مبتلا...

چه کسی روی ِ لبان ِ تو شکر ریخته است؟ قهوه ی ِ چشم ِ تو را باز قجر ریخته است؟ هدفش چیست از این تلخی

مبتلا...

عاشـــــقت بوده خدا و به گمـــــانم قندیل اشک ِ او بوده که از عصر ِ حجر ریخته است گونه ی ِ ماه گُل

مبتلا...

مستی ِ چشم ِ تو باید که چنیــن غرق کند بس که انگــــور به دریای ِ خزر ریخته است وای اگر خیره شود صا

مبتلا...

نیست قالیچه ای از موی ِ تو ابریشـــــم تر پیش ِ پایت چقدر شانه به سر ریخته است فتح ِ اندام ِ تو با

مبتلا...

زل به هرکس بزنی کار ِ دلش ساخته است روی ِ خط ِ مژه های ِ تو تبـــــــر ریخته است سالها هم بروی باز