🇮🇷ضرورت «تکنولوژیِ» متناسب با «توسعه قدرت اسلام»🇮🇷 🔰 مرحوم آیت‌الله علامه سید منیرالدین حسینیِ الهاشمی: 🔹 در انقلاب اسلامی، چه در جنگ و چه در مقابل شاه، [تئوری] «خون بر شمشیر» پیروز بود، نه اسلحه در برابر اسلحه. نظام پرورشی اسلام، انسان را تبدیل به «اسلحه» می‌کند، آن هم بالاترین اسلحه‌ها. هیچ سلاحی در اسلام بالاتر از بنده مؤمن نیست. قدرت روحی مؤمن و به استقبال خطر رفتن و «ریسک خطر» را به حداکثر رساندن، [آن‌ هم] به صورت اجتماعی، در کلیه آیاتی که درباره قتال با کفار در قرآن هست، ظهور دارد. مسئله، مسئله «معامله با خدا» است؛ خدا طرف خرید است. 🔸 مسئله برتری یک اعتقاد و یک قاطعیت است که به‌صورت برتری «تحرک سازمان» درآمده. مسئله برتری یقین مؤمنین بر کفار است. یقین مؤمنین که در آن یک ذره اضطراب نیست. نسبت به یقین کفار به دنیا که در جنگ، احساس به خطر افتادن آن (دنیا) را می‌کنند و «سراسر از خوف و اضطراب» می‌شوند و تن به اضطراب کوچک‌تر می‌دهند؛ و وقتی به «مرگ» می‌رسند که اضطراب بزرگتر است، «قدرت تصمیم‌گیری» آن‌ها شدیداً تضعیف می‌شود. 🔹 به «حداکثر رساندن ریسک خطر»، اگر خلق و خوی همه یک ملت و مجموعه شد، «تکنولوژی» متناسب با خودش را برای «توسعه قدرت» می‌طلبد. «سنخ» تکنولوژی نظامی آن با سنخ تکنولوژی کسی که می‌ترسد از جان خود و ریسک را به حداقل می‌رساند «متفاوت» است. 🔸 این دو ماشین جنگی، لوازم‌شان یکی نیست. این‌جا «تشریفاتی» برای رئیس نمی‌خواهند. رئیس با همه مؤمنین داخل یک صف می‌ایستد، نماز می‌خواند، یک گونه وضو می‌گیرد. بر خلاف دستگاه کفار که «الگوی خوراک، خواب، نشست و برخاست، و امنیت رئیس» را متفاوت می‌گذارند، تا وجودش را طوری بکنند که دیگران بپذیرند که باید فدای او بشوند. [در نظام ایمانی] چنین چیزی نیست. «مدیر جنگ»، راسخ‌تر از همه، جلوی دشمن است. 🗄 کد پژوهش 186 ــ جلسه 3 (1372) #انقلاب_اسلامی #ایام_الله_دهه_فجر 🇮🇷https://eitaa.com/HossiniehAndisheh