eitaa logo
دلنوشته های یک طلبه
88.9هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
604 ویدیو
119 فایل
نوشتارها و رمان های محمد رضا حدادپور جهرمی ادمین: @Hadadpour سایت عرضه آثار: www.haddadpour.ir توجه: هر نوع استفاده یا برداشت و کپی و چاپ مستندات داستانی چه به صورت ورد یا پی دی اف و ... و حتی اقتباس برای فیلم‌نامه و تئاتر و امثال ذلک جایز نیست.
مشاهده در ایتا
دانلود
⛔️بچه های لرستان⛔️ نگرانتونیم لطفا اعلام وضعیت!
ای داد خدا به حق امام عصر ارواحنا فداه همتون حفظ کنه هم لرستانی ها و هم کرمانشاهی ها از وضعیت سایر نقاط بی اطلاعم
⛔️آیا می دانستید باند احتکار ماسک در کشور، عده ای از بهایی ها بودند⁉️ چرا هر چی گند و کثافت باکلاس و خیانت های به روز و سازمان یافته در کشور رخ میده، تهش میرسه به بهاییت⁉️‼️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صبحها قبل از باز کردن فضای مجازی و خواندن اخبار 😐😂
یادش بخیر وقتی که نوجوان بودم، تصمیم گرفتم برای اشعار و نوشته هایم یک نام مستعار و تخلص انتخاب کنم. یادمه که خیلی هم دربارش فکر نکردم و زحمت زیادی برام نداشت. چون همان موقع، تنها اسم و کلمه ای که برای خودم انتخابات کردم، این اسم بود: https://www.instagram.com/p/B9ChGG6oHtp/?igshid=cc7yqa05la2a
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✔️ان شاءلله تا دقایقی دیگر، مجلس مجازی روضه حضرت امام هادی علیه السلام پدر بزرگ امام عصر ارواحنا فداه🌷 دوستانتون که امشب دوس داشتند هیئت باشند اما نشده و یا نتونستن بروند را به کانال دعوت کنید. ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ @mohamadrezahadadpour
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
السلام علیکم یا اهل بیت نبوت و رحمت الله و برکاته با نام و یاد پروردگار سبحان و با مدد از امام عصر ارواحنا فدا مجلس روضه امشب آغاز کرده و ثواب معنوی آن را هدیه میکنیم به ارواح طیبه شهدا امام شهدا شهدای امنیت شهدای مظلوم سال‌های فتنه و همچنین همه پرسنل محترم بیمارستان ها که امروز در صف اول مدافعان وطن هستند. اگر با این نیت موافقید، سه صلوات ختم بفرمایید🌷🌷🌷
🔹امام هادی علیه السلام فرمودند: مَنْ جَمَعَ لَکَ وُدَّهُ وَ رَأیَهُ فَاجمَعْ لَهُ طاعَتَکَ؛ هر کس دوستی و نظر خود را برای تو هزینه کند، تو هم فرمانبرداری خود را برای او خرج نما. تحف العقول، ص 483. شرح حدیث: دمَثل ها آمده است: برای کسی بمیر که برایت تب کند. یعنی میزان تلاش و خدمت و گذشت و فداکاری انسان نسبت به دیگری، باید متناسب با محّبت و صداقت او باشد. اگر کسی منافقانه اظهار دوستی کند، نباید ساده لوحی کرد و اسرار خود را به او گفت و با او طرح دوستی ریخت. سعدی گوید: دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف لیکن رفیق، بر همه چیزی مقدّم است البته، رفیقی که همدل و صادق و خیرخواه باشد. مفهوم سخن امام هادی علیه السلام این است که اگر کسی هم نسبت به تو محبّت و مهرورزی داشت، هم فکر و نظر خود را درباره ی تو و به سود تو به کار گرفت و با تو «همفکر» و «همدل» بود، قدر این دوست را بدان، تو هم در خدمت و اطاعت او باش و با او از درِ ستیز و مخالفت وارد مشو. دوست موافق و مناسب، از گرانبهاترین سرمایه هاست. آنچه رشته دوستی را محکم می کند، خیرخواهی و دلسوزی و مثل آینه، راست و شفّاف و صادق بودن است. پس اگر از نعمت «دوست خوب» برخوردار بودیم، ‌ما هم به او خوبی کنیم. برخورد صادقانه با دوستان، شکرانه و سپاس صداقت آنان است. قدر دوستان یکرنگ و باصفا را بدانیم، ‌چرا که آنان امید ما را به فردایی روشن بیشتر می کنند و در سختیها یار و غمخوار ما هستند. منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی
دوستی و دوست داشتن کسی، مخصوصا اگر به خاطر امیال و اغراض نفسانی نباشه، خیلی به انسان آرامش میده و می‌تونه سبب تعادل روحیات ما بشه.
اما متاسفانه اکثر ما زندگیمون درب و دیوار نداره و هر کسی می‌تونه سرش بندازه پایین و بیاد تو ! بخاطر همین هم هست که معمولا یادمون نیست که کی و چطوری شد با فلانی دوست شدیم و یا تهش میگیم: آره ... اصلا خودمم موندم چی شد یهو فلانی شد رفیقم ... حتی اولش ازش خوشم نمیومد ... اما یهو دوس شدیم !!
