روزهای جمعه هم در خدمت خانه بود. نمی گذاشت به چیزی دست بزنم. تمام کارهای خانه را انجام می داد . از ظرف شستن تا جارو کردن خانه 👇👇👇👇.

روز اعزام ،سال 93 جلیل ساکش را با شور و نشاط و عشقی که داشت برای اعزام آماده کرد . آن روز حس همسران هشت سال دفاع مقدس را داشتم . با تمام وجود حس می کردم که جانم می رود.😭😭👇👇👇

از اول از دواجم جلیل اکثرا در ماموریت بود چرا این ماموریت برایم سخت تر بود. این اولین اعزام جلیل بود و من باردار بودم . در این ماموریت مدام تماس می گرفت و حال من و دخترش را می پرسید.😭👇👇👇👇

آقا جلیل ۳ بار به سوریه اعزام شد ودر اعزام سوم شون بودکه به شهادت رسیدند 😭😭💐

خب دوستان بزرگوارم 😊 سرانجام من هم در تاریخ 24 آبان ماه سال 94 در سامرا در جوار مرقد ملکوتی امام حسن عسکری(ع) و امام علی النقی (ع) به شهادت رسیدم 😍✋

این جا هم مزارمه 😊 شهر فسا،گلزار شهدای امامزاده شهیدان💐 شهرفسا تشریف آوردید خوش حال میشم بهم سربزنید 😊✋

دوستان بزرگوار،خوشحالم دعوتم کردید✋😊❤️ نماز اول وقت یادتون نره🌷 تامیتونین راه شهدا🌷 رو ادامه بدین وتاآخرین قطره خونتون پشتیبان ولایت فقیه باشین✋🌺

💞شادی ارواح طیبه ی شهدا،امام شهدا، شهدای دفاع مقدس،شهدای مدافع حرم💞 و علی الخصوص 💠شهید جلیل خادمی 💠 🌷 صلوات 🌷‌ ✨ التماس دعای فرج و شهادت ✨

به نام الله 🍃

#السلام‌علیڪ‌یاصاحب‌الزمان 🌼🌿 • جوابِ سلام، واجب است! پس بیایید... هر روز صبح... به او سلام ڪنیم! السَّلاَمُ‌عَلَى وَارِثِ‌الْأَنْبِيَاءِ وَ خَاتِمِ‌الْأَوْصِيَاءِ

#یآحسیݩ‌موݪا° یادم نمی رود ڪه همهِ عزتم توئی من پایِ سفره‌ۍ تو شدم محترم ...حُسین‌ع #ای‌مهربان‌تر‌از‌پدر‌و‌مادرم‌حسین #صبحتون_حسینی「♥️」

🔷🔶🔹🔸 🌸 #حدیث 🌸 امام على عللیه السلام: در برابر دنیایی که گرفتاری هایش مانند خواب های پریشان می گذرد ، صبور باش #بحار_جلد۴٠_صفحه٣۴٨

•|💔|• #تلنگرانھ #یک_آیھ شیطان مذهبے ها حرفه اے تر است |🔥| مراقب باشیم‌...!! رَبِّ اعُوذُ بِک مِن هَمَزاتِ الشَّیاطِین |☄| مومنون/۹۷ پروردگارا(:" از وسوسه هاے شیاطین به تو پناه می برم ... |✨| یا حسین 🍃🌺

#حرف_قشنگ🙃 • •[هر وقت #غصه دار شدید،🍃 برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات☘ از زنده ها و مرده ها🥀 و آنهایی که بعدا خواهند آمد، #استغفار کنید.🌼 غصه‌دار که می‌شوید، گویا بدنتان چین می‌خورد🥀 و #استغفار که می‌کنید، این چین ها باز می شود.]•🌸 #مرحوم_دولابی ┄┅═✧❁🌹❁✧═┅┄

🌷شهید حاج امینی در دست‌نوشته‌ای✍ که در #تاریخ65/10/19 نوشته است درخواست‌هایی را خطاب به مردم و رهروان #راه_شهدا مطرح کرده است. #شهید_حاج_امینی نوشته است: 📝از شما خواهش می‌کنم و می‌خواهم #همیشه چند موضوع را مد نظر داشته باشید: ↵ #هرگز دروغ نگویید ↵زود قضاوت نکنید❌ ↵گذشت و #ایثار داشته باشید ↵خوشرو و خوش برخورد🙂 باشید ↵و اینکه #جبهه ها را پر نگه دارید✊ ⭕️خدایا ما را ببخش و بیامرز! ✿خدایا #عاقبت_بخریمان بگردان! ⭕️خدایا ما را #آنی به خودمان وا مگذار! ✿خدایا #معرفت شناخت به ما عطا کن! ⭕️خدایا #امام عزیزو بزرگوارمان راحفظ بفرما! #آمین یا رب العالمین بنده حقیر امیر حاج امینی 🗓تاریخ 65/10/19 #روز_جمعه ⏰ساعت 12:30 #شهید_امیر_حاج_امینی 🌹🍃🌹🍃

