■●منزلت علمی حضرت زینب سلام الله علیها●■ ■منزلت علمی حضرت زینب علیها السّلام مورد تأیيد و تأكيد امام معصوم قرار گرفته است. امام سجّاد علیه السّلام خطاب به عمّه‌ بزرگوار خود حضرت زینب فرمودند: ●«اَنتِ بِحَمدِ اللهِ عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَة»● ■عمّه جان! به حمد خدا تو عالمه‌‌ و بانوی دانشمندی هستی كه نزد هيچ استادِ بشری علم نياموختی، علمی كه در وجود تو موج می‌زند از منبع علم یعنی محضر پروردگار به تو عنایت شده است؛ تو عالمه‌ی غير معلّمه هستی. این بحث بسيار عظيمی است كه مقام محدّثه بودن زینب كبری علیها السّلام را می‌رساند. نشان می‌دهد كه ایشان در محضر هيچ استاد بشری علم نياموخته است؛ بلكه همه‌ی علوم و معارف بلند و عميقی كه در وجود این بانوی بزرگوار وجود دارد و سر منشأ رفتارهای عظيم این بانوست؛ همه موهبت و عطای الهی است. ■در بحث علم لدنّی نكات بسيار عميقی وجود دارد و مظهر زیبای علم لدنّی در غير پيامبر و دوازده امام و فاطمه‌ی زهرا علیهم السّلام، وجود مقدّس زینب كبری سلام الله علیهاست كه امام سجّاد علیه السّلام تأكيد فرمودند: ●«اَنتِ بِحَمدِ الله عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَة»● ■تو شخصيت فهيم، فكور و با ادراكی بسيار عميق هستی كه این فهم و ادراک عميق خویش را هم از احدی كسب نكرده‌ای، بلکه مستقيماً از پروردگار خود دریافت كرده‌ای. این صحّه‌ای است كه امام سجّاد علیه السّلام بر منزلت بلند علمی عمّه‌ی خود زینب كبری علیها السّلام نهادند. ■در سال‌های حكومت و خلافت اميرالمؤمنين علی علیه السّلام در كوفه، این بانوی بزرگوار محضر درس داشتند، زنان شهر كوفه به مجلس درس زینب كبری علیها السّلام می‌آمدند. ایشان علم دین و تفسير قرآن تدریس می‌فرمودند و به سؤال‌های معرفتی و دینی زنان كوفه پاسخ می‌گفتند. ■نكته‌ی بسيار حيرت انگيزی كه در این بُعد از شخصيت زینب كبری علیها السّلام قابل توجّه است؛ این است كه ایشان راوی خطبه‌ی نسبتاً طولانی فدكيّه است. در حالی كه زمانی كه حضرت زهرا علیها السّلام آن خطبه را ایراد می‌فرمودند، ایشان پنج سال بيشتر نداشتند. ■خطبه‌ی بسيار طولانی فاطمه‌ی زهرا علیها السّلام در مسجد مدینه، معروف به خطبه‌ی فدكيّه معارف بسيار عظيم و مطالب بسيار دقيقی در حوزه‌ی معرفتی و اعتقادی دارد، همچنين حاوی نكته‌های بسيار عظيمی است در تحليل مسائلِ رخ داده‌ی بعد از رحلت رسول‌ خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در غصب خلافت اميرالمؤمنين علیه السّلام و غصب فدک كه عطيّه‌ی الهی برای فاطمه‌ی زهرا علیها السّلام بود و خدای متعال به پيامبر امر كرد فدک را كه فِیء و متعلّق به شخص رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم بود را در زمان حيات خود به فاطمه‌ی زهرا علیها السّلام ببخشد. ■در این خطبه حضرت زهرا مناظره‌ی عجيبی با غاصب خلافت اميرالمؤمنين، یعنی ابابكر در مسجد داشتند. بسيار جالب است كه