یکی از عباداتی که در قرآن و روایات اهل بیت (ع) بر آن تأکید فراوانی شده ذکر و یاد خدای متعال است. گاهی خدای متعال دستور به ذکر خاص داده است «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ في‏ نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ»(اعراف/205 گاهی به طور کلی دستور به ذکر داده است «فَاذْكُرُونی»، نتیجه اش را هم «أَذْكُرْكُم»(بقره/152) بیان کرده است که یعنی انسان مورد توجه خداوند قرار می گیرد و خیلی از آیات دیگر... اما یک ذکر و تسبیحی هست که ظاهرا خیلی زیاد نیست ولی خداوند متعال آن را ذکر کثیر به حساب آوردند و مداومت و ملازمت با آن ذکر از اسباب عاقبت بخیری انسان به شمار می آید لذا از اذکاری هست که در روایات ائمه بسیار روی آن تأکید شده و آن ذکر و تسبیحی نیست جز تسبیح وجود مقدس فاطمه زهرا (س) که خدای متعال این را ذکر کثیر به حساب آورده است؛ یعنی ظاهر ذکر زیاد نیست، ولی خدای متعال این را به عنوان ذکر کثیر پذیرفته است و آثار ذکر کثیر هم بر این تسبیحات مترتب است. ان شاءالله خداوند متعال توفیق گفتن این ذکر کثیر را به همه ی ما عنایت بفرماید صلوات ختم کنید. #ذکر_کثیر #ذکر_فاطمی #تسبیحات_حضرت_زهرا @moballeghan