بسم الله الرحمن الرحیم
♦️شب نهم♦️
💠ویژه شهادت رسول خدا حضرت محمد(صل الله علیه و آله وسلم)💠
قال رسول الله(صل الله علیه و آله و سلم)
انما بعثت لاتمّم مکارم الاخلاق
در حدیث شریف رسول گرامی اسلام یکی از اهداف رسالت خویش را تمام کردن کردم و به مرحله ی عالی رساندن مکارم اخلاق معرفی می کنند
پس معلوم است که در امت های پیشین مکارم اخلاق وجود داشته است و با اسلام به مرحله ی بالای خود رسیده است.
امیرمومنان امام علی علیه السلام درباره جایگاه و اهمیت و ارزش مکارم اخلاقی می فرماید: علیکم بمکارم الاخلاق فانها رفعهْ و ایاکم و الاخلاق الدنیهْ فانها تضع الشریف و تهدم المجد؛ به مکارم اخلاق پایبند باشید که آن مایه سربلندی است و از اخلاق پست دوری کنید که آن، انسانهای شریف را پست و بزرگواری را از بین می برد.
برای شناخت مکارم اخلاقی می توان به مصادیقی که در آیات و روایات بیان شده اشاره کرد؛ زیرا این روش بهتر می تواند حقیقت و چیستی مکارم اخلاقی را بنمایاند.
از جمله روایات مهم، روایات امام صادق علیه السلام در بیین برخی از مهم ترین مصادیق مکارم اخلاقی است. ایشان علیه السلام می فرماید: «و قد سئل عن مکارم الاخلاق: العفو عمن ظلمک و صله من قطعک و اعطاء من حرمک و قول الحق و لو علی نفسک؛ درباره مکارم الاخلاق سوال شد، فرمودند: گذشت از کسی که به تو ظلم کرده، رابطه با کسی که با تو قطع رابطه کرده، عطا به آن کس که از تو دریغ داشته است و گفتن حق اگر چه بر ضد خودت باشد.
♦️شرح حدیث♦️
با کسی که به ما خوبی کرده خوب بودن هنر نیست.
هنر این جاست که کسی که به ما ظلم کرده است را ببخشیم.
کسی که به ما تهمت زده،غیبت کرده،ما را در جمع ضایع کرده و...
واقعا هم ببخشیم نه این که کینه به دل داشته باشیم و بگوئیم حلال نکنم چه کار کنم؟؟؟
هی به رویش بیاوریم که من همان هستم که تو را بخشیدم
پیامبر اکرم(ص) با اهل مکه چه کردند؟؟؟
حضرت یوسف(ع) با برادرانشان چه کردند؟؟؟
آیا به روی آنها آوردند؟؟؟
همان خواهر شوهرت که نیش بهت زده او را ببخش
همان عروست را که ناراحت کرده به رویش نیاور
برخی از علما وقتی کسی میخواست دستور اخلاقی و خودسازی به آنها بدهند می فرمودند اول برو جلو درب مسجد کفش همان کسی را جفت کن جلویش بگذار که بیشتر از همه با او دشمن هستی
با همان فامیل که با تو قطع رابطه کرده رفت و آمد کن
او زنگ نمی زند تو زنگ بزن
او حالت را نمی پرسد تو بپرس
به همان کسی که وقت محتاج بودنت پول داشت و به تو قرض نداد حالا محتاج شده
تو تلافی نکن تو در حقش خوبی کن
عروسی دخترش تو را دعوت نکرده تو دعوت کن
برای تو هدیه نگرفته تو برایش بگیر
این ها چرا مکارم اخلاق هست؟؟؟
چون واقعا خیلی انسان باید خودش را ساخته باشد
چون از درون می سوزد و زلزله به جانش افتاده که کسی که به او ظلم کرده را ببخشد
فامیلی که به او بی اعتنایی کرده را برود ببیند
کسی که هنگام سختی پشتش را خالی کرده دست همان را بگیرد
این علیه بر نفس کار کسانی است که مکارم اخلاق دارند
در هر جا و در هر مکان و موقعیتی حرف حق را بزنیم و از کسی ترس نداشته باشیم
مخصوصا در مسائل اجتماعی
مخصوصا در برابر مسئولین
مخصوصا در دادگاه ها پرونده سازی نکنیم شاهد دروغین نبریم
#اهل_بیت
#پیامبر_اکرم
#صفر
#مکارم_اخلاق
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
هدایت شده از ره توشه مبلغین
روضه و توسلِ جانسوز _ ویژۀ ایام شهادت رسول اکرم صلوات الله علیه _حاج حسین سازور.mp3
3.41M
صوت روضه رسول خدا(صل الله علیه و آله وسلم)
#پیامبر_اکرم
#صوت
#روضه
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin 20
بسم الله الرحمن الرحیم
شب دهم:ویژه شهادت امام حسن(علیه السلام)
1- محبوب رسول خدا صلی الله علیه و آله
از راه های شناخت عظمت و برتری یک انسان این است که محبوب انسان های برتر و با فضیلت باشد . در عالم هستی برتر از خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله نداریم و حسن بن علی علیهما السلام سخت محبوب پیغمبر گرامی اسلام بود و این محبت و دوستی را در گفتار و کردار خویش ظاهر، و به اصحاب خود
می فهماند . بخاری از ابی بکر نقل می کند که گفت: «رایت النبی صلی الله علیه و آله علی المنبر والحسن بن علی معه وهو یقبل علی الناس مرة وینظر الیه مرة ویقول: ابنی هذا سید (8) ; دیدم نبی اکرم صلی الله علیه و آله را که بر فراز منبر بود، و حسن بن علی هم با او بود . او گاهی به مردم رو می کرد و گاهی به حسن، و می فرمود: این فرزند من [سید و] آقاست .» و می فرمود: «من احب الحسن والحسین فقد احبنی ومن ابغضهما فقد ابغضنی (9) ; هر که حسن و حسین را دوست بدارد، مرا دوست دارد، و هر که با آن دو دشمنی کند با من دشمنی کرده است .»
در این حدیث علاوه بر محبوبیت امام حسن علیه السلام در نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله که خود نشانه فضیلت است، محبت او و برادرش حسین علیه السلام معیار فضیلت و خوبی ها قرار داده شده است، چنان که دشمنی آن دو، نشانه مبغوضیت نزد رسول خدا و پلیدی است .
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جای دیگری فرمود: «هما سیدا شباب اهل الجنة وهما ریحانتی (10) ; آن دو (حسن و حسین) آقای جوانان بهشت و ریحانه من هستند .»
2- عبادت و خوف از خدا
بندگی رمز پیشرفت اولیاء الهی و زمینه ساز رسیدن به اوج کمالات و فتح قله سعادت است . با عبادت، انسان محبوب خدا شده و به او تقرب می یابد .
اگر ایوب و داوود و دیگر پیامبران الهی مدال افتخار دارند، به خاطر بندگی خداست که خداوند با عبارت «نعم العبد»(11) آنان را ستوده است . و اگر خضر نبی علم لدنی داشت و پیغمبر اولوالعزمی همچون موسی علیه السلام شاگردی او می کرد و جدایی از او را تلخ ترین حادثه زندگی می دانست، در اثر بندگی او بود . قرآن کریم نام حضرت خضر را نیاورد بلکه فرمود: «فوجدا عبدا من عبادنا» (12) ; «بنده ای از بندگان ما را یافتند .» که نشان دهنده مقام بندگی و عبودیت در پیشگاه خداوند است . و اگر پیامبر خاتم، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله به اوج قله مکاشفه و دریافت آخرین دین الهی دست یازید، بر اثر بندگی بود، از این رو در شبانه روز حداقل ده نوبت عرضه می داریم: «اشهد ان محمدا عبده ورسوله; شهادت می دهم که محمد صلی الله علیه و آله بنده و رسول خداست .» خداوند هدف از آفرینش انسان را بندگی می داند و می فرماید: «ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون » (13) ; «من جن و انس را نیافریدم جز برای این که عبادت کنند .»