#شهید_حمید_سیاهکالی_مرادی ای شهید...!🍃 من از چشمان تو چیزی نمی خواهم به جز گاهی نگاهی... #عاقبتتون_شهدایی ♥️ @moarefi_shohada

*«یک شب نزدیکی‌های اذان صبح خواب دیدم که حمید گفت:* *_«خانم خیلی دلم برات تنگ شده، پاشو بیا مزار»‌_* *معمولاً عصرها به سر مزارش می‌رفتم ولی آن روز صبح از خواب که بیدار شدم راهی گلزار شدم، همین که نشستم و گل‌ها را روی سنگ مزار گذاشتم؛ دختری آمد و با گریه من را بغل کرد، هق‌هق گریه‌هایش امان نمی‌داد حرفی بزند، کمی که آرام شد گفت: «عکس شهیدتون رو توی خیابون دیدم، به شهید گفتم من شنیدم شماها برای پول رفتید، حق نیستید، باهات یه قراری می‌گذارم، فردا صبح میام سر مزارت، اگر همسرت رو دیدم می‌فهمم من اشتباه کردم، تو اگه بحق باشی از خودت به من یه نشونه میدی.»* *‌ برایش خوابی را که دیده بودم تعریف کردم، گفتم: «من معمولاً غروب‌ها میام اینجا، ولی دیشب خود حمید خواست که من اول صبح بیام سر مزارش.»‌* *_ماجرای خواب ــ شهید مدافع حرم ــ حمید سیاهکالی @moarefi_shohada ❤️💚

#وقت_سلام 🤚🕗 آقا زائرانت چه بی ریا در کنارتن من از دور به تماشای تو نشستم میدونم میبینی منو آرامش من #السلام_علیڪ_یاامام_رئوف❤️ 💞

🔔🌺🌺🔔🔔 ساعت به وقت #رمان

قسمت چهل و چهارم: کودک بی پدر مادرم مدام بهم اصرار می کرد که خونه رو پس بدیم و بریم پیش اونها ... می گفت خونه شما برای شیش تا آدم کوچیکه ... پسرها هم که بزرگ بشن، دست و پاتون تنگ تر میشه ... اونجا که بریم، منم به شما میرسم و توی نگهداری بچه ها کمک می کنم ... مهمتر از همه دیگه لازم نبود اجاره بدیم ... همه دوره ام کرده بودن ... اصلا حوصله و توان حرف زدن نداشتم ... - چند ماه دیگه یازده سال میشه ... از اولین روزی که من، پام رو توی این خونه گذاشتم ... بغضم ترکید ... این خونه رو علی کرایه کرد ... علی دست من رو گرفت آورد توی این خونه ... هنوز دو ماه از شهادت علی نمی گذره ... گوشه گوشه اینجا بوی علی رو میده ... دیگه اشک، امان حرف زدن بهم نداد ... من موندم و پنج تا یادگاری علی ... اول فکر می کردن، یه مدت که بگذره از اون خونه دل می کنم اما اشتباه می کردن... حتی بعد از گذشت یک سال هم، حضور علی رو توی اون خونه می شد حس کرد ... کار می کردم و از بچه ها مراقبت می کردم ... همه خیلی حواسشون به ما بود ... حتی صابخونه خیلی مراعات حال مون رو می کرد ... آقا اسماعیل، خودش پدر شده بود اما بیشتر از همه برای بچه های من پدری می کرد ... حتی گاهی حس می کردم ... توی خونه خودشون کمتر خرج می کردن تا برای بچه ها چیزی بخرن ... تمام این لطف ها، حتی یه ثانیه از جای خالی علی رو پر نمی کرد ... روزگارم مثل زهر، تلخ تلخ بود ... تنها دل خوشیم شده بود زینب ... حرف های علی چنان توی روح این بچه 10 ساله نشسته بود که بی اذن من، آب هم نمی خورد ... درس می خوند ... پا به پای من از بچه ها مراقبت می کرد... وقتی از سر کار برمی گشتم ... خیلی اوقات، تمام کارهای خونه رو هم کرده بود ... هر روز بیشتر شبیه علی می شد ... نگاهش که می کردیم انگار خود علی بود ... دلم که تنگ می شد، فقط به زینب نگاه می کردم ... اونقدر علی شده بود که گاهی آقا اسماعیل، با صلوات، پیشونی زینب رو می بوسید ... عین علی ... هرگز از چیزی شکایت نمی کرد ... حتی از دلتنگی ها و غصه هاش ... به جز اون روز ... از مدرسه که اومد، رفتم جلوی در استقبالش ... چهره اش گرفته بود ... تا چشمش به من افتاد، بغضش شکست ... گریه کنان دوید توی اتاق و در رو بست ...

