در روزهای بسیار حساسی که پیش رو داریم، زمانی که بحران های منطقه ای، مسئله ارز، تحریم ها و برجام تلفیق خواهد شد، یکی از مهم ترین کارها بستن راه های نفوذ است. اگر می بینید امریکایی ها تا این حد جلو آمده اند برای این است که راه به رویشان باز بوده است. اگر دقیق باشیم، آنها از برجام به عنوان پلتفرمی برای نفوذ در ایران استفاده کردند به حدی که به تعبیر خودشان برجام های بعدی اجتناب ناپذیر شود. تعبیر یکی از منابع امریکایی خوب بود که گفته بود امریکا با برجام "پای خود را لای در گذاشت" و حالا راهبرد آن این است که "در نیمه باز را باز نگه دارد". آن درب نیمه باز البته، باب رفع تحریم ها نبود بلکه چنانکه که اوباما و کری وعده داده بودند، استفاده از فرصت بی سابقه برجام بود برای "حل مسئله ایران" به جای "حل مسئله ها با ایران"!
@mohammadi61
اگر مامور پلیس با کسی خشونت بورزد، باید مجازات شود. لیکن همه جای جهان اینطور است که اگر فردی با مامور پلیس گلاویز شود، ناسزا بگوید و روی لباس خود دوربین نصب کند و فیلم بگیرد تا با انتشار آن مردم را فریب بدهد، مجازات او صدها برابر پلیس خاطی است. در ایران ما، غربگرایان محترم صبح تا شام در مدح آن سوی آب های مدیترانه مدیحه می خوانند اما به مفهوم “قانون” که می رسد، یکسره آنارشیست هستند. از همه دردناک تر البته آن بازیگر محترمی است که جرائمش لاپوشانی شده تا آبرویش نرود، اما خود آبرویی برای قانون و جامعه اش قائل نیست.
@mohammadi61
بازیگر میان مایه و کم سواد، روز درگیری پلیس با دراویش داعشی، سمت داعش ایستاده و از آن دفاع کرده، روزی هم که پلیس اوباش حمله کننده به یک زن را تنبیه کرده، به جای آن زن، جانب اشرار گرفته؛ و در همه موارد هم می گوید مخالف خشونت است. اما ظاهرا آنچه حقیقت دارد این است که ایشان فقط مخالف خشونت با مجرمان است و با خضونت علیه مردم عادی و پلیس و ... مشکلی ندارد و بلکه آن را ترویج می کند. جوامع دیگر با مروجان خشونت کور علیه شهروندان بی گناه و ماموران اجرای قانون بسیار سخت گیرانه برخورد می کنند. در ایران، پلیس احتمالا باید منتظر باشد تا وقتی خشونتی با خانم علیدوستی انجام شد انجام وظیفه کند و سپس دوباره دشنام بشود.
