بهانههای واهی انگلستان برای سرکوب ملت ایران
در سند سرکوب تنگستان به دست مصدق آمده بود که ماژور کنسول انگلستان؛ قیامکنندگان تنگستان را دزد و غارتگر میدانسته و آقای مصدق نیز بر ادعای این سرکرده انگلیسی صحه میگذارد. مدتها پیش از والیگری مصدق بر فارس رئیسعلی دلواری به شهادت رسیده بود اما یاران ایشان گروه نظامی-پارتیزانی را تا حدی حفظ نمودند.
سؤال اینجاست که آیا ادعای پلیس جنوب و تأیید فی الجمله آن توسط مصدق را میتوان دلیلی بر دزد بودن تنگستانیها دانست؟
اسناد تاریخی نشان میدهد که پلیس جنوب به تبع سیاستهای بریتانیا به هر گروه و طایفهای که همسو با منافع انگلستان نبوده برچسب و تهمتی میزده و آن را بهانه حمله و سرکوب قرار میداده است.
بخشی از حمله ها، سرکوب ها و جنگ های پلیس جنوب در کرمان و فارس از سال ۱۹۱۹ (۱۳۳۶ ه ق) تا انحلال آن بدین ترتیب بوده است:
۱- حمله به روستاها یا طایفه ها در #کرمان به بهانه پناه دادن آنها به #آلمانیها مانند حمله به ایل بچاقچی در ۱۹ اوت ۱۹۱۹ (۱۹ شوال ۱۳۳۶)
٢-حمله به طوایف کوچک صرفا به منظور آشنا ساختن نیروهای #پلیس_جنوب به شیوه های عملیاتی و پدید آوردن آمادگی رزمی در آنها مانند حمله به طایفه کردشولی در منطقه کافتر در چهارم ژوئیه۱۹۱۶ (سوم رمضان ۱۳۳۶ ه ق)
٣. حمله به طایفه هایی که ابدا دستی در راهزنی و غارتگری نداشتند. مانند حمله به ایل قرایی در سرچهان به بهانه راهزنی.
۴. حمله به طایفه هایی مانند چهارراهی و لشنی اما واقعیت امر آن بود که این دو طایفه و نیز ایل قرایی که گفتیم سابقه راهزنی نداشت، قصد حمله و تسخیر پادگان نی ریز و سعیدآباد (سیرجان) را داشتند و پلیس جنوب پیشدستی کرد و هدف مقدس سیاسی آنان را راهزنی و غارتگری بیان کرد.
۵. پلیس جنوب با حمله و سرکوب میخواست که برتری قوای خود را نشان دهد و در #مردم_روستاها و #عشایر ایجاد ترس و وحشت نماید.
۶. #نفاق_افكنی بين طایفه ها و طرفداری از یک طایفه با عملیات نظامی و تضعیف گروه دیگر .
بر اساس نکات پیشگفته به راحتی نمیتوان به گروه و طایفهای از مردم تهمت دزدی و غارتگری زد. وانگهی در دوره حضور پلیس جنوب در منطقه خشکالی، ملخخوارگی و قحطی نیز پیدا شده بود(مبارزات مردم فارس علیه پلیس جنوب،مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ص536-535)که به دلیل بیکفایتی والیان منطقه و جنایات پلیس جنوب و... قهرا منجر به تنشهایی برای زنده ماندن میشد که در این صورت سرکوب و کشتار راهحل انسانی و مدنی محسوب نمیشود.
به علاوه؛ آقای مصدق اعتراف میکند که اگر پلیس جنوب دست به کشتار تنگستانیها بزند؛ آنان به عنوان #شهید و #وطنپرست شناخته میشوند اما اگر قیامکنندگان تنگستان دزد و غارتگر جان و مال و ناموس مردم بودن، چطور پس از مرگ به این عنوان شناخته میشدند؟
خیانت مصدق به دلیران تنگستان و همکاری او با انگلیسی ها در سرکوب این جوانمردان استعمار ستیز، از صفحه های سیاه کارنامه سیاسی مصدق است.
@moghavemat_ta_zohoor313