حکایت 9️⃣0️⃣3️⃣ 🖤 به مناسبت وفات حضرت ابوطالب علیه السلام 🖤 #امام_صادق علیه السلام فرمودند : روزی #اميرالمؤمنين عليه السلام در مسجد نشسته بودند و مردم گرد او جمع بودند . ناگهان مردى بلند شد و گفت: اى اميرالمؤمنين ! چطور مى ‏شود كه خداوند برای شما چنین جایگاهی قرار داده است ، در حالى كه پدرت #ابوطالب در آتش جهنم معذب است ؟! حضرت فرمود : « مَهْ ، فَضَّ الله فَاكَ وَالَّذِي بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَوْ شَفَعَ أَبِي فِي كُلِّ مُذْنِبٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَشَفَّعَهُ اللَّهُ فِيهِمْ أَبِي مُعَذَّبٌ فِي النَّارِ وَابْنُهُ قَسِيمُ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ ... ساکت باش ، خدا دهانت را بشکند ! قسم به خدايى كه #محمد صلی‌الله علیه و آله را به پيامبرى مبعوث فرمود ، اگر پدرم تمام #گناهكاران زمين را #شفاعت كند ، خداوند آن را مى ‏پذيرد . مگر مى ‏شود كه پدرم به آتش در عذاب باشد و فرزند او قسيم بهشت و جهنّم باشد؟! قسم به آنكه محمد صلی‌الله علیه و آله را به پيامبرى مبعوث فرمود ، بدون شک نور پدرم در روز قيامت نور همه ی خلائق را خاموش می کند [ کنایه از برتری ایشان دارد ] جز پنج نور : نور محمّد ، نور من ، نور حسن و نور حسين و نور نه فرزند از اولاد حسین . زيرا نور او از نور ما است، خداوند آن را دو هزار سال قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام آفريده است. 🗂منبع : امالی طوسی ، ص۴۵۸ احتجاج ، ج‏۱ ، ص۲۳۰ بحارالأنوار ، ج۳۵ ، ص۶۹ @varesoon