@mohammadi61
آیا دوباره حاج قاسم سلیمانی ظهور خواهد کرد؟
آیا ما دوباره حاج قاسم سلیمانی خواهیم داشت؟ این سوالی است که احتمالا ذهن های بسیاری این روزها مشغول آن است. حاج قاسم قهرمان ملی ما بود و همه ما، برخی خودآگاه و بسیاری هم ناخودآگاه، در دل خود به او تکیه می کردیم و حس می کردیم پشت و پناهی داریم. حاج قاسم که رفت خیلی دل ها لرزید. خیلی ها به زبان نمی آورند ولی این نگرانی یک لحظه هم آنها را رها نمی کند که بدون حاج قاسم چه خواهد شد و حالا چه باید کرد؟ یکی از راه هایی که آدمی را آرام می کند تلاش برای دادن پاسخ مثبت به این سوال است که آیا باز هم حاج قاسم یا حاج قاسم های دیگری ظهور خواهند کرد؟ من این روزها این سوال را بسیار از خود پرسیده ام. جواب این سوال، پیوندی عمیق دارد با پاسخ یک پرسش دیگر که اساسا چه چیز حاج قاسم سلیمانی را حاج قاسم کرد؟ این هیبت، جذبه، صفا، شجاعت و نفوذ کلمه از کجا آمده بود؟ شاید زمانی خداوند توفیق داد و در این باره بیشتر نوشتم. آنچه اینجا می خواهم بگویم این است که قاسم سلیمانی محصول ترکیب تقوا و جهاد بود. هیچ کس سر سجاده قاسم سلیمانی نمی شود. هیچ کس هم بدون سجاده نشینی حاج قاسم نمی شود ولو عمر خود را در جهاد گذرانده باشد. قاسم سلیمانی این دو را ترکیب کرده بود؛ همان که در توصیف امیرالمومنین شنیده ایم: شیران روز و زاهدان شب. آنچه به ما اطمینان می دهد حتما باید امیدوار باشیم و دوباره حاج قاسم ظهور خواهد کرد این است که باب جهاد بسته نشده و جهاد ادامه دارد. مردان خدا هم کم نیستند که در این جهاد درگیرند. از میان سجاده نشین هایی که به میدان مقاتله رفته اند حتما حاج قاسم ظهور خواهد کرد. خیالتان راحت.
@mohammadi61
مشارکت پرشور مردم در انتخابات و کارآمدی و کاربلدی انتخاب شوندگان، دو مفهوم همبسته در منظومه توصیه های انتخاباتی رهبر انقلاب است که هیچ یک بدون دیگری به کار ‘انقلابی گری’ نمی آید. مشارکت پرشور لازم است تا روشن شود انقلاب از آن مردم است و آنها خود نگهبان آنند، و کارآمدی هم لازم است تا مردم از مشارکتی که می کنند نفعی ببرند و حضور در انتخابات، آغاز حل مشکلات آنان باشد؛ نه صرفا مناسکی که ممکن است پس از مدتی از خود بپرسند وقتی به حل مشکلات آنها کمکی نمی کند، چرا باید دائما انجام شود؟ ریشه بی میلی بخش هایی از جامعه به مشارکت در انتخابات، ناکارآمدی نهادهای برآمده از انتخابات و ناامیدی مردم از کارآمد شدن آنهاست. بنابراین اگر انقلابیون در پی افزایش مشارکت مردم در انتخاباتند -که باید باشند- داده های معتبرترین نظرسنجی ها می گوید نیازی به قطبی سازی فضا ندارند بلکه صرفا باید مردم را متقاعد کنند نهاد دولت، برخلاف آنچه در دوره آقای روحانی دیده اند، می تواند به یک تشکیلات کارآمد برای کاهش رنج اقتصادی آنها تبدیل شود. این راز خلق مشارکت پرشور است.
@mohammadi61
دو اشتباه محاسباتی مهم هست که هر طرفی که درگیر مسئله ایران در این روزهاست، باید آن را در ذهن خود تصحیح کند. اشتباه اول این است که تصور شود ایران خواهان بازگشت بایدن به برجام است. این موضوع برای ایران اساسا مهم نیست. مهم این است که تحریم ها باید به گونه ای که نتایج اقتصادی آن قابل راستی آزمایی باشد، لغو شود. از حیث فنی، این هیچ ربطی به عضویت امریکا در 1+5 ندارد. اشتباه دوم این است که تصور شود ایران آماده پذیرش یک مدالیته گام به گام است در حالی که این یکی از بدترین سناریوها برای ایران است. هم از حیث زمانی و هم از حیث محتوایی، ایران خواهان یک رویکرد یکباره و یکپارچه است. از حیث زمانی، ایران خواهان لغو تحریم ها، قبل از بازگشت امریکا به 1+5 و از حیث محتوایی، خواهان لغو همه تحریم هاست. علت این است که ایران به خوبی می داند هر نوع مدالیته گام به گام، نهایتا به حل مشکل عضویت امریکا در 1+5، بدون حل مسئله تحریم ها منجر خواهد شد و اساسا هدف امریکا احیای برجام بدون لغو موثر تحریم ها، به منظور استفاده از تحریم ها برای مذاکرات موشکی و منطقه ای است.
