواجهه، خطاب و کنش امربه‌معروف تفاوت باید بکند. در حوزه تبلیغ گروهی و رسانه‌ای نیز چنین است و باید همین ظرافت‌های رسانه‌ای را درک کرد. ۲. امربه‌معروف موفق نیازمند طرح‌ریزی موفق است. اگر مخاطب را شناختیم، باید درک کنیم که کدام پیام برای او جذاب‌تر است و معروف و منکر را برای او ساده‌تر تبیین می‌کند. بستر انتقال پیام نیز متناسب با شخصیت فرد باید مورد توجه قرار گیرد. اگر هدف از امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر اصلاح تربیتی فرد است، باید روش و بستر این فرایند به‌گونه‌ای باشد که پذیرش برایش امکان‌پذیر باشد. توجه به همان سه رکن یادشده (عقلانیت، عواطف و تعامل صحیح) راهنمای اصلی طرح‌ریزی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر موفق است. ۳. رواج امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر نیازمند بسترسازی‌های جدی است و اگر دستگاه‌هایی مثل ستادی که به این نام فعالیت دارد و دیگر دستگاه‌ها در فراگیرکردن آن کمتر موفق بوده‌اند، احتمالاً به دلیل غفلت از این مهم است. فرهنگ فردگرایی و بی‌تفاوتی در قبال جامعه و دیگران که سوغات تهاجم فرهنگی لیبرال‌ها به جامعه ایرانی است، نه‌تن‌ها مهم‌ترین مانع در برابر این فریضه الهی است، بلکه نابودگر هرگونه مفهومی به نام «مسئولیت اجتماعی» است. تا زمانی که محافل فکری و رسانه‌ای مروج سبک زندگی و فرهنگ فردگرایانه هستند، دیوار محکمی در برابر امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر هر روز بلندتر می‌شود و البته آسیب‌های آن کلیت جامعه را تهدید می‌کند. باید این معضل بنیادین را خوب شناخت و برای مواجهه صحیح فکری با آن برنامه‌ریزی کرد. ۴. نکته پایانی آن است که پیش‌نیاز رواج این فریضه الهی اصلاح تصویر ناقص و غلطی است که گاه از آن ساخته شده است. بر اساس اصل هشتم قانون اساسی «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت.» بنابراین اگر دیدید کسی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را به یک یا دو ضلع از این سه‌ضلعی محدود کرد، بدانید در حال کم‌فروشی و غش در معامله است. امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر یک بسته جامع برای حفظ سلامت کشور و جامعه است، اگر ناقص فهم و اجرا شود، یا مسئولان فاسد می‌شوند یا مردم یا هردو. 💠 @mjakhavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3786 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یک‌شنبه | اول مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
مرحوم شیخ حسن ‎ از جمله یاران امام بود که برخلاف برخی دوم‌خردادی‌ها همچنان پای حکم تاریخی ایشان برای ‎ ایستاد و حتی مشوق آن هم بود. همین استقامتش بر حمایت از این دستور امام توشه آخرتش باد‌.
