نکنه هرکار کردیم به باد بره 🍃 الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا ﻫﻤﺎﻥ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺗﻠﺎﺷﺸﺎﻥ، ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻨﺮ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ؟! 📚 #از_کتاب_خدا : کهف «۱۰۴» 📖 #جزءخوانی_روزانه : جزء 6️⃣1️⃣ 🌙 #ماه_مبارک

💠 #پذیرش_حوزه (5) 🔸(اهمیت حوزه از نظر دیگر سازی) 🔹اثری از مرحوم استاد عزیز، علی شاملو ❤️ #عین_صاد_شین #سرباز_امام

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم می‌گویم اولش که همین حرف آخر است خیری اگر رسیده به ما لطف مادر است (ترجیحا با حال مناسب خوانده شود) سلام بر حیدر مظلوم . . . ._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._. همان لحظه‌ای که خاک دستانم را به روی قبر خاکی تو تکان دادم، همان لحظاتی که بچه ها را به خانه می‌بردم و خودم را کنار تو جا می‌گذاشتم، قدم های کوچک برمی‌داشتم و گاهی به عقب نگاه میکردم، همان لحظه‌هایی که علت رو گرفتن ها و دست بر دیوار گرفتن هایت را فهمیدم، جان دادم؛ علی سال‌هاست که جان داده است. فاطمه جان! بدون تو علی بودن سخت است، خیلی سخت؛ آنقدر که یک شَبه پیر شدم، این محاسن سفید سی‌سال است که با من است؛ من این‌ها را در غم دوری تو سفید کرده‌ام. شاید بهتر است سختی‌های مرا از دل چاه بپرسی ! در نبود تو رفاقت ما قدیمی شده . . . مردم که می‌گویند سی‌سال، اما خدا می‌داند برای من چگونه گذشت؛ ثانیه های فراق سال‌ها می‌گذرد و من عمری‌ست مرده‌ام. این بار که به مسجد می آمدم لحظه شماری میکردم، این‌بار تو به دنبال من نبودی، من به شوق پروازِ به سوی تو قدم برمی‌داشتم. مرغابی ها هم که آمده‌اند و دامن‌گیر من شدند، چشمانِ مشتاق مرا که دیدند، رهایم کردند. در سجده بودم که مژده دیدارت به من رسید، به خدای علی قسم ! بعد عمری مرگ، حیات تازه گرفتم؛ از شوق وصال تو، کعبه دوباره شکاف برداشت. «شوق وصال» شاید #معین ۱۹ رمضان ۱۴۴۴، ۲۱ فروردین ۱۴۰۲

🎥 #پادکست: شوق وصال #ارسالی ممنونم از لطفت ❤️

💠 #پذیرش_حوزه (6) 🔸(کار اصلی و ویژه روحانیت در زندگی امروز چیست؟) 🔹اثری از مرحوم استاد عزیز، علی شاملو ❤️ #عین_صاد_شین #سرباز_امام

این شب‌ها ملائک از آسمان به زمین می‌آیند تا از خاک قدم‌های تو تحفه‌ای به تبرک بردارند و کمی به چشم‌های‌شان کشند؛ ای که فدای خاک پایت، می شود مرا هم که می‌خواهم خاک پایت شوم را با آنها به آسمان بفرستی ؟ ! به گمانم آنجا به تو می‌رسم؛ در آسمان‌ها به روی ابرها . . . واقعاً نمی‌فهمم،فرشتگان به شوق تو آسمان را رها می‌کنند و به زمین می‌آیند، اما من حاضر نیستم از زمین به آسمان بیایم تا تو را ببینم ! میبینی آقا ؟ ! معلوم نیست که چقدر ضعیف و ناتوانم ؟ ! حتی نمی‌توانم این نفس چموشم را برای رسیدن به هدف خلقتم یا همان رسیدن به تو شکست دهم؛ من حتی برای ساده ترین کارها نیاز به لطف و عنایت تو دارم، چه رسد به زمین زدن نفسم ! می‌شود کمک کنی نفسم را به زمین زنم تا به آسمان برسم ؟ ! البته آسمان این دنیا را نمی‌گویم؛ تو خورشید پشت ابری، من می‌خواهم به بالای آن ابرها برسم تا تو را ببینم؛ ابرهایی که از جنس گناه و تعلق به این دنیاست . . . حالا می‌شود دستم را بگیری و کمکم کنی ؟ ! می‌شود، می دانم که می شود؛ چرا که تو به من مشتاق تری تا من به تو؛ وای❗ اگر تو مرا بیشتر دوست داری، اصلاً نمی‌شود حد و اندازه‌ای برای عشق تو به خودم تصور کنم . . . مرا برای عشق خودت از زمین جدا و آسمانی کن . «به‌روی ابرها» #معین ۲۳ و ۲۴ فروردین ۱۴۰۲

رفقا❗ از علائم منتظران، انتظاره . . . لطفا گوشتون منتظره ندای آسمانی باشه؛ با بی‌قراری گوش به آسمان بسپرید و این‌طوری پیش خدا ناز کنید و بگید ما واقعا منتظریم . . . إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَرَاهُ قَرِيباً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

دنیای بی تو از جهنم بدتر است . . . خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِ ؛