راستی بندگی چه اکسیری است که در دسترس همگان قرار دارد، ولی اکثر مردم از آن بی خبر و نسبت به آن بی توجه اند . در حالی که تمام عزت ها، سربلندی ها و افتخارها، زیر سایه بندگی است .
امام مجتبی علیه السلام می فرماید: «اذا اردت عزا بلا عشیرة، وهیبة بلا سلطان فاخرج من ذل معصیة الله الی عز طاعة الله (14) ; هرگاه اراده عزتی بدون دار و دسته، و هیبتی بدون سلطنت داشتی، از خواری معصیت الهی بیرون آمده، به سوی عزت طاعت خداوند رو کن .»
از مصادیق کامل بندگان مقرب الهی، امام حسن مجتبی علیه السلام است که در تمام حالات رو به سوی خدا داشت، خود را در محضر او می دید و خوف عظمت الهی سراسر وجود او را پر کرده، و تمام هستی او را فرا گرفته بود .
در ذیل به نمونه هایی در این زمینه اشاره می شود:
الف) هنگام وضو:
آن حضرت هنگام وضو گرفتن بدنش می لرزید، و چهره اش زرد می شد، از او درباره راز این امر سؤال شد، فرمود: «حق علی کل من وقف بین یدی رب العرش ان یصفر لونه و ترتعد مفاصله; (15) بر هر کسی که در پیشگاه خداوند می ایستد لازم است که [از عظمت الهی] رنگش زرد و اندامش به لرزه افتد .»
ب) هنگام ورود به مسجد:
وقتی که در آستانه مسجد قرار می گرفت، سر به سوی آسمان بلند می کرد و عرضه می داشت: «الهی ضیفک ببابک یا محسن قد اتاک المسی ء، فتجاوز عن قبیح ما عندی بجمیل ما عندک یا کریم (16) ; خدایا میهمانت درب خانه ات ایستاده، ای احسان کننده! [بنده] گنه کار به سوی تو آمد، بخوبی آنچه نزد توست، از بدی آنچه نزد من است درگذر . ای [خدای] بخشنده .»
ج) در وقت نماز و در هر حال:
امام صادق علیه السلام می فرماید: «ان الحسن بن علی کان اعبد الناس فی زمانه وازهدهم وافضلهم وکان اذا حج حج ماشیا وربما مشی حافیا وکان اذا ذکر الموت بکی واذا ذکر القبر بکی، واذا ذکر البعث والنشور بکی، واذا ذکر الممر علی الصراط بکی واذا ذکر العرض علی الله تعالی ذکره شهق شهقة یغشی علیه منها وکان اذا قام فی صلاته ترتعد فرائضه بین یدی ربه عزوجل وکان اذا ذکر الجنة والنار اضطرب اضطراب السلیم وسال الله ا
لجنة (17) ; امام حسن علیه السلام عابدترین، زاهدترین و برترین مردم زمان خویش بود، هرگاه حج بجا می آورد پیاده و گاهی پابرهنه بود، همیشه این گونه بود که اگر یادی از مرگ و قبر و قیامت می کرد گریه می کرد . وقتی یادی از گذشتن از صراط می کرد، گریه می کرد، وقتی یادی از عرضه شدن در پیشگاه الهی [برای حساب و کتاب] می کرد، صدای حضرت بلند می شد، تا آنجا که غش می کرد [و بیهوش می افتاد]، و هرگاه برای نماز می ایستاد، بند بند وجود او در مقابل خدایش می لرزید و هر وقت از بهشت و جهنم یاد می کرد، مانند مارگزیده می پیچید، و از خداوند بهشت را درخواست می کرد .»
د) بعد از نماز:
در حالات آن حضرت نوشته اند: «ان الحسن کان اذا فرغ من الفجر لم یتکلم حتی تطلع الشمس (18) ; امام حسن علیه السلام همواره چنین بود که وقتی از نماز صبح فارغ می شد، [باز هم بر سجاده خویش می نشست و عبادت خدا می کرد، ] با هیچ کس [در آن حال ] سخن نمی گفت: تا آنگاه که خورشید طلوع می کرد .»
