تاریخچه فلسطین در یک نگاه کوتاه
قسمت اول
شش هزار سال قبل قوم یبوسی ها در فلسطین که آن موقع یبوس نام داشت زندگی می کردند بعد از آنها کنعانی ها در شمال فلسطین مستقر شدند و بعد از آن بود که فلسطین به سرزمین کنعانی ها مشهور شد .
بعد از آن از طریق دریا قبیله پالستیا به فلسطین مهاجرت کردند و کم کم به فلسطین شهرت پیدا کرد.
در طول تاریخ به ترتیب اقوامی نظیر کنعانی ها ، حکومت داوود، سلیمان و حکومت یهودا در جنوب اسرائیل ، و حکومت اسرائیلی ها در شمال شکل گرفته بود.
حکومت یهودا و اسرائیلی ها با حمله آشوری ها و حکومت بابلی ها روبه رو می شوند و مناطق شان سقوط می کند.
حکومت فارس ها، حکومت یونانی ها و حکومت رومی ها و نهایتا حکومت اسلامی مسلمان ها که بیش از هزار سال به طول انجامید در فلسطین حکمرانی کردند.
سال ها مسلمانان در کنار مسیحی ها و یهودی ها در فلسطین با آرامش و صلح زندگی می کردند.
شروع بحران فلسطین از پایان قرن 19
سال 1878 ساکنین فلسطین اشغالی حدود 460/000 هزار نفر بوده است و 3 درصد آن یهودی بودند .
بعد از سرکوب یهودی ها توسط اروپایی ها آنها به شکل متمرکز تصمیم به کوچ می گیرند تا در یک منطقه ای زندگی کنند.
تئودور هرتزل روزنامه نگار یهودی سال 1896 در کتاب خود پیشنهاد چهار کشور فلسطین ، آرژانتین ، اوگاندا و موزامبیک را به یهودی ها داد که سرانجام منجر به انتخاب فلسطین شد
نقش انگلیس در شکل گیری اسرائیل
بعد از فشار جریان های مختلف در آمریکا و انگلیس به سران کشورها، بالاخره موفق شدند که حمایت های زیادی را از مهاجرت مردم یهودی به فلسطین داشته باشند و نهایتا در سال 1882 مهاجرت ها آغاز شد و تا سال 1903 بیست و پنج هزار یهودی وارد فلسطین شدند.
سال 1891 و با استمرار موج مهاجرت ها به فلسطین، برخی بزرگان فلسطینی در یک نامه ای به حکومت عثمانی خواستار توقف مهاجرت یهودی های روسیه به سرزمین فلسطین شدند اما این مساله کارساز نبود و کم کم جمعیت یهودی های مهاجر به چهل هزار نفر رسید.
با پایان یافتن جنگ جهانی اول انگلیس و فرانسه بر اساس قرارداد سایکس پیکو سرزمین شام (سوریه، لبنان و فلسطین) را تقسیم نمودند و انگلیسی ها در سال 1920 در قرارداد سان رمو بر اراضی فلسطین سیطره پیدا کردند.
بیانیه بالفور در سال 1917 میلادی
انگلیس به صورت مخفی به یهودی ها وعده هایی داد که به موجب آن در تاسیس دولت یهودی در فلسطین کمک نماید و زمینه هجرت یهودی ها و تصاحب زمین در فلسطین را برای یهودی ها فراهم نماید. این بیانیه مورد حمایت ایالات متحده آمریکا قرار گرفت و براین اساس سومین موج مهاجرت از سال 1919 تا 1923 آغاز شد و 35 هزار یهودی وارد فلسطین شدند.
آغاز تنش ها و درگیری ها در سال 1920 میلادی
بعد از سیطره انگلیس بر فلسطین، ترکیب شهرک نشینی و کیفیت آن به کلی دچار تغییر شد و موجب هرج و مرج زیادی در این مناطق میان مسلمانان و یهودی ها شد و جریان های مختلف فلسطینی بیانیه بالفور را کاملا رد و محکوم کردند و اولین انتفاضه مردم فلسطین در همان سال 1920 آغاز گردید و در شهر یافا درگیری های سنگین منجر به شهادت 157 فلسطینی و کشته شدن 46 یهودی شد. همچنین برخی جریان های فلسطینی در نشستی در نابلس خواهان تحریم اقتصادی صهیونیست ها شدند.
