این منزل را نام چیست؟ پیش میروم به پاسخ امام: اینجا را کربلاگویند... امام در چشمانم خیره میشود و آرام زمزمه میکند كربلا... كربلا... زانوانش خم میشود آرام می‌نشیند و دست به شن‌های تفتیده می‌کشد. اشک در چشمهای امام می‌نشیند: خدایا به تو پناه می‌بریم از کرب و بلا و هر چه اندوه و گرفتاری و هر چه ماتم وغم... قسم به آن که جانم در دست قدرت و اختیار اوست چنان که جدم رسول امین فرمود: این خاک همان است که خونمان بر آن ریزند و قبرهامان در آن جای گیرند. ‹ برشی از کتاب #فصل‌شیدایی‌لیلاها به قلم سید مهدی شجاعی ›