استعفای فرمانده اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی و مقدمه چینی برای کناره‌گیری فرمانده مرکزی ارتش از نخستین پیامدهای شکست بزرگ اطلاعاتی در ۲۶ فروردین است. برآورد اطلاعات نظامی رژیم کاملا غلط از آب درآمد و نادرست بودن تصور امکان رهگیری کل موشک‌های ایرانی آشکار شد. ‎#وعده_صادق

نظرسنجی ایسپا، شبکه آی فیلم را دومین شبکه پرمخاطب #صداوسیما معرفی کرده است. معنای دیگرش این است که جای خالی تولید سریالهای جذاب تلویزیونی به شدت حس می شود و مخاطب ناچار به مشاهده برنامه های چندبار تکرار شده است.

‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3990 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌چهار‌شنبه | ۵ اردیبهشت ١۴٠٣ 📆 📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan

راز آن شب اردیبهشتی هنوز هم خواندنی است...

راز آن شب اردیبهشتی #سرمقاله #روزنامه_جوان ✍️ محمدجواد اخوان در آن صبح اردیبهشتی وقتی آفتاب کم‌کم بالا می‌آمد و خواب را از چشمان مردم این فلات می‌گرفت، از آن روستای کویری «رباط پشت بادام» گرفته تا قلب تهران، همه حس می‌کردند شب سختی را پشت سر گذاشته‌اند، بی آنکه در طول شب اصلاً بدانند چه بر سرشان آمده یا می‌خواست بیاید. وقتی همه خواب بودند، «شن‌ها» «پنجه عقاب» را زمینگیر کرده بودند و این «مأموران خدا» فرمان فرمانده خود را به خوبی اجرا کرده بودند، فرمانده‌ای که هوای سربازانش را حتی آنگاه که خودشان هم خبر ندارند، دارد. آن شب شگرف و شگفت اردیبهشتی البته در تاریخ پرفراز و نشیب انقلاب اسلامی بار‌ها و در جا‌های مختلفی تکرار شده و صفحات این دفتر قطور مملو از این سطور زیبا است. حتی اگر یک بار دعوا هم کرده باشی می‌دانی که در یک نبرد- چه از نوع نظامی و چه غیر آن- نتیجه منازعه نسبت مستقیمی با قدرت طرفین دارد و با محاسبات مادی، این مؤلفه‌های شناخته شده قدرت اقتصادی، نظامی، سخت‌افزاری و نرم افزاری است که پیروز میدان را مشخص می‌کند. اگر دو طرف در نسبتی نزدیک به یکدیگر باشند، شانسی برای طرف نسبتاً ضعیف‌تر همچنان برقرار است، اما اگر نسبت قدرت طرفین چندبرابر و بیشتر باشد، معمولاً به غلبه ضعیف‌تر امیدی نیست. اما این محاسبات همه این ماجرا نیست! نیاز نیست راه دوری برویم، همین تاریخ پنجاه ساله خودمان را ورق بزنیم. اگر نسبت قدرت مادی برقرار بود اصلاً انقلاب به پیروزی نمی‌رسید. رژیم شاه در دهه پنجاه قرن پیش، از اوج حمایت بلوک غرب و به ویژه دلار‌های سرشار نفتی و به‌روز‌ترین جنگ‌افزار‌های نظامی برخوردار بود، اما در عین ناباوری این همه حمایت، پول و تسلیحات نجاتش نداد و به قول آن دو روزنامه‌نگار فرانسوی «انقلابی به نام خدا» آن را از پای درآورد. پس از پیروزی نیز ماندن این انقلاب بسیار عجیب بود؛ انقلابی که ایران را از چنگال مهره امریکا درآورده، اینک نه تنها راه را برای نفوذ شرق و غرب سد کرده، بلکه سودای برهم زدن بازی بزرگان را نیز در سر دارد. مگر می‌شود انتظار داشت دو ابرقدرت آن روز به بقای چنین نظامی رضایت دهند؟ کودتا‌های مختلف، حمایت تمام عیار از رژیم بعث برای حمله به ایران، ترور شخصیت‌های برجسته سیاسی و مذهبی و غیره؛ هرچه در چنته داشتند به میدان آوردند. کدام نظام سیاسی را در دنیا سراغ داریم که در یک تابستان، سران قوا، چندین وزیر و نماینده مجلس و ده‌ها کارگزار حکومتی‌اش را ترور کرده باشند و دوام آورده باشد؟ هرچند حتی برخی انقلابیون نیز «به این سخت‌جانی انقلاب گمانشان نبود»، انقلاب ماند و بالنده‌تر شد؛ از مرز‌های فلات ایران عبور کرد و به باب‌المندب و مدیترانه رسید. همان فرمانده‌ای که در آن نیمه شب اردیبهشتی شن‌ها را از زمین بلند کرد تا آن کرکس‌های مهاجم را زمینگیر کنند، در این چهل و چند سال این کشتی را از این همه طوفان عبور داده است. اصلاً ماجرای تاریخ همین است، آن‌ها که ایمان بیاورند و «تقوا» پیشه کنند، آزموده می‌شوند و در بزنگاه از «لایحتسب» ارتزاق می‌یابند. همین فرمانده بود که آن دریای هولناک را در برابر چشمان موسی و یارانش گشود و آن گشایش نتیجه یقین به «إِنَّ مَعِی رَبِّی سَیهْدِینِ» بود. همه مجاهدان راه خدا در طول تاریخ آن را درک و «لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنَا» را تجربه کرده‌اند. راز اصلی حاکم شدن محاسبات توحیدی در همین دو واژه است؛ «تقوا» و «جهاد». اگر تقوا پیشه کنی و به جهاد برخیزی، از نیل‌ها بی خطر عبور می‌کنی. آن شب اردیبهشتی به ما آموخت که او حتی از آفات و خطراتی که خودت هم نمی‌دانی، تو را محافظت می‌کند؛ «نگهدارت آن است که شیشه را در بغل سنگ نگه می‌دارد.» اگر پاشنه این در تنها روی محاسبات مادی می‌چرخید، نه انقلاب اسلامی به پیروزی می‌رسید و نه دوام می‌یافت و نه اصلاً باید از تعالیم انبیا چیزی باقی می‌ماند. «سنن الهی» جاری است، هنر آن است که در مسیر این جریان باشی و خود را به این موج توحیدی بسپاری. اگر مصداق سرباز آن فرمانده باشی، یاری‌اش را درک خواهی کرد. روز‌های سختی را پشت سر گذاشته‌ایم، شگفتی‌های بسیار دیدیم، روز‌های آینده به دشواری دیروز نیست، اما چه بسا شگفتی آن مضاعف باشد. واهمه‌ای نداریم که می‌دانیم «چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور.» 💠 @mjakhavan

‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3991 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌پنج‌شنبه | ۶ اردیبهشت ١۴٠٣ 📆 📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan

‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3992 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌شنبه | ٨ اردیبهشت ١۴٠٣ 📆 📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan

اگر کسی این جملات کلیشه‌ای "عبور غرب از ایدئولوژی" یا "مقدس‌نبودن هیچ چیز در ‎#غرب" را برای شما تکرار کرد، برخورد خشن پلیس در ‎#دانشگاه‌های_آمریکا را نشانش دهید. بی‌تردید ‎#صهیونیسم برای دولت‌های غربی مقدس است و اگر کسی به آن کوچک‌ترین اعتراضی کند با چنین برخوردهایی مواجه خواهد شد.

تعطیلی شنبه یا پنج‌شنبه؟ ✍ محمدجواد اخوان #سرمقاله #روزنامه_جوان یکی از بحث‌های رایج این روز‌ها آن است که اگر قرار باشد یک روز به تعطیلی‌های آخر هفته اضافه شود، «پنج‌شنبه» تعطیل شود یا «شنبه»؟ تعطیلی هرکدام از این روز‌ها بین کارشناسان طرفدارانی دارد و هر طیف نیز استدلال‌هایی برای نظر خود دارند. اما پیش از آنکه بحث روی تعطیلی شنبه یا پنج‌شنبه باشد، باید پرسید اصل این تعطیلی اضافه لازم است یا خیر. طبیعی است که بیشتر افراد با تعطیلی اضافه‌تر موافق باشند، اما اگر عده‌ای فردا پیشنهاد دهند به جای این ۵۲ روز اضافه تعطیلی رسمی، از تعطیلات ملی و مذهبی کاسته شود، باز هم اکثر افراد موافق خواهند بود؟ بنابراین بهتر است پیشنهاددهندگان این تعطیلی اضافه موضع خود را درباره تعطیلات رسمی فعلی که در آداب‌ورسوم جاری مردم ریشه دوانده روشن کنند و اگر قرار است بعداً تعطیلات مناسبتی جای خود را به تعطیلات آخر هفته بدهد، همین الآن واقعیت مسئله برای مردم روشن شود. نکته دوم در خصوص انتخاب بین پنج‌شنبه و شنبه است. طرفداران تعطیلی پنج‌شنبه بر مؤلفه‌های فرهنگی و اجتماعی موضوع تأکید دارند و در مقابل طرفداران شنبه بر ابعاد و اثرات اقتصادی آن اصرار می‌کنند. منطقی است که در چنین تصمیمی هر دو جنبه فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی ملاحظه و تصمیم نهایی گرفته شود. نه می‌توان بر اثر اقتصادی هم‌زمانی تعطیلی با کشور‌های دیگر چشم فروبست و نه می‌توان عادت مألوف «نیمه‌تعطیلی پنج‌شنبه» را با یک قانون یک‌شبه ناپدید ساخت و سنت‌­هایی، چون زیارت اهل قبور را نادیده گرفت. از سویی منتقدان تعطیلی شنبه می‌گویند اگر قرار باشد صرفاً هم‌زمانی با کشور‌های دیگر ملاک باشد چه‌بسا عده‌ای فردا پیشنهاد حذف جمعه و جایگزینی یک‌شنبه را بدهند! در برخی از کشور‌های اسلامی تقریباً چنین مسیری طی شد، یعنی ابتدا شنبه و سپس یک‌شنبه تعطیل شد. اگر بخواهیم واقعی به ماجرا نگاه کنیم اصلاحی که در حال رخ دادن در مجلس است، در مورد «قانون مدیریت خدمات کشوری» و در واقع مربوط به ساعات کار و تعطیلی کارمندان دولت است. اینکه