شورای عالی اسلامی به رهبری حاج امین الحسینی در فلسطین تاسیس شد و در مقابل و با حمایت اسرائیل سازمان صهیونیستی هاگانا بر علیه فلسطینی ها راه اندازی شد.
چهارمین موج مهاجرت در سال 1924 الی 1931 آغاز شد که منجر به ورود بیش از 73 هزار و 202 یهودی از لهستان ، آلمان و روسیه به فلسطین شد و جمعیت یهودی ها از 3 درصد به 17 درصد کل جمعیت فلسطین رسید .
در سال1929 و در پی افزایش مهاجرت ها درگیری های خونینی در مسجدالاقصی در دیوار #براق شکل گرفت که به انقلاب براق مشهور شد .
در این درگیری ها 133 نفر یهودی به هلاکت رسیدند و 116 نفر مسلمان نیز شهید شدند و در سال 1933 تظاهرات بزرگ قدس شکل گرفت و دو سال بعد شیخ مجاهد عزالدین القسام و همراهانش توسط ارتش اشغالگر انگلیس به شهادت می رسند و موج پنجم مهاجرت یهودی ها از 1932 الی 1939 با جمعیت بی شماری نزدیک به 225 هزار یهودی آغاز می شود در نتیجه جمعیت یهودیان ساکن فلسطین از 3 درصد به 30 درصد افزایش یافت.
✍ #ابوقاسم
@moghavemat_ta_zohoor313
تاریخچه فلسطین در یک نگاه کوتاه
قسمت آخر
انقلاب بزرگ فلسطین در سال 1936 الی 1939 برزعلیه انگلیسی ها و گروههای نظامی یهود
خواسته انقلابیون توقف مهاجرت صهیونیست ها به فلسطین ، منع انتقال مالکیت اراضی اعراب به یهودی ها و تاسیس حکومت ملی بود.
این انقلاب منجر به اعتصاب عمومی به مدت شش ماه شد. در این دوره انقلاب ، نبردهایی نظیر وادی عزون ، نبرد فند قومیه ، صانور اول ، عنبتا ، باب الواد ، راس عامر ، صفد ، بلعا اول ، عصیره شمالی ، وادی عرعره، عین دور ، بلعای دوم ، جاعونه ، ترشیحا ، حلحول ، جبع ، بیت مرین ، الخضر ، کفر صور میان فلسطینی ها ، انگلیس و صهیونیست ها شکل گرفت.
تشکیل کنفرانس پیل 1937
با اوج گیری درگیری ها و انتفاضه فلسطینی ها انگلیسی ها کمیته پیل را راه اندازی کردند که به موجب آن فلسطین باید به دولتی یهودی و دولتی عربی تقسیم می شد و قدس نیز زیر نظر خود انگلیس اداره می شد و عرب های مسلمان نشین نیز که صدها نفر بودند می بایست از مناطق پیشنهادی حکومت یهودی بیرون می آمدند.
جالب اینجاست که قبل از نشست پیل و تصمیمات استعمارگونه انگلیس فقط پنج درصد از ارضی خاک فلسطین در اشغال یهودی های غاصب بود اما براساس نشست پیل و تقسیم بندی فلسطین به حکومت یهودی و عربی 33 درصد از خاک فلسطین در اختیار صهیونیست ها قرار داده می شد.
فلسطینی ها با رد این پیشنهاد به انتفاضه خود ادامه دادند تا اینکه انگلیس در سال 1939 طی بیانیه ای که به کتاب سفید مشهور شد مهاجرت یهودی ها به فلسطین را ممنوع و در مدت ده سال به رسمیت شناختن استقلال فلسطینی ها را مطرح کرد اما این بار یهودی ها با این پیشنهاد مقابله کردند.
گروههای صهیونیستی مسلح مثل هاگانا توسط اسحق رابین که در آخر در سال 1992 نخست وزیر اسرائیل شد، آرگون توسط مناحیم بیگن که او هم سال 1997 نخست وزیر اسرائیل شد، و اشتر توسز اسحق شامیر که وی نیز سال 1983 نخست وزیر اسرائیل شد، به کشتار فلسطینی ها و حتی انگلیسی ها مشغول شدند و انگلیسی ها را مجبور به خروج از فلسطین کردند.
