﷽ 🎇 🪐اخلاص (۱): 🪐 از مسائلى كه در جوهره اعمال اهميت فراوان دارد، پاك بودن کارها از هدفهاى غير الهى است. انسان باید پيش از رسيدن اجل خود به كارهاى خير پيشى گيرد، و عمل خود را از براى خداى عزّ و جلّ خالص گرداند. از امام علی (ع) روایت شده که فرمود: "خوشا به حال كسى كه بر اجل خود پيشى گيرد و عمل خود را #خالص_گرداند". (غررالحكم، ص162). همچنین فرمود: "بهترین عمل آن است که با #اخلاص_همراه باشد". (غررالحكم، ص155). و فرمود: "برترین عمل آن است که به لوجه الله و قصد #خشنودی_خدا انجام شود". (غررالحكم، ص155). از این سخنان چنین استنباط مى‏شود که اخلاص در عمل یکى از شرایط مهم در زندگى انسان‏ها به‏ ویژه در زمینة کار و فعالیّت است؛ زیرا عمل خالص علاوه بر نفع شخصى و مادى، داراى منافع اخروى نیز هست؛ هم چنین در اصلاح و گرایش مردم و جامعه به سوى کمال و سعادت دنیوى و اخروى نقش ارزنده دارد. بر انجام دهنده کار لازم است كه هدفى عالى داشته باشد، و از اغراض ديگر همچون شهرت‏طلبى و ريا و خواستار ستايش و جاه و مال بودن و ... پاك ‏باشد. خالص شدن عمل از اين اغراض فرومايه، و اختصاص يافتن کار به رضای خدای متعال، در استحكام عمل و ادامه يافتن و نيكو شدن گوهر آن داراى نقش مهمی است. انگیزه های غير خدايى اعمال را به صورت حركاتى بدون ارزش درمى‏آورد؛ و به همين ترتيب آدمى را فاعلی سطحى نگر مى‏كند كه خواستار چيزى جز ظواهر نيست و چه بسا كه چنين حالتى سبب ترك عمل يا سهل‏ انگاری و سست شدن آن مى‏شود، زیرا ممكن است انجام دهنده کار در اثناى کار، يا پس از انجام دادن پاره‏اى از آن به اغراض ياد شده دست يابد و باقى آن را فرو گذارد، يا در استوارسازى و نيك‏پردازى آن كوتاهى كند. ...................................... ...................................... 💥 سوره مبارکه بقره آیه 207 وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ﴿٢٠٧﴾ بعضی از مردم (با ایمان و فداکار، همچون علی (ع) در «لیلة المبیت» به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر ص)، جان خود را به خاطر خشنودی خدا می‌فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.