راوی این خطبه‌ی طولانی زینب كبری علیها السّلام است كه در آن زمان پنج سال بيشتر نداشتند. خطبه‌ی فدكيّه را ابن عبّاس نقل می‌كند؛ سند او هم زینب كبری است. زینب كبری علیها السّلام در مسجد در كنار مادر حضور داشتند و این سخنرانی بسيار عميق، عظيم و حيرت‌انگيز را این دختر پنج ساله كلمه به كلمه به خاطر سپرد و بعد راوی خطبه‌ی فدكيّه‌ی فاطمه‌ی زهرا شد. ■بنابراین یكی از ابعاد بسيار عبرت‌انگيز و الهام‌بخش شخصيّت حضرت زینب، بُعد علمی این بزرگوار است كه جا دارد همه‌ ارادتمندان آن حضرت یعنی مرد و زن به ایشان اقتدا كنند -این گونه نيست كه حضرت زینب فقط الگوی خانم‌ها باشد، نه هركدام از اهل‌بيت علیهم السّلام چه زن و چه مرد به یكسان الگوی تماميّت انسانی هستند- تا انسان‌های فرهيخته و والایی در عرصه‌ علم و دانایی شوند و چه بهتر كه با تهذیب و تزكيّه‌ی نفس به علم موهبتی الهی و علم لدنّی هم دست پيدا كنند؛ همان طور كه در احادیث داریم: ●«مَن عَمِلَ بِمَا عَلِمَ وَرَّثَهُ اللَهُ عِلْمَ مَا لَمْ يَعْلَم»● ■هركس به آنچه می‌داند عمل كند، خدا علم آنچه را كه نمی‌داند از درون و باطن به او ارث خواهد رساند. ■باز حدیث داریم، هركس علم بدون تعلّم می‌خواهد، بی‌رغبتی نسبت به دنيا پيشه كند تا بدون تعلّم و زانو زدن نزد استاد خدای متعال به او علم عنایت كند. ●«مَنْ زَهِدَ فِى الدُّنیا .... عَلَّمَهُ بِغَیرِ تَعلِیم»● ■بنابراین در الهام گرفتن از شخصيّت علمی زینب كبری علیها السّلام علاوه بر تلاش ظاهری برای دستيابی به دانش و علم اكتسابی، جا دارد انسان راه تهذیب و تزكيّه‌ی نفس و وارستگی و بی‌رغبتی نسبت به دنيا و به كار بستن آموزه‌های دینی را نيز در پيش بگيرد تا آن علم موهبتی نصيبش شود و از رهگذر تقوا همانگونه كه خدای متعال در قرآن وعده كرده، به او علم و دانایی عطا كند: ●«وَاتَّقُوا اللهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ الله»● ■استاد مهدی طیّب■ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️صلوات بر حضرت زينب كبرى سلام الله عليها◾️ "صلوات الله و ملائكته و رسله و حملة عرشه و جميع خلقه من أرضه و سمائه على المرأة الصالحة و المجاهدة الناصحة و الحرّة الابيّة، المعجزة المحمديّة، الذخيرة الحيدرية، الوديعة الفاطمية، المحجة قلب البتول و القرّة عين الرسول، حبيبة خير خلق الله، ربيبة بيت وحي الله، شقيقة سبطين الحسن و الحسين، عمّة الائمة الميامين من آل طه و يس، عالمة غير معلّمة، فهّمة غيرمفهمة، عقيلة القريش، محبوبةالمصطفى، نائبةالزهراء، شريكة الحسين، كعبة الرزايا، امّ اخيها و زين ابيها، مظهر شجاعة العلوية، ثمرة شجرة النبوّة، مشكاة الولاية، دوحة الفاطمية و رحمة الله الواسعة الالهية، السيّدة الجليلة، النبيلة الجميلة، خِدر الرسالة، مصباح الهدى و مِشكاة الدُّجى، الراضية بالقدر و القضاء، كلمةطيبة، صديقةالطاهرة، فصيحة البليغة، صابرة شاكرة، باكية موثقة، عابدة زاهدة، ولية الله، امينة الله، حافظة الحدود و الاحكام، مبلّغةالايمان، لسان نجم الثاقب، زينب بنت على بن ابيطالب سلام الله عليهما. عصر عاشوراى ١٤٤٠ هجري قمري #ح_م

◾️توبه و تغییر رویّه◾️ ▪️با پى‌بردن به ماهیّت پلید و خطرناک گناه، از یک سو و زشتى و قباحت اخلاقى آن، از سوى دیگر و زیان‌هاى معصیت‌کارى، هوسرانى و لذّت‌جویى‌هاى مادّى، از دیگر سو، شخص از اینکه تاکنون به این امور زشت و ویرانگر مبتلا بوده و در اثر آن، لحظه به لحظه از بلنداى کمال انسانى دورتر مى‌شده و در سیاه‌چال تباهى‌ها و انحطاط‌ها بیشتر فرو مى‌رفته است، پشیمان و شرمنده مى‌شود و از رویّۀ پیشین خود منزجر و متنفّر مى‌گردد. ▪️این ندامت و شرمندگى، گوهر اصلى توبه است. چنانکه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم مى‌فرمایند: ▪️اَلنَّدَمُ تَوبَةٌ ▪️ندامت و پشیمانى، توبه است. ▪️ندامت و پشیمانى، سه پیامد عملى دارد که از آنها به لوازم توبه تعبیر مى‌شود و وجود آنها حاکى از راستین بودن ندامت است. ▪️نخستین اثر عملى ندامت، عزم قاطع بر ترک همیشگى گناهان و معاصى، بطالت و تباهى‌ها و رویّه و مسیر نادرست و منحطّ گذشته است. ▪️دوّمین اثر عملى ندامت، با تمام توان در مقام جبران خطاها و جرائم گذشته برآمدن، به ترمیم خسارات و لطمات وارده بر خویش و دیگران پرداختن و به جبران حقوق تضییع شدۀ خدا، خلق و خود مبادرت ورزیدن است. ▪️سوّمین اثر عملى ندامت، با تمام وجود از خداوند پوزش‌خواهى و طلب بخشش نمودن است، در حالى که شخص از یک سو به دلیل عظمت جرائم و جساراتش، به هیچ وجه خود را مستحقّ بخشیده شدن نمى‌داند، امّا از سوى دیگر، با توجّه به بیکرانگى فضل و رحمت الهى، یقین دارد که محال است خداوند درخواست عفو او را نپذیرد و او را از درگاه خویش ناامید کند. ◾️کتاب شراب طهور تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۵ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️در قبول شدن عملت شک نکن - ۱ ◾️عمل خیری که خداوند توفیق انجامش را به تو داد، در قبول شدنش شک نکن. اگر خدا نمی‎خواست قبول کند، توفیق انجامش را نمی‎داد. کارهایت را باید خودت قبول کنی و تا خودت قبول نکنی، مقبول واقع نمی‎شود. ◾️استاد مهدی طیّب #شرح_مصباح‌الهدی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️در قبول شدن عملت شک نکن - ۲ ◾️عبادات و طاعات خود را اگر کار خدا بدانی (ما اَصابَکَ مِن حَسَنَةٍ فَمِن اللهِ: آنچه حسنه به تو برسد، از جانب خداست)، دیگر در مقبول بودن آن شک نمی‎کنی. ◾️استاد مهدی طیّب #شرح_مصباح‌الهدی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️فوریّت توبه◾️ ▪️هر چند اگر شناخت زشتى و پلیدى و ویرانگرى گناه و هوسرانى، عمیق و دقیق باشد، محال است شخص بلافاصله از گذشتۀ خویش شرمنده و پشیمان نشود و درصدد ترک گناه و جبران گذشته و پوزش‌خواهى از خدا برنیاید، امّا تأکید بر این نکته خالى از فایده نیست که توبه امرى است که به هیچ وجه نباید به تأخیر افکنده شود. ▪️زیرا از یک سو با تداوم راه باطل پیشین، اعتیاد به گناه پدید مى‌آید و هر لحظه اعتیاد مزبور شدیدتر و ترک آن دشوارتر مى‌شود و ممکن است کار به جایى برسد که به‌طور کلّى امکان ترک آن از بین برود و راه بازگشت براى همیشه بسته شود. ▪️از سوى دیگر، هیچ کس از آینده باخبر نیست و نمى‌داند عمر او چه زمانى به پایان مى‌رسد. مرگ، هیچ زمان تعریف شدۀ یکسانى براى همۀ افراد ندارد. در سنّ نوجوانى، جوانى، میانسالى، پیرى و کهنسالى، هر لحظه ممکن است اجل شخص فرا رسد و مهلت و فرصت توبه براى همیشه از دست او برود. تأکید فراوانى که در احادیث بر اجتناب از تسویف و به تأخیر افکندن توبه شده، به دلیل وجود همین خطر است. ◾️کتاب شراب طهور تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۶ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️توبه؛ نیازى همگانى◾️ ▪️لازمۀ رشد و بالا رفتن مرتبۀ کمال هر شخص این است که آنچه در مرتبۀ قبل انجام داده است، به نظرش ناقص و ناکافى بیاید و به سبب آن شرمنده و خجل باشد و در مقام پوزش و عذرخواهى برآید. ▪️بنابراین هر کس در هر مرتبه‌اى که قرار دارد، وقتى به آنچه در مراحل قبل انجام داده است، توجّه و نگاه مى‌کند، در پیشگاه خداوند احساس شرمندگى مى‌نماید و در صدد عذرخواهى و توبه برمى‌آید، لذا از کوچک‌ترین تا بلندمرتبه‌ترین و کامل‌ترین انسان‌ها، همگى نیازمند به توبه‌اند. امّا آنچه در هر مرتبه در شخص احساس شرمندگى و ندامت و طلب پوزش پدید مى‌آورد، با مراتب دیگر متفاوت است. ▪️یکى از ارتکاب معصیت و ترک طاعت ▪️دیگرى از کوچک، اندک و کم‌اهمّیّت شمردن گناهان خود ▪️سوّمى از بزرگ شمردن طاعات و عبادات خود ▪️چهارمى از سستى و کوتاهى خویش در ترک مکروهات و انجام مستحبّات ▪️پنجمى از هدر دادن عمر در اثر اشتغال بیش از حدّ ضرورت به مباحات و لذّت‌هاى حلال ظاهرى ▪️ششمى از کوتاهى و ناتوانى خود در معرفت، شکر و عبادت حضرت حق ▪️هفتمى از اینکه در طاعات و عباداتش در پى نجات از دوزخ و دستیابى به بهشت بوده ‌است ▪️هشتمى به دلیل اینکه هنوز آن‌گونه نشده که هم‌سلیقۀ خدا باشد و هر آنچه را خدا مى‌پسندد بپسندد و آرزو کند ▪️نهمى از اینکه چرا چنان مستغرق و محو و مبهوت جمال الهى نیست که خود و هرچه جز اوست را نبیند و وجودشان را احساس نکند و ▪️دهمى از ...، شرمنده، نادم، عذرخواه و تائب است. ▪️مواردى که به‌عنوان نمونه ذکر شد، مصداق این فرمودۀ منسوب به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم است که: ▪️حَسَناتُ الاَبرارِ سَیِّئاتُ المُقَرَّبینَ آنچه براى نیکان، حسنه به‌شمار مى‌آید، براى مقرّبان در حکم سیّئه است. ▪️توجّه به مطلب فوق، حقیقت نیازمندى همگان به توبه را، در هر مرتبه‌اى از مراتب کمال که باشند، آشکار مى‌کند. به همین دلیل قرآن کریم تمامى مؤمنان را، از کوچک‌ترین و گناهکارترین فرد، تا شخص پیامبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم که در بالاترین مرتبۀ ایمان و کمال قرار دارند، به توبه کردن فراخوانده و فرموده است: ▪️تُوبوا اِلىَ اللهِ جَمیعآ اَیُّهَا المُؤمِنونَ لَعَلَّکُم تُفلِحونَ اى مؤمنان! همگى در پیشگاه الهى توبه کنید، باشد که رستگار شوید. ◾️کتاب شراب طهور تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۷ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️ توبه خاص در آستانۀ سلوک - بخش اوّل◾️ ▪گرچه همان‌طور که گفته شد، همگان در همۀ مراحل نیازمند به توبه‌اند، امّا پس از یقظه و بیدارى، در آستانۀ سلوک، سالک براى ایجاد تحوّل عظیم و بنیادى در رویّه و روش زندگى خود، نیازمند به توبه‌اى خاص است. ☑️براى انجام این توبه، توصیه مى‌شود سالک به ترتیب زیر عمل کند: ▪۱- دفترچه‌اى براى این کار تهیّه کند و هر چند صفحۀ آن را به یکى از اعضاى ظاهر و صفحاتى را هم به دل و فکر خود اختصاص دهد و در صفحۀ مربوط به هر عضو، گناهانى را که مى‌توان با آن عضو مرتکب شد، یادداشت کند. ▪۲- چند روزى به گذشتۀ خود بیاندیشد و هر یک از گناهان فوق و دفعاتى که آنها را مرتکب شده است در صفحۀ مربوط به آن یادداشت کند و همانند بازجویى که پروندۀ مجرمیّت متّهمى را براى محاکمه و مجازات تشکیل داده است و تکمیل مى‌کند، به این نحو پروندۀ مجرمیّت خود را تشکیل دهد و تکمیل کند. ▪۳- گناهانى را که جبران‌پذیر است، اعم از حقّ الله و حقّ النّاس، در حدّ توان جبران کند. قضا و کفّارۀ عبادات ترک شده و پرداخت حقوق شرعى عقب افتاده را در برنامۀ کار خود قرار دهد. همچنین حقوق مالى که دیگران بر گردن او دارند را بپردازد و آسیب و آزارى را که از او به دیگران رسیده است با عذرخواهى، و در صورت لزوم، با تن دادن به قصاص، جبران کند. ▪۴- با مراجعه به آیات قرآن و احادیث معصومین علیهم السّلام، کیفرهاى کسانى را که چنان گناهانى مرتکب شده‌اند مطالعه و در مورد آنها تأمّل و تفکّر کند؛ اعم از بلایا و نکبات دنیوى، سختى جان دادن، عذاب عالم قبر و برزخ، فشارها و مشقّات عالم محشر، عذاب‌هاى دوزخ همچون سوختن در آتش، اسارت در غل و زنجیرهاى آتشین، حمله و آزار افعى‌هاى سهمگین، انباشتن شکم از زقّوم، حمیم و غسلین، شکنجه شدن توسّط ملائکۀ عذاب، همنشینى و هم‌مکانى با شیاطین و محرومیّت از نعمت‌هاى گوناگون بهشتى و از همجوارى با اولیاى الهى و ... ▪۵- براى جلوگیرى از سوءاستفادۀ شیطان از هول و هراسى که پس از تأمّل در مورد عذاب‌هایى که او را تهدید مى‌کند، ایجاد شده است و براى اینکه در این فرصت، روح یأس و ناامیدى را در وى ندمد و او را از توبه منصرف نکند، در آیات و احادیث حاوى وعده‌هاى الهى در پذیرفتن توبۀ تائبان با هر میزان گناه که داشته باشند و نیز آیات و احادیث حاوى تحذیر خداوند از یأس و قنوط از رحمت الهى در عین داشتن بیشترین و بالاترین گناهان، تفکّر کند. ▪۶- براى اینکه شیطان نتواند با القاء این مطلب که وعدۀ پذیرفته شدن توبه، ناظر به تائبانى است که توبه‌اى تمام‌ عیار مى‌کنند، نه کسانى چون او که توبه‌شان سطحى و ناقص است، او را مجدّداً ناامید و از توبه کردن منصرف کند؛ توجّه کند که توبۀ سطحى و ناقص از توبه نکردن بهتر است و چه‌ بسا همین توبۀ سطحى و ناقص که در توان اوست، خود سبب شود خداوند توفیق توبۀ عمیق و تمام‌عیار را نصیب او کند. بر این اساس، مصمّم شود به هر مرتبه‌اى از توبه که در توان اوست اقدام کند، گرچه در حدّ کمال توبه نباشد. ▪۷- براى اینکه با القاء این مطلب که چگونه با این همه بى‌آبرویى که با ارتکاب گناهان براى خود فراهم آورده است شرم نمى‌کند به در خانه‌ى خدا رود و از او درخواست پذیرش توبه کند، شیطان نتواند او را از توبه کردن منصرف سازد، ضمن پذیرش اینکه به‌راستى با آن همه گناه در پیشگاه خداوند آبرویى برایش باقى نمانده است، توجّه کند که در درگاه الهى آبرومندانى چون انبیا و اولیا علیهم السّلام وجود دارند که اگر آنها را نزد خدا شفیع و واسطه قرار دهد و آنها از خدا درخواست کنند که توبه‌ى او را بپذیرد، محال است خداوند در به رویشان نگشاید و به آنها پاسخ منفى دهد؛ در پیروى از رهنمود قرآنى، از پیامبر اکرم و اهل‌بیت پاکش علیهم السّلام درخواست شفاعت کند و به مدد شفاعت ایشان عزم بر توبه نماید. ▪۸- اکنون که بر وساوس شیطانى غالب و بر انجام توبه مصمّم شد، غسل توبه کند، وضو بگیرد و مقدارى پول به‌اندازۀ توان خود، هرچند اندک، براى صدقه کنار بگذارد. سپس در مکانى خلوت، برخى از دعاهایى را که از معصومین علیهم السّلام در مقام توبه رسیده است، با توجّه به معناى آنها، و اگر قادر به درک مفاهیم عربى دعاها نیست، ترجمۀ فارسى آنها را بخواند، تا حال روحى توبه در وى تقویت شود، و با رقّت قلبى که در او به‌وجود آمده است، اشک پشیمانى و ندامت از دیدگانش جارى شود. ادامه دارد .... ◾️کتاب شراب طهور تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۸ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️قرآن فرمود: إنَّ السَّمعَ وَ البَصَرَ وَ الفُؤادَ کُلُّ اُولَئِکَ کانَ عَنهُ مَسئُولاً: همانا گوش و چشم و فؤاد، همه‎ی آنها مورد سؤال قرار می‎گیرند. چشم و گوش بهانه است؛ اصل کار فوأد است. فؤاد جایی نزدیک ناف است. وقتی می‎گویی دستم، چشمم، گوشم، خودم، ببین میم آخر آن در کجا صدا می‎کند؛ فؤاد آنجاست. ◾️حضرت امیر علیه السّلام فرمود: فاصله‎ی بین حقّ و باطل چهار انگشت است؛ بین چشم و گوش، بین دیدم و شنیدم. زبان از دیده‎ها و شنیده‎ها خبر می‎دهد؛ لذا از زبان سؤال نمی‎کنند، بلکه از سمع و بصر سؤال می‎کنند. سمع و بصر هم دو دریچه‎ی فؤادند. فؤاد یعنی فوائد؛ یعنی صندوق دخل انسان. از دل می‎پرسند که چقدر یقین و اطمینان کاسبی کرده‎ای. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️در عالم برزخ، قشنگ‎ها چند هزار سال است که سرهایشان را کف دستشان گرفته‎اند تا تقدیم کنند و هنوز نوبتشان نشده است. حتّی به بعضی از آنها می‎گویند چرا بی‌‎خود این‎قدر انتظار می‎کشید، شما را که تحویل نمی‎گیرند؛ امّا آنها می‎گویند اگر تحویلمان هم نگیرند، همین انتظارمان خوب است. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️در مقاتل وارد است که در جریان حادثه‌ی کربلا و تا پیش از شهادت امام حسین علیه السلام، حضرت زینب سلام الله علیها بسیار بی‌تاب حضرت سیدالشهداء بود. او واقف مواقف اضطرار است اما اضطرار وداع آخر، زینب را حسین محض کرد. به هنگام وداع با امام، حضرت اباعبدالله الحسین، ید ولایی خویش را بر صدر خواهر گرانقدرش گذاشت و اینجا بود که حضرت زینب آرام شد و فرمود: «یَابنَ اُمِّی، طِب نَفساً وَ قَرِّ عَیناً فَإنَّکَ تَجِدُنیِ کَمَا تُحِبُّ وَ تَرضی». با تأمل در این کلام ایشان، درمی‌یابیم که پس از وداع با اباعبدالله، حضرت زینب به مقامی بسیار عظیم نائل گشته است؛ «إنَّکَ تَجِدُنیِ کَمَا تُحِبُّ وَ تَرضی». امام، مأموم را به خود می‌خواند و تنها زمانی رضایت او حاصل می‌شود که مأموم به همان مرتبه‌ای که او در آن قرار دارد رسیده باشد؛ اینکه حضرت زینب می‌فرماید «إنَّکَ تَجِدُنیِ کَمَا تُحِبُّ وَ تَرضی» اشاره به همین مقام اعظم زینبی دارد. در کربلا، ایشان به مقام انسان کامل نائل شد هرچند که امام نبود؛ می‌بینیم که در مواردی چند، حضرت سیدالساجدین در سکوت است و این حضرت زینب است که قافله‌ی اسراء کربلا را رهبری اعنی امامت می‌کند. #ح_م

☑️ يك تذكر مهم برای انجام اعمال مستحبی ◾️اهل سلوک باید با اشتیاق در حدّ هاضمه روحی خود، به‌آن [مستحبات] روی‌آورند. به یک طفل شیر خوار غذای بچّه چهار، پنج ساله را نمیشود خوراند. ظرفیّت وجودی او، آن حجم و ثِقل غذا را نمیتواند بپذيرد؛ برایش ضرر دارد. همچنين یک كودك پنج ساله هم غذای یک جوان بیست ساله را نمیتواند بخورد. ◾️هاضمه روح ما هم اينگونه است. در مسیر سلوک، هاضمه رو به توسعه مي‌رود. در ابتدای راه، عبادات مستحّب را نباید به او تحمیل کرد. باید در حدّی که انسان شوق و نشاط و شادابی دارد انجام دهد. وقتي به حدّی رسید که احساس كرد خستگی و حالت تحمیل و تلخی و کسالت بر او عارض شد، باید دست بکشد. ◾️در همین حد همه عزیزان به انجام عبادات مستحبّ اهتمام بورزند. البتّه واجبات را قبل از آن انجام دهند، كه شرط اثربخشی مستحبّات انجام واجبات است. ◾️اشتها قابل تحریک است. همانطور که اشتهای بدن با محرّکهایی قابل تحریک است، اشتهای روحانی هم با محرّكهايي تحريك مي‌شود؛ تا بتوان با شادابی از مقدار بیشتری عبادات بهره برد. بهره های عبادات هم مَنوط به خلوص، محبّت و عشقی است که در انجام آنها موج میزند. مَنوط به درک محتوای آن عبادات و سِرّی است که در هر یک از اَذکار، اوراد، نماز، دعا، مناجات، روزه گرفتن،صدقه‌دادن، غسل‌کردن، احیاگرفتن و امثال اینها وجود دارد. ◾️سعی کنیم همانطور که به پیکر اعمال اشتغال میورزیم، از روح و سرّ باطن اعمال هم بهره مند شویم و عمل ما فقط یک پیکره بی روحي نباشد. ◾️استاد مهدي طيب _جلسه ١٩ ارديبهشت ٩٢◾️ #مراقبات_عبادی @mohamad_hosein_tabatabaei