حسن ڪار هـمہ را راہ می‌انداخت. از صبح تا شب برنامه هـ­اش يڪ چيز بود، آن هـم خدمت بہ رزمند­‌گان. هـمہ بچهـ‌هـا می‌گفتند: «حسن آخر معرفت هـست». هـمہ را می‌خنداند. هـمہ بہ یڪ طریقے عاشقش شدہ بودند. يڪ روز ڪہ می‌خواستيم غذا بہ دست بچهـ‌هـا برسانيم با موتور راہ افتاديم. وسط راہ حسن و گم ڪردم. يڪ لحظہ خيلى ترسيدم. بعد از مدتے حسن برگشت. من تو اوج ناراحتى برگشتم بہ حسن گفتم خيلى بى‌معرفتى. خيلى ناراحت شد. گفتم من را تنهـا رهـا ڪردى. گفت نمی­‌دانستم ڪہ راہ و بلد نيستى. تا شب حرفى نزد، حتى شب شام هـم نخورد. وقت خواب آمد ڪنارم و گفت ديگہ بہ من بى معرفت نگو. من تمام وجودم را براى هـمہ شما مے گذارم. هـر چى می‌خواهـى بگى بگو، ولى بہ من بى معرفت نگو. با این حرف حسن، من گراى او را پيدا ڪردم. بعد از شهـادتش هـر وقت ڪارش داشتم بهـش متوسل می‌شدم و می‌گفتم اگر جواب من را ندهـى خيلى بى‌معرفتى. خيلى جاهـا بہ ڪمڪم آمد. خيلى داداش حسن و دوست دارم. با اينڪہ ٢٢ روز بیشتر با هـم نبوديم، اما انگار ڪہ ٢٢ سال با هـم بوديم. روحمان بہ هـم نزديڪ شدہ بود. هـميشہ ڪنارم حسش مى‌ڪنم. #شھیـد_حسݩ_قاسمے_دانـــــا🌿 #دلتنگـــــ_شهدا ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98