ه) هنگام خواندن قرآن:
در هنگام قرائت قرآن، وقتی به آیه «یا ایها الذین آمنوا» می رسید، می گفت: «لبیک اللهم لبیک (19) ; اجابت کردم خدایا، اجابت کردم .»
پی نوشت ها
8) محمد بن اسماعیل بخاری، الجامع الصحیح، (بیروت، دار احیاء التراث العربی) ج 3، ص 31 .
9) بحار الانوار، (پیشین)، ج 43، ص 264 .
10) ر . ک: بحار الانوار، ج 43، ص 262 .
11) ص/30 و 44 .
12) کهف/69 .
13) ذاریات/56 .
14) بحار الانوار، (پیشین)، ج 44، ص 139 .
15) همان، ج 43، ص 339 .
16) همان .
17) همان، ج 43، ص 331، روایت 1 .
18) همان، ج 43، ص 339 .
19) همان، ص 331 .
#اهل_بیت
#امام_حسن
#صفر
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
هدایت شده از ره توشه مبلغین
MirzaMohamadi_safar_94_f.mp3
14.78M
بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند:
مَن أحَبَّ أن یَلقَى اللَّهَ ضاحِکاً مُستَبشِراً فَلیَتَوَلَّ عَلِیَّ ابنَ مُوسَى الرِّضا(ع)... فهؤلاء مصابیح الدُّجی وَ اَئِمَّة الهُـدی، وَ اَعلامِ التُّقی، مَن أحبهم و تولاّهم کنت ضامناً لهُ علی الله تعالی بالجنّة
«بحارالانوار، جلد 36، صفحه296»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: کسی که دوست بدارد خندان، خداوند را ملاقات کند، باید محبت و ولایت علی بن موسی الرضا علیه السلام را داشته باشد.
🌟نشانه محبت اهل بیت⭐️
فاطمه جان:
برخی از این نشانه ها با توجه به سخنان امام علی علیه السلام عبارتند از:
1 - محبت توام با عمل و تقوا
دوست داشتن اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تقوای الهی و دلی پاک می خواهد. شیدای اهل بیت علیهم السلام باید دوستی خویش را در عمل نشان دهد وگرنه علاقه ظاهری نمی تواند چندان تاثیری در زندگی انسان داشته باشد.
علی علیه السلام می فرماید: «من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع; (۱) هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.»
ورع و تقوی و دوری از گناه باید سرلوحه زندگی محبان اهل بیت علیهم السلام باشد تا بتوانند عشق پاکان را در دل خود جای دهند و گرنه دلی پر از شوق گناه را چطور می توان جایگاه و ظرف محبت اولیاء الهی قرار داد. شیفتگان اهل بیت علیهم السلام باید همیشه چنین زمزمه کنند:
دل جایگاه عشق تو باشد نه غیرتو
این خانه خداست به شیطان نمی دهم
2 - عشق به دوستان اهل بیت علیهم السلام
کسی که آل پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست داشته باشد لزوما دوستان آنان را هم باید دوست بدارد. و این یکی دیگر از نشانه های شیفتگان اهل بیت علیهم السلام است. امیرمؤمنان علیه السلام در این رابطه می فرماید:
«هر کس می خواهد بداند که آیا عاشق حقیقی اهل بیت علیهم السلام است یا نه، به قلب خویش رجوع نماید، اگر در دلش محبت دوستان ما هست پس او دشمن ما نیست; دوست ماست، ولی اگر یکی از دوستان ما را در دلش دشمن می دارد، او دوستدار حقیقی ما نیست.» (۲)
همچنین روزی شخصی به حضور علی علیه السلام آمده و عرضه داشت:
یا امیرالمؤمنین! من تو را دوست می دارم و به فلانی هم علاقمندم. و در آن حال نام یکی از دشمنان آن حضرت را برد. حضرت به او فرمود: «یا کور باش یا بینا.» (۳)
ولایت و محبت ائمه معصومین علیهم السلام را نمی شود با دوستی های دیگر مخلوط نمود; یعنی هم دل در گرو عشق آنان نهاد و هم دلبسته مخالفان آن ها شد، و به عبارتی دیگر با یک دل نمی توان دو دلبر داشت.