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3787 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دو‌شنبه | ٢ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3788 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سه‌شنبه | ٣ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3789 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چهار‌شنبه | ۴ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
در تاسوعای حسینی، یاد و خاطره جانباز شهید، مهندس محمود فخارمقدم گرامی باد. 💠 @fakharmoghadam به کانال یادبود شهید مهندس فخارمقدم بپویندید 👇 🌐 https://t.me/joinchat/AAAAAEKJEEDiEDKN90KcBQ
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3790 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنبه | ٧ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3791 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یک‌شنبه | ٨ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
همه یا هیچ اصلاح‌طلبان تمامیت‌خواه ✍ محمدجواد اخوان بسیاری معتقدند که بازی انتخاباتی جریان موسوم به اصلاحات طی دو دهه و نیم گذشته، از چارچوبی مشخص پیروی می‌کرده است. هرچند در انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶، چپ‌ها که امید چندانی به پیروزی نداشتند، در کمال ناباوری در انتخابات پیروز شدند، اما از فردای تشکیل دولت هفتم، استراتژی جدیدی در کنش انتخاباتی در پیش گرفتند که خلاصه آن «همه یا هیچ» است. یک روی سکه این راهبرد پیروزی تمام‌عیار در انتخابات و کسب همه کرسی‌های قدرت بود، اما روی دیگر آن، رفتار مردم‌سالارانه انتخاباتی و واگذاری عرصه به رقیب پیروز نبود. در انتخابات شورا‌های شهر اول (۱۳۷۷) و مجلس ششم (۱۳۷۸) پیروز شدند که البته اماواگر‌هایی در این دومی وجود داشت، اما از روزی که ورق برگشت و اقبال عمومی از اصلاح‌طلبان رو برگرداند، روی دیگر بازی اصلاح‌طلبان مشاهده شد. پس از روشن شدن نتایج انتخابات شورا‌های شهر دوم (۱۳۸۱) اصلاح‌طلبان تمامیت‌خواه نتوانستند نارضایتی خود را از نتیجه پنهان کنند و در مقابل صدور حکم شهردار منتخب تهران مقاومت کردند. آنگاه که مقاومت کارساز نبود به اخراج شهردار ناهمسو از هیئت دولت بسنده کردند. در انتخابات مجلس هفتم هم شکست رئیس مجلس ششم را در انتخابات هفتم نتوانستند هضم کنند. پس نمایندگان دوره بعد را به جای نماینده، «راه‌یافته» خواندند. انتخابات ریاست جمهوری نهم را هم با آنکه دولت خودشان برگزار کرد، به مذاقشان خوش نیامد، پس علم تشکیک در سلامت آن را برافراشتند. نکته کانونی این «جرزنی انتخاباتی» در انتخابات ۱۳۸۸ بود که از شش ماه پیش از انتخابات، با کلیدواژه «صیانت از آرا» به استقبال جرزنی پساانتخاباتی رفتند و هشت ماه هم پس از انتخابات کشور را درگیر آشوب کردند. در واقع اینجا می‌توان از دو روی سکه انتخاباتی «همه یا هیچ» اصلاح‌طلبان تمامیت‌خواه رمزگشایی کرد؛ کسب «همه» کرسی‌های قدرت یا آنکه «هیچ» کس برنده انتخابات نباشد. اصلاح‌طلبان هنوز احترام گذاردن به فرایند‌های مردم‌سالاری و پذیرفتن شکست را نیاموخته‌اند و فقط با خودشان است که مردم‌سالاری را معناپذیر می‌دانند. اگر باشند، باید ببرند و گرنه «تقلب» شده و اگر نباشند، «انتخابات آزاد» نبود­ه‌­است. خود