این شما و این چالش آموزنده👌   ┏━━━━━━ ⍣ ⃟@MJAVADMOJ   ┗━᭄✿.iran313࿐━┛

🗓#روزشمار_غدیر 3⃣ 2⃣ روز تا عیدالله الاکبر، عید بزرگ غدیر باقی مانده است... اَلا اِنَّهُ الْمُدْرِكُ بِكُلِّ ثارٍ لِاَوْلِیاءِ اللَّهِ.اَلا اِنَّهُ النّاصِرُ لِدینِ اللَّهِ.   📚فرازی از بخش هشتم خطابه غدیر

📌سومین دلیل نقلی (ولایت فقیه و حکومت اسلامی ) عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: يَنظُراِن إِلى مَن كانَ مِنكُم مِمَّن قَد روى حَدِیثَنا وَ نَظَرَ في حَلالِنا و حَرامِنا و عَرَفَ أَځکامَنا فَلیَرضَوابِهِ حَكَماً فَاِنى قَد جَعَلتُهُ عَلَيكُم حاکِماً فَإِذا حَكَمَ بِحُكمِنا فَلَم يَقبَلهُ مِنهُ فَإِنَّما استَخفَّ بِحُكمِ اللهِ وَ عَلَينا رّدَّ وَ الرّادُّ عَلَينا الرَّادُّ عَلَى اللهِ وَ هُوَ عَلى حدِّ الشَّركِ بِاللهِ. » ۱ عمر بن حنظله گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم، دو نفر از خودمان راجع به وام با میراثی نزاع دارند و نزد سلطان و قاضيان وقت به محاکمه می‌روند، این عمل جایز است؟ فرمود: کسی که در موضوعی حق یا باطل نزد آنها به محاکمه رود چنانست که نزد طغیان گر به محاکمه رفته باشد و آن چه طغیانگر برایش حکم کند اگر چه حق مسلّم او باشد چنان است که مال حرامی را می‌گیرد. زیرا آن را به حکم طغیانگر گرفته است در صورتی که خدا امر فرموده است به او کافر باشند، خدای تعالی می‌فرماید: «می خواهند به طغیانگر محاکمه برند در صورتی که مأمور بودند به او کافر شوند » ۲ عرض کردم: پس چه کنند؟ فرمود: نظر کنند به شخصی از خود شما که حديث ما را روایت کند و در حلال و حرام ما نظر افکند و احکام ما را بفهمد (یعنی فقیه باشد) به حکمیت او راضی شوند، همانا من او را حاکم شما قرار دادم، اگر طبق دستور ما حكم داد و یکی از آنها از او نپذیرفت، همانا حکم خدا را سبک شمرده و ما را رد کرده است و آن که ما را رد کند خدا را رد کرده و این در مرز شرك به خدا است. امام صادق (علیه السلام) در این حدیث شریف می‌فرمایند: در اختلافات به راویان حدیث ما که به حلال و حرام خدا طبق قواعد، آشنایند و احکام ما را بر طبق موازین عقلی و شرعی می‌شناسند رجوع کنند. و آنگاه علما را به فرمانروایی منصوب نموده می‌فرماید: «فاِنّی قَد جَعَلتُهُ عَلَيكُم حاكِماً»، من کسی را که دارای چنین شرایطی باشد حاکم و فرمانروا بر شما قرار دادم و کسی که این شرایط را دارا باشد، از طرف من برای امور حکومتی و قضائی مسلمین تعیین شده و مسلمان‌ها حق ندارند به غیر او رجوع کنند. ۳ ۱.اصول کافی، جلد اول، ص ۸۶ و ۸۷ ۲.نساء /۶۰ ۳.ولایت فقیه، امام خمینی، ص ۱۰۳ و ۱۰۴