خلوت دل نیست جای صحبت اغیار
دیو چو بیرون رود فرشته درآید
در زیارت جامعه کبیره می گوئیم: «فمعکم معکم لا مع عدوکم ...; [ای اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله!] من با شما هستم، با شما هستم، نه با دشمن شما ... .» (۴)
و در حدیث دیگری امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: «من احب الله احب النبی و من احب النبی احبنا و من احبنا احب شیعتنا; (۵) هر کس خداوند را دوست دارد پیامبرش را دوست خواهد داشت، و هر کس پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد ما را وست خواهد داشت و هر کس ما را دوست بدارد شیعیان ما را دوست می دارد».
۳ - آمادگی برای محرومیت ها
ولایت اهل بیت و دلباختگی به این خاندان بدون آمادگی برای رنج و محنت ها و با گریختن از انواع محرومیت ها امکان پذیر نخواهد بود، زیرا:
نازپرورده تنعم نبرد راه بدوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
حقیقی بودن علاقه درونی شخص، هنگامی نمایان می شود که فرد مورد امتحان قرار گیرد و حوادثی تلخ و ناراحت کننده در زندگی انسان رخ نماید، آن گاه است که دوستان حقیقی از دوستان مجازی جدا می گردند و گرنه در هنگام راحتی و آسایش هر کسی می تواند ادعای دوستی اهل بیت علیهم السلام را داشته باشد. آری راه عشق، راهی بس دشوار و رنج آور و بلاخیز است. عاشق صادق هرگز از رنج و بلای در راه دوست نمی ترسد بلکه با شوق و رغبت به استقبال آن می شتابد. امام علی علیه السلام می فرماید: «من تولانا فلیلبس للمحن اهابا; (۶) هر کس ما اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد باید برای محنت ها پوستی دیگر بپوشد.» کنایه از اینکه آماده انواع بلاها و مشکلات باشد.
هر که در این بزم مقربتر است
جام بلا بیشترش می دهند
جان نثاری و فداکاری با تمام وجود از علامت های عشاق حقیقی اهل بیت علیهم السلام است و آنان رنج ها و بلاهایی در طریق عشق به اهل بیت علیهم السلام با کمال میل، همچون لذت بخش ترین جرعه ها سر می کشند.
عاشق صادق برای اینکه با معشوق خود همنشین شود باید هستی خویش را در اختیار محبوب بگذارد و خود را
از تمام محبت ها و تعلقات دیگر رها سازد. به گفته حافظ:
بحری است بحر عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آنکه جان بسپارند، چاره نیست
باید در راه ولایت و محبت اهل بیت سختی ها و رنج ها را تحمل کرد و دم بر نی
اورد و باید خون دل خورد و هیچ نگفت و این یکی از بارزترین نشانه های مهم شیفتگان اهل بیت علیهم السلام می باشد. امیرمؤمنان علیه السلام در سخنی دیگر فرمود: «من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا; (۷) هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد پس باید فقر و محرومیت ها را چونان لباس رویین بپذیرد.»
حتی در کلمات مولای متقیان نکاتی دیده می شود که آن حضرت عشق به اهل بیت علیهم السلام به ویژه دوستی خودش را برای اکثر مردم غیر قابل تحمل می داند و می فرماید: «لو احبنی جبل لتهافت; اگر کوهی مرا دوست بدارد درهم فرو می ریزد.» یعنی محرومیت ها و مشکلات و بلاها به سرعت به سراغ او می آید و این سرنوشت در انتظار تمام پرهیزکاران و برگزیدگان و یاران حقیقی اهل بیت علیه السلام است. (۸)
۴ - برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام
یکی دیگر از نشانه های عشق حقیقی، دوری جستن از مخالفین و دشمنان عترت پیامبر صلی الله علیه و آله است. دوستدار حقیقی اهل بیت علیهم السلام باید از دشمنان آنان تبری جوید و محبت خویش را برای خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله خالص و بی آلایش سازد و در سخنان معصومین علیهم السلام فراوان دیده می شود که فرموده اند:
«دروغ می گوید کسی که ادعای محبت ما خاندان را می کند ولی از دشمنان ما برائت نمی جوید.» (۹)
عاشق اهل بیت علیهم السلام هیچ گاه در کنار تولی، تبری را فراموش نمی کند و اساسا بدون تبری از دشمنان، مودت و محبت معنی ندارد.
