( #قسمت_دوم_و_آخر ) ❕خدایی که در لابراتوار از طریق علمی یعنی این گونه که شما می‌گویید علمی - یعنی حسی، تجربی نه به معنای این که تجربه یکی از مقدماتش باشد که آنوقت باز می‌شود فلسفی یعنی ترکیبی از استدلال فلسفی و تجربی، همین طور که در باب اثبات صانع استدلال می‌شود - کشف بشود او خدا نیست ⚠️اگر مقصود تان از «طریق علمی» همین باشد یعنی مستقیما به همان شکلی که مثلا عناصر را کشف کردند که صد و چند عنصر وجود دارد خدا را هم کشف کنند، در همان وقت است که این خدا را باید انکار کرد 👈چون خدایی که در لابراتوار در زیر ذره بین پیدا بشود، یعنی یک موجود محدود به یک مکان، محدود به یک زمان، دارای تغییر، 👌یعنی یک جزء از اجزای عالم، نه آن موجودی که «فَأَیْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ» [^1] به هر طرف رو کنید رو به او آورده اید. نه تنها خدا را، خیلی چیزهای دیگری داریم که از طریق علمی نمی‌توانیم کشف کنیم. 🔆آیا شما زمان را از طریق علمی - به همین معنا که عرض کردم - آن طور که یک عنصر شیمی‌آیی یا فیزیکی را کشف می‌کنید می‌توانید کشف کنید؟ نه. ▪️با گذشت زمان استاد: گذشت چیست؟ مگر گذشت را حس می‌کنید؟ با دستتان لمس می‌کنید؟ با چشمتان می‌بینید؟ با زبان و ذائقه تان درک می‌کنید؟ ▪️ظواهرش را می‌بینیم. استاد: خودش را نمی‌بینید. ظواهر خدا را هم می‌بینید، یعنی آثارش را می‌بینید. اگر آثار است که آثار همه اینها را دارید می‌بینید. 📚استاد مطهری، انقلاب اسلامی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص20، 21، 22 @mobarz2