چون من بودن دوستانمان را نمی کنیم و هر کس قدری به ما نزدیک تر شود و نظر ما را به خود جلب کند و یا نظرمان به او جلب بشود، در دوستی ها و روابط اجباری می افتیم که برای ما چندان لذتی نداشته و حتی از نظر علمی و معنوی و دنیاواخرت سازندگی خاصی برای ما نخواهد داشت
من معتقدم که ما باید در محیط پیرامونمون که ممکنه یا کلاس باشه یا محیط کار باشه و یا حتی ساختمانی باشه که در اون زندگی میکنیم، بگردیم و افراد را بشناسیم و دوست واقعی خودمان را کنیم. تا وقت هم که دوست واقعی من را پیدا نکردیم با بقیه سلام علیکم و ادب و احترام داشته باشیم اما لازم نیست خیلی براشون وقت صرف کنیم و یا حرفو نگاهشون بر زندگی و یا اعصاب و روحیه ما اثر بگذره! همین که با همه سلام و ادب و احترام داریم حریم بقیه را حفظ می‌کنیم برای روابط اجتماعی من کافیه و خیلی لازم نیست خودمان را به زحمت بندازیم. اما باید توجه کنیم و دقت کنیم که .
کافی که یک سری خصوصیات و صفاتی که برامون مهمه، در ذهن خودمون مرور کنیم و این صفات را بر افراد انطباق بدیم تا هر وقت کسی با آن صفات پیدا شد به طرفش بریم و طرح دوستی باهاش ببندیم. 👈 البته و صد البته منظور من از این گونه دوستی ها دوستی های حرام و یا بیجا یا رابطه با نامحرم به هیچ وجه من الوجوه نیست.
وقتی که دوستی ها بر اساس انتخاب شکل بگیره و انتخاب کنیم، تازه اول صفا و صمیمیت ها و آرامش روحی ها و ده‌ها راه نرفته و امتحان نکرده ای است که قبلاً به خاطر تنهایی و بی دوستی سپری نکردیم. مثلا کسی قبلاً دوست داشته با یک نفر، در چهارچوب عقل و شرع، و به دور از گناه و رابطه با نامحرم، قرارهای معنوی و یا مطالعات و مباحثات گذاشته و از نظر علمی و معنوی پیشرفت کند. خب چنین شخصی وقتی میبینه که مثلا یه نفر در بین صدها همکاری که داره، اخلاق خاص و آرام و جالبی داره و زمینه علمی و معنوی هم در وجودش گاهی موج میزنه، می‌تونه ابتدا طرح دوستی و ارتباط کرده و سپس یواش یواش برای اون دوست عزیزش طرح مسئله کرده و اگر خوشش اومد و احساس نیاز به مباحث مورد علاقه طرفین پیدا شد، در محضر عالمی حاضر بشن و سیر مطالعاتی و مباحثاتی و معنوی مطالبه کنند.
✅ سیل سوالات از همین ابتدای بحث سرازیر شده. رفقا اجازه بدید بحثمون جا بیفته بعدش ان شاءلله مختصر پرسش و پاسخ خواهیم داشت.
پس تا اینجای بحثمون این شد که: اولا دوست در زندگی لازمه ثانیا دوست را باید انتخاب کرد ثالثا بر اساس آرمان ها و اهدافی که داریم، انتخاب کنیم و از طولانی شدن ارتباطات یهویی پرهیز کنیم.
مطلب مهمی که باید بهش توجه داشت اینه که در انتخاب و تدوام ارتباط با دوست، اصلا ! کسی که دوستش را امتحان میکنه، باید یادش باشه که: اولا هیچ کدوم از ما معصوم نیستیم ثانیا حالات و روحیاتمون در هر ساعت ممکنه یه حال خاصی باشه و همیشه یه جور نباشیم ثالثا مگه ما چه کاره ایم که به خودمون اجازه میدیم کسی را تست کنیم؟ حالا مثلا اگر سربلند دراومد، میخوایم چه گلی به سرش بزنیم؟ رابعا مگه چه کارش داریم که از یه طرف انتخابش میکنیم و از یه طرف دیگه باید سرفراز بیرون بیاد؟ تکلیفمون با خودمون روشنه؟ خامسا با دست خودمون داریم زمینه دوری و جدایی غیر محسوس و سوءظن و ده ها صفت زشت دیگه فراهم می‌کنیم. لابد آخرشم می‌خوایم بگیم به درد نمی‌خورد و جنبش پایین بود!! مثل بچه آدم اگه از کسی خوشت اومد و فهمیدی که میتونی روش حساب کنی که حداقل ضرر نزنه بهت و اهل دغدغه های عقلایی تو باشه، کافیه!