را قطب عالم امکان سیاست می‌دانند و تصور می‌کنند همه مردم نشسته‌اند تا ببینند کاندیدا‌های رادیکال اصلاحات آیا در میان نامزد‌های نهایی انتخابات هستند یا نه و اگر نباشند مردم هم به پای صندوق‌های رأی نمی‌آیند. هیچ‌گاه هم توضیح نمی‌دهند که چرا مثلاً در انتخابات ۱۳۸۱، ۱۳۸۴ و ۱۳۸۸ که رادیکال‌ترین کاندیدا‌ها و گفتمان اصلاح‌طلبان تندرو در رقابت‌ها حضور داشتند، بازی را واگذار کردند. حتی اگر ۱۳۸۸ را هم با شبهه تقلب بی‌پاسخ بگذارند، در مورد ۱۳۸۱ و ۱۳۸۴ که خود مجری انتخابات بودند، چه می‌گویند؟ با این تفاسیر، رفتار انتخاباتی کنونی اصلاح‌طلبان چیزی جز بازتولید همان راهبرد قدیمی همه یا هیچ نیست. گفتار اخیر حجاریان آشکارا نشان می‌دهد که عقبه راهبردی جریان رادیکال اصلاحات به‌خوبی بر ریزش بدنه خود واقف است و به اصطلاح می‌خواهد «روغن ریخته را نذر امامزاده کند.» اصلاح‌طلبان تندرو می‌دانند که مردم را از دست داده‌اند و می‌خواهند با هزینه نظام، مانع از لو رفتن این واقعیت شوند. ناگفته پیداست بازی تمامیت‌خواهانه «همه یا هیچ» اصلاح‌طلبان تندرو مهم‌ترین مانع آن‌ها برای کنش سیاسی قانونمند است. نمی‌شود فقط بخواهی از منافع یک محیط بهره ببری و به قوانین آن پایبند نباشی. تا زمانی که عقلای این جریان بازاندیشی نکنند و نخواهند روش کار خود را در رقابت سیاسی اصلاح کنند، بازگشت آن‌ها به چرخه قدرت دور از انتظار است. اینکه آیا هنوز عقلایی در این جریان هستند که راه خود را از تندرو‌های تمامیت‌خواه جدا کنند یا نه، پرسشی است که پاسخ آن را باید به آینده موکول کرد ولی آنچه مسلم است، «مردم‌سالاری دینی» در این کشور نهادینه‌شده و پایبند نبودن بخشی از یک جریان سیاسی نمی‌تواند به کلیت آن ضربه بزند. فضای انتخاباتی به‌زودی بر جامعه مستولی می‌شود و جاماندگان از رقابت‌ها هستند که بازنده میدان‌اند. 💠 @mjakhavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3792 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دو‌شنبه | ٩ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3793 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سه‌شنبه | ١٠ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
🔻محمدجواد اخوان مدیر مسئول روزنامه جوان و مدرس دانشگاه در صفحه توئیتر خود نوشت: حداقل ۶۰ افسر اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی (امان) از ادامه کار تمرد کرده اند 🔹البته این اعتراف خود صهیونیست‌هاست و آمار واقعی قطعا خیلی بیش‌تر از این‌هاست 🔹اما واقعیت این است که صدای فروپاشی نظامی و امنیتی ترین حکومت دنیا از درون هسته سختش به گوش می‌رسد @mensejjil
اگر کسی به شما گفت تعطیلی‌ها به خاطر صادرات ‎ است: در سال ۱۴۰۱، تولید برق کشور، ۳۷۰میلیارد ، صادرات، ۵ میلیارد و واردات ۴ میلیارد کیلووات‌ساعت بوده است. خالص صادرات ۳دهم درصد و ناخالص آن حدود ۱.۵ درصد مصرف برق کشور بوده است. در واقع حجم ‎ برق در خاموشی اثر چندانی ندارد. @mjakhavan
‏رئیس سازمان مالیاتی: "هر پزشک میانگین سالی ۳۰ میلیون تومان ‎ می‌دهد." یعنی از نظر این سازمان، درآمد سالانه پزشکان ۲۰۰ میلیون تومان (ماهانه ۱۶ م) است. نظر شما چیست؟ آیا درآمد پزشکان همینقدر است؟
