اونایی که ثبت‌نام کنن و وارد بشن میان تو دسته «بُرنا»ها ولی دسته بعدی که «دانا» هاست چیه؟

حالا تو چه حوزه‌هایی می‌تونید تدریس کنید؟ - همه حوزه ها بدون هیییچ محدودیتی😀✨ ولی برای اینکه ذهنتون راه بیافته و هنراتونو یادتون بیاد، چندتا رو مثال می‌زنم🥲🤝 ۱. حوزه ادیت - آموزش کامل متن نگار - آموزش کامل اینشات - ``فتوشاپ - `` کنوا - و... ۲. حوزه برنامه نویسی و طراحی سایت - آموزش طراحی سایت با وردپرس - آموزش پایتون - و... ۳. ساخت زیور آلات - آموزش ساخت زیورآلات نگینی - آموزش بافت دستبند دوستی انواع طرح - آموزش زیورآلات رزین - و... ۴. خیاطی و حوزه‌های مرتبط - دوره تخصصی مانتو(مثلا سه مدل پر کاربرد) - دوره دوخت لباس کودک - دوره چادر - دوره ست آشپزخانه - گلدوزی - ربان دوزی - و... ۵. عروسک سازی - عروسک پارچه ای - عروسک روسی - خمیرچینی - عروسک نمدی - و... ۶. توسعه فردی ۷. رباتیک ۸. چرتکه ۹. تندخوانی ۱۰. آموزش زبان خارجی ۱۱. آموزش کسب درآمد - ادمینی - ایتا - اینستا - و... ۱۲. آموزش نویسندگی - مقدماتی - داستان نویسی - روایت نویسی - مقاله نویسی - و... ۱۳. آموزش های روانشناسی - شخصیت شناسی - عزت نفس - مدیریت اضطراب - ازدواج - فرزند پروری - و... ۱۴. طب - طب سنتی - طب اسلامی - مزاج شناسی ۱۵. عکاسی - عکاسی با موبایل - عکاسی با دوربین - ادیت و افکت های خاص عکاسی - و... ۱۶. هوش مصنوعی و....

.

شما که کاملا ایگنور کردید ولی من ادامه طرحمو براتون توضیح میدم😔💘 زیرساخت ارتقای برناها به داناها هم فراهمه! می‌پرسید چه جوری؟ در ادامهٔ کار، اگر دانایی نیاز به همکار داشت، یا خواست از طرح انصراف بده و برای پشتیبانی و آپدیت دوره‌ها نیروی جایگزین نیاز داشت، برنای برتر دوره‌اش رو معرفی می‌کنه و ایشون به عنوان همکار یا جایگزینش، وارد دسته داناها میشه😌✨ زین پس در تمام سودها و درآمد این طرح سهیمه و امکانات ویژه هم مثل همه داناها براش فعاله :)🌱 اینم باز واسه این‌که انگیزه‌تون نیافته✌️

شهید مهدی زین‌الدین: هر گاه در شب جمعه شهدا را یاد کنید، آنها شما را نزد اباعبدالله یاد می‌کنند.

یه پادکست تازه از تنور در اومده‌تون نشه؟

.

ممنووون از هیما و وایو و عطیه و فاطمه و دایی‌ناسر که حمایت کردن از این طرح🥲🫂

پرسیده بودید که به نظر خودم صدام خیلی برای پادکست خوب نیست، به دردم می‌خوره وارد این عرصه بشم؟

#رمان_نسل_سوخته #قسمت_سی و پنجم: دلم به تو گرم است بلند شدم و سوئی شرتم رو در آوردم ... و بدون یه لحظه مکث دویدم دنبالش ... اون تنها تیکه لباس نویی بود که بعد از مدت ها واسم خریده بود ... - مادرجان ... یه لحظه صبر کنید ... ایستاد ... با احترام سوئی شرت رو گرفتم طرفش ... - بفرمایید ... قابل شما رو نداره ... سرش رو انداخت پایین ... - اما این نوئه پسرم ... الان تن خودت بود ... - مگه چیز کهنه رو هم هدیه میدن؟ ... گریه اش گرفت ... لبخند زدم و گرفتمش جلوتر ... - ان شاء الله تن پسرتون نو نمونه ... اون خانم از من دور شد ... و مادرم بهم نزدیک ... - پدرت می کشتت مهران ... چرخیدم سمت مادرم ... - مامان ... همین یه دست چادرمشکی رو با خودت آوردی؟... با تعجب بهم نگاه کرد ... - خاله برای تولدت یه دست چادری بهت داده بود ... اگر اون یکی چادرت رو بدم به این خانم ... بالیی که قراره سر من بیاد که سرت نمیاد؟ ... حالت نگاهش عوض شد ... - قواره ای که خالت داد ... توی یه پالستیک ته ساکه ... آورده بودم معصومه برام بدوزه... سریع از ته ساک درش آوردم ... پولی رو هم که برای خرید اصول کافی جمع کرده بودم ... گذاشتم الی پارچه و دویدم دنبالش ... ده دقیقه ای طول کشید تا پیداش کردم و برگشتم ... سفره رو جمع کرده بودن ... من فقط چند لقمه خورده بودم... مادرم برام یه ساندویچ درست کرده بود ... توی راه بخورم... تا اومد بده دستم ... پدرم با عصبانیت از دستش چنگ زد... و پرت کرد روی چمن ها ... - تو کوفت بخور ... آدمی که قدر پول رو نمی دونه بهتره از گرسنگی بمیره ... و بعد شروع کرد به غر زدن سر مادرم که ... اگر به خاطر اصرار تو نبود ... اون سوئی شرت به این معرکه ای رو واسه این قدر نشناس نمی خریدم ... لیاقتش همون لباس های کهنه است ... محاله دیگه حتی یه تیکه واسش بخرم ... چهره مادرم خیلی ناراحت و گرفته بود ... با غصه بهم نگاه می کرد ... و سعید هم ... هی می رفت و می اومد در طرفداری از بابا بهم تیکه های اساسی می انداخت ... رفتم سمت مادرم و آروم در گوشش گفتم ... - نگران من نباش ... می دونستم این اتفاق ها می افته ... پوستم کلفت تر از این حرف هاست ... و سوار ماشین شدم ... و اون سوئی شرت ... واقعا آخرین لباسی بود که پدرم پولش رو داد ... واقعا سر حرفش موند ... گاهی دلم می لرزید ... اما این چیزها و این حرف ها ... من رو نمی ترسوند ... دلم گرم بود به خدایی که ... و از جایی که گمانش را ندارد روزی اش می دهد و هر که بر خدا توکل کند ،، خدا" او را کافی است خدا کار خود را به اجرا می رساند و هر چیز را اندازه ای قرار داده است @mjholat

