eitaa logo
محبت خدا
298 دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
4هزار ویدیو
16 فایل
در این کانال نزدیکترین راه های رسیدن به خدا از جمله محبت وادب را با هم بررسی میکنیم انتشار مطالب کانال بلامانع وصدقه جاریه هست کانال محبت خدا زیر مجموعه تشکیلات بزرگ تنها مسیر آرامش هست ارتباط باادمین @montazer_35
مشاهده در ایتا
دانلود
شاه خبر داشت؟ . در سالگرد قیام نوزدهم دی مردم قم و کشتار آنان هستیم، چهل روز بعد در چهلم شهدای قم مردم تبریز به خیابان آمدند و کشته شدند. چهلم ها تا بهار سال پنجاه و هفت کشیده شد. اما ماجرا چه بود؟ چرا مردم قیام کردند؟ دهم دی سال پنجاه و شش کارتر در سفر به تهران به بی سابقه ترین شکل ممکن از شاه حمایت کرد. گفت: به یُمن رهبری شاه ایران جزیره ثبات و آرامش است! پشت گرمی عظیمی برای شاه بود. دقیقا نُه روز بعد از سفر کارتر و مردم قیام کردند. جامعه ایران انبار باروت بود. به جرقه نیاز داشت. جرقه انتشار آن مقاله معروف ارتجاع سرخ و سیاه بود. سراسر توهین به امام‌خمینی که بیش از سیزده سال در ایران حضور نداشت. تبعید شده بود که فراموش شود. وسایل ارتباطی امروز هم وجود نداشت. تا چند ماه پایانی حکومت شاه چاپ تصویر و نام امام در روزنامه ها ممنوع بود. حالا این مقاله امام را "ارتجاع سیاه" نامیده بود! پایان مقاله اسم نویسنده آمده: احمد رشیدی مطلق چنین فردی وجود خارجی نداشت. امیرعباس هویدا مقاله در در پاکت بسته برای داریوش همایون وزیر اطلاعات و گردشگری فرستاد. همایون بعد از انقلاب گفت من متن را نخوانده بودم و به مدیر مسول روزنامه اطلاعات دادم. مدیر روزنامه تماس گرفت که اگر ما این مقاله را چاپ کنیم مردم دفتر روزنامه را به آتش می‌کشند! همایون با هویدا تماس میگیرد که انتشار این مقاله تبعات سنگینی دارد. هویدا پاسخ کوتاهی میدهد که نمیشود از آن سرپیچی کرد: دستور شاه است! منتشر کنید! شاه خودش به انبار باروت خشم مردم جرقه زد! بعدتر برخی از رجال حکومت پهلوی در خاطرات خود گفتند شاه با اصل مقاله موافق بود اما ایده نوشتن مقاله از هویدا بود تا دولت رقیب یعنی آموزگار را زمین بزند! گروه دیگر نیز اساس ایده انتشار مقاله را از خود شاه می‌دانند ولی نویسنده را دقیق معرفی نمی‌کنند. به نظر قول دوم درست تر است. مقاله چند خط توهین به امام بود قیام شد کشتار مردم قم بعد قیام تبریز و دیگر مردم به خانه بازنگشتند انتشار با شما https://eitaa.com/Politicalhistory
شما دخالت نکنید! . سال ۱۳۳۹ رابطه ایران با مصر قطع و فضای سیاسی بین دو کشور کاملا تیره بود. جمال عبدالناصر، شاه ایران را حامی اسرائیل و خائن خواند. شاه از اسرائیل حمایت کرده بود. دو سال بعد وقتی حرکت امام خمینی آغاز شد، پاییز ۱۳۴۱ نهضت دوماهه. از همان ابتدا امام نوک پیکان انتقاد را به سمت اسرائیل بُرد‌. سال بعد چند نوبت امام شاه و حکومت او را عُمال اسراییل معرفی و گفته بود: شاه ما را مزاحم پیمان با اسراییل میداند! قرار شد یک دیپلمات مصری که در لبنان مامور بود به اصرار یکی از روحانیون با امام خمینی دیدار داشته باشد و پیغام جمال عبدالناصر را به امام برساند. دیدار انجام شد. بهترین موقعیت بود که ساواک در دستگاه تبلیغاتی خود حرکت امام خمینی را به بیگانگان نسبت دهد. در این دیدار دیپلمات مصری به امام گفت: آقای جمال عبدالناصر مبارزات شما علیه اسرائیل را ارج می‌نهد. ماموریت دارم مساعدت کشور مصر را برای تامین هر نوع نیازی، از پول و اسلحه... به اطلاع شما برسانم! امام جواب تاریخی داد: مبارزات ما مربوط به اموز داخلی کشور ماست. برای ادامه آن به مساعدت، دخالت و یاری دیگران نیاز نداریم! شما هم متقابلا سلام‌مرا به آقای رئیس جمال عبدالناصر ابلاغ نمایید. جالب اینکه چند ماه بعد که امام بازداشت شد متوجه شدند آن فرد اصلا دیپلمات مصری نبوده است. او فرستاده ساواک بود تا برای امام یک دام سیاسی بیاندازند و براساس آن، حرکت اعتراضی امام را به بیگانه نسبت دهند. امام در هر صورت مخالف دخالت بیگانه بود‌. صداقت داشت. https://eitaa.com/Politicalhistory