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3794 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنبه | ١۴ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
جاذبه و دافعه حسینی ✍ محمدجواد اخوان از همان روز‌های پایانی رجب که حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) با خانواده خود مدینه را به سمت مکه ترک کرد و کاروانی به راه انداخت که در تاریخ جاودانه شد، تا ۱۶۰ روز بعد، یعنی ۱۰ محرم سال ۶۱، جمعی تدریجاً به این کاروان پیوستند و جمعی دیگر از آن بازماندند. همان‌گونه که کاروان سیدالشهدا (ع) ریزش‌ها و رویش‌هایی داشت، «جاذبه‌مند» و «دافعه‌مند» بودن از جمله ویژگی‌های مکتب حسینی پس از عاشورا و تا قرن‌های متمادی بوده است. وجود این ریزش و رویش در ذات این نهضت بود، و دلیل آن نیز حق‌مدارانه و حق‌طلبانه بودن ماهیت آن بوده است. جنبش حق‌مدار، حق‌طلبان و شیفتگان حق را به دور خود جمع می‌کند و با باطل‌طلبان و آنان که نفعشان در برتری باطل است، مرزبندی و بلکه تخاصم دارد. این جاذبه و دافعه در واقع ریشه در «تولی» و «تبری» دارد که از آموزه‌های مهم اسلامی است و اتفاقاً در معارف عاشورایی همچون زیارت عاشورا با عباراتی، چون «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ» مصداق می‌یابد. ارائه تصویر دقیق از نهضت حسینی، مستلزم تبیین صحیح از جاذبه و دافعه‌های آن است. باید همگان بدانند که امام (ع) برای چه قیام کرد و جان گرانبهای خود و عزیزانش را در مسیر چه آرمان‌هایی تقدیم کرد؟ دشمنان حضرت چه کسانی و با چه گرایش‌های فکری و عملی بودند و چرا رسوایی آنان جز با ریخته شدن خون شهیدان کربلا ممکن نبود؟ هرگونه خوانش ناقص و گزینشی از نهضت و قیام عاشورا، ظلم به خون امام حسین و یارانش است. یکی از مهم‌ترین مصادیق این خوانش‌های ناقص، در کتمان جنبه‌های سلبی این نهضت است. گاه با نیت‌های خیر و از سر جهل، گمان می‌شود که صرفاً باید بر جاذبه‌های این مکتب عظیم تأکید کرد و برای جلوگیری از ریزش و نارضایتی برخی از افراد نباید جنبه‌های سلبی نهضت را مطرح کرد. این گونه تصویرسازی‌های گزینشی هرچند ممکن است ظاهراً به جذب شدن افراد بیشتری به خیمه سیدالشهدا شود، اما نقض غرض درباره نیت آن حضرت است. مهم‌ترین هدف همه انبیا و ائمه اطهار در طول تاریخ «هدایت» بوده است و جذب افراد به این دستگاه مبارک نیز جز به این نیت بی‌معناست. همان‌گونه که حضرت، «سفینه النجاه» است، درعین‌حال «مصباح‌­الهدی» نیز است و این نجات تنها با هدایت است که معنا می‌پذیرد. البته دافعه نهضت حسینی نسبت به گناهکاران و غافلان نیست، که اتفاقاً افرادی، چون حر و زهیر – که پیش‌تر نسبت چندانی با مکتب اهل‌بیت (ع) نداشتند- نیز در رکاب حضرت به شهادت و سعادت می‌رسند. دافعه این مکتب در برابر افراد و جریان‌هایی است که از جهل افراد سوءاستفاده می‌کنند و آنان را به چاه گمراهی می‌افکنند. اگر امویان، ارزش‌های اسلامی را نادیده گرفته و بلکه سنت‌های ضداسلامی را در جامعه ترویج می‌کردند، کسانی که در طول تاریخ پس از عاشورا، به دنبال ترویج گرایش‌ها و رفتار حیوانی و مادی هستند هم در صف دافعه این مکتب قرار می‌گیرند. تاریخ به ما می‌گوید خاستگاه گفتمان «عمل به دین مهم نیست، دلتان پاک باشد» به فرقه «مرجئه» بازمی‌گردد که از قضا در زمان امویان و در جهت منافع معاویه تأسیس شد. اتفاقاً امام (ع) در مسیر کوفه نسبت به این رویکرد موضع می‌گیرد و می‌فرماید «الا تَرَوْنَ ان الْحَقَّ لا یعْمَلُ بِهِ وَ ان الْباطِلَ لا یتَناهی عَنْهُ» (آیا نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و از باطل نهی نمی‌شود؟) حال چگونه می‌توان پذیرفت به نام امامی که برای عمل به حق و نهی از باطل قیام و جان خود را تقدیم کرد، بی­‌قیدی در برابر دستورات اسلام ترویج یا نهی‌ازمنکر به فراموشی سپرده شود؟ روشن است که جاذبه این مکتب نورانی چنان بالاست که بسیاری از اهل معصیت و گنهکاران در دل به آن تمایل دارند، اما عادی‌سازی گناه در این مسیر ظلم بزرگی به این نهضت و مشتاقان آن است. هیچ‌کس نباید راه را برای پیوستن افراد کمتر متشرع به زیر عمود خیمه حسینی ببندد، بلکه باید آنان را به این مسیر دعوت کرد، اما عادی‌سازی گناه با ماهیت این خیمه سازگار نیست. باید از نورانیت طریق الحسین (ع) برای هدایت همگان بهره جست، اما زینت جلوه دادن افعال غلط، شیوه شیطان است. «زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُونَ» نباید اعمال سوء یا قصور افراد برایشان زینت داده شود. نمی‌توان پذیرفت که عده‌ای به نام مکتب امام حسین (ع)، با زبان و قلم خود ارزش‌های حسینی را به محاق ببرند. 💠 @mjakhavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3795 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یک‌شنبه | ١۵ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3796 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دو‌شنبه | ١۶ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
animation.gif
23.6K
ده‌ها سال است که صهیونیست.ها در با حفاری‌های گسترده دنبال اثبات حضور خود در گذشته سرزمین مقدس هستند، اما دریغ از یک لوح‌نوشته عبری یا شیئی که بتواند به آن‌ها کمی بکند. اما در کمال ناباوری کوزه ای در حفاری‌های بیت‌المقدس کشف شد که شعری از حکیم «خیام» نیشابوری بر آن نگاشته شده بود: این کوزه چو من عاشق‌زاری بوده است/در بند سر زلف‌نگاری بوده است این دسته که در گردن او می‌بینی/دستی است که در گردن یاری بودست. عمق تمدنی و راهبردی ‎ بزرگ تا سواحل مدیترانه امتداد دارد. https://www.cais-soas.com/News/2009/March2009/10-03-jug.htm @mjakhavan
‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3797 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سه‌شنبه | ١٧ مرداد ١۴٠٢ 📆 📥 دریافت تمام صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan
بسمه تعالی با گرامی‌داشت یاد و خاطره شهدای رسانه، روز خبرنگار را به همه جهادگران تبیین و اهالی جبهه گسترده رسانه و همکاران خوبم در روزنامه جوان و سایت جوان‌آنلاین تبریک عرض میکنم. قلمتان در مسیر حق پایدار باد.
چالش‌های مطبوعات ایرانی در قرن پانزدهم* ✍️ محمدجواد اخوان بررسی وضعیت مطبوعات و نشریات چاپی در ایران و جهان حاکی از آن است که روندهای گوناگون ملی و فراملی در حال تضعیف این رسانه‌ها هستند. در عرصه جهانی، گفتمان جهانی‌سازی و غلبه فضای مجازی، عرصه را بر رسانه‌های سنتی و به‌ویژه مکتوب تنگ‌تر کرده است. در بسیاری از کشورهای به‌اصطلاح توسعه‌یافته، علی‌رغم بالا بودن سرانه مطالعه شمارگان نشریات مکتوب به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته است. تأثیر این روندها حتی بر ساختار این رسانه‌ها نیز قابل‌مشاهده است یا