eitaa logo
باغ اندیشه-محمدمهدی شیرمحمدی
598 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
3.4هزار ویدیو
33 فایل
✍ منشور ما؛ تحلیل های روز ایران، جهان و اسلام جز انتقاد سازنده؛ خبر منفی نداریم مگر افشای چهره خبیث شیطان بزرگ و اشاراتی به حقیقت تمدن غرب درباره خودم؛ دانش‌آموخته اندیشه سیاسی اسلام روزنامه‌نگار پیش‌کسوت عطار
مشاهده در ایتا
دانلود
خطبه امام خامنه‌ای درباره حکم ارتداد سلمان رشدی نماز جمعه 28 بهمن 1367 🔹...مسأله مهمی که امروز مطرح است، مسأله استکبار جهانی است... استکبار جهانی از همه راه‌ها برای کوبیدن انقلاب و از بین بردن آثار انقلاب استفاده کرد. از راه‌های سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی، تبلیغاتی، از هر روشی که در چنته استکبار بود استفاده کردند. 🔸آن شیوه که از روز اول نسبت به آن توجه شده و برای استکبار هم پرخاصیت‌تر و پرفایده‌تر تشخیص داده شده است شیوه فرهنگی است و حقیقتا هم ما مسلمان‌ها باید در مقابل حداقل به‌قدر جبهه نظامی دشمن، حساس باشیم. 🔹همان‌قدری که حمله دشمن به مرزها ما را به حرکت وامی‌دارد همان اندازه لااقل، اگر نگوییم بیش‌تر، باید حمله دشمن به مرزهای فرهنگی، ما را دچار حساسیت بکند...یک حساسیت و هوشیاری و یک برانگیختگی در مقابل تهاجم فرهنگی دشمن... باید در همه به‌وجود بیاید. 🔸منتها گاهی اشتباه می‌کند و در استفاده از یک روش با محاسبات غلط کاری می‌کند که به ضرر خود او تمام خواهد شد. یک نمونه از همین را در همین مسأله کتاب « » که یقینا خود این کتاب یکی از و اذناب او هست ما مشاهده می‌کنیم که یکی از اعضای در ادبیات را وادار کردند که کتابی بنویسد. این کتاب البته یک «رمان» تخیلی است، یک داستانی است که او اینجور وانمود می‌کند که این داستان در زمان معاصر اتفاق افتاده، یک داستان خیالی است. 🔹در اثنای این قصه و در ذکر قهرمانان و شخصیت‌ها و چهره‌های این قصه مسائل و قضایای (ص) ... را البته، وارد بحث می‌کند و درباره آن‌ها با تعبیرات بسیار موهن و زشتی که یقینا لایق انسان پست و بی‌ادبی مثل خود نویسنده این کتاب هست را بیان می‌کند و به نبی اکرم و به بعضی از اصحاب آن حضرت، به ، به ، به آن بزرگوار، که واقعا یادآوری آنچه که او گفته خشم را در انسان می‌جوشاند. یک چنین چیز نجس کثیفی را درست می‌کنند و بعد هم آن را ترویج می‌کنند... 🔸این کتاب را با پول و با تبلیغات و رسانه‌ها و با مجلات و روزنامه‌های مزدور خودشان خیلی بدشکل، زودرس و عجولانه ترویج کردند، اسم آن را و اسم ناشرش را آوردند، عکس ناشر را انداختند. اول در روزنامه‌ها و ، بعد هم آمریکایی که در دو بنده خودم دیدم. مربوط به چند هفته قبل است. او هم از این فرصت استفاده کرد و بنا به مصاحبه کردن و در موضع بی‌طرف و خونسرد قرار گرفتن و در عین حال باز فحش‌ها و دشنام‌ها و لجن‌پراکنی‌های خودش را مجددا به شکل دیگری بیان کردند. 🔹این کار را سیاست‌های حاکم بر دنیای استکبار و مشخصا سیاست و - در این دو هیچ شکی نیست – ترویج کردند و ، رادیوها و روزنامه‌ها و تلویزیون‌ها و خبرگزاری‌های دنیا [که] اکثرا مال صهیونیست‌هاست؛ این‌ها هم این را آب و تاب دادند و معروف و مشهور کردند. 🔹آن نکته‌ای که در این کتاب خیلی مهم است این است که نویسنده این کتاب انگشت بر روی یک نقطه‌ای گذاشته که آن نقطه اولا مربوط به همه مسلمین است، ثانیا مربوط به عواطف و اعتقادات مسلمین است و آن شخص نبی اکرم(ص) است... 🔸این شخص پست و پلید بر روی همین نقطه به‌خصوص انگشت نهاده و بدان تکیه کرده است لااقل نیامده که بعضی از عقاید اسلامی را مثلا به باد انتقاد یا استهزاء قرار دهد. بلکه قلم را بر روی چهره منور پیغمیر(ص) قرار داده و این همان نقطه اساسی است که همه مسلمانان دنیا بر می‌انگیزاند و هیچ‌کس نیست که مسلمان باشد و نسبت به حساسیت این قضیه بی‌تفاوت باشد که باعتقاد من اصلا یک چنین چیزی وجود ندارد. 🔹این مطلب از لحاظ موازین حقوقی جهان یک مسئله صد در صد محکوم شده هست، چون احترام به عقاید، افکار و عواطف انسان‌ها یکی از بدیهی‌ترین اصول حقوق بشر می‌باشد. چطور ممکن است کسی معتقد به و منشور حقوق بشر باشد و در عین حال اهانت به عقاید، افکار و عواطف مجموعه عظیمی از مردم را روا بدارد که این اصلا امکان ندارد. 🔸و من تعجب می‌کنم که چطور امروز بعضی از رسانه‌های گروهی عالم که البته این رسانه‌ها چون یک طرف قضیه محسوب می‌شوند و نمی‌توانند به‌ عنوان داور و واسطه وارد میدان بشوند. امثال همین رادیوهای وابسته به سیاست‌ها و قدرت‌ها که ادعا می‌کنند که چرا شما نسبت به یک نویسنده‌ای که نظر و عقیده خودش را ابراز نمود چنین عکس العملی را بروز داده‌اید؟ و چرا امام درباره نویسنده کتاب چنین حکم و قضاوتی نموده‌اند؟ خوب آقایان می‌خواهند حقوق انسان ر ا مورد نظر قرار بدهند! انسان از این‌ها تعجب می‌کند، که البته از آن‌ها جای تعجب نیست بلکه از کسانی تعجب است که حرف‌های‌شان را باور کنند که این‌ها به تمسک می‌جویند و مدعی هستند که یک نویسنده‌ای عقیده‌اش این