🔴 پشت پرده جریان استارتاپ ها؟! 🔻در حاشیه اکران مستند #لاتارینو بخش اول 🔹حتماً شما هم در این سالها واژه #استارتاپ به گوش تان خورده و یا اطرافتان کسانی هستند که به دنبال راه اندازی استارتاپی هستند که بتوانند با استفاده از برنامه نویسی وب سایت یا اپ موبایل، کسب و کار جدیدی راه اندازی کنند و در کوتاه مدت، معروف شده و به سود برسند. 🔸این روزها هم اخبار حاشیه ای برخی ازاین استارتاپ ها، مثل #دیجی_کالا، #طاقچه، #ازکی وغیره به گوش می رسد که نشان می دهد در داخل این مجموعه ها، سبک زندگی خاصی جریان دارد و خودشان بصورت علنی از این قضیه پرده برداری کرده اند. اما پشت پرده اصلی و مسئله اصلی درباره این استارتاپ ها چیست؟ 🔹در این رشتو قصد دارم، به بهانه اکران مستند بسیار خوب لاتارینو که در زمینه استارتاپ ها با تلاش برخی دوستان ساخته شده است، اکوسیستم استارتاپی داخل کشور را از بُعد اقتصادی و علمی بررسی کنم. ان شاءالله که مورد استفاده شما قرار بگیرد. این رشتو را بخونید و بازنشر کنید. 🔸استارتاپ Startup، به کسب‌و‌کار نوپایی ترجمه شده که برای برطرف کردن نیاز مشخصی، راه حل های خلاقانه ارائه می‌دهد، این راه حل ها به سرعت آن نیاز را برطرف و رشد می‌کند در نتیجه به درآمد می‌رسد. این فعالیت ها اغلب پرریسک بوده و فعالیت کارآفرینی به حساب می‌آیند که 90 درصد احتمال شکست دارد. 🔹متأسفانه مفاهیم کارآفرین، دانش بنیان، استارتاپ و کسب و کار اینترنتی به غلط بجای هم استفاده شده و برخی اقتصاد دانش بنیان را با راه اندازی استارتاپ ها اشتباه گرفته اند. ضمن اینکه در شناخت دنیای استارتاپی هم دچار اشتباه شده اند. قریب ده سال است که با سیاستگذاری اشتباهی مواجهیم. 🔸کسب و کارهای اینترنتی در کشور ما در اواسط دهه 80 شکل گرفت و برخی مجموعه ها توانستند در بستر اینترنت اقدام به تأسیس و راه اندازی شرکت های خدماتی و توزیع خدمات و کالا و ... کنند و برخی در این مسیر موفق و تعداد بسیار بالایی نیز شکست خوردند. 🔹اوایل دهه 90 و با روی کار آمدن دولت آقای روحانی، سیاستگذاری جدیدی در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری طراحی و اجرا شد. با شعارهای «تحول اقتصادی» با تکیه بر فناوری و «اقتصاد منهای نفت» از طریق توسعه استارتاپ ها سیاست جدیدی اتخاذ و بودجه های کلان و غیرشفافی در این مسیر هزینه شد. 🔸بدین ترتیب با تقلید از الگوی «سیلیکون ولی»، زمین ها، املاک و ساختمان هایی را در گوشه و کنار کشور علی الخصوص تهران، در اختیار شرکت های اسمی تازه تأسیس قرار دادند و با ارائه تسهیلات با نرخ بهره بسیار پائین و امکانات مختلف، به زعم خودشان در اشتغالزایی و رشد استارتاپ ها نقش ایفا کردند! 🔹شعار زیبای «اقتصاد بدون نفت» بهانه ای بود تا دولت سالانه هزاران میلیارد برای توسعه استارتاپ ها درنظر بگیرد و املاک و ساختمان های بزرگ و متعددی را به این شرکت ها اختصاص دهند. امروز بعد از 10سال سیاستگذاری و هزینه های سنگین دولتی، زمان مناسبی برای بررسی راهی است که کشور طی کرده است. 🔸بررسی ها نشان می دهد از هر 1000 استارتاپ، کمتر از ده تا موفق شده که به نتیجه و درآمدزایی برسند. بیش از 90 درصد استارتاپ ها در ایران، عمری کمتر از 3 سال داشته اند. امروز بطور کلی می توان استارتاپ ها را به دو دسته اقلیت و اکثریت تقسیم کرد: اقلیتی مانده و اکثریتی فروپاشیده! 1️⃣ دسته اول-اقلیت: اقلیت بسیار معدود که خود به دو بخش تقسیم می شوند؛ 1. یک بخش که با پشتوانه دولت و بودجه های سنگین و محرمانه، به موفقیت و سوددهی رسیده اند. 2. بخش دیگری که با وجود حمایت های سنگین و پشتوانه دولتی هنوز بعد از سالها زیان ده هستند و اگر حمایت ها نباشد فرو می پاشند. 2️⃣ دسته دوم - اکثریت: اکثریت قاطعی از این شرکتها(بیش از 90 درصد) که همه به شکست و فروپاشی منتهی شده اند. اینها خود به دو دسته تقسیم می شوند: متخصصین و برنامه نویس هایی که بعد از شکست، به خارج مهاجرت کرده اند و عده دیگری که مانده اند و هنوز درگیر شکست و مشکلات مالی هستند. 🔹عدم شناخت جامع و دقیق مسئولین کشور از دنیای استارتاپی، مسئولین کشور را به غلط وارد این سیاستگذاری و ترویج آن کرده و موجب تحریک صدها هزار جوان بی تجربه دانشجو شده؛ جوانان را به مسیری برده اند که چیزی جز هدررفت بیت المال و شکست روحی و انگیزشی این جوانان نتیجه ای نداشته! ✅ #داود_مدرسی_یان 🇮🇷 @MobserChannel 🇮🇷 🇮🇷 eitaa.com/Mobser 🇮🇷