صهیونیست ها هتل ملم داوود در قدس را که محل قیمومیت انگلیسی ها و مدیریت قدس بود منفجر کردند
طرح تقسیم فلسطین در سال 1947 میلادی
انگلیس با ترک فلسطین از سازمان ملل خواست که برای فلسطین قطعنامه ای صادر کند.
سازمان ملل قطعنامه ای را با موضوع تقسیم فلسطین مطرح کرد که به قطعنامه 181 مشهور شد.
این قطعنامه خواهان تشکیل دو دولت مستقل یهودی و عربی شد.
در این طرح اداره قدس شریف و بیت لحم به سازمان های بین المللی واگذار شد.
این قانون به تایید سازمان ملل ، اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکا رسید.
این قطعنامه مالکیت ارضی صهیونیست ها را از 6 درصد به 56 درصد افزایش داد.
اما باز هم فلسطینی ها این قطعنامه را نپذیرفتند تا این قطعنامه نیز مثل خواسته انگلیسی ها روی زمین بماند.
گروه تروریستی هاگان با اعلام بسیج عمومی میان یهودی ها با فلسطینی ها اعلام جنگ کرد.
در مقابل اتحادیه عرب ارتش نجات را برای مقابله با صهیونیست ها سازماندهی کرد و زمینه جنگ خونین فراهم شد.
جنگ اسرائیل و اعراب
موج ششم مهاجرت ها از سال 1940 تا 1948 به بیش از 118 هزار نفر رسید و جمعیت یهودی ها به 33 درصد کل جمعیت فلسطین تغییر کرد اما مالکیت ارضی آنها فقط 8/8 درصد بود.
سال 1948 و با خروج انگلیس از فلسطین جنگ میان ارتش اسرائیل و اعراب در گرفت که با پیروزی یهودی ها به پایان رسید و یهودی های مهاجر موفق شدند بر 78 درصد از اراضی فلسطین تسلط پیدا کنند و دولت یهودی را در سال 1948 میلادی تشکیل دهند.
ایالات متحده بلافاصله این حکومت را به رسمیت شناخت و یکسال بعد سازمان ملل نیز موجودیت حکومت اسرائیل را به رسمیت شناخت.
قدس شریف به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد.
قدس شرقی به دست عرب ها (اردن ) و قدس غربی در اختیار یهودی ها باقی ماند، که قدس شرقی نیز در سال 1967 به اشعال کامل یهودیها درآمد.
✍ #ابوقاسم
@moghavemat_ta_zohoor313
شمارش معکوس شکل گیری قدرت سیاسی محور مقاومت
در روزهای آینده ما به ترتیب در سه کشور سوریه، ایران و عراق شاهد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان (عراق) خواهیم بود.
روند سیاسی و مدیریتی در این سه کشور با چالش های مختلفی رو به رو است و برای پیروزی بر این چالش ها به حمایت گسترده مردمی احتیاج دارند.
بنابر این مردم در شکل دهی سیاست های کلانِ جریان های قدرت در این سه کشور نقش مهمی دارند و طبیعتا این مردم هستند که نوع دولت با گرایش خاصی (لیبرال یا انقلابی) را انتخاب می کنند.
دولت های منتخب در این سه کشور جدای از مسائل داخلی، نقش مستقیمی در روند سیاسی و میدانی آن ها در منطقه و جهان خواهند داشت.
براساس اطلاعات و محاسباتی که به دست آوردیم پیش بینی ما از انتخابات در سه کشور سوریه، ایران و عراق که مثلث محور مقاومت را تشکیل می دهند پیروزی گزینه های حامی مقاومت است.
فصل، فصل پیروزی سیاسی مقاومت است و بعد از پیروزی سیاسی مقاومت در منطقه منتظر غرش میدانی مقاومت چه در زمینه سخت افزار و چه نرم افزار (مانند بیداری اسلامی) باشید.
✏️#ابوقاسم
@moghavemat_ta_zohoor313