#رمان_نسل_سوخته #قسمت_سی و ششم: با من سخن بگو اوایل به حس ها و چیزهایی که به دلم می افتاد بی اعتنا بودم ... اما کم کم حواسم بهشون جمع شد ... دقیق تر از چیزی بودن که بشه روشون چشم بست ... و بهشون توجه نکرد ... گیج می خوردم و نمی فهمیدم یعنی چی؟ ... با هر کسی هم که صحبت می کردم بی نتیجه بود ... اگر مسخره ام نمی کرد ... جواب درستی هم به دستم نمی رسید .. و در نهایت ... جوابم رو از میان صحبت های یه هادی دیگه پیدا کردم ... بدون اینکه سوال من رو بدونه ... داشت سخنرانی می کرد .. - اینطور نیست که خدا فقط با پیامبرش صحبت کنه ... نزول وحی و هم کلامی با فرشته وحی ... فقط مختص پیامبران و حضرت زهرا و حضرت مریم بوده ... اما قلب انسان جایگاه خداست ... جایی که شیطان اجازه نزدیک شدن بهش رو نداره ... مگه اینکه خود انسان ... بهش اجازه ورود بده ... قلب جایگاه خداست ... و اگر شخصی سعی کنه وجودش رو برای خدا خالص کنه ... این جاده دو طرفه است ... خدا رو که در قلبت راه بدی ... این رابطه شروع بشه و به پیش بره... قلبت که لایق بشه ... اون وقت دیگه امر عجیبی نیست... خدا به قلبت الهام می کنه و هدایتت می کنه ... و شیطان مثل قبل ... با خطواتش حمله می کنه ... خیابان خلوت ... داشتم رد می شدم ... وسط گل کاری ... همین که اومدم پام رو بزارم طرف دیگه و از گل کاری خارج شم ... به قوی ترین شکل ممکن گفت ... بایست .. از شوک و ناگهانی بودن این حالت ... ناخودآگاه پاهام خشک شد ... و ماشین با سرعت عجیبی ... مثل برق از کنارم رد شد ... به حدی نزدیک ... که آینه بغلش محکم خورد توی دست چپم ... و چند هفته رفت توی گچ .. این آخرین باری بود که شک کردم ... بین توهم و واقعیت ... بین الهام و خطوات ... اما ترس اینکه روزی به جای الهام ... درگیر خطوات بشم ... هنوز هم با منه ... مرزهای باریک اونها... و گاهی درک تفاوتش به باریکی یک موست ... اما اون روز ... رسیدیم مشهد ... مادبزرگم با همون لبخند همیشه اومد دم در ... بقیه جلوتر از من ... بهش که رسیدم... تمام ذوق و لبخندم کور شد ... اون حس ... تلخ ترین کلام عمرم رو به زبان آورد ... @mjholat

خب ان‌شاءالله اگر سنگ از آسمون نیاد، خیلی زودهنگام و کوتاه و مختصر، فردا عازم سفر اربعین هستیم :)✨ خواستم بگم یقیناً مثل بارِ قبل به یادتونم و چه حیف که دیگه اسم ۶۰,۷۰ نفرتونو نمی‌تونم تو لیست ممبرا ببینم تا تک تک نام ببرم تو مشایه🥲 هرچند که این‌بار کلا پیاده‌روی نمیریم.. ولی خب🍃 امیدوارم یه روز همگی‌تون راهی بشید و بیاید برام از پایانِ ختمِ به وصل‌تون بگید...

احتمالاً وقتی برگردیم تا چند روز مجددا شاهد درخواست‌های دیپورت من به کربلا هستید :)🤝 کاش خودش همون‌جا بغلم کنه.. انتحاری رو میگم😔😂

امسال که با پای راستم قدم اول‌و بردارم، یادم می‌مونه همین پا، داشت منو از سفر می‌نداخت.. ولی خودش نظر کرد که دردی که شب قبل حتی با وجود ژلوفن خواب‌و از چشمم گرفته بود، پس فرداش محو شد :) امسال قراره با پایِ نظر کردهٔ خودش قدم بردارم.. و چی قشنگ‌تر از این؟!

سلام سلام همگی سلام

پریشب این موقع