حجتالاسلام والمسلمین مهدی طائب، استاد تاریخ اسلام حوزه علمیه گفت: اتفاق نظر تاریخی است که حضرت ابوطالب(ع) هرگز دست از حمایت پیامبر برنداشت؛ سؤال این است که انگیزه این حمایت چیست؟ برخی میگویند چون او پیامبر را بزرگ کرده بود، اما من شواهد تاریخی متعددی دارم که برخی حتی فرزند خود را رها میکردند.
وی افزود: فی المثل مصعب بن عمیر اشرافزاده مکه بود و در ۱۶ سالگی به پیامبر ایمان آورد، اما وقتی پدرش فهمید، او را از خانه بیرون کرد و حتی لباسهای او را گرفت و مصعب با گلیم پاره سراغ پیامبر رفت.
طائب با طرح مجدد این سؤال که ابوطالب ایشان را با چه انگیزهای در حد جان حمایت کرد، بیان کرد: حضرات ابوطالب و خدیجه را شعب از پا درآورد، پس انگیزه بزرگ کردن پیامبر نبود. ابوطالب جان و مال و آبرویش را در این راه عطا کرد، در حالی که ایمانش را هم عملی نکرد که بتواند حمایتهای خود را ادامه دهد؛ بنابراین انگیزه او الهی بود.
#سادات #لطفا_برای_فرج_دعا_کنید #مکتبه_نقیب_سادات_اصفهان
@mnse30