💠

جلوه اعظم

🔸 مبعث رسول گرامی (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) در دعای شب بیست و هفتم رجب به صورت #تجلی_أعظم نام برده شد. دعای شب بیست و هفتم ماه رجب این بود که ما خدا را قَسم می ‌دهیم و از او مسئلت می ‌کنیم «بِالتَّجَلِّی الْأَعْظَمِ فِی هَذِهِ اللَّیلَة»؛ این اصل اول. 🔸 مطابق این دعای نورانی شب بیست و هفتم، معلوم می ‌شود که کل صحنه خلقت، #صحنه_تجلی_الهی است، این هم درست است، چون در نهج البلاغه چنین آمده است: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِه‏»؛ یعنی هر چه که مصداق خلق خداست، معلوم می‌ شود که جلوه الهی است، آیت الهی است «جلوه» عبارت دیگری از «آیت» است؛ آیت یعنی نشانه؛ اما آنکه نشانه ضعیفی است، آیت صغری است و آنکه نشانه أعظم است، #آیت_کبری است. 🔸 مطلب سوم یک بیان نورانی از وجود مبارک حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) است که این را مرحوم مجلسی در بحارالانوار و بزرگان دیگر هم نقل کردند و آن این است که فرمود: «مَا لِلَّهِ آیةٌ أَكْبَرُ مِنِّی»؛ وجود مبارک امیرالمومنین فرمود به استثنای وجود مبارک پیغمبر هیچ آیتی از من بزرگ‌تر نیست؛ یا مثل من است یا کوچک‌تر است. این همه ملائکه که هستند، اینها در برابر انسان کامل به اذن خدا سجده کردند؛ امروز مصداق کامل آن «خلیفة الله»، وجود مبارک #حضرت_ولی_عصر است. این جریان خلافت حضرت آدم که «قَضِیةٌ فِی وَاقِعَة» نبود، كه یک قضیه تاریخی باشد که در گذشته اتفاق افتاده باشد! این ﴿إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً﴾، جمله اسمیه است، یک؛ این ﴿جَاعِلٌ﴾ اسم فاعل نیست، صفت مشبهه است، دو؛ دیگر اینکه نفرمود «خلیف»، فرمود: ﴿خَلِیفَةً﴾، خب آدم که مؤنث نبود، پس این «تاء» تای تأنیث نیست، این «تاء» تای مبالغه است. خیلی از موجودات خلیفه هستند؛ اما آن خلیفه کامل که علامه باشد در خلافت، آن #انسان_کامل است و این گاهی به صورت حضرت آدم (سَلامُ الله عَلَیه) است و امروز وجود مبارک حضرت حجت (سَلامُ الله عَلَیه) است؛ او #خلیفة_الله است #مبعث #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی