حالا روز به روز به ولادت شما نزدیک‌تر می‌شویم روز به روز بر اضطراب و شعف ما افزوده می‌شود رسم عاشقان است؛از هفته‌های دور، تمهید روزهای مهم معشوق می‌کنند. و نور تقریبا‌ ازلی شما، اراده فرمود که در ماه رجب، متلبس به لباس خاک شود. و ابوتراب شود. راستش را بخواهید همه‌ی صوم و صلاة رجبیه‌ی ما برای این است که آماده روز سیزدهم شویم. صبح و شب، هرچه غبار و زنگار است از دل‌هامان میتکانیم که پاک شود و تنها گَرد ابوترابی شما بر دل بنشیند. که ذکر لایسمع همه ذرات عالم در رجب «یا لیتنی کنت ترابا» می‌شود. کاش ما هم تراب بودیم که شما پدرمان باشید. تاریخ شنیده که یک‌جایی گفته‌اید رجب ماه من است؛ به‌حق شنیده؛ بل همه روزها روز شماست و همه هستی، هستی شما. اما اراده کرده‌اید که در رجب تجلی کنید و باب وصال‌تان را بگشایید و رجب را لایق دیده‌اید که موعد وصل عاشقان با جنابتان شود تا معتصم به حبل‌اللّه وجود عزیزتان گردند. پس حلاوت وصال در رجب را به کام همه‌ی شیعیان مشتاق بنشانید؛ که سخت تشنه‌اند و منتظر اند و امیدوار. #محب رسانه تخصصی #مدافعان_ولایت🔻 @mosafeane_velayat🇮🇷

چرا باید از انقلاب اسلامی دفاع کرد؟ ۱. انقلاب اسلامی: نهضت، مناسب‌ترین کلمه‌ای است که برای توصیف جهاد پیروان تشیع سیاسی در طول تاریخ غیبت معصومین می‌شود استفاده کرد. حضرت آقا و امام هم (بیش‌تر امام) از این لفظ استفاده می‌کنند. •اسلام سیاسی مطالعه‌ی کتاب «جدال دو اسلام» که جمع‌آوری سخنان حضرت امام هست، حقیقتا واجبه برای فهم این مفهوم، اما اجمالا، بسیاری از مراجع دینی در طول تاریخ، معتقد به این‌اند که تشکیل حکومت اسلامی در دوره‌ی غیبت واجب شرعیه. (واقعیت اینه که بسیاری از مراجع و فقها هم معتقدند که تشکیل حکومت اسلامی به عهده‌ی معصومه و در دوره‌ی غیبت این وظیفه از گردن شیعیان ساقط شده است) اساسا همین دیالکتیک گفتمان‌ها و مواجهه‌ی منطقی با استدلال‌هاست که جذابه و مسیر رو روشن می‌کنه. اما، نظام فکری نویسنده‌ی این متن، مبتنی بر وجوب تشکیل حکومت اسلامی در دوره‌ی غیبت، جهت احقاق حق مسلمین و مبارزه با طاغوت و استکبار و عینیت‌بخشی به دوگانه‌ی حق-باطل است. ما نمی‌توانیم بدون حکومت با طاغوت مبارزه کنیم (که این مبارزه از اصول دین است) •اصول دین اشتراک اهل تسنن و شیعیان در سه اصل است: توحید، معاد، عدل اما شیعیان به نبوت و امامت هم به عنوان دو اصل دینی اهتمام دارن. حالا وقتی شما همون سه اصل مشترک رو هم در نظر بگیری، متوجه میشی، صرف اثبات توحید، عدالت و معاد کفایت نمی‌کنه و شما با یک نزاع تاریخی مواجهی که کسانی به این سه اصل اعتقاد ندارند و سعی می‌کنند با شما که به این سه اصل معتقدی مبارزه کنند و از بین ببرنت. نهایتا شما برای مقابله‌ی با این گروه که در عبارت قرآنی بهش طاغوت گفته می‌شه، نیاز به ثروت و قدرت داری. حکومت این قدرت و ثروت رو به شما میده تا در کنار تقویت جامعه‌ی اسلامی، با طاغوت مبارزه کنی. اساسا تشیع اپوزیسون است اپوزیسیون یعنی منتقدین نهاد قدرت مرکزی. امیرالمومنین علی علیه السلام، بعد از شهادت حضرت رسول صلی‌الله علیه، طبق ادله‌ی عقلی و روایی، بایدبه خلافت می‌رسیدند، اما حق ایشون غصب شد و ایشون در اعتراض به این غصب، به کمک یگانه مبارز تاریخ، حضرت فاطمه سلام الله علیها، نهاد تشیع رو با جمعیتی کمتر از ده نفر تاسیس کردند. این حرکت، نشان می‌دهد قدرت بسیار حائز اهمیته، که اگر نبود، اساسا تشیعی به وجود نمی‌آمد. لذا ما، با قبول اسلام، هر حکومتی جز حکومت معصوم رو طاغوت می‌دونیم. یعنی اساسا معتقدیم، قدرت، جایگاهی است فسادآور که جز با هدایت معصوم، به اهداف الهی خود نخواهد رسید. برای فهم این مطلب مطالعه‌ی کتاب انسان۲۵۰ ساله از حضرت آقا هم واجبه. حالا در راه این مبارزه، جامعه‌ی اسلامی از درک حضور معصوم، به فرمان الهی، محروم میشه. آیا باید هویت خودش، یعنی مبارزه رو فراموش کنه و کنج عزلت اختیار کنه تا معصوم بیا‌د؟ حالا اگر معصوم هزار و صد و خرده‌ای سال غایب شد چه؟ این شانه خالی کردن از زیربار مسئولیتی است که اساس تشکیل تشیعه. به اضافه‌ی این‌که اساسا اگر شما قدرتی نمی‌داشتی، نمی‌تونستی تا امروز مقابل حربه‌های استکبار مقاومت کنی. یک روز دیلمیان، یک‌روز آل‌بویه، یک روز هاشمیان، یک روز صفویان و یک روز جمهوری اسلامی! به هر طریق تشیع در مقابل اعمال زور مقاومت کرده و به مرور زمان تقویت شده تا بتونه تبدیل به قدرت اول منطقه بشه! مطالعه‌ی کتاب اندیشه‌ی حکومت اسلامی در قرآن از حضرت آقا برای فهم دقیق استدلال‌ها لازمه. پس با تبدیل شدن نهضت به انقلاب اسلامی، امام خمینی امکان مقابله با استکبار و تقویت جامعه‌ی اسلامی رو از حالت بالقوه به بالفعل، تبدیل کرد. همین اتفاق به تنهایی جای دفاع دارد! #محب رسانه تخصصی #مدافعان_ولایت🔻 @modafeane_velayat🇮🇷

از اولین اللّه‌اکبر عالم که پیش از خلقت‌ بشر، علی در بام عرش گفت و بعد ملائکه آموختند که چگونه تکبیر بگویند، تا فریاد اللّه‌اکبر آن مهاجر سیه‌چرده‌ی بِلال‌نام بر بام مأذنه مسجدالنبی مدینه؛ از اللّه‌اکبرهای سپاه‌اسلام بعد از هر فرود ذوالفقار بر پیکر کفر تا هر اللّه‌اکبر حسین بعد از خون‌آلود شدن یارانش در کربلا. از نخستین فریاد اللّه‌اکبر سیدروح‌اللّه بر منبر فیضیه قم در سال ۴۲ تا تکبیرهای واپسین روزهای بهمن‌ماه ۵۷ و تا هر اللّه‌اکبر رزمندگان فکه و شلمچه تا حلب و دمشق و غزه و تا فریاد اللّه‌اکبر حضرت موعود(عج)، میان رکن و مقام کعبه به هنگامه‌ی ظهورش؛ همیشه خدای جبهه حق بزرگتر از مکر جبهه کفر بوده. همیشه فریاد اللّه‌اکبر گویان مستضعف، قوی‌تر از ستون‌های کاخ سلاطین و جابران بوده. و همیشه اراده‌ی خداوند بر این بوده که ندای اقتدار اللّه‌اکبرش بر صدای وسوسه‌آلود و دل‌فریب ابلیس‌ها غالب باشد؛ وَ لَو کَرِهَ المُشرِکون. پس به امتداد حنجره‌ی علی؛ اللّه‌اکبر، اللّه‌اکبر، اللّه‌اکبر! #محب رسانه تخصصی #مدافعان_ولایت🔻 @modafeane_velayat🇮🇷