مثلاً ۱۸ میلیون معلم و دانش‌آموز شنبه سر کلاس بیایند یا پنج‌شنبه، کوچک‌ترین ارتباطی به نوسانات شاخص‌های بورس‌های بین‌المللی، چون «داوجونز» یا «نزدک» ندارد، اما بخشی از شرکت‌های خصوصی به‌ویژه در حوزه ستادی برای ارتباط با شرکای خارجی خود ضرورت به حضور در روز‌های مختلف دارند. حتی با توجه به چرخش زمین و تفاوت روز و شب در دو طرف کره زمین، یک شرکت فعال در تجارت بین‌المللی ممکن است ناچار به تعریف حضور کارکنانش در ساعات مختلف شبانه‌روز باشد. بنابراین مداخله دولت در کار بخش خصوصی و تحمیل روز تعطیلی به آنان منطقی نیست. همچنان که الآن هم برخی شرکت‌های خدماتی برای پاسخگویی ۲۴ ساعته به مشتریان خود، کارکنانی دارند و نیز اگر یک شرکت خصوصی لازم بداند می‌تواند روز تعطیل جمعه، بخشی از کارکنانش را به کار فرابخواند و کسی مانع نیست. اصلاً چرا راه دور برویم؟ خود ما روزنامه‌نگاران سالیان متمادی است که جمعه‌ها به خاطر چاپ صبح شنبه بر سرکار حاضر هستیم. طبیعی است که هر کسب‌وکاری متناسب با نیازمندی‌های حوزه مأموریتی خود می‌تواند شیفت کاری همه یا بخشی از کارکنانش را (با توافق با کارکنان و با در نظر گرفتن کلیات قانون کار) تعیین کند. با توجه به سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، دولت باید از زمینه‌های تصدی‌گری و عملیاتی خارج شود و طبیعی است که تعاملات تجاری خارجی باید به مردم واگذار شود. در نتیجه همزمانی با خارج از کشور فقط برای چند دستگاه حوزه دیپلماسی که کارمندان معدودی دارند همچنان موضوعیت دارد و ۹۵ درصد سازمان دولت به این موضوع مرتبط نیست؛ لذا به نظر می‌رسد راه‌حل منطقی پایان دادن به مناقشه موجود آن است که مجلس و دولت برای عائله خود تصمیم بگیرند و اجازه دهند بخش خصوصی متناسب با شرایط خود تصمیم بگیرد و با کارکنان خود توافق کند. می‌توان انتظار داشت که به‌جز شرکت‌هایی که دارای تعاملات گسترده بین‌المللی و عمدتاً در کلان‌شهر‌ها مستقر هستند، مابقی کسب‌وکار‌های کوچک به اختیار خود و متناسب با عادات و سنت‌های اجتماعی از رویه بخش عمومی و دولتی تبعیت کنند. بدین‌ترتیب دوقطبی غیرضروری پدید آمده نیز از میان خواهد رفت. 💠 @mjakhavan

‎دسترسی به صفحات روزنامه جوان ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3993 ‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌یک‌شنبه | ٩ اردیبهشت ١۴٠٣ 📆 📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا ‌‎‌‏‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‌‎‌‏‌‎‌‏🌎 @NewsJavan

‏آنکه رسالتش را استتار افتضاحات ‎#غرب بداند، به ندیدن برخورد خشن ‎#پلیس_امریکا با استاددانشگاه هم افتخار می‌کند! چه زیبا فرمود امام (ره) که "ما از شرّ تربیت یافتگان غرب و شرق به این‌ زودیها نجات نخواهیم یافت. اینان برپادارندگان سلطه ابر قدرتها هستند و سر سپردگانی می‌باشند که با هیچ منطقی خلع سلاح نمی‌شوند."