💠 تسخیر هستی 🔹 فرمود: ﴿خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا﴾؛ هم #بهره_معنوی می ‌توانید ببرید كه اینها آیات الهی اند هم #بهره_مادی می ‌توانید ببرید كه وسایل رفاهی را از این راه تحصیل كنید. اگر كسی با مشاهده آیات أرضی پی به خدای سبحان برد این در حقیقت بهترین بهره را از زمین برده است؛ ممكن است بهره‌ های مادی از گیاهان و دام ‌ها و امثال ذلك نداشته باشد امّا بهترین بهره را یك انسان موحّد، با #مطالعه_آیات_الهی می ‌برد. 🔹 این چنین نیست كه ﴿خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ﴾ فقط ناظر به بهره‌ های مادی باشد كه اگر كسی گوسفند نداشت و از دام استفاده نكرد مشمول این آیه نباشد، بلكه از هر چه كه در روی زمین است اگر انسان بهره توحیدی ببرد در حقیقت به مقصد رسیده است و بهره‌مند شده است. این ﴿خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ﴾ هم ناظر به منافع معنوی است هم ناظر به منافع مادی، لذا هم خدای سبحان اینها را به عنوان آیات ذكر می ‌كند هم به عنوان مواد اولیه برای تأمین رفاه انسان‌ ها؛ فرمود: ﴿خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا﴾، بعد می ‌پردازند به آفرینش آسمان ها. 🔹 یك مسئله این است كه آسمان قبل از زمین است یا زمین قبل از آسمان است یا آسمان را خدا قبلاً خلق كرد بعد به #دحو_الأرض پرداخت نه خلق الأرض، چون خلق الأرض قبل از سماء است، اینها جداگانه باید بحث شود. یك بحث در این است كه آفرینش آسمان‌ ها هم برای منفعت انسان است، چون این آیه در سیاق شمارش اموری است كه خدای سبحان برای انسان خلق كرد و #مسخر_انسان كرد؛ آیه در این سیاق نیست كه آیات الهی را شمارش كند، آیه در این سیاق است كه نِعَم الهی را شماره كند كه اینها نعمت‌ هایی هستند که خدا آفرید و برای شما خلق كرد. اینكه فرمود: «ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ» یعنی بعد از اینكه #نعمت‌_های_أرضی را برای شما خلق كرد #نعمت_‌های_سمائی را هم باز برای شما خلق كرد، پس آسمان ‌ها هم مسخّر شمایند. 🔹 این آیات تسخیر به این معناست كه شمس و قمر و سایر موجودات سمائی را مسخّر شما قرار داد و شما می ‌توانید بر آنها مسلّط باشید نه اینكه اینها را مسخّر خود قرار داد، مسخّر خدا هستند حرفی در آن نیست چه اینکه انسان هم مسخّر خداست؛ امّا در ردیف نِعَم كه می ‌شمارد، می ‌فرماید آسمان ها و زمین را مسخّر شما قرار داد برای شما مسخّر كرد یعنی در تحت تسخیر شما قرار داد. #روز_دحو_الارض #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه بقره جلسه 88 http://news.esra.ir 🆔https://eitaa.com/moflehoon

دحوالارض در کلام آیت الله العظمی جوادی آملی روز 25 ذیقعده مصادف با «دحو الارض» است که خشکی ها گسترده شده و زمین کعبه از زیر آب ها بیرون آمده است. 🔸به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی همواره بر اساس آیه شریفه ﴿وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَی الْقُلُوبِ﴾، بر تعظیم شعایر الهی و گرامی داشت آنها، توصیه و تاکید می فرمایند. ایشان روز «دحوالارض» را یکی از پربرکت ترین روزهای ایام سال می دانند چرا که طبق برخی روایات زمین کعبه و حرم خدا، در این روز ظاهر گشته و گسترش یافته است. شمّه‏ ای از تاریخ کعبه آیت الله العظمی جوادی آملی در صفحه ۲۶۱ کتاب «صهبای حج» در این باره می نویسند: «کعبه اوّلین معبد مردمی و عبادتگاه توده انسان ها در روی زمین است: «إنّ أول بیت وضع للناس للذی ببکة...» که تعیین محل و نقشه ساختن آن به رهنمود و دستور خدای سبحان بود: «وإذ بوّأنا لإبراهیم مکان البیت...» بنابراین، کعبه اوّلین معبدی (نه اوّلین خانه) است که در روی زمین ساخته شد. گرچه بر اساس #دحو_الأرض گفته شده: «مکان کعبه اولین زمینی بود که از زیر آب بیرون آمد» ، لیکن استفاده این معنا که «اوّلین خانه ساخته شده کعبه است» از آیه، مشکل به نظر می ‏رسد؛ زیرا اولیّت آن را مقید کرده که برای عبادت بوده است. البته آیه شریفه «إن أول بیت وضع للناس... »، معنای مزبور را نفی نیز نمی ‏کند، زیرا قیودی همچون وصف، همانطور که اطلاق ندارد مفهوم نیز ندارد، مگر اینکه جمله مشتمل بر وصف، در مقام تحدید باشد. در این باره و در استفسار از آیه شریفه مزبور، از امیرالمؤمنین (علیه السلام) تصریح به اینکه قبل از بنای کعبه، خانه وجود داشته، نقل شده است.» از امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.» ادامه... 🔸 معنای دحوالارض 🔸 برنامه های معنوی 🔸 دعای روز دحوالأرض مطالعه بیشتر: https://b2n.ir/x98528 #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔https://eitaa.com/moflehoon