. 📩 نامه های خانم اسدی آموزگار ناحیه ۱ شیراز به تک تک شاگردان خود متناسب با ویژگی های انها👆 .

شاگردان عزیزم... وقت خداحافظی رسیده! ولی برای شما آغاز راهه... من از دور به تماشای تلاش های شما می ایستم تا ببینم چگونه فردا را می سازید... امیدوارم تونسته باشم بهتون یاد بدم که بین خوبی ها و بدی ها فاصله بذارید این که اشتباهاتتون رو تکرار نکنید و ازشون درس بگیرید! و این که بعد از تجربه ای نقطه بذارید و برید سر خط! امیدوارم که تونسته باشم درس زندگی، معرفت، دوسی و بزرگی رو بهتون یاد داده باشم.شما رو به خدای بزرگ می سپارم! بچه های نازنینی که چندین ماه عاشقانه کنارشون کار کردم، زندگی کردم، با خوشحالیشون شاد شدم و با انرژیشون انرژی گرفتم و با پیشرفتشون برای ادامه ی کار مصمم تر و قویتر شدم.... به خدا میسپرمتون و امیدوارم همیشه چراغ دلتون روشن باشه عزیزای من دانش آموز عزیزم این سال تحصیلی هم تمام شد. سال های دیگر می آیند و می روند، مانند سال هایی که آمده اند و رفته اند. در این میان، شما باید هر روز به عنوان نهالی که ریشه در دانش دارد رشد کنید، ببالی و بدل به درختی سربلند و تنومند شوی. درختی که تا بلندی های آسمان و نور طلوع خواهد کرد. خانم فاطمه فقیهی آموزگار پایه چهارم شهرستان استهبان

. 🍃🌺🍃࿐ ❁ ـ﷽ـ ❁ ࿐🍃🌺🍃 ای امانت خدا، در سینه دلی پر از محبت تو دارم و همیشه کلاس را به شوق دیدار تو می آمدم. حتما می دانی هر نگاه کنجکاو تو و هر لبخند قشنگت برای من دنیایی از شادی بود. وقت خداحافظی من با تو رسیده است، کلمه ی خداحافظی همیشه یادآور دلتنگی و جدایی است اما ای گل زیبا و با طراوت، این پایان، آغازی زیبا و پویا برای تو خواهد بود. برای تو تازه شروع کار است، برای تو سلام است، آغاز یک راه است. راهی که آن را چراغ علم و دانش روشن کرده است، راهی که پایان ندارد. امروز کلاس خود را مانند گلستانی شکوفا می بینم و منِ باغبان از دیدن این گلستان لذت می برم.‌ امیدوارم روزی که خیلی نزدیک است شما در شرایطی عالی دیدار کنم. دوستت دارم عزیزم برای همیشه💝 ༅🍃🌺🍃࿐༅🍃🕊🍃༅࿐🍃🌺🍃༅ خانم نیلوفر مظفری آموزگار پایه چهارم دبستان شاهد حاج رحیم خالصی ناحیه ۴ شیراز .