◦•●◉✿بسم رب الشهدا✿◉●•◦ .................『 گفتم این آغاز پایانی ندارد』................ ♡ قسمت #سی_وهفتم ♡ محسن، ۱۰ سالہ بود ڪہ پدرش بہ رحمت خدا رفت من هـمین یڪ بچہ رو داشتم، اون موقع چون تو سن ڪم ازدواج ڪردہ بودم، فقط ۲۷ سال سن داشتم ڪہ بیوہ شدم خواستگار هـم زیاد داشتم اما بہ خاطر علاقہ اے ڪہ بہ هـمسرم داشتم و هـم مے خواستم محسن را خودم بزرگ ڪنم، تن بہ ازدواج ندادم محسن هـر روز ڪہ بزرگتر مے شد، آقاتر و با ڪمالات تر مے شد، عصاے دستم بود و هـمہ جورہ ڪمڪ حالم. وقتے جنگ شروع شد، ۱۷ سال سن داشت، سال آخر مدرسہ بود هـیچی نمے گفت اما مے دونستم دلش تو جبهـہ هـاست و وقتے شهـیدے رو تشییع مے ڪردند، دلش خون مے شد دو سال از جنگ گذشت، بعد از پایان تحصیلاتش تو مدرسہ هـم شاگرد مڪانیڪ شدہ بود و نان آور خونه از هـمون زمانے ڪہ ڪار مے ڪرد دیگہ بہ من اجازہ نداد خیاطے ڪنم، من هـم دوست نداشتم بہ غرور جوانے اش برخوره، قبول ڪردم. ۱۹ سالہ بود ڪہ عطش دفاع از خاڪ و ناموس وطن لب تشنہ اش ڪردہ بود اما چیزے اجازہ نمے داد این موضوع رو با من مطرح ڪند، ولے بلاخرہ خودم پیش قدم شدم. گفتم، محسن نمے خواـے بہ جبهـہ بری؟ یعنے خودتون بہ آقامحسن پیشنهـاد اعزام بہ جبهـہ رو دادید؟ بله! خوب بہ یادمہ ، عصر یڪ روز پاییزے تو آبان ماہ سال ۶۱ بود محسن از سر ڪار آمد و مشغول قرآن خوندن بود، ڪنارش نشستم و براش چایے ریختم وقتے از خوندن قرآن فارغ شد، رو بہ روش دو زانو نشستم و گفتم، محسن نمے خواے بہ جبهـہ برے ؟؟؟ سڪوت ڪرد و سرش و پایین انداخت و گفت دارم بہ مادرم خدمت مے ڪنم و چہ اجرے بالاتر از این... خندید من ادامہ دادم مے خوام بہ جبهـہ برے ، دوست ندارم شهـید شے هـر چند شهـادت هـم توفیق بزرگیہ اما راضے ام بہ رضاے خدا. هـیچے نمے گفت تا اینڪہ خم شد و پاهـام رو بوسید، گفت مادر تو لیاقت مادر شهـید بودن رو دارے ، دعا ڪن من هـم لایق شهـادت بشم. ..﹍❤️ادامہ دارد❤️﹍.. ✍ #ارتباط_با_نویسندگان: @Modafe_chadore_zahra @f_banoo23_04 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #ڪپے_فقط_باذڪرآیدے_ڪانال #و_ذڪر_آیدے_نویسندہ 🕊 @moharam_98