کفر و ایمان قرین یکدگرند
هر که را کفر نیست، ایمان نیست
امیرمؤمنان علی علیه السلام در سخنی زیبا به این نشانه دوستداران اهل بیت علیهم السلام اشاره کرده و می فرماید:
دوستی ما و دوستی دشمنان ما در وجود یک انسان جمع نمی شود، چون خداوند برای انسان دو قلب قرار نداده که با یکی این را دوست بدارد و با دیگری آن را دشمن بدارد. دوستدار ما باید عشق و علاقه خود را برای ما خالص بگرداند همانطوری که طلا در داخل آتش خالص و تمام عیار می گردد. بنابراین هر کسی می خواهد بداند که دوست واقعی ما هست یا نه، قلب خود را مورد آزمایش قرار دهد. اگر در دل او همراه محبت ما، محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و ما هم از او نیستیم.» (۱۰)
مویش سفید شده و هر روز صف اول نماز جماعت هست اما باز می گوید چرا می گویی مرگ بر امریکا و ادعای دوستی اهل بیت را هم دارد
۱) بحارالانوار، ج 1، ص 92.
۲) همان، ج 27، ص 53.
۳) مستطرفات السرائر، ص 639.
۴) من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 613.
۵) تفسیر فرات کوفی، ص 128.
۶) غررالحکم با ترجمه آقا جمال، ش 9038.
۷) نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت 112.
۸) شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 18، ص 275.
۹) مستطرفات السرائر، ص 640.
۱۰) تفسیر قمی، ج 2، ص 171 و 172.
#اهل_بیت
#امام_رضا
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
May 11
سلام علیکم
طبق روال هر ماه صدقه اول ماه جمع آوری میشه
عزیزان برای پرداخت پول آب و برق و گاز و تعمیر یخچال حدود ۳ میلیون نیاز هست
بسم الله...
سهم هر کس ۵۰۰۰ تومان
شماره کارت
۶۲۸۰۲۳۱۳۵۰۷۴۰۹۸۰
⭕️پول واریزی هر جا خرج شد اطلاع رسانی می شه⭕️
حلول ماه ربیع الاول بر همه عزیزان مبارک باد
چند مطلب مختصر در باب آغاز ماه ربیع که باید تذکر داد
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
دهه محسنیه
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
عرض ارادت به اهل بیت ۳۶۵ روزه است و عزاداری برای اهل بیت فقط در شب و روز شهادت ، بغیر از امام حسین علیه السلام که چهل روزه است.
با دهه محسنیه مخالفم چون:
یک. روضه محسن بن علی جدای از روضه فاطمیه نیست.
دو. تاریخ هجوم به خانه علی ع و شهادت محسن بن علی حداقل پنجاه روز بعد از شهادت پیامبر ص اتفاق افتاده بنابراین اصلا دهه اول ربیع نمیتواند زمان شهادت ایشان باشد.
سه. هدف از عزاداری که بزرگداشت شخصیت ها و اهداف آنهاست که همراه با گریه عمیق ترین تاثیرها را دارد ، در صورت متعدد شدن، دهه ها کمرنگ شده و رنگ میبازد.
چهار. در سیره علمای دین مخصوصا ولی فقیه چنین دهه یا دهه های مشابهی دیده نمیشود.
#ربیع_الاول
#محسنیه
#ایام_محسنیه
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
@andishehdini