🔺شهید الداغی را چگونه روایت کنیم؟! ▫️خاستگاه اصلی تحقق امر به معروف در جامعه، #ولاء_طرفینی زن و مرد جامعه است؛ هر طرحی که از آن ارتزاق نکند یا بدان نیانجامد، نه خودی است و نه شدنی! ولاء متقابل اجتماعی در اسلام دو رو دارد: 1️⃣ پناه دادن و حمایت از هم کردن (۷۲انفال) 2️⃣ امر به معروف و نهی از منکر کردن همگانی و متقابل (۷۱توبه) ▫️اگر برای بخشی از جامعه (مثلا بی حجابها) به هرعلت (ساخت سیاسی یا برساخت رسانه ای) این ذهنیت ساخته شد که: تو فقط امر و نهی میشوی اما نه حمایت میشوی! و نه حق امر و نهی متشرعان و حاکمان را داری، گسست و گسل اجتماعی شکل می گیرد؛ ولاء طرفینی از کار می افتد و نهی از بی حجابی هم به مقاومت مدنی آنها اصابت می کند! 🔹 #شهید_الداغی تمثال زیبای روی دیگر سکه ولاء متقابل است، مصداق روشن "والذین آوَوْا ونصروا اولئک بعضهم اولیاء بعض" است. ➖او دختر کم حجاب را نهی از منکر نکرد، او را یاری داد و مأوای او شد، چاقو خورد اما دختر ایران را تنها نگذاشت! 🔸جامعه آسیب دیده از بی حجابی، به این روی سکه ولاء مومنانه نیازمند است؛ تا گاردش را بشکند و نصحیت برادرانه و خواهرانه را بپذیرد. ➖این شهید عزیز را اگر همین گونه -که بود- روایت کنیم، به امر به معروف هم کمک می کنیم. ▫️اما اگر بعکس، مسبب خونش را بی حجابی و کم حجابی خواندیم (که بی سبب هم نیست!) و مایه شعار مرگ بر بی حجابش ساختیم؛ باز بجای التیامِ گسل و موثر کردن روی دیگر سکه ولاء اجتماعی (امر و نهی)، بر شکاف و گسست افزوده، امر و نهی ها را بی اثرتر می کنیم./ حجت الاسلام قنبریان