#تقطیع احادیث کار قشنگی نیست برادر عزیز دوستان حدیث کامل رو بخونین😊👇

عمر بن حنظله گويد:از امام ششم(عليه السّلام)پرسيدم:دو مرد از هم مذهبان ما در بارۀ دين يا ارث اختلاف كنند،نزد سلطان وقت يا قاضيان معروف به محاكمه روند،آيا حلال است اين كار؟ فرمود:هر كه به حق يا ناحق نزد آنها به محاكمه رود پيش طاغوت به محاكمه رفته با اينكه خدا فرمان داده به طاغوت كفر ورزند و پشت كنند،خداى تعالى فرمايد(۲۳ سوره ۴):«مى‌خواهند پيش طاغوت به محاكمه روند با اينكه دستور دارند بدان كافر باشند»(طاغوت يعنى بسيار سركش و مقصود از آن شيطان است و قاضيان ناحق كه از طرف حكومت جور باشند طاغوت خوانده شده‌اند). عرض كردم:پس چه كنند؟ فرمود:متوجه شوند به يكى از شماها كه حديث ما را روايت كند و در حلال و حرام ما نظر دارد و احكام ما را مى‌داند و به حكميت او راضى شوند كه او را حاكم شماها مقرر ساختم و اگر طبق حكم ما قضاوت كند و از او نپذيرد(يعنى كسى كه حكم بر ضرر او است)همانا حكم ما را سبك شمرده و ما را رد كرده و راد بر ما بر خدا رد كرده و اين خود در مرز شرك به خدا است. گفتم:اگر هر كدام شخصى را حكم ساخت و راضى شدند كه آن دو شخصى ناظر در حق آنها باشند و آن دو حكم حكم مختلف دادند و هر دو حديث از شما دارند و حديث‌ها مختلفهستند؟ فرمود:حكم آن درست است كه عادلتر و فقيه‌تر و در نقل حديث راستگوتر و با تقوى‌تر است و به حكم آن ديگرى توجه نشود. گفتم:هر دو در نظر اصحاب ما عادلند و پيش شيعه رضايت بخشند و بر هم برترى و مزيتى ندارند. فرمود:به آن روايتى توجه شود كه از ما نقل شده و مدرك حكم آنها است،به هر كدام از دو روايت كه مورد اتفاق شيعه است عمل شود و آن روايت شاذ و غير معروف نزد شيعه ترك شود،زيرا در روايت مورد اتفاق ترديدى نيست و همانا امور بر سه گونه است: امرى كه روشن است درست و حق است،بايد پيروى شود.و امرى كه معلوم است ناحق است و گمراهى است بايد از آن اجتناب شود. و امر مشكلى كه بايد به خدا و رسولش برگردد،رسول خدا(صلّى الله عليه و آله) فرمود:حلالى است روشن و حرامى است روشن و در بين اين امور مشتبهى هم هست،هر كه مورد شبهه را ترك كرد،از محرمات نجات يافته و هر كه بدان اخذ كرد و در نتيجه مرتكب حرام شود و ندانسته هلاك گردد. گفتم:اگر هر دو روايت از شما مشهورند و رجال موثق هر دو را نقل كردند از قول شما؟ فرمود:توجه شود هر كدام با قرآن و سنت موافق است و با عامه(فقه سقیفه) مخالف است بدان عمل شود و آن كه حكمش بر خلاف قرآن و سنت و موافق عامه است ترك شود. گفتم:قربانت،اگر دو تن فقيه حكم،هر دو حكم خود را موافق كتاب و سنت تشخيص دهند ولى يكى از دو خبر مدركحكم موافق عامه است و ديگرى مخالف عامه به كدام از دو خبر عمل شود؟ فرمود:آنكه مخالف عامه است مايۀ رشد و هدايت است. عرض كردم:قربانت،اگر هر دو خبر موافق عامه هستند (يعنى هر كدام موافق يكى از مذاهب عامه است)؟ فرمود:توجه شود هر كدام بيشتر مورد ميل حكام و قضاتند ترك شود و به ديگرى عمل شود. گفتم:اگر هر دو از اين نظر برابر باشند و مورد ميل حكام باشند؟ فرمود:اگر چنين باشد،بايد صبر كنى تا حضور امام برسى زيرا توقف در مورد اشتباه بهتر از افتادن در هلاكت است.