به‌گونه‌ای که در طول دو دهه گذشته تعداد اعضای تحریریه مطبوعات در کشورهای غربی تقریباً به نصف گذشته رسیده است. در کشور ما اما به‌جز فضای مجازی، مطبوعات بلای جان دیگری هم دارند و آن «کاغذ وارداتی» است. وابستگی تمام‌عیار محصولات چاپی کشور اعم از کتاب و نشریات به کاغذ وارداتی، نه‌تنها مانع شکوفایی اقتصاد نشر شده، حتی به دلیل نوسانات ارزی یک دهه‌ی گذشته نیز، روزبه‌روز جامعه مخاطبان این طیف از کالای فرهنگی را نحیف‌تر کرده است. به‌جز «کاغذ دلاری»، البته سرانه مطالعه پایین (که از گذشته آسیب حوزه‌ی فرهنگی ماست) نیز از مهم‌ترین چالش‌های در پیش روی رسانه‌های مکتوب در ایران است. در شرایطی که رسانه‌های چاپی و مطبوعات چه در سطح جهانی و چه در سطح کشور خودمان با چالش‌های متعددی دسته پنجه نرم می‌کردند، شیوع «کرونا» نیز عملاً بر سبک زندگی و مصرف فرنگی رسانه‌ای بشر نیز اثر فوق‌العاده‌ای گذاشت و سپهر رسانه‌ای را هر چه بیشتر «مجازی‌زده» کرد. حال در مقابل این روندهای ضدمطبوعات چه باید کرد؟ آیا اصحاب مطبوعات باید تسلیم سرنوشت تحمیلی شده و قلم‌های خود را زمین گذاشته و افول مکتوبات را به نظاره بنشینند؟ یا آن که می‌توان از درون تهدیدات عصر ارتباطات نوین برای رسانه‌های سنتی، فرصت‌هایی خلق کرد؟ رسانه‌های مکتوب از جمله روزنامه‌ها و نشریات به دلیل آن که فرصت نسبتاً کافی در فرآیند تولید دارند، دارای مزایایی نسبت به رسانه‌های مجازی هستند که از جمله آن امکان تولید محتوای عمیق‌تر و مبتنی بر اندیشه و گفتمان است. می‌توان در رسانه‌های مکتوب با مخاطب خاص هم‌چنان سخن گفت و حرف‌هایی عمیق‌تر از سطحیات روزمره غالب در فضای مجازی را به او عرضه کرد. علاوه بر این نمانام (Brand) و اعتبار رسانه‌های مکتوب سابقه‌دار و شناسنامه‌دار نیز فرصت ارزشمندی است که در دوره‌ی غلبه‌ی فیک¬نیوزها می‌تواند چراغ راه مخاطب حقیقت‌جو باشد. مطبوعات باید درگاه‌های متناسب با مخاطب عام را در شبکه‌های پیام‌رسان اجتماعی ایجاد کرده و محصولات خود را در این حوزه نیز عرضه کنند. هرچند مخاطب مطبوعات نیز از مخاطب عام به مخاطبان خاص و نسبتاً فرهیخته‌تر تقلیل یافته است، اما نمی‌توان انکار کرد که فضای مجازی و رسانه‌های نوین بر ذائقه‌ی عموم مخاطبان تأثیر خود را گذارده است. از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های این تأثیر اهمیت جذابیت‌های بصری (متأثر از اینستاگرام) و تمایل به کوتاه‌خوانی (متأثر از توییتر) است. مطبوعات نیز ناچارند پیام و محتوای خویش را در بسته‌های جدید به مخاطب عرضه کنند. از جمله ناگزیرند بر کیفیت گرافیک و چشم‌نوازی بصری جریده خود توجه بیشتری کرده و نیز نویسندگان و روزنامه‌نگاران خود را به کوتاه و مفید نوشتن ترغیب کنند. اکنون در مقطع سرنوشت سازی در تاریخ مطبوعات ایرانی هستیم. رسانه‌های نوین در حال خارج کردن مکتوبات از چرخه رقابت‌های رسانه‌ای هستند و اگر روزنامه‌نگاران درک دقیقی از تحولات این عرصه نداشته و نتوانند جایگاه جدید و پایدار مطبوعات در سپهر رسانه‌ای ایران را ترسیم کنند، ممکن است این عرصه را برای همیشه به حریف واگذارند. * این یادداشت را انتهای سال گذشته به درخواست روزنامه «صمت» و جهت انتشار در ویژه نامه تخصصی با موضوع نشریات مکتوب آن جریده نوشتم که اینک به مناسبت روز خبرنگار آن را بازنشر کردم. 💠 @mjakhavan