@mohamadi61
مرور تحولات 48 ساعت گذشته در پرونده هسته ای ایران درس آموز است. یک خبرنگار که زمانی به وزارت خارجه امریکا نزدیک بود، در یک اکانت توئیتری خبر داد ممکن است بایدن طی سخنرانی اش در کنفرانس امنیتی مونیخ به برجام برگردد. ناگهان کل فضای مجازی پر شد از خبرهایی با این مضمون که بایدن دارد به برجام بر می گردد و برخی حتی درنگ را جایز ندانستند و خبر داد که بایدن به برجام برگشت! برای کسانی که موضوع را پیگیری می کنند البته روشن بود که چنین اتفاقی نخواهد افتاد و اساسا فعلا راهبرد بایدن بازگشت -حتی بازگشت کاغذی- به برجام نیست. در عمل آنچه بایدن گفت این بود که مایل است مذاکرات با ایران را در چارچوب گروه 1+5 آغاز کند و ضمنا تاکید کرد باید به نگرانی ها بابت رفتار منطقه ای ایران رسیدگی شود. در کنار این جملات که کلا از خاصیت تهی بود، دو اتفاق دیگر هم افتاد. اول اینکه این خبر -البته قدیمی- علنی شد که رابرت مالی مسئول پرونده برجام در وزارت امور خارجه امریکا درخواست داده به عنوان ناظر در جلسه کمیسیون مشترک برجام با حضور ایران شرکت کند و دوم، امریکا نامه دولت ترامپ به رییس وقت شورای امنیت درباره فعال شدن مکانیسم اسنپ بک را پس گرفت. درخواست اول که پیشاپیش رد شده و دومی هم در جهت پروژه ترامپ زدایی است و برای ایران اهمیتی ندارد. در عوض تحولات این دو روز 3 نکته را روشن کرد: 1-برای امریکا احیای مذاکره حتی از احیای برجام هم مهم تر است. 2-دولت امریکا می خواهد به برجام برگردد اما بدون لغو تحریم یا برداشتن گامی که بیش از یک عمل نمادین ارزش داشته باشد. 3-بازی تیم بایدن با افکار عمومی ایران به کمک جریان غربگرا آغاز شده و تشدید خواهد شد.
@mohammadi61
ظریف خطای بزرگی کرد. به صورت ماه آسمان آب دهان انداخته و این ننگ پاک نخواهد شد. هیچ توجیه و تاویلی آب رفته را به جو بر نمی گرداند. او دیدگاهش را گفته و اکنون هرچه بگوید ظاهرسازی است. نام او در تاریخ این کشور به عنوان کسی ثبت خواهد شد که ناجوانمردانه پنجه به صورت قهرمان شهید ملت کشید.
ظریف امنیت ملی را به خطر انداخته است. سوال این نیست که از این پس چگونه می تواند وزیر خارجه باشد، بلکه سوال این است که او تاکنون چگونه وزیر خارجه بوده است؟ وزیر خارجه چه کسی با چه دیدگاهی و با کدام اهداف؟ فردی با این دیدگاه ها دیگر چه گفته و چه کارهایی کرده است؟
قلب ایران آزرده است. در کوچه و خیابان می شنویم که حاج قاسم را یک بار دیگر شهید کرده اند. من نمی دانم جواد ظریف اکنون در چه اندیشه ای است و به دنبال کدام دست توطئه گر می گردد اما به قول مولانا ادب نگه نداشته و لذا ‘نار شهوت را حطب’ شده است. مقصر دیگری وجود ندارد.
