#در_محضر_قرآن #سوژه_سخن_طنز 🤲خدایاا چرا این بنده نادونت رو با پول زیاد امتحان نمیکنی😂😂 ⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜ 💠ابتلائات ❇️مال و فرزند و نعمت های دنیا: « الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا»خداوند در آیه ۱۸۶سوره آل عمران، مال و جان را وسیله ای برای آزمایش انسان دانسته است. ❇️خوف: خداوند انسان ها را به طور حتم با ترس می آزماید: « وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ...وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ» ❇️گرسنگی: « وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ...» از غلبه گرسنگی بر مسلمانان در ابتدای مهاجرت ایشان به مدینه به عنوان نمونه ای از این امتحان یاد شده است. ❇️کاهش اموال ،جانها و محصولات: « وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ» از دست دادن دوستان و بستگان بر اثر مرگ و نیز مصائب جسمی چون بیماریها و جراحت ها از مصادیق امتحان با جان به شمار آمده است. ❇️تفاوت افراد در برخورداری از کمالات و امکانات: « وَهُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ» وَکَذَلِکَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِیَقُولُوا أَهَؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْنِنَا» ❇️جهاد: جهاد با دشمنان از ابزارهای آزمایش مؤمنان است که از نظر قرآن راه بهشت بدون پیمودن آن هموار نمی شود. « أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ» ❇️فرمان به لزوم وفای به عهد و پیمان : در آیات ۹۱-۹۲ سوره نحل خداوند بعد از آنکه به مؤمنان فرمان می دهد تا به عهد و پیمان خویش پای بند بوده و آنرا نشکنند، تاکید می کند: این امر چیزی است که مؤمنان با آن آزموده می شوند: « وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَیْمَانَ بَعْدَ تَوْکِیدِهَا ... إِنَّمَا یَبْلُوکُمُ اللَّهُ بِهِ وَلَیُبَیِّنَنَّ لَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَا کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ». ❇️امهال و تاخیر در عذاب: ممکن است قومی مستحق عذاب باشد، اما خداوند عذاب آنها را تاخیر اندازد، تا به این وسیله فرصتی جهت توبه به ایشان بدهد و یا با ابهام در زمان نزول عذاب آنها را بیازماید: « وَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِین.. #افلا_یتدبرون_القرآن

#سوژه_سخن_طنز یارو داشت گریه میکرد میگن چته؟  میگه پشیمونم کاش به حرفاى پدرم گوش کرده بودم !!! میگن مگه چى میگفت؟. میگه نمیدونم ، گوش نمیکردم که !! •⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜•⚜• 💠اطاعت از پدر و مادر و احترام به آنها تا جایی لازم است که مغایر احکام واجب یا حرام الهی نباشد. 🔹 لذا اگر پدر و مادر انجام عمل حرام و یا ترک فعل واجبی مانند نماز و روزه را از فرزند خواهان باشند، نباید از آنها پیروی نماید. اما در سایر موارد اعم از کارهای مباح و یا مستحب و مکروه ...بر همه انجام آن واجب است 🔸قدر مسلم از وجوب اطاعت امر و نهی والدین، مواردی است که مخالفت با آنها موجب اذیت و ناراحتی آنها گردد و خاطر آنها آزرده و قلبشان شکسته شود، در این صورت مخالفت با ایشان حرام و گناه کبیره است. 🔸چون مصداق عاق والدین است، مثلا هر گاه فرزند بخواهد به سفر غیر واجبی برود و والدین در اثر ترس از آسیب دیدن او یا در اثر طاقت دوری او را نداشتن، او را از این سفر نهی کنند به گونه ای که مخالفت با آنها، موجب ناراحتی و آزردگی آنها گردد، در این صورت این سفر حرام و معصیت است. #گناه_کبیره #عاق_والدین

#سوژه_سخن_طنز رفتم به بابا بزرگم گفتم میخام باهات یه کم مشورت کنم ، سمعکشو در آورد گذاشت رو میز، گفت: می‌شنوم پسرم... 😅😁 🔸⚜🔸⚜🔸⚜🔸⚜🔸⚜🔸⚜🔸⚜🔸⚜🔸 💠مشورت به معنی نظر خواهى با مراجعه بعضى به بعض ديگر است. 🔸 کلمه شورا در آيه ۱۵۹سوره آل عمران:  «وَ شاوِرْهُمْ‏ فِي الْأَمْرِ»  🔸و آيه ۳۸ از سوره شورى:  «وَ أَمْرُهُمْ‏ شُورى‏ بَيْنَهُمْ»   نیز به معنای كارى است كه در آن نظرخواهى مى‏ شود.. 💠پیامبر اکرمﷺفرمودند: «اذا كانَ امَرائُكُمْ خِيارَكُمْ وَ اغْنِيائُكُمْ سُمَحائَكُمْ وَ امْرُكُمْ شُورى بَيْنَكُمْ فَظَهْرُ الارْضِ خَير لَكُمْ مِنْ بَطْنِها، وَ اذا كانَ امَرائُكُمْ شِرارَكُمْ وَ اغْنيائُكُمْ بُخَلائَكُمْ وَلَمْ يَكُنْ امْرُكُمْ شُورى بِيْنَكُمْ فَبَطْنُ الارْضِ خَيْرٌ لَكُمْ مِنْ ظَهْرِها»  🔸هنگامى كه زمامداران شما نيكان شما باشند، و توانگران شما سخاوتمندان، و كارهايتان به مشورت انجام گيرد، در اين موقع روى زمين از زير زمين براى شما بهتر است ولى هرگاه زمامدارانتان بدان شما، و ثروتمندان افراد بخيل باشند و در كارها مشورت نكنيد، در اين صورت زيرزمين از روى آن براى شما بهتر است... 📚 تحف العقول، ابن شعبه حرانى، حسن بن على،‏ محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، جامعه مدرسين،‏ قم، ‏۱۳۶۳ق،‏ چاپ دوم‏، ص۳۶، ح۱۳