امام زمان(عج) “از عهد شکنی ها و پشت سر گذاشتن عهد و پیمانها با اطلاعیم” (احتجاج مرحوم طبرسی، ج ۲ ص۴۵۹) عهد و پیمان ما چیست؟؟؟ دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت با من راه نشین باده مستانه زدند آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه کار به نام من دیوانه زدند جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع آتش آن است که در خرمن پروانه زدند کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند وفای به عهد و پیمان، نشان دهنده ی طبع والا و فضایل اخلاقی آدمی است. از انسان مسلمان انتظار می رود که اگر توان انجام کاری را ندارد، با عذرخواهی و پاسخ صریح، ناتوانی خود را اعلام کند تا درخواست کننده، تکلیف خود را بداند و با بهره گیری از وسایل دیگر، آن نیاز را برآورد. متأسفانه گاهی با افرادی روبه رو می شویم که وعده های بیهوده می دهند و چه بسا به دلیل از دست رفتن فرصت، سائل نیز به مطلوب خود نمی رسد. پیامبر گرامی اسلام، عهدشکنان را در شمار بی دینان شمرده است و می فرمایند: هر که پیمان نگاه ندارد، دین ندارد. (نهج الفصاحه ح۲۴۹۸) 🌐آیدی عضویت در کانال ایتا:👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0

🔉 مختصات زمان ما و آینده‌ای که تا ظهور در پیش داریم (۷) 📅 جلسه هفتم | ‌۱۴۰۱/۵/۱۳ 🔻دانشگاه‌ امام صادق(ع) 🌐آیدی عضویت در کانال ایتا:👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0

🌐آیدی عضویت در کانال ایتا:👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0

🌐آیدی عضویت در کانال ایتا:👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0

🌐آیدی عضویت در کانال ایتا:👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0

🌌#استوری 🍂بر شما لازم است برای فرج من دعا کنید... #امام_زمان #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج

🌟 قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) 🌟 ♦️جلسه دوم - عصرِ روز اوّل ماه محرّم ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۸ مرداد ۱۴۰۱ (ه.ش) ✳️ قسمت اول ⬇️⬇️ از ابتدا تا دقیقه ۱۶ 🔸 روز اوّل محرّم الحرام سال ۱۴۴۴ هجری قمری است. از خدای متعال می‌خواهیم که به ما توفیق دهد تا در این دو ماه محرّم و صفر، عزادار امام حسین (ع) باشیم و دل محزون داشته باشیم. 🔹 در این دو ماه سعی کنیم روحیه‌‌ی نشاط و شادی نداشته باشیم بلکه تا می‌توانیم محزون باشیم. 🔸 امام رضا (ع) به ابن شبیب فرمودند "یابن شبیب! اگر می‌خواهی در درجات عالیه بهشت با ما اهل‌بیت همراه باشی، در اندوه ما اندوهگین و در شادی ما شادمان باش" 🔹 لازمه‌‌ی این امر آن است که قلب و روح انسان آنچنان با اهل‌بیت مرتبط باشد که به محض اینکه برای آن بزرگواران، نشاطی پیش آمد، انسان نیز مسرور گردد و اگر حُزن و اندوهی نیز برایشان حادث شد، انسان هم اندوهگین شود. 🔸 در عصر غیبت نیز درست است که توفیق زیارت ظاهری حضرت بقیّةالله را نداریم و نمی‌توانیم با چشم مادّی طبیعی، ایشان را ببینیم امّا از آنجایی که ایشان امام و پیشرو ما هستند، با بدن عنصری در نشئه‌ی طبیعت حضور دارند و طبیعتاً هم در طول شبانه‌روز به علل گوناگون شاد یا محزون می‌گردند همانگونه که برای ما نیز مواردی پیش می‌آید که خوشحال یا ناراحت می‌شویم. 🔹 حال اگر ما ارتباط قلبی با حضرت بقیّةالله داشته باشیم و حقیقتاً دل ما با دل ایشان مرتبط باشد، به محض خوشحالی‌شان، خوشحال و در هنگام ناراحتی‌شان نیز ناراحت می‌گردیم هر چند که از جنبه‌ی ظاهری، علّت خوشحالی یا ناراحتی‌مان را ندانیم. 🔸 نکته‌ای که در اینجا قابل ذکر است آن است که وقتی برای انسان انصراف از نشئه‌ی طبیعت به ماوراء طبیعت از راه‌های گوناگونی همچون مکاشفات شهودیّه، مَنامات، غَشوه، إغماء، بیهوشی، هیپنوتیزم و... پیش می‌آید، او به راحتی می‌تواند خوشحالی یا ناراحتی افراد را ادراک کند در حالی که شاید چنین چیزی در نشئه‌ی طبیعت به راحتی امکان‌پذیر نباشد. 🔹 از آن جایی که تمامی کلمات وجودی و همچنین تمامی حالات ما در صفحه جان و نَفْسِ وَلَویِ حضرت بقیّةالله به صورت شهودی سَریان دارند و در نفس ناطقه ایشان سان می‌بینند، لذا تمامی حالات ما از قبیل شادی یا اندوه، در حضرت اثر می‌گذارند. 🔸 مثلاً جوانی که در اوج دوران جوانی و طغیان قوّه شهوت، خود را از گناه حفظ می‌کند، عفّت او در صفحه جان حضرت نقش می‌بندد و ایشان را مسرور می‌کند یا دختر جوانی که زمینه ازدواجش فراهم نشده است امّا در مقابل نامحرم، عفیفانه برخورد می‌کند، این رفتار قلب مقدّس حضرت بقیّةالله را شاد می‌سازد. 🔹 حال کسی که حقیقتاً ارتباط قلبی با وجود مقدّس حضرت داشته باشد، آن لحظه‌ای که ایشان مسرور می‌شوند، او نیز شاد می‌گردد. فرقی هم نمی‌کند که آن شخص در کجای عالم باشد و یا اصلاً حضرت را بشناسد یا نه، اسم ایشان را شنیده باشد یا نه و حتّی ممکن است به تعبیر ما شیعه هم نباشد. 🔸 آنچه که مهم است، طهارت نفسی و ذاتی اوست که جانش را با جان انسان کامل مرتبط می‌کند لذا از شادی ایشان، شاد و از حزنشان، محزون می‌گردد. 🔸#محرم_1444 🔹#جلسه_2_8_5_1401