دشمنان خونی حاج قاسم هم که گویی تاریخ مصرف ظریف را تمام شده فرض کرده و این فایل را منتشر کرده اند، خطای فاحشی کرده اند. دوقطبی مذاکره- مقاومت قرار بود با کسان دیگری ساخته شود اما اکنون با حاج قاسم ساخته شد. این یعنی پروژه اصلی که بنا بود تکلیف انتخابات را روشن کند به باد رفته است. این مکر خداوند است.
داشتن یک روایت امنیتی دقیق از مسئله بسیار مهم است اما تقلیل این موضوع به یک مسئله امنیتی خطاست. این مسئله ای بسیار بزرگ تر و عمیق تر است. نه با چند دستگیری و برخورد قضایی رفع و رجوع می شود و نه با عذرخواهی سرو ته آن هم می آید. پرده ای افتاده است. تعیین تکلیف بسیار بزرگ تری لازم است.
قاسم سلیمانی دیپلمات نبود اما دیپلماسی را به معنای تبدیل قدرت میدانی به قدرت سیاسی از هر کسی بهتر می دانست. من نمی خواهم کسی را متهم کنم اما ظاهرا تحقیر مستمر امریکا از سوی حاج قاسم کینه هایی را در برخی دل ها انباشته است. او اذان و نماز در کرملین را از مشارکت روسیه در جنگ سوریه مهم تر می دانست. ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!
مرتبت حاج قاسم رفیع تر از آن است که دست هر عنان بریده ای به آن برسد. ظریف تا انتهای عمر باید خجالت زده باشد که به صورت آفتاب خاک پاشیده است. اما آفتاب که لطمه نمی بیند. همچنان بر مومن و کافر بی دریغ خواهد تابید، از جمله بر محمدجواد ظریف.
@mohammadi61
درباره دفاع از حرم الاقصی
جنگ کنونی در سرزمین های اشغالی، پاسخی است به محاسبه راهبردی صهیونیست ها که تصور می کردند نبرد را به شکل عملیات اطلاعاتی پی در پی به داخل ایران کشانده اند و مقاومت گرفتار حصار بازدارندگی شراکتی آنها و امریکا شده است.
از حیث راهبردی، مقاومت قبل از هر چیز در حال نشان دادن این نکته است که هراس صهیونیست ها از جنگ گسترده را به دقت محاسبه، و وارد طرح ریزی نظامی خود کرده، و آماده است راهبرد پاسخ در عمق را اجرا کند.
صهیونیست ها تصور می کردند از شکل گیری جبهه سوم در سوریه جلوگیری کرده اند. اکنون جبهه جدیدی در عمق سرزمین های 1948 می بینند. جبهه دریا قبلا گشوده شده. هنوز مانده تا از جبهه های پنجم و ششم، رونمایی شود.
توافق آبراهام، امنیت اسرایییل را افزایش نداد بلکه سعودی وامارات را در ناامنی ذاتی محیط پیرامونی اسراییل شریک کرد. الحاق به سنت کام هم نمایشی بود که حقیقت آن وقتی آشکار شد که مکنزی صریحا گفت امریکا بنا نیست به خاطر اسراییل وارد جنگ شود.
مقاومت برای نخستین بار در عمق سرزمین های اشغالی در حال استفاده از موشک های نقطه زن است. نه محاصره غزه موفق بوده و نه از دفاع موشکی کاری ساخته است. زیرساخت انسانی جدید شکل گرفته در سرزمین های اشغالی، از موشک های نقطه زن هم خطرناک تر است.
جنگ برخلاف تصور امریکا و اسراییل خط قرمز مقاومت نیست. خط قرمز این است که دشمن معادله زمانی و مکانی خود را به درگیری تحمیل کند. اکنون مقاومت، استفاده مستقیم از نیروی نظامی علیه اسراییل به شکلی که دشمن قادر به ایجاد جنگ گسترده نباشد را تست می کند. این یک معادله جدید است.
و ناگفته نماند دفاع از حرم، فقط مختص سوریه و عراق نیست. قبل از آنها، مسجدالاقصی حرم امت است و تنها نخواهد ماند.
@mohammadi61