📗📙📗 📙📗 📗 ༻﷽༺ #پـارٺ_صد_دوازده رها: نه تو خونهی پدرم جا دارم نه تو خونهی شوهرم، چی درست میشه؟ آیه مداخله کرد: _رها... این امتحان توئه، مواظب باش مردود نشی! آیه از اتاق بیرون رفت. رها نیاز داشت خودش را دوباره بسازد، آخر دلش شکسته بود! صدرا حس شکست میکرد. رهای این روزهایش خسته بود... خسته بود مردش تکیه گاهش نبود. خسته بود و برایش که آیه باشد برای رهایش! رها آیه میخواست برای رها شدن... رها آیه میخواست برای بلند شدن؛ آیه شاید آیه ی رحمت خدا باشد برای او و رهایی که برای این روزهایش بود. رها را که به خانه آوردند، محبوبه خانم با لبخند نگاهش کرد: _خوبی مادر؟ رها نگاهش رنگ تعجب گرفت. لبخند محبوبه خانم عمیقتر شد: _اینقدر عجیبه؟ من اونقدرا هم بد نیستم که االن تعجب کنی، ما رو ببخش، اصال نمیدونم چرا راه رو غلط رفتم؛ اماخوشخالم که این اشتباه باعث شد تو به زندگی ما بیایِ. نگاهش به پشت سرمحبوبه خانم افتاد. مادرش بود که نگاهش می کرد. _مامان! _جانم دخترکم؟ رها خود را در آغوش مادر رها کرد و هر دو گریستند... رها اشک صورت مادر را پاک کرد: _اینجا چیکار میکنی؟ چطور اینجا رو پیدا کردی؟ _هفته پیش پدرت سکته کردومرد... پدرش چطور جواب حقهایی را که ناحق کرده بود را میداد؟" ⏪ #ادامہ_دارد... 📝 @modafehh 📗 📙📗 📗📙📗