در ضمن #حاکم و یا #حَکم در ابیات قرآن و روایات قاضی و داور هست نه به معنی معنی پادشاه و فرمانروا. این دو آیه رو ببینین👇 وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ و اموالتان را ميان خودتان به ناروا مخوريد، و [به عنوان رشوه قسمتى از] آن را به #قضات مدهيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، در حالى كه خودتان [هم خوب‌] مى‌دانيد. ۱۸۸ بقره وَإِنْ كَانَ طَائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ • و اگر گروهى از شما به آنچه من بدان فرستاده شده‌ام ايمان آورده و گروه ديگر ايمان نياورده‌اند، صبر كنيد تا خدا ميان ما #داورى كند [كه‌] او بهترين #داوران است. ۸۷ اعراف خطبه های نهج البلاغه مرتبط با جنگ صفین رو هم نگاهی بیاندازید. به داوری عمروعاص و ابوموسی اشعری گفته شده: حکمیت ویا حکومت!

اولا دوست عزیز اصلا معنای تقطیع رو میدونی که به کار میبری؟ دوما در رابطه با حدیث برای اینکه مخاطب خسته نشود و .... از باقی موضوعات بیان شده صرفه نظر می‌شود تا بحث اصلی گم نشود این موارد ، نکاتی هست که شما متوجه نمیشی و لذا میزنی جاده خاکی

در این مورد هم باید گفته شود در زبان عرب و ادبیات عرب لغات گاها معانی مختلفی دارند که یکی از معنی ها اصل و ریشه لغت به اون بر می‌گردد و نمی‌توان گفت چون در این آیه چنین معنا شده پس صرفا همین است و معنی دیگر نمی‌دهد ،معنی لغت در عربی بستگی به آن جمله دارد در آخر هم نصیحتی به شما، قبل از بیان مطلب و موضع گرفتن در برابر چیزی ، تحقیق کن ، مطالعه کن و اینقدر به خودت ضرر نزن حضرت علی(ع) : زيانى كه بى خرد به خود مى زند دشمن به دشمنش نمى زند . نهج السعادة : ۳/۲۲۵ 

در ادامه روایت، قاضی بودن معنی حاکم مشخص هست برادر. شما یک تیکه ناقص از حدیث گذاشتی که بگی حاکم معنی فرمانروا میده: 👈اگر هر كدام شخصى را حَكَمْ ساخت و راضى شدند كه آن دو شخصى ناظر در حق آنها باشند و آن دو حَكَم، حُكم مختلف دادند و... توی حدیث یه جا میگه اگر هر کدوم رفتن پیش یه نفر چی؟ و امام صادق توضیح میده پیش کدوم حاکم برین! 👈قطعا هیچ کس اعتقاد نداره توی یه یک منطقه میشه دو تا فرمانروا(حاکم) داشته باشه و معنیش قاضی هست. پس اینجا امام صادق اداره کشور رو نداده دست راوی حدیث، بلکه داره میگه روات حدیث با استفاده از روایات میتونن بین شما حکم(👈 #قضاوت) کنن. توی رجوع به فقیه که مشکلی نیست. و از اونطرف هم کلی روایت هست چندتاش رو فرستادیم که میگه قبل از قیام قائم، قیام نکنید. ( باز هم دقت داشته باشید حکومت همیشه هست ولی به دیندار شیعه گفتن شما رهاش کنین)

شمایی که اهل تحقیقی یک مورد بیار که مفسر یا مترجم کلمه حاکم، حَکَم، حکومت رو اینطوری که شما میگی فرمانروا ترجمه کرده باشه. اصلا دوتا آیه ای که من اوردم رو بزار کنار. همون آیه ۶۰ سوره نساء که خودت آوردی و توضیحات کتاب ولایت فقیه رو در موردش گذاشتی. برو ترجمه و تفسیرش رو بخون ببین چی نوشتن در مورد کلمه •يَتَحَاكَمُوا• ؟

عزیزم این از معانی متأخر حکمه. عربی هزار و چهارصد سال پیش در مدینه برای ما ملاکه نه عربی الان. برای همین گفتم از کتب تفسیری بیار. از ترجمه های قرآن و نهج‌البلاغه. هر مفسر و مترجمی دوست داری. حتی در روایات خیلی به ندرت هست جایی از حاکم معنی والی دربیاد. که توضیح دادم اینجا نیست مصداقش.