🌟 قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله) 🌟 ♦️جلسه دوم - عصرِ روز اوّل ماه محرّم ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۸ مرداد ۱۴۰۱ (ه.ش) ✳️ قسمت دوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۱۶ تا دقیقه ۳۰ 🔸 یکی از اصحاب امام صادق (ع) به محضر مبارکشان مشرّف شد و به ایشان عرض کرد من گاهی ناراحت می‌شوم امّا هر چه فکر می‌کنم، علّت و سبب ناراحتی و اندوه خود را پیدا نمی‌کنم. 🔹 امام به او فرمودند چون شما شیعه‌ی ما هستی، قلب و جانت با تمامی شیعیان در سراسر عالم مرتبط است. شاید در همان لحظه‌ای که ناراحت می‌شوی، یکی از شیعیان ما در گوشه‌ای از عالم، دچار حادثه و ناراحتی شده باشد و یا مورد ظلم قرار گرفته باشد و چون قلبتان باهم مرتبط است، با ناراحتی او، تو هم ناراحت می‌شوی. 🔸 و یا گاهی می‌بینی خوشحالی امّا علّت آن را نمی‌دانی. چه بسا همان لحظه که خوشحال شدی، یکی از شیعیان ما نشاط انسانی پیدا کرده بود و چون قلبتان به همدیگر مرتبط بود، تو نیز با خوشحالی او خوشحال شدی. 🔹 اهل‌بیت علیهم السّلام از حضرت امیرالمؤمنین تا حضرت بقیّةالله، در طول تاریخ همواره در معرض ظلم و ستم ظالمین عصرشان قرار داشتند و هیچ‌گاه از ظلم و ستم دشمن در امان نبودند و سرِ آسوده نداشتند لذا همیشه در حزن و اندوه بسر می‌بردند. 🔸 امام زین العابدین (ع)، بعد از حادثه‌‌ی کربلا و شهادت پدر بزرگوارشان، ۳۴ سال زنده بودند امّا در طول این مدّت، هم در معرض ظلم بنی امیّه و هم در معرض تعدّی زبیریان قرار داشتند. سایر ائمه نیز هیچ‌گاه از آزار و اذیت‌های دشمن در امان نبودند. 🔹 با این حال این انسان‌های کامل نه تنها نسبت به شیعیانشان که قائل به امامت آن‌ها بودند، دلسوزی می‌کردند بلکه دلسوز دشمنان و مخالفین خود نیز بودند و هیچ‌گاه نسبت به آن‌ها عداوت و کینه نداشتند زیرا معصوم، مُنزّه و مُطهّر از هرگونه رذایل نفسانی از جمله کینه و حِقد و دشمنی است. 🔸 لذا امام حسین (ع) در کربلا بارها دشمنانشان را پند و نصیحت می‌کردند و به آن‌ها تذکر می‌دادند که مبادا دستتان را به خون ما اهل‌بیت آلوده کنید زیرا برای ابد گرفتار می‌شوید. 🔹 این، دلسوزی است. امام (ع) نمی‌خواهد‌ حتّی دشمنانش در چاهی بیفتند که دیگر راه نجاتی نداشته باشند بلکه به هر صورت هست می‌خواهد آن‌ها را از چاه بیرون بکشد امّا متأسفانه سیره‌ی بعضی از افراد به این صورت است که هرچه برایشان دلسوزی می‌کنید، لجاجت آن‌ها بیشتر می‌شود و حتّی حاضرند در آتشی که گرفتارش هستند، بسوزند امّا به هیچ‌وجه دستتان را نگیرند که بیرون بیایند بلکه بالاتر به شما آسیب هم می‌رسانند تا نتوانید نجاتشان دهید. 🔸 انسان کامل، مظهر بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم که تابلوی قرآن کریم است، می‌باشد. اگرچه سوره توبه، مُصدَّر به بسم الله الرحمن الرحیم نیست و با آن شروع نمی‌شود امّا باز خدای متعال، باء بسم الله را در ابتدای سوره توبه قرار داده و این سوره نیز با باء شروع شده است که "بَرَاءَةٌ مِنَ اللهِ وَ رَسُولِه..." 🔹 کسی که مظهر بسم الله الرحمن الرحیم و تمامی اَسمای حُسنای الهی است، همچون حق متعال دلسوز است و تنها دست دِهِش دارد نه دست گیرنده. او مَظهر "یا مَن هُوَ یُطعِمُ وَ لایُطعَم" است. کسی که اطعام می‌کند امّا اطعام نمی‌خواهد لذا هم رحمت عامّه دارد و هم رحمت خاصّه. 🔸#محرم_1444 🔹#جلسه_2_8_5_1401