قسمت چهل و پنجم: کارنامه ات را بیاور تا شب، فقط گریه کرد ... کارنامه هاشون رو داده بودن ... با یه نامه برای پدرها ... بچه یه مارکسیست ... زینب رو مسخره کرده بود که پدرش شهید شده و پدر نداره ... - مگه شما مدام شعر نمی خونید ... شهیدان زنده اند الله اکبر ... خوب ببر کارنامه ات رو بده پدر زنده ات امضا کنه ... اون شب ... زینب نهارنخورده ... شام هم نخورد و خوابید ... تا صبح خوابم نبرد ... همه اش به اون فکر می کردم ... خدایا... حالا با دل کوچیک و شکسته این بچه چی کار کنم؟ ... هر چند توی این یه سال ... مثل علی فقط خندید و به روی خودش نیاورد اما می دونم توی دلش غوغاست ... کنار اتاق، تکیه داده بودم به دیوار و به چهره زینب نگاه می کردم که صدای اذان بلند شد ... با اولین الله اکبر از جاش پرید و رفت وضو گرفت ... نماز صبح رو که خوند، دوباره ایستاد به نماز ... خیلی خوشحال بود ... مات و مبهوت شده بودم ... نه به حال دیشبش، نه به حال صبحش ... دیگه دلم طاقت نیاورد ... سر سفره آخر به روش آوردم ... اول حاضر نبود چیزی بگه اما بالاخره مهر دهنش شکست ... - دیشب بابا اومد توی خوابم ... کارنامه ام رو برداشت و کلی تشویقم کرد ... بعد هم بهم گفت ... زینب بابا ... کارنامه ات رو امضا کنم؟ ... یا برای کارنامه عملت از حضرت زهرا امضا بگیرم؟ ... منم با خودم فکر کردم دیدم ... این یکی رو که خودم بیست شده بودم ... منم اون رو انتخاب کردم ... بابا هم سرم رو بوسید و رفت ... مثل ماست وا رفته بودم ... لقمه غذا توی دهنم ... اشک توی چشمم ... حتی نمی تونستم پلک بزنم ... بلند شد، رفت کارنامه اش رو آورد براش امضا کنم ... قلم توی دستم می لرزید ... توان نگهداشتنش رو هم نداشتم ...

ادامه داستان ...... گمانی فوق هر گمان اصلا نفهمیدم زینب چطور بزرگ شد ... علی کار خودش رو کرد .. اونقدر با وقار و خانم شده بود که جز تحسین و تمجید از دهن دیگران، چیزی در نمی اومد ... با شخصیتش، همه رو مدیریت می کرد ... حتی برادرهاش اگر کاری داشتن یا موضوعی پیش می اومد ... قبل از من با زینب حرف می زدن... بالاخره من بزرگش نکرده بودم ... وقتی هفده سالش شد ... خیلی ترسیدم ... یاد خودم افتادم که توی سن کمتر از اون، پدرم چطور از درس محرومم کرد ... می ترسیدم بیاد سراغ زینب ... اما ازش خبری نشد... دیپلمش رو با معدل بیست گرفت ... و توی اولین کنکور، با رتبه تک رقمی، پزشکی تهران قبول شد ... توی دانشگاه هم مورد تحسین و کانون احترام بود ... پایین ترین معدلش، بالای هجده و نیم بود ... هر جا پا می گذاشت ... از زمین و زمان براش خواستگار میومد ... خواستگارهایی که حتی یکیش، حسرت تمام دخترهای اطراف بود ... مادرهاشون بهم سپرده بودن اگر زینب خانم نپسندید و جواب رد داد ... دخترهای ما رو بهشون معرفی کنید ... اما باز هم پدرم چیزی نمی گفت ... اصلا باورم نمی شد ... گاهی چنان پدرم رو نمی شناختم که حس می کردم مریخی ها عوضش کردن ... زینب، مدیریت پدرم رو هم با رفتار و زبانش توی دست گرفته بود ... سال 75، 76 ... تب خروج دانشجوها و فرار مغزها شایع شده بود ... همون سال ها بود که توی آزمون تخصص شرکت کرد... و نتیجه اش ... زنیب رو در کانون توجه سفارت کشورهای مختلف قرار داد ... مدام برای بورسیه کردنش و خروج از ایران ... پیشنهادهای رنگارنگ به دستش می رسید ... هر سفارت خونه برای سبقت از دیگری ... پیشنهاد بزرگ تر و وسوسه انگیزتری می داد ... ولی زینب ... محکم ایستاد ... به هیچ عنوان قصد خروج از ایران رو نداشت ... اما خواست خدا ... در مسیر دیگه ای رقم خورده بود ... چیزی که هرگز گمان نمی کردیم ... 📚 📖 📖

#وقت_سلام 🤚🕗 غرق عصیانم ولے پاےتو گیرم لااقل #عاشق روے تو اے ماه منیرم لااقل تا مسیر عاشقے سمٺ خراسان شماسٺ من هم از آوارگان این مسیرم لااقل #السلطان_اباالحسن🌺 #السلام_علیڪ_یاامام_رئوف❤️ 💞