. آقا جانم ! مولا فرمود ، هر دردی دوایی دارد ؛ طبیب دوار عالم ، شما بگو دوای دلِ تنگ چیست ؟! مگر می‌شود موج‌های این دریای پر تلاطم ، جز به ساحل آرام بگیرد ؟! مگر تشنه جز به آب راضی می‌شود ؟! و یا شیرخواره جز به آغوش مادر آرام ؟! اصلا مگر عاشق فقط بینای معشوق نیست ؟! مگر نه این است که گاهی دنیا ، در کوچکیِ یک نفر بزرگ می‌شود ؟! می‌دانی آقا ، به گمانم مولا بشارت داده است ! دوای فراق ، امیدِ وصال است . . . و حالا چقدر شرمنده‌ام که می‌فهمم ، یک عمر فقط شعار داده‌ام ! ظاهراً عشق با درد عجین است . . . دل‌تنگی عادت نمی‌شود و آتشی‌است که سرد نمی‌شود . . . مبتلایتان شدن را به "ما" تفضل کنید ؛ که کسی که مبتلایتان نشد ، رستگار نیست . . . اما باز هم مثل همیشه می‌گویم ، به زبان هم که شده ، دوستتان داریم . . . ♥️ آقای من ! ساحلِ دریای من ، گرمای شما را در آغوش گرفته و دانه‌های ماسه‌‌اش ، آیینهٔ درخشش خورشیدند . . . چقدر دوست دارم این شعر را که می‌گوید : « اندیشه معشوق نگهبان خیال است عاشق نتواند به خیال دگر افتد . . . » ✍️ #معین روزی که لحظه‌های شیرینش ، تلخ بود . . . ۸ خرداد ۱۴۰۳ .

. غروب ، جنس غمش فرق می‌کند ! مایی را که محکومیم به دل‌تنگے ، غروبِ هر روز دار می‌زنند و هر جمعه سَر می‌بُرند . . . ما که شما را نه‌دیده‌ایم و نه‌شناخته‌ایم انقدر دل‌تنگیم ، به قول شاعر : • مـا یـار نـدیـده تـب مـعـشـوق کـشـیـدیـم • آنهایی که حقیقت شما را دیدند و شناختند ، آنهایی که از دریای وجود شما نوشیده‌اند چه می‌کنند ؟! عجب مرد فاضلی بود که می‌گفت : • عـشـق از شـنـاخـت می‌گـذرد ، اتـفـاق نـیـسـت ! • الحق ، هرکه شما را بیشتر دید و بهتر شناخت ، از اعماق دل ، آه هجران کشید . . . هرچه بیشتر دیدم و هرچه بیشتر شناختم ، دل‌تنگ‌تر شدم ؛ دل‌تنگی سخت است اما ، خیال وصال شیرین است ؛ - تـخیّـل مےکنمـ آغـوش گـرمـت را چـه شـیـریـن است . . . ✍️ #معین غروب جمعه ، ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ گاهی تنها پناهم کاغذ است و قلم ، چاره‌ای نبود ، کلمات خیلی خوب نقش ایفا می‌کنند . . . ! .

از دو تا چیز ناراحتم ،

از یکیش خیلی بیشتر ..

اولی اینکه

حس می‌کنم پزشکیان رو جبهه انقلاب کشید بالا

این بشر رو اصلا کسی نمی‌شناخت

اصلا رأی خاصی نداشت

انقدر اومدیم مثلاً روشنگری کنیم

بگیم این بده کخه اهه

حتی کارایی که آقای زاکانی کرد

و و و و