سال کنکورم رابطه لانگ دیستنس داشتم با یه دختر خانومی، حدودا ۱۲۰۰ کیلومتر بینمون فاصله بود، ضمنا برای دیدنش باید حتما با هواپیما سفر می‌کردم و امکان سفر زمینی که کم هزینه تر بود برام میسر نبود، اون دختر خانوم هم اصرار داشت که برم ببینمش و بی‌تابی می‌کرد. منم که خودم هزینه این سفر رو نداشتم، به خانوادم هم نميتونستم بگم و کمک بخوام، به همین دلیل به بهانه‌ رفتن به کتابخونه برای درس خوندن از خونه میزدم بیرون، می‌رفتم کارواش ماشین میشستم تا پول جمع کنم و برم اون دختر خانوم رو ببینم. شب ها هم به بهانه شب‌نشینی با رفقا، می‌رفتم تالار کار میکردم 🙂 البته خب غرورم اجازه نمی‌داد به اون دختر خانوم بگم که انقدر دستم خالیه و دارم اینطوری کار میکنم و ایشون هم فکر می‌کردن که من علاقه ای به دیدن ایشون ندارم که به دیدن ایشون نمیرم، خلاصه پولام داشت جمع میشد و می‌خواستم غافلگیرش کنم و یهو بهش بگم فردا میام پیشت که دیگه همه چیز رو یک شبه تموم کرد و من موندم و یه دنیا حسرت ، بعد ها متوجه شدم چون من نتوسته بودم ایشون رو تأمین عاطفی کنم، ایشون به کس دیگه ای علاقه مند شده بودن. البته که ایشون بعد از مدتی پشیمون شدن و خودشون برگشتن، حتی من به دیدن ایشون هم رفتم و خیلی از اون حسرت هایی که داشتم رو کنار ایشون به تجربه تبدیل کردم، ولی چون ديگه این من بودم که به ايشون اعتماد نداشتم، رابطه رو تموم کردم.✌️🏻 البته تا لحظه آخر به من می‌گفتن که من رو دوست دارن و بهم وفادارن، ولی خب دروغ میگفتن. واقعا اعتماد کردن تو LDR یه ریسکه خیلی بزرگه... #لانگ‌دیستنس_خر_است