ضمنا معتقدم که نگه داشتن دوست، از پیدا کردنش سخت تر هست. بله. سخت تر هست. مگه تعارف داریم؟ معمولا چیز نگه دار نیستیم. ادعامونم میشه و هر کسی از دست دادیم، میگیم : بی معرفت بود و حتی یه زنگم نمی‌زد و بو و بخاری نداشت! آی بدم میاد از اونایی که همیشه طلبکارن! وقتی برات زنگ میزنه و احترامت میذاره، دیگه نگو: سلام بی معرفت! اصلا معلومه کجایی؟ پارسال دوست، امسال هیچی! نه حالی نه احوالی! خب چرا دست پیش میگیری که پس نیفتی؟! حالا شب تولد یا شهادتی بوده و یه پیام را برای همه سند تو آل کردی و از قضا به دست اونم رسیده! این ینی یادش کردی و معرفت تو از اون بیشتره؟! تو چی هستی؟ کی هستی؟ عالیجناب بامعرفت! اسطوره معرفت! چند بار شد اینقدر بیایی پشت خطش که بالاخره باهاش دو کلوم حرف بزنی و بگی یادت کردم و چاکرتم و مشتی هستی و التماس دعا ؟! نکردی جان من نکردی عزیزدلم توقعم داری همه برات لاو بترکونن!!
من آشنا زیاد دارم اما دوست زیادی ندارم خودم اینجوری خواستم و انتخاب کردم چون نمیتونم ساپورت کنم خیلی صادقانه و راحت بگم ترجیح میدم رابطه محترمانه و گرم و جک و شوخی با مرتبطینم و همکارام و بچه های کانالم داشته باشم اما عنوان دوست روی اون رابطه نباشه فقط هم علتش اینه که خیلی کار دارم و اصلا هم اسمش خودخواهی نیست و به خدا پناه میبرم که خودخواه باشم. 👈 اتفاقا چون خودخواه نیستم، یک بین خودم و بقیه حفظ میکنم. حد فاصل، خیلی چیز عالی هست و باعث میشه بهم این شهامت و شجاعت را میده که و در قالب و ظرف توقعات کسی شکل نگیرم. البته گاهی سخت هست و آدم دوست داره یه نفر باشه که باهاش هیئت بره و به خاطر چالش علمی و معنوی، سر به سر هم بذارن و تیکه بار هم کنن و ... اما تلاشی برای این چیزا نداشتم و همیشه از توقعات بعدش ترسیدم. البته پشیمون نیستما
اما پیشنهاد میدم قبل از دوستی، دو چیز را به خودتون حالی و تفهیم کنین: اول اینکه ما همیشه تنهاییم و هیچ کس قرار نیست ما را از تنهایی عمیقی که داریم نجات بده. بلکه اصلا چیز بدی نیست که بخواد نجاتمون بده. مگه تو چاه گیر کردیم که بخواد کسی نجاتمون بده؟ ما کلا و اساسا و ماهیتا هستیم در دنیا یک مشت جمع شدیم و روابطی برقرار کردیم و اسمش گذاشتیم دوستی وگرنه اساسا هستیم و این تنهایی خیییییلی چیز باحالیه خیلی لذت بخشه اساس هر نوع معنویتی می‌تونه باشه اساس هر نوع خلوت و سحر و سر و صلاتی می‌تونه باشه ولی بی دلیل ازش فرار میکنیم و اگه یه روز نت نداشته باشیم و یا کسی از دوستانمون آنلاین نباشه یا برنامه اش با ما مچ نشه، اون روز به سرمون سیاه میشه و بهم میریزیم و دمق میفتیم
ثانیا اشتباه می‌کنه کسی که اهل دوستی و رفاقت بوده اما با ازدواج، دوست های خودش را از دست بده و ولشون کنه. و حتی اشتباه می‌کنه مرد یا زنی که همسرش را از ارتباط با رفقای چندین ساله دوران مجردیش محروم می‌کنه. بلکه اگه مرد یا زنی عاقل باشه، باید به همسرش بگه با دوستات قرار بذار و زمینه مهمونی های صحیح و سالم فراهم کنه و همراه خوبی برای همسرش باشه. چقدر اشتباه میکنن اونایی که یا دوستان مجردی را رها میکنن و یا به همسرشون اجازه رابطه با دوستان خوب و صمیمی که داشته، نمیدن و مانع میشن. بله . اگر دوستان محردی، آدم های آلوده و منفی و این جور چیزا بودند که اصلا اسمشون دوست نیست بلکه رفیق ناباب بودند. اما تشخیص اینکه چه کسی رفیق بد یا نابابی هست، در مرحله اول با خود شخص هست نه همسرش. لذا به دوستان همسرمون احترام بذاریم و آنها را رقیب احساسی خودمون ندونیم. چرا که با احترام، زمینه روابط یواشکی فراهم نمیشه و ارزش و عزت خودت هم بالاتر میره.
بچه ها دیگه چشمام اذیت میشه بخوام بیشتر از این تایپ کنم. فعلا همین قدر داشته باشید. هر کس استفاده کرده و به دلش نشسته، لطفا